Γράφει ο Κώστας Λάμπος
«Σε καιρούς καθολικής εξαπάτησης,
το να λες την αλήθεια γίνεται επαναστατική πράξη»
Τζωρτζ Όργουελ
Η Ευρώπη και ο κόσμος γενικότερα, είναι φανερό ότι, με τη σημερινή τους ολιγαρχική αρχιτεκτονική που διασπά τις κοινωνίες και την ανθρωπότητα συνολικά στους ελάχιστους ευημερούντες και στους πολλούς καταπιεζόμενους και δυστυχούντες και υπό την καθοδήγηση του, επιμελώς κρυπτόμενου πίσω από κυβερνήσεις αχυρανθρώπων, σκληρού πυρήνα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, ο οποίος αποτελείται από μερικές δεκάδες παγκόσμιας εμβέλειας διαπλεκόμενους οικονομικούς ομίλους, οδηγείται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα χαρακτηριστικά της οποίας είναι:
Αυτό το οικονομικό σύστημα δεν είναι αφηρημένη έννοια, αντίθετα έχει το πρόσωπο, το όνομα και τη διεύθυνση των μερικών δεκάδων πολυεθνικών συγκροτημάτων που ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία, μέσω του ελέγχου των πηγών ενέργειας. Η Ελλάδα βρίσκεται, εξαιτίας της ιδιαίτερα σημαντικής γεωστρατηγικής της θέσης, σταθερά στο στόχαστρο όλων των σκοταδιστικών και αντιδραστικών δυνάμεων της ιστορίας. Ιδιαίτερα σήμερα αποτελεί στόχο του σκληρού πυρήνα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου, γιατί στο ιστορικό κοσμοθεωρητικό DNA της διαχρονικής Ελλάδας, βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο ανθρωπισμός, όπως τον διακήρυξε ο Πρωταγόρας «πάντων πραγμάτων μέτρον άνθρωπος». Αυτόν τον ανθρωπισμό, χιλιάδες χρόνια τον υπερασπίστηκαν οι Έλληνες, και όχι μόνο, ενάντια σε κάθε κατακτητή, προστάτη και ηγεμόνα, ενάντια στη βαρβαρότητα που θέλει το κέρδος πάνω από τον άνθρωπο. Και επί πλέον γιατί η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας, ως το σημείο συνάντησης Βορά-Νότου και Ανατολής-Δύσης, αποτελεί κλειδί για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, αλλά και γιατί αποτελεί μια από τις πιο προικισμένες από την ιστορία, αλλά και από τη φύση γωνιές του πλανήτη, με το μεσογειακό κλίμα και με τον στρατηγικής σημασίας ορυκτό πλούτο όπως λ. χ. το ουράνιο, ο βωξίτης, ο λιγνίτης, ο χρυσός, το νικέλιο, το μαγγάνιο, το μαγνήσιο, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τόσα άλλα σημαντικά μεταλλεύματα, άκρως απαραίτητα για τους σύγχρονους μνηστήρες της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Οι λαοί των χωρών της Ευρώπης επέλεξαν μια κοινή πορεία προς το μέλλον για να αποκλείσουν κάθε επιστροφή στο παρελθόν τους και ιδιαίτερα στους δυο τελευταίους καταστροφικούς αιώνες και ανάγκασαν τις κυβερνήσεις τους να προχωρήσουν σε διαδικασία οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης που σταδιακά πήρε τη σημερινή μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως το ευρωπαϊκό κεφάλαιο υπό την κηδεμονία του «νεογερμανισμού» και ως τμήμα του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου υπό τη σημαία του αμερικανισμού, υπονομεύει αυτή την επιλογή των ευρωπαϊκών λαών και αντί για την οικονομική και κοινωνική σύγκλιση που οφείλει να καταλήξει στις Ενωμένες Αμεσοδημοκρατικές Πολιτείες της Ευρώπης, προωθεί την διάσπαση των χωρών μελών της Ε.Ε. σε βόρειες πλεονασματικές και πλούσιες και σε νότιες ελλειμματικές και φτωχιές, σε Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων που αργά ή γρήγορα θα καταλήξει στην επιδιωκόμενη από τις Ενωμένες Πολιτείες Αμερικής διάλυση της Ε.Ε., παράλληλα με την επιδιωκόμενη υποταγή της Ρωσίας και της Κίνας για να ανοίξει ο δρόμος για την βορειοαμερικάνικη παγκόσμια ηγεμονία και την ολοκλήρωση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Μπροστά σ’ αυτόν τον κίνδυνο οι ευρωπαϊκοί λαοί, με την έννοια των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, οφείλουν να αυτονομηθούν πολιτικά και να προχωρήσουν στην άμεση και αλληλέγγυα συνεργασία για τη συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού αντικαπιταλιστικού, αντιηγεμονικού, ουμανιστικού οράματος, που θα αλλάξει την πορεία και την προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνακόλουθα την προοπτική ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αφήνοντας πίσω μας τον αμερικανισμό, τον «πολιτισμό του θανάτου», τον νεογερμανισμό, τον ‘πολιτισμό του φασισμού’, όπως και κάθε άλλο ηγεμονισμό, για να ανοίξει οριστικά ο δρόμος για έναν καλύτερο κόσμο, τον κόσμο της οικονομικής-κοινωνικής ισότητας, της Άμεσης Δημοκρατίας με περιεχόμενο την αταξική κοινωνία και τον Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
Ο καπιταλισμό χρεοκόπησε. Ο ρόλος των μεσσιών, των βασιλιάδων, των ‘εθνικών’ ηγεσιών, των αρχηγών, των ‘πρωτοποριών’, των επαναστατημένων κοσμοσωτήρων και των πολιτικών ηγετών του κομματικού σωλήνα που στοίχιζαν τις κοινωνίες πίσω από τις επιλογές του κεφαλαίου για μια χούφτα δοτή και περιορισμένης ευθύνης εξουσία τελείωσε. Τώρα είναι η ώρα των πολιτικά αυτενεργών δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού να σπάσουν τις ατομικές, ταξικές, εθνικιστικές, φυλετικές, κομματικές και θρησκευτικές φυλακές τους και να ξαναχτίσουν, στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο πανεπιστήμιο, στις πλατείες και πάλι και όπου αλλού, το δημόσιο χώρο συνάντησης, σκέψης, συνεργασίας και κοινής δράσης ενάντια στις δυνάμεις του σκοταδισμού και του κεφαλαίου με ενιαίο στρατηγικό στόχο την οριστική και ριζική αποκαπιταλιστικοποίηση του πλανήτη, την κοινωνική ισότητα και την Άμεση Δημοκρατία.
Άλλη εναλλακτική λύση δεν υπάρχει, όπως και δεν υπάρχει χρόνος για άλλες ψευδαισθήσεις περί ‘αριστερής διαχείρισης’ του καπιταλισμού, που αρχίζουν ως δήθεν αντιμνημονιακά, πρωτοποριακά, ριζοσπαστικά, ‘επαναστατικά’ σοσιαλδημοκρατικά, ή τριτοτεταρτοδιεθνιστικά προτάγματα και όταν πάρουν, μέσω της παραπλάνησης των εργαζόμενων κάποια δοτή και περιορισμένη εξουσία, καταλήγουν ως εξουσιαστικά φασιστικά, ναζιστικά και ολοκληρωτικά τάγματα εφόδου και υποδούλωσης των επιμέρους κοινωνιών και της ανθρωπότητας συνολικά. Αυτή η οργανωμένη απάτη πρέπει να σταματήσει για να συνεχίσει η ανθρωπότητα να δημιουργεί τον πολιτισμό που της αξίζει, τον πολιτισμό της κοινωνικής ισότητας, της καθολικής ευημερίας και της πραγματικής ελευθερίας και δημοκρατίας, όπως μπορούν να τον εγγυηθούν οι σύγχρονες επιστήμες και η σημερινή τεχνολογία, αν απελευθερωθούν από τη δουλεία του κεφαλαίου και περάσουν στον έλεγχο της αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας-ανθρωπότητας.
Και αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και παντού, πού; Και αν όχι Εμείς, ποιοί θα τολμήσουν να σπάσουν τις αλυσίδες που χάλκευσαν και χαλκεύουν καθημερινά τα σκοταδιστικά και τα εξουσιαστικά ιερατεία για την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της;
«Σε καιρούς καθολικής εξαπάτησης,
το να λες την αλήθεια γίνεται επαναστατική πράξη»
Τζωρτζ Όργουελ
Η Ευρώπη και ο κόσμος γενικότερα, είναι φανερό ότι, με τη σημερινή τους ολιγαρχική αρχιτεκτονική που διασπά τις κοινωνίες και την ανθρωπότητα συνολικά στους ελάχιστους ευημερούντες και στους πολλούς καταπιεζόμενους και δυστυχούντες και υπό την καθοδήγηση του, επιμελώς κρυπτόμενου πίσω από κυβερνήσεις αχυρανθρώπων, σκληρού πυρήνα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, ο οποίος αποτελείται από μερικές δεκάδες παγκόσμιας εμβέλειας διαπλεκόμενους οικονομικούς ομίλους, οδηγείται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα χαρακτηριστικά της οποίας είναι:
- η ακραία όξυνση των ανισοτήτων,
- η γενίκευση των καταστροφικών πολέμων,
- η μη αναστρέψιμη καταστροφή της Φύσης
- η προϊούσα ερημοποίηση του πλανήτη και η
- η συνεχώς διευρυνόμενη φτωχοποίηση και εξαθλίωση της αποφασιστικής πλειοψηφίας των κατοίκων του.
Αυτό το οικονομικό σύστημα δεν είναι αφηρημένη έννοια, αντίθετα έχει το πρόσωπο, το όνομα και τη διεύθυνση των μερικών δεκάδων πολυεθνικών συγκροτημάτων που ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία, μέσω του ελέγχου των πηγών ενέργειας. Η Ελλάδα βρίσκεται, εξαιτίας της ιδιαίτερα σημαντικής γεωστρατηγικής της θέσης, σταθερά στο στόχαστρο όλων των σκοταδιστικών και αντιδραστικών δυνάμεων της ιστορίας. Ιδιαίτερα σήμερα αποτελεί στόχο του σκληρού πυρήνα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου, γιατί στο ιστορικό κοσμοθεωρητικό DNA της διαχρονικής Ελλάδας, βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο ανθρωπισμός, όπως τον διακήρυξε ο Πρωταγόρας «πάντων πραγμάτων μέτρον άνθρωπος». Αυτόν τον ανθρωπισμό, χιλιάδες χρόνια τον υπερασπίστηκαν οι Έλληνες, και όχι μόνο, ενάντια σε κάθε κατακτητή, προστάτη και ηγεμόνα, ενάντια στη βαρβαρότητα που θέλει το κέρδος πάνω από τον άνθρωπο. Και επί πλέον γιατί η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας, ως το σημείο συνάντησης Βορά-Νότου και Ανατολής-Δύσης, αποτελεί κλειδί για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, αλλά και γιατί αποτελεί μια από τις πιο προικισμένες από την ιστορία, αλλά και από τη φύση γωνιές του πλανήτη, με το μεσογειακό κλίμα και με τον στρατηγικής σημασίας ορυκτό πλούτο όπως λ. χ. το ουράνιο, ο βωξίτης, ο λιγνίτης, ο χρυσός, το νικέλιο, το μαγγάνιο, το μαγνήσιο, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τόσα άλλα σημαντικά μεταλλεύματα, άκρως απαραίτητα για τους σύγχρονους μνηστήρες της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Οι λαοί των χωρών της Ευρώπης επέλεξαν μια κοινή πορεία προς το μέλλον για να αποκλείσουν κάθε επιστροφή στο παρελθόν τους και ιδιαίτερα στους δυο τελευταίους καταστροφικούς αιώνες και ανάγκασαν τις κυβερνήσεις τους να προχωρήσουν σε διαδικασία οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης που σταδιακά πήρε τη σημερινή μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως το ευρωπαϊκό κεφάλαιο υπό την κηδεμονία του «νεογερμανισμού» και ως τμήμα του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου υπό τη σημαία του αμερικανισμού, υπονομεύει αυτή την επιλογή των ευρωπαϊκών λαών και αντί για την οικονομική και κοινωνική σύγκλιση που οφείλει να καταλήξει στις Ενωμένες Αμεσοδημοκρατικές Πολιτείες της Ευρώπης, προωθεί την διάσπαση των χωρών μελών της Ε.Ε. σε βόρειες πλεονασματικές και πλούσιες και σε νότιες ελλειμματικές και φτωχιές, σε Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων που αργά ή γρήγορα θα καταλήξει στην επιδιωκόμενη από τις Ενωμένες Πολιτείες Αμερικής διάλυση της Ε.Ε., παράλληλα με την επιδιωκόμενη υποταγή της Ρωσίας και της Κίνας για να ανοίξει ο δρόμος για την βορειοαμερικάνικη παγκόσμια ηγεμονία και την ολοκλήρωση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Μπροστά σ’ αυτόν τον κίνδυνο οι ευρωπαϊκοί λαοί, με την έννοια των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, οφείλουν να αυτονομηθούν πολιτικά και να προχωρήσουν στην άμεση και αλληλέγγυα συνεργασία για τη συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού αντικαπιταλιστικού, αντιηγεμονικού, ουμανιστικού οράματος, που θα αλλάξει την πορεία και την προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνακόλουθα την προοπτική ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αφήνοντας πίσω μας τον αμερικανισμό, τον «πολιτισμό του θανάτου», τον νεογερμανισμό, τον ‘πολιτισμό του φασισμού’, όπως και κάθε άλλο ηγεμονισμό, για να ανοίξει οριστικά ο δρόμος για έναν καλύτερο κόσμο, τον κόσμο της οικονομικής-κοινωνικής ισότητας, της Άμεσης Δημοκρατίας με περιεχόμενο την αταξική κοινωνία και τον Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
Ο καπιταλισμό χρεοκόπησε. Ο ρόλος των μεσσιών, των βασιλιάδων, των ‘εθνικών’ ηγεσιών, των αρχηγών, των ‘πρωτοποριών’, των επαναστατημένων κοσμοσωτήρων και των πολιτικών ηγετών του κομματικού σωλήνα που στοίχιζαν τις κοινωνίες πίσω από τις επιλογές του κεφαλαίου για μια χούφτα δοτή και περιορισμένης ευθύνης εξουσία τελείωσε. Τώρα είναι η ώρα των πολιτικά αυτενεργών δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού να σπάσουν τις ατομικές, ταξικές, εθνικιστικές, φυλετικές, κομματικές και θρησκευτικές φυλακές τους και να ξαναχτίσουν, στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο πανεπιστήμιο, στις πλατείες και πάλι και όπου αλλού, το δημόσιο χώρο συνάντησης, σκέψης, συνεργασίας και κοινής δράσης ενάντια στις δυνάμεις του σκοταδισμού και του κεφαλαίου με ενιαίο στρατηγικό στόχο την οριστική και ριζική αποκαπιταλιστικοποίηση του πλανήτη, την κοινωνική ισότητα και την Άμεση Δημοκρατία.
Άλλη εναλλακτική λύση δεν υπάρχει, όπως και δεν υπάρχει χρόνος για άλλες ψευδαισθήσεις περί ‘αριστερής διαχείρισης’ του καπιταλισμού, που αρχίζουν ως δήθεν αντιμνημονιακά, πρωτοποριακά, ριζοσπαστικά, ‘επαναστατικά’ σοσιαλδημοκρατικά, ή τριτοτεταρτοδιεθνιστικά προτάγματα και όταν πάρουν, μέσω της παραπλάνησης των εργαζόμενων κάποια δοτή και περιορισμένη εξουσία, καταλήγουν ως εξουσιαστικά φασιστικά, ναζιστικά και ολοκληρωτικά τάγματα εφόδου και υποδούλωσης των επιμέρους κοινωνιών και της ανθρωπότητας συνολικά. Αυτή η οργανωμένη απάτη πρέπει να σταματήσει για να συνεχίσει η ανθρωπότητα να δημιουργεί τον πολιτισμό που της αξίζει, τον πολιτισμό της κοινωνικής ισότητας, της καθολικής ευημερίας και της πραγματικής ελευθερίας και δημοκρατίας, όπως μπορούν να τον εγγυηθούν οι σύγχρονες επιστήμες και η σημερινή τεχνολογία, αν απελευθερωθούν από τη δουλεία του κεφαλαίου και περάσουν στον έλεγχο της αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας-ανθρωπότητας.
Και αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και παντού, πού; Και αν όχι Εμείς, ποιοί θα τολμήσουν να σπάσουν τις αλυσίδες που χάλκευσαν και χαλκεύουν καθημερινά τα σκοταδιστικά και τα εξουσιαστικά ιερατεία για την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της;
RSS Feed