Ελικόπτερα, ρομποτικά αεροπλάνα και δορυφόροι, έχουν αρχίσει ήδη να συλλέγουν στοιχεία για να "ταΐσουν" το σύστημα ενοποιημένης ηλεκτρονικής παρακολούθησης των ευρωπαϊκών συνόρων, γνωστό και ως Eurosur. Το σύστημα Eurosur ψηφίστηκε πριν λίγο καιρό από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο ρόλος του συστήματος Eurosur συνίσταται στην ενημέρωση -σε πραγματικό χρόνο- της Frontex για οποιαδήποτε κίνηση παρουσιαστεί στα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης. Στοιχεία παρέχουν οι ίδιες οι χώρες στην Frontex, ενώ έχουν και την δυνατότητα να ανταλλάξουν μεταξύ τους στοιχεία με διμερείς συμφωνίες. Συμπεραίνουμε εύλογα ότι η έννοια της αποτροπής παίρνει πλέον άλλη διάσταση, αφού ο τεράστιος χάρτης της Ευρώπης στα κεντρικά γραφεία της Frontex, ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο με πληροφορίες για τις κινήσεις των σκαφών επιτρέποντας την ηλεκτρονική παρακολούθηση των θαλασσίων συνόρων.
Το σύστημα Eurosur, θα στοιχίσει 144 δις ευρώ στους Ευρωπαίους φορολογούμενους μέχρι το 2020, ενώ δεν στοχεύει στη διάσωση μεταναστών και προσφύγων στη θάλασσα, όπως μάταια διατείνονται αρκετοί Ευρωπαίοι ιθύνοντες.
Θα πρέπει να επισημανθούν επίσης τα ακόλουθα σημεία:
α. Δεν έχουν αναπτυχθεί ικανά συστήματα έγκαιρης διάσωσης βασισμένα στην χρήση των νέων ηλεκτρονικών δεδομένων. Όσα υπάρχουν, βρίσκονται ακόμη σε «εμβρυακό» στάδιο.
β. Ο προσανατολισμός της Frontex παραμένει η αποτροπή των μεταναστευτικών ροών και όχι η διάσωση στη θάλασσα.
γ. Ο τεράστιος όγκος των δεδομένων που ήδη συλλέγει το Eurosur είναι αξιοποιήσιμος για στρατιωτικούς, εξοπλιστικούς και άλλους σκοπούς, κάτι που δικαιολογεί και τον υπέρογκο προϋπολογισμό των 144 δις ευρώ.
Και κάτι σχετικό με τα παραπάνω:
Απαρτχάιντ είμαστε εμείς…
Σαν συνεπής και ευαισθητοποιημένος χρήστης των σοσιαλ μίντια, ο καλός νοικοκυραίος φρόντισε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης να εξωτερικεύσει τη βαθύτατη θλίψη του, ποστάροντας για τον θάνατο του Νέλσον Μαντέλα
Τα πήγε καλά – καιρό είχε να δει τόσα notifications μαζεμένα… Αρκετά likes στο facebook, καμιά δεκαριά retweets στο twitter και κάμποσες συζητήσεις με άλλους χρήστες για την τεράστια απώλεια της ανθρωπότητας. Κανείς δεν θα διαφωνούσε μαζί του απόψε… Κοιμήθηκε με τη σκέψη του Μαντέλα, σχεδόν ευτυχισμένος που κατάφερε να συντονιστεί με τόσους άλλους που έσπευσαν να γράψουν κάτι αντίστοιχο!
Το πρωί σηκώθηκε ευδιάθετος. Ήπιε τον καφέ του, ντύθηκε κι έφυγε για δουλειά, επιστρέφοντας στην καθημερινότητά του, που ουδεμία σχέση είχε με τη μυθιστορηματική ζωή του Μαντέλα.
Στα φανάρια, ένας Νιγηριανός του ζήτησε χρήματα. Δεν του έδωσε. «Πόσο θα βρωμάει» αναρωτήθηκε σχεδόν ανατριχιάζοντας κι έπιασε τον εαυτό του να σιχαίνεται εκείνον τον ρακένδυτο άγνωστο που τον προσγείωνε στην πραγματικότητα της πόλης: «Γιατι δεν πάνε στην πατρίδα τους, γεμίσαμε λαθρομετανάστες, οι δουλειές δεν φτάνουν ούτε για τους Έλληνες». Όχι, δεν ήταν ρατσιστής, ποτέ δεν ήταν. Ήταν απλά ρεαλιστής.
Το φανάρι έγινε πράσινο, ο Νιγηριανός ξεχάστηκε και η μέρα στη δουλειά πέρασε μεταξύ εργασίας και κουβέντας για τον χαρισματικό ηγέτη της Νοτίου Αφρικής. Ήταν μια καλή Παρασκευή…
Δυστυχώς απαρτχάιντ είναι η Αμυγδαλέζα. Απαρτχάιντ είναι η αδιαφορία μας για ένα σαπιοκάραβο που βούλιαξε, επειδή είχε μετανάστες. Απαρτχάιντ είναι η άποψη του νοικοκυραίου ότι έχει περισσότερα δικαιώματα από συνανθρώπους του. Απαρτχάιντ είναι η λέξη λαθρομετανάστης. Απαρτχάιντ είναι η δημοκρατία μας. Απαρτχάιντ είμαστε εμείς
Το σύστημα Eurosur, θα στοιχίσει 144 δις ευρώ στους Ευρωπαίους φορολογούμενους μέχρι το 2020, ενώ δεν στοχεύει στη διάσωση μεταναστών και προσφύγων στη θάλασσα, όπως μάταια διατείνονται αρκετοί Ευρωπαίοι ιθύνοντες.
Θα πρέπει να επισημανθούν επίσης τα ακόλουθα σημεία:
α. Δεν έχουν αναπτυχθεί ικανά συστήματα έγκαιρης διάσωσης βασισμένα στην χρήση των νέων ηλεκτρονικών δεδομένων. Όσα υπάρχουν, βρίσκονται ακόμη σε «εμβρυακό» στάδιο.
β. Ο προσανατολισμός της Frontex παραμένει η αποτροπή των μεταναστευτικών ροών και όχι η διάσωση στη θάλασσα.
γ. Ο τεράστιος όγκος των δεδομένων που ήδη συλλέγει το Eurosur είναι αξιοποιήσιμος για στρατιωτικούς, εξοπλιστικούς και άλλους σκοπούς, κάτι που δικαιολογεί και τον υπέρογκο προϋπολογισμό των 144 δις ευρώ.
Και κάτι σχετικό με τα παραπάνω:
Απαρτχάιντ είμαστε εμείς…
Σαν συνεπής και ευαισθητοποιημένος χρήστης των σοσιαλ μίντια, ο καλός νοικοκυραίος φρόντισε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης να εξωτερικεύσει τη βαθύτατη θλίψη του, ποστάροντας για τον θάνατο του Νέλσον Μαντέλα
Τα πήγε καλά – καιρό είχε να δει τόσα notifications μαζεμένα… Αρκετά likes στο facebook, καμιά δεκαριά retweets στο twitter και κάμποσες συζητήσεις με άλλους χρήστες για την τεράστια απώλεια της ανθρωπότητας. Κανείς δεν θα διαφωνούσε μαζί του απόψε… Κοιμήθηκε με τη σκέψη του Μαντέλα, σχεδόν ευτυχισμένος που κατάφερε να συντονιστεί με τόσους άλλους που έσπευσαν να γράψουν κάτι αντίστοιχο!
Το πρωί σηκώθηκε ευδιάθετος. Ήπιε τον καφέ του, ντύθηκε κι έφυγε για δουλειά, επιστρέφοντας στην καθημερινότητά του, που ουδεμία σχέση είχε με τη μυθιστορηματική ζωή του Μαντέλα.
Στα φανάρια, ένας Νιγηριανός του ζήτησε χρήματα. Δεν του έδωσε. «Πόσο θα βρωμάει» αναρωτήθηκε σχεδόν ανατριχιάζοντας κι έπιασε τον εαυτό του να σιχαίνεται εκείνον τον ρακένδυτο άγνωστο που τον προσγείωνε στην πραγματικότητα της πόλης: «Γιατι δεν πάνε στην πατρίδα τους, γεμίσαμε λαθρομετανάστες, οι δουλειές δεν φτάνουν ούτε για τους Έλληνες». Όχι, δεν ήταν ρατσιστής, ποτέ δεν ήταν. Ήταν απλά ρεαλιστής.
Το φανάρι έγινε πράσινο, ο Νιγηριανός ξεχάστηκε και η μέρα στη δουλειά πέρασε μεταξύ εργασίας και κουβέντας για τον χαρισματικό ηγέτη της Νοτίου Αφρικής. Ήταν μια καλή Παρασκευή…
Δυστυχώς απαρτχάιντ είναι η Αμυγδαλέζα. Απαρτχάιντ είναι η αδιαφορία μας για ένα σαπιοκάραβο που βούλιαξε, επειδή είχε μετανάστες. Απαρτχάιντ είναι η άποψη του νοικοκυραίου ότι έχει περισσότερα δικαιώματα από συνανθρώπους του. Απαρτχάιντ είναι η λέξη λαθρομετανάστης. Απαρτχάιντ είναι η δημοκρατία μας. Απαρτχάιντ είμαστε εμείς
RSS Feed
