Σ κ ο υ π ί δ ι α – H λάθος λύση

Αυτόν τον καιρό, ζούμε στη χώρα μας την προτελευταία, αν όχι την τελευταία, πράξη ενός προμελετημένου «εγκλήματος». Πρόκειται για την κατασκευή και λειτουργία των Μεγάλων  Μονάδων Διαχείρισης και Επεξεργασίας των Απορριμμάτων, όπως έχουν σχεδιαστεί από το Κράτος και τις Περιφέρειες.
 
Στις 24 Οκτωβρίου 2016 στα Ιωάννινα, οι υπεύθυνοι της Περιφέρειας Ηπείρου σε συνέντευξη τύπου πανηγύριζαν για το ότι δρομολογήθηκε, όπως είχε προγραμματιστεί, η κατασκευή της μεγάλης Μονάδας Διαχείρισης και Επεξεργασίας Απορριμμάτων στο Ελευθεροχώρι – Δωδώνης – Ιωαννίνων και η μετατροπή των λειτουργούντων ΧΥΤΑ Ελληνικού, Καρβουναρίου και Βλαχέρνας σε ΧΥΤΥ.
 
Ίσως το έχει η μοίρα μας να μη γίνεται σχεδόν τίποτε σωστά και με μελλοντική προοπτική στη χώρα μας
 
Προς τι οι πανηγυρισμοί ;
 
Επειδή θα κατασκευαστεί μια πολύ μεγάλη Μονάδα για όλη την Ήπειρο που χρειάζεται:
-Μεγαλύτερο κόστος μεταφοράς απορριμμάτων λόγω πολύ μεγάλων αποστάσεων ;
-Μεγαλύτερο κόστος ανά κάτοικο;
-Μεγαλύτερες επενδύσεις;
-Μεγαλύτερες αποσβέσεις ;
-Μεγαλύτερη επιβάρυνση του περιβάλλοντος λόγω μεγάλου όγκου απορριμμάτων;
 
Ενώ σε αντίθεση με τις μεγάλες Μονάδες, εάν επέλεγαν Κράτος, Περιφέρειες και Δήμοι, το πετυχημένο μοντέλο των μικρών Αποκεντρωμένων Μονάδων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων ( ανά Δήμο ή ανά δύο μικρούς Δήμους) θα πετύχαιναν :
 -Την Μείωση των παραγομένων σκουπιδιών
 -Την Επαναχρησιμοποίηση υλικών και προϊόντων
 -Την Διαλογή στη πηγή
 -Το Μικρό κόστος ανά κάτοικο λόγω μικρών αποστάσεων μεταφοράς και τοπικότητας
 -Την καλύτερη Ευαισθητοποίηση και Συμμετοχή των πολιτών
-Την Κοινωνικοποίηση της Διαχείρισης σαν διέξοδο ανάμεσα στις συμπληγάδες του κρατισμού και της ιδιωτικοποίησης μέσω ΣΔΙΤ.
 
Φωτεινά παραδείγματα τέτοιων μικρών Μονάδων υπάρχουν και λειτουργούν σε πολλές χώρες της Ευρώπης και πρώτα και καλύτερα στη Γερμανία, όπου μικροί Δήμοι με 35.000 κατοίκους  έχουν τέτοιες μικρές Μονάδες με άψογη λειτουργία, μικρότερο κόστος ανά κάτοικο, μεγαλύτερο ποσοστό απασχόλησης εργαζομένων συγκριτικά με τη μια μεγάλη Μονάδα, με διαλογή στη πηγή, με μονάδα κομποστοποίησης και ανακύκλωσης.
 
Γιατί στην Ελλάδα μας δεν μπορεί να αναλάβει ένας Δήμος:
 την Διαλογή στη πηγή ;
 την Κομποστοποίηση ;
 την Ανακύκλωση ;
 
Γιατί μια ζωή τα μεγάλα συμφέροντα –ολιγοπώλια και μονοπώλια- δεν θέλουν να γίνει το καλύτερο για το παρόν και μέλλον μας;
 Διότι απλούστατα με το συγκεντρωτικό μοντέλο κερδίζουν πιο πολλά.
 
Παρά το ότι το συγκεντρωτικό μοντέλο έχει αποτύχει, όσον αφορά στο κόστος και στην εξυπηρέτηση των πολιτών, καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος, η καπιταλιστική ελίτ επιμένει να το εφαρμόζει γιατί κερδίζει.
 
Τα Σκουπίδια όμως ανήκουν στους Δήμους και όχι στις Περιφέρειες και μάλιστα και με τον τελευταίο Νόμο.
 Οι Δήμοι και οι Δήμαρχοι  αλήθεια, που είναι;
 Άφωνοι είναι ή απλώς απαλλάχτηκαν και αντικαταστάθηκαν για μερικά χρόνια από τις Περιφέρειες ;
 Ποια είναι η ενημέρωση των Δημοτών για τη μεγάλη Μονάδα;
 Ποιο είναι ακριβώς το κόστος, που θα πληρώσει ο κάθε κάτοικος και ποιο θα ήταν αν κατασκευάζονταν μικρές Μονάδες;
 
Σχεδόν πάντοτε, όλα αποφασίζονται από τους λεγόμενους «ειδικούς», ερήμην των πολιτών που πληρώνουν τον λογαριασμό, χωρίς επαρκή και λεπτομερή ενημέρωση για το όφελος ή τη ζημία και το τι μέλλει γενέσθαι.
 
Πιστεύω ότι  η δρομολογηθείσα πορεία διευθέτησης του μεγάλου θέματος των Σκουπιδιών, που ήταν μια ακόμη ευκαιρία για σωστή διαχείριση, με την νοοτροπία που μας διέπει , οδεύει, όπως και άλλα πολλά, σε ένα ακόμη μέγα λάθος που θα φανεί στο μέλλον.
 
Άγγελος Κολέμπας-Πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ- Οικονομολόγος 
Ιωάνννινα 26-10-2016