Γιώργος Σταματόπουλος
Πολλοί, κυρίως όσοι προέρχονται από την Αριστερά, χαμογελούν ειρωνικά όταν γίνεται διάλογος (και οι συμμετέχοντες δεν δείχνουν να αιθεροβατούν) με θέμα την άμεση δημοκρατία, τα κοινωνικά κινήματα (συνεργατικά, αντιωφελιμιστικά, αποαναπτυξιακά κ.ά.), τον κοινοτισμό· όταν εξετάζεται τέλος πάντως μια εναλλακτική μορφή διακυβέρνησης με βάση την αυτοοργάνωση και τη μαζική συμμετοχή σε αποφάσεις που αφορούν τα κοινωνικά στρώματα.
Καλό θα ήταν εάν συγκρατούσαν όχι το χαμόγελο, αλλά την ειρωνεία. Να έδειχναν τουλάχιστον έναν σεβασμό ή, εάν νομίζουν ότι όλα αυτά κινούνται στον χώρο του απραγματοποίητου, μια επιείκεια στην αγωνία της πληθυντικής Αριστεράς να βρει τον δρόμο της, αφού η κυβερνώσα Αριστερά δεν ικανοποιεί ή δεν την καλύπτει ιδεολογικά, την έχει απογοητεύσει και λοιπά.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλά τέτοια κινήματα παντού: στη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, στον χώρο των εκδόσεων αλλά και της ενημέρωσης, στον πολιτισμό, στον φοιτητικό χώρο, σε γειτονιές και κοινότητες.
Ηδη καταγράφονται από ομάδα πρωτοβουλίας για μια συντακτική δομή και ικανή ενδοεπικοινωνία, ώστε να γίνει γνωστή η προσπάθεια συνένωσης αυτών των μορφών οργάνωσης και αυτοδιαχείρισης. Συζητείται επιπλέον η προοπτική κεντρικής πολιτικής παρέμβασης με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά.
Κυκλοφορεί επίσης πρόταση για ένα πλαίσιο αρχών «Για την άμεση δημοκρατία και την αυτοδιαχείριση», στο οποίο τονίζεται η ανάγκη «για ριζική αλλαγή του αποτυχημένου πολιτικού συστήματος. Μια αλλαγή που θα αγκαλιάσει όλους τους κοινωνικούς τομείς: οικονομική διαχείριση, κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς, αξιακό σύστημα και ιδεολογία...
Η άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσα από τον αγώνα της κοινωνίας, με την αυτοσυγκρότησή της σε αυτόνομο πολιτικό υποκείμενο, με αυτοοργάνωση και άμεση συμμετοχή, χωρίς ανάθεση σε κόμματα και αντιπροσώπους. Ετσι τίθεται το ζήτημα της πολιτικής διότι πολιτική δεν είναι τα κόμματα, οι εκλογές, η γραφειοκρατία και η αντιπροσώπευση -αυτά αποτελούν ακύρωση και αναίρεσή της.
Πολιτική είναι όταν η κοινωνία αυτοκαθορίζεται, αμφισβητεί τους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς και αγωνίζεται για άλλους, που εξασφαλίζουν τα κοινά αγαθά, την ισότητα, την ελευθερία, τη συμμετοχή, την αυτοδιαχείριση και τη δημοκρατία.
Επομένως το βασικό ζήτημα είναι πώς μπορεί να υπάρξει το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας στις σημερινές συνθήκες σε κάθε κοινωνικό τομέα».
Το ζήτημα αυτό αναμένεται να αναλυθεί στις 21 και 22 Μαΐου, στο διήμερο με θέμα «Αυτοδιαχείριση και Αμεση Δημοκρατία» με τη συμμετοχή πολλών κινημάτων. Για όσους (πρέπει να) ενδιαφέρονται για επικοινωνία: amesidimokratia.aftodiaxirisi@gmail.com
pigi
Πολλοί, κυρίως όσοι προέρχονται από την Αριστερά, χαμογελούν ειρωνικά όταν γίνεται διάλογος (και οι συμμετέχοντες δεν δείχνουν να αιθεροβατούν) με θέμα την άμεση δημοκρατία, τα κοινωνικά κινήματα (συνεργατικά, αντιωφελιμιστικά, αποαναπτυξιακά κ.ά.), τον κοινοτισμό· όταν εξετάζεται τέλος πάντως μια εναλλακτική μορφή διακυβέρνησης με βάση την αυτοοργάνωση και τη μαζική συμμετοχή σε αποφάσεις που αφορούν τα κοινωνικά στρώματα.
Καλό θα ήταν εάν συγκρατούσαν όχι το χαμόγελο, αλλά την ειρωνεία. Να έδειχναν τουλάχιστον έναν σεβασμό ή, εάν νομίζουν ότι όλα αυτά κινούνται στον χώρο του απραγματοποίητου, μια επιείκεια στην αγωνία της πληθυντικής Αριστεράς να βρει τον δρόμο της, αφού η κυβερνώσα Αριστερά δεν ικανοποιεί ή δεν την καλύπτει ιδεολογικά, την έχει απογοητεύσει και λοιπά.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλά τέτοια κινήματα παντού: στη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, στον χώρο των εκδόσεων αλλά και της ενημέρωσης, στον πολιτισμό, στον φοιτητικό χώρο, σε γειτονιές και κοινότητες.
Ηδη καταγράφονται από ομάδα πρωτοβουλίας για μια συντακτική δομή και ικανή ενδοεπικοινωνία, ώστε να γίνει γνωστή η προσπάθεια συνένωσης αυτών των μορφών οργάνωσης και αυτοδιαχείρισης. Συζητείται επιπλέον η προοπτική κεντρικής πολιτικής παρέμβασης με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά.
Κυκλοφορεί επίσης πρόταση για ένα πλαίσιο αρχών «Για την άμεση δημοκρατία και την αυτοδιαχείριση», στο οποίο τονίζεται η ανάγκη «για ριζική αλλαγή του αποτυχημένου πολιτικού συστήματος. Μια αλλαγή που θα αγκαλιάσει όλους τους κοινωνικούς τομείς: οικονομική διαχείριση, κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς, αξιακό σύστημα και ιδεολογία...
Η άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσα από τον αγώνα της κοινωνίας, με την αυτοσυγκρότησή της σε αυτόνομο πολιτικό υποκείμενο, με αυτοοργάνωση και άμεση συμμετοχή, χωρίς ανάθεση σε κόμματα και αντιπροσώπους. Ετσι τίθεται το ζήτημα της πολιτικής διότι πολιτική δεν είναι τα κόμματα, οι εκλογές, η γραφειοκρατία και η αντιπροσώπευση -αυτά αποτελούν ακύρωση και αναίρεσή της.
Πολιτική είναι όταν η κοινωνία αυτοκαθορίζεται, αμφισβητεί τους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς και αγωνίζεται για άλλους, που εξασφαλίζουν τα κοινά αγαθά, την ισότητα, την ελευθερία, τη συμμετοχή, την αυτοδιαχείριση και τη δημοκρατία.
Επομένως το βασικό ζήτημα είναι πώς μπορεί να υπάρξει το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας στις σημερινές συνθήκες σε κάθε κοινωνικό τομέα».
Το ζήτημα αυτό αναμένεται να αναλυθεί στις 21 και 22 Μαΐου, στο διήμερο με θέμα «Αυτοδιαχείριση και Αμεση Δημοκρατία» με τη συμμετοχή πολλών κινημάτων. Για όσους (πρέπει να) ενδιαφέρονται για επικοινωνία: amesidimokratia.aftodiaxirisi@gmail.com
pigi
RSS Feed
