«Tα πειράματα σε μαϊμούδες αλλά ακόμη και σε ανθρώπους δεν είναι ηθικά αποδεκτά», δήλωσε η Άνγκελα Μέρκελ.
Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για ένα μικρό ολίσθημα στο λόγο της ή για τον τρόπο που αποδόθηκε η δήλωσή της από το σύνολο των διεθνών πρακτορείων ειδήσεων. Το βέβαιο είναι ότι εμπεριείχε όλες τις αντιφάσεις και τον φαρισαϊσμό που ήρθε στην επιφάνεια όταν αποκαλύφθηκε ότι οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες Volkswagen, Daimler and BMW χρηματοδοτούσαν μυστικά πειράματα σε ανθρώπους και ζώα για να διαπιστώσουν τις επιπτώσεις από τις εκπομπές καυσαερίων των ντιζελοκινητήρων τους.
Η Μέρκελ, όπως και πολλά μέσα ενημέρωσης, αλλά και οργανώσεις, φάνηκε να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα πειράματα στα ζώα, παρά στο γεγονός ότι άνθρωποι τοποθετούνταν σε δωμάτια με καυσαέρια για σημαντικά χρονικά περιθώρια.
Οι διευκρινίσεις των επιστημόνων, ότι τα τεστ γίνονταν εν γνώσει των ανθρώπων και πως δεν εκτίθονταν σε υψηλότερα επίπεδα καυσαερίων από αυτά που συναντά κανείς στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης, δεν αποτελούν επαρκείς δικαιολογίες – ιδιαίτερα όταν προέρχονται από αυτοκινητοβιομηχανίες που για χρόνια εξαπατούσαν ολόκληρο τον κόσμο σχετικά με τα επίπεδα εκπομπών ρύπων των οχημάτων τους.
Σε μια χώρα σαν τη Γερμανία, όπου ο γείτονάς σου μπορεί να σε καταγγείλει στις αρχές εάν δεν πετάξεις ένα χαρτάκι στο σωστό κάδο ανακύκλωσης, καταλαβαίνεις ευκολότερα το μέγεθος της απάτης των φιλελεύθερων ανησυχιών για το περιβάλλον: το άτομο με τις πράξεις του εμφανίζεται σαν ο απόλυτος υπεύθυνος για την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ η καταστροφή του περιβάλλοντος από τις πολυεθνικές και η στάση τους απέναντι στον ίδιο τον άνθρωπο περνά σε δεύτερη μοίρα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρόσφατες αποκαλύψεις πως η Volkswagen συνεργαζόταν τη δεκαετία του ’70 με την αιμοσταγή χούντα της Βραζιλίας, προκειμένου να επιβάλλει την πειθαρχία στο εργατικό της δυναμικό, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως, στη δήλωση της Μέρκελ και όλων των Γερμανών αξιωματούχων ήταν ότι εμφανίζονται έκπληκτοι για πειράματα που πραγματοποιούσαν οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας εδώ και χρόνια και για τα οποία ενημερώνονταν άμεσα τα διευθυντικά στελέχη των εταιρειών. Οι έρευνες εντάσσονται σε μια γιγαντιαία εκστρατεία των συγκεκριμένων εταιρειών να προωθήσουν τους ντιζελοκινητήρες σαν φιλικότερους προς το περιβάλλον, σε πείσμα δεκάδων άλλων μελετών που αποδεικνύουν το αντίθετο.
Δεν μπορεί φυσικά να θεωρείται τυχαίο ότι οι αποκαλύψεις έγιναν και πάλι από αμερικανικά ΜΜΕ τα οποία τα τελευταία χρόνια συμμετέχουν με αυτό τον τρόπο στον ανηλεή οικονομικό πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Γερμανίας. Ένας πόλεμος που ρίχνει και στους κοινούς θνητούς μερικά ψίχουλα ενημέρωσης για τον τρόπο λειτουργίας των μεγαλύτερων βιομηχανιών του πλανήτη.
Άρης Χατζηστεφάνου
Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για ένα μικρό ολίσθημα στο λόγο της ή για τον τρόπο που αποδόθηκε η δήλωσή της από το σύνολο των διεθνών πρακτορείων ειδήσεων. Το βέβαιο είναι ότι εμπεριείχε όλες τις αντιφάσεις και τον φαρισαϊσμό που ήρθε στην επιφάνεια όταν αποκαλύφθηκε ότι οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες Volkswagen, Daimler and BMW χρηματοδοτούσαν μυστικά πειράματα σε ανθρώπους και ζώα για να διαπιστώσουν τις επιπτώσεις από τις εκπομπές καυσαερίων των ντιζελοκινητήρων τους.
Η Μέρκελ, όπως και πολλά μέσα ενημέρωσης, αλλά και οργανώσεις, φάνηκε να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα πειράματα στα ζώα, παρά στο γεγονός ότι άνθρωποι τοποθετούνταν σε δωμάτια με καυσαέρια για σημαντικά χρονικά περιθώρια.
Οι διευκρινίσεις των επιστημόνων, ότι τα τεστ γίνονταν εν γνώσει των ανθρώπων και πως δεν εκτίθονταν σε υψηλότερα επίπεδα καυσαερίων από αυτά που συναντά κανείς στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης, δεν αποτελούν επαρκείς δικαιολογίες – ιδιαίτερα όταν προέρχονται από αυτοκινητοβιομηχανίες που για χρόνια εξαπατούσαν ολόκληρο τον κόσμο σχετικά με τα επίπεδα εκπομπών ρύπων των οχημάτων τους.
Σε μια χώρα σαν τη Γερμανία, όπου ο γείτονάς σου μπορεί να σε καταγγείλει στις αρχές εάν δεν πετάξεις ένα χαρτάκι στο σωστό κάδο ανακύκλωσης, καταλαβαίνεις ευκολότερα το μέγεθος της απάτης των φιλελεύθερων ανησυχιών για το περιβάλλον: το άτομο με τις πράξεις του εμφανίζεται σαν ο απόλυτος υπεύθυνος για την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ η καταστροφή του περιβάλλοντος από τις πολυεθνικές και η στάση τους απέναντι στον ίδιο τον άνθρωπο περνά σε δεύτερη μοίρα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρόσφατες αποκαλύψεις πως η Volkswagen συνεργαζόταν τη δεκαετία του ’70 με την αιμοσταγή χούντα της Βραζιλίας, προκειμένου να επιβάλλει την πειθαρχία στο εργατικό της δυναμικό, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως, στη δήλωση της Μέρκελ και όλων των Γερμανών αξιωματούχων ήταν ότι εμφανίζονται έκπληκτοι για πειράματα που πραγματοποιούσαν οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας εδώ και χρόνια και για τα οποία ενημερώνονταν άμεσα τα διευθυντικά στελέχη των εταιρειών. Οι έρευνες εντάσσονται σε μια γιγαντιαία εκστρατεία των συγκεκριμένων εταιρειών να προωθήσουν τους ντιζελοκινητήρες σαν φιλικότερους προς το περιβάλλον, σε πείσμα δεκάδων άλλων μελετών που αποδεικνύουν το αντίθετο.
Δεν μπορεί φυσικά να θεωρείται τυχαίο ότι οι αποκαλύψεις έγιναν και πάλι από αμερικανικά ΜΜΕ τα οποία τα τελευταία χρόνια συμμετέχουν με αυτό τον τρόπο στον ανηλεή οικονομικό πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Γερμανίας. Ένας πόλεμος που ρίχνει και στους κοινούς θνητούς μερικά ψίχουλα ενημέρωσης για τον τρόπο λειτουργίας των μεγαλύτερων βιομηχανιών του πλανήτη.
Άρης Χατζηστεφάνου
RSS Feed