Βασίλης Μουλόπουλος
Μια σκιά στοιχειώνει εσχάτως τόσο τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου όσο και εκείνους της Χαριλάου Τρικούπη. Η σκιά του Μπερλουσκόνι. Η διάλυση, δηλαδή, των δύο κομμάτων εξουσίας που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία "τριάντα ένδοξα χρόνια" και η δημιουργία τρίτου κόμματος.
Οι μεγάλες ασκήσεις έχουν ξεκινήσει -λέει ρεπορτάζ, το οποίο δεν γράφεται, αλλά ψιθυρίζεται- και τους επόμενους μήνες το παιχνίδι θα γίνει αμείλικτο. Στο παιχνίδι αυτό οι παλαιοί πολιτικοί και η παλαιά πολιτική δεν περιλαμβάνονται: ό,τι έδωσαν, έδωσαν.
Το πολιτικό σκηνικό που στήνεται έχει πολλά χαρακτηριστικά που ευνοούν έναν μπερλουσκονισμό α λα ελληνικά. Το διαισθάνεσαι παρακολουθώντας τις πολιτικές τηλεοπτικές εκπομπές, τις κατευθύνσεις των δημοσκοπικών ερευνών. Το διαπιστώνεις διαβάζοντας όσα γράφουν οι αρθρογράφοι, οι αναλυτές, οι στενά συνδεδεμένοι δημοσιογράφοι με το "κόμμα της αγοράς και της γκλαμουριάς".
Είναι πλέον εμφανές πως τα μεγάλα αφεντικά έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Έχουν επιλέξει να ξεφορτωθούν τις φθαρμένες φιγούρες του πολιτικού θεάτρου σκιών, όπως τους αποκαλούν περιφρονητικά στα μεγάλα σαλόνια.
Ο κ. Βενιζέλος τελείωσε, ο κ. Σαμαράς έχει σύντομη ημερομηνία λήξεως, όση παστερίωση κι αν του κάνουν, και ο κ. Κουβέλης δεν αισθάνεται πολύ καλά. Τον μύθο της Ελιάς τον έπνιξε το Ποτάμι και την αυταπάτη της κεντρώας στροφής της Ν.Δ. την γκρέμισε ο κ. Μπαλτάκος.
Το σύστημα έκαψε όλα τα χαρτιά του και βρίσκεται σε ανισορροπία. Αποτέλεσμα: αφού το υπαλληλικό προσωπικό έχει χρεοκοπήσει, το μαγαζί ανέλαβαν να το λειτουργήσουν τα αφεντικά. Να καθορίσουν χωρίς μεσολαβητές τις τύχες της χώρας. Να οδηγήσουν τη χώρα στην εποχή της μη πολιτικής και της μη ιδεολογίας, όπου οι μάχες για την εξουσία δεν θα δίνονται με γνώμονα τα ταξικά, ούτε τα εθνικά, αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Σενάρια; Ίσως, αλλά τα κόμματα - επιχειρήσεις με ονοματεπώνυμο - Μαρινάκης, Μελισσανίδης - έκαναν ήδη την εμφάνισή τους.
Υπάρχει ένα κομμάτι Ελλήνων που έχουν γοητευτεί από τη μετριότητα, που έχουν ήρωα τον homo economicus της "νέας εποχής" και πρότυπο πλούσιους, ωραίους και επιτυχημένους που τον ενσαρκώνουν: οι εργολάβοι, οι εφοπλιστές, οι επιχειρηματίες, οι τηλεπερσόνες, οι λύκοι των αγορών. Ένα κομμάτι που έχει ασπαστεί τη νέα ιδεολογία της νέας εποχής: πλουτίστε με κάθε μέσο. Ο παράδεισος βρίσκεται εδώ. Αφήστε τους ηλίθιους να τον αναζητούν αλλού.
Σ' αυτή την Ελλάδα των μειωμένων αντιστάσεων, που μαχαιρώνεται για ένα γήπεδο, αλλά αδιαφορεί για ένα νοσοκομείο, τα βαποράκια του τρίτου κόμματος ετοιμάζουν το έδαφος για τον ηγέτη που θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα της νέας εποχής. Τους άφθαρτους, που θα κατέβουν στην πολιτική με ιδεολογία την αντιπολιτική, πλαισιωμένους από "ρεαλιστές πολιτικούς" του δεξιού και αριστερού νεοφιλελευθερισμού και πετυχημένους μάνατζερ της αγοράς.
http://www.avgi.gr/article/2282179/apo-to-potami-sto-limani
Μια σκιά στοιχειώνει εσχάτως τόσο τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου όσο και εκείνους της Χαριλάου Τρικούπη. Η σκιά του Μπερλουσκόνι. Η διάλυση, δηλαδή, των δύο κομμάτων εξουσίας που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία "τριάντα ένδοξα χρόνια" και η δημιουργία τρίτου κόμματος.
Οι μεγάλες ασκήσεις έχουν ξεκινήσει -λέει ρεπορτάζ, το οποίο δεν γράφεται, αλλά ψιθυρίζεται- και τους επόμενους μήνες το παιχνίδι θα γίνει αμείλικτο. Στο παιχνίδι αυτό οι παλαιοί πολιτικοί και η παλαιά πολιτική δεν περιλαμβάνονται: ό,τι έδωσαν, έδωσαν.
Το πολιτικό σκηνικό που στήνεται έχει πολλά χαρακτηριστικά που ευνοούν έναν μπερλουσκονισμό α λα ελληνικά. Το διαισθάνεσαι παρακολουθώντας τις πολιτικές τηλεοπτικές εκπομπές, τις κατευθύνσεις των δημοσκοπικών ερευνών. Το διαπιστώνεις διαβάζοντας όσα γράφουν οι αρθρογράφοι, οι αναλυτές, οι στενά συνδεδεμένοι δημοσιογράφοι με το "κόμμα της αγοράς και της γκλαμουριάς".
Είναι πλέον εμφανές πως τα μεγάλα αφεντικά έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Έχουν επιλέξει να ξεφορτωθούν τις φθαρμένες φιγούρες του πολιτικού θεάτρου σκιών, όπως τους αποκαλούν περιφρονητικά στα μεγάλα σαλόνια.
Ο κ. Βενιζέλος τελείωσε, ο κ. Σαμαράς έχει σύντομη ημερομηνία λήξεως, όση παστερίωση κι αν του κάνουν, και ο κ. Κουβέλης δεν αισθάνεται πολύ καλά. Τον μύθο της Ελιάς τον έπνιξε το Ποτάμι και την αυταπάτη της κεντρώας στροφής της Ν.Δ. την γκρέμισε ο κ. Μπαλτάκος.
Το σύστημα έκαψε όλα τα χαρτιά του και βρίσκεται σε ανισορροπία. Αποτέλεσμα: αφού το υπαλληλικό προσωπικό έχει χρεοκοπήσει, το μαγαζί ανέλαβαν να το λειτουργήσουν τα αφεντικά. Να καθορίσουν χωρίς μεσολαβητές τις τύχες της χώρας. Να οδηγήσουν τη χώρα στην εποχή της μη πολιτικής και της μη ιδεολογίας, όπου οι μάχες για την εξουσία δεν θα δίνονται με γνώμονα τα ταξικά, ούτε τα εθνικά, αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Σενάρια; Ίσως, αλλά τα κόμματα - επιχειρήσεις με ονοματεπώνυμο - Μαρινάκης, Μελισσανίδης - έκαναν ήδη την εμφάνισή τους.
Υπάρχει ένα κομμάτι Ελλήνων που έχουν γοητευτεί από τη μετριότητα, που έχουν ήρωα τον homo economicus της "νέας εποχής" και πρότυπο πλούσιους, ωραίους και επιτυχημένους που τον ενσαρκώνουν: οι εργολάβοι, οι εφοπλιστές, οι επιχειρηματίες, οι τηλεπερσόνες, οι λύκοι των αγορών. Ένα κομμάτι που έχει ασπαστεί τη νέα ιδεολογία της νέας εποχής: πλουτίστε με κάθε μέσο. Ο παράδεισος βρίσκεται εδώ. Αφήστε τους ηλίθιους να τον αναζητούν αλλού.
Σ' αυτή την Ελλάδα των μειωμένων αντιστάσεων, που μαχαιρώνεται για ένα γήπεδο, αλλά αδιαφορεί για ένα νοσοκομείο, τα βαποράκια του τρίτου κόμματος ετοιμάζουν το έδαφος για τον ηγέτη που θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα της νέας εποχής. Τους άφθαρτους, που θα κατέβουν στην πολιτική με ιδεολογία την αντιπολιτική, πλαισιωμένους από "ρεαλιστές πολιτικούς" του δεξιού και αριστερού νεοφιλελευθερισμού και πετυχημένους μάνατζερ της αγοράς.
http://www.avgi.gr/article/2282179/apo-to-potami-sto-limani
RSS Feed
