Δεν πρόκειται για μερική ιδιωτικοποίηση αλλά για πλήρη. Η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας έχει ξεκινήσει από το 2001. Ο ιδιωτικός τομέας αυτή τη στιγμή ελέγχει το 46,5% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος. Από τη συνολική ισχύ των 16.200 μεγαβάτ, ο ιδιωτικός τομέας ελέγχει 7.530 μεγαβάτ.
Η ΔΕΗ ανήκει στο δημόσιο τυπικά κατά 51%. Από την 1η Απριλίου όμως στο δημόσιο ανήκει μόνο το 34%, αφού εκχωρήθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ το 17% των μετοχών της εταιρείας. Οι μονάδες που δίνονται τώρα προς ιδιωτικοποίηση είναι οι πιο καινούριες. Η μονάδα Μελίτη Ι και Μελίτη ΙΙ επιβαρύνουν το περιβάλλον πολύ λιγότερο από τις παλαιότερες. Οι μονάδες που θα μείνουν λοιπόν στη ΔΕΗ, αφού ιδιωτικοποιηθεί το 30%, μπορεί να είναι τυπικά το 70%, αλλά ουσιαστικά θα είναι οι πιο παλιές και εκτιμάται ότι με τον καιρό θα τίθενται σταδιακά σε αχρηστία.
Όσον αφορά στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, ιδιωτικοποιούνται τα πιο σημαντικά από αυτά, που είναι ταυτόχρονα και έργα πολλαπλού σκοπού. Χρησιμεύουν δηλαδή και στην αγροτική παραγωγή. Μπορεί να διατηρούν οι καλλιεργητές τα δικαιώματα άρδευσης, αλλά αν στη συνέχεια ο νέος ιδιοκτήτης θελήσει να πουλήσει το νερό στους αγρότες, ποιος μπορεί να του το αμφισβητήσει;
Όσον αφορά στα τιμολόγια της ΔΕΗ: αυτά τα 12 χρόνια της ιδιωτικοποίησης-από το 2001 μέχρι το 2013- διαπιστώνουμε ότι έχουμε 103% αύξηση στις τιμές του ρεύματος για την οικιακή κατανάλωση και 76,5% για τη βιομηχανία. Ήδη η ιδιωτικοποίηση λοιπόν έχει οδηγήσει σε τρομακτική αύξηση των τιμών. Τώρα στη συνέχεια θα υπάρχει μείωση; Μπορεί κανείς να πιστέψει την κυβέρνηση για τα «καλά» της ιδιωτικοποίησης;
Η ΔΕΗ ανήκει στο δημόσιο τυπικά κατά 51%. Από την 1η Απριλίου όμως στο δημόσιο ανήκει μόνο το 34%, αφού εκχωρήθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ το 17% των μετοχών της εταιρείας. Οι μονάδες που δίνονται τώρα προς ιδιωτικοποίηση είναι οι πιο καινούριες. Η μονάδα Μελίτη Ι και Μελίτη ΙΙ επιβαρύνουν το περιβάλλον πολύ λιγότερο από τις παλαιότερες. Οι μονάδες που θα μείνουν λοιπόν στη ΔΕΗ, αφού ιδιωτικοποιηθεί το 30%, μπορεί να είναι τυπικά το 70%, αλλά ουσιαστικά θα είναι οι πιο παλιές και εκτιμάται ότι με τον καιρό θα τίθενται σταδιακά σε αχρηστία.
Όσον αφορά στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, ιδιωτικοποιούνται τα πιο σημαντικά από αυτά, που είναι ταυτόχρονα και έργα πολλαπλού σκοπού. Χρησιμεύουν δηλαδή και στην αγροτική παραγωγή. Μπορεί να διατηρούν οι καλλιεργητές τα δικαιώματα άρδευσης, αλλά αν στη συνέχεια ο νέος ιδιοκτήτης θελήσει να πουλήσει το νερό στους αγρότες, ποιος μπορεί να του το αμφισβητήσει;
Όσον αφορά στα τιμολόγια της ΔΕΗ: αυτά τα 12 χρόνια της ιδιωτικοποίησης-από το 2001 μέχρι το 2013- διαπιστώνουμε ότι έχουμε 103% αύξηση στις τιμές του ρεύματος για την οικιακή κατανάλωση και 76,5% για τη βιομηχανία. Ήδη η ιδιωτικοποίηση λοιπόν έχει οδηγήσει σε τρομακτική αύξηση των τιμών. Τώρα στη συνέχεια θα υπάρχει μείωση; Μπορεί κανείς να πιστέψει την κυβέρνηση για τα «καλά» της ιδιωτικοποίησης;