Έγραψαν Ιστορία οι δικαστές του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας με τη χθεσινή τους απόφαση για την υπόθεση της Μανωλάδας.
Τα ονόματα των εν λόγω δικαστών δεν έχουν σημασία, αλλά η αθώωση των δύο και η «βελούδινη τιμωρία» των άλλων δύο κατηγορουμένων, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στις, έτσι και αλλιώς ταξικές, κοινωνικές σχέσεις.
Από δω και στο εξής το αφεντικό έχει δικαιώματα, που μόνο στο στάδιο της δουλοκτητικής κοινωνίας γνωρίζαμε, από το δικαίωμα του δουλοκτήτη να αντιμετωπίζει ως αντικείμενο (πράγμα) τον εργαζόμενο, ως το δικαίωμα να κακοποιεί ή να αφαιρεί τη ζωή του «δούλου». Φυσικά, χωρίς συνέπειες.
Σε μια κοινωνία, όπως η ελληνική, που, παραζαλισμένη και από την κρίση, ακούει (και δυστυχώς υιοθετεί κατά ένα σημαντικό ποσοστό) ότι η επιβίωση κρίνεται από το «ο θάνατος σου είναι η ζωή μου», η απόφαση του δικαστηρίου μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης εφιαλτικών εξελίξεων.
Ο ρατσισμός, που αφορά σε μια πτυχή μόνο της υπόθεσης της Μανωλάδας, δεν «έρχεται από το μέλλον», είναι πλέον διάχυτος στο σώμα της κοινωνίας και, μάλιστα, με πολιτική έκφραση στα εκλογικά ποσοστά της «Χρυσής Αυγής». Η απόφαση, λοιπόν, του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας, όχι μόνο νομιμοποιεί την ουσία του φυλετικού διαχωρισμού, αλλά καθιστά στοιχείο της κοινωνικής ηθικής τις ρατσιστικές πρακτικές. Για να θυμηθούμε και το «ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό»…
......
Η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι - δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους! *
Αφιερωμένο στους δικαστές, που την Τετάρτη 30 Ιούλη 2014 αθώωσαν τους γκάγκστερς στη Νέα Μανωλάδα, παρά του ότι ο εισαγγελέας ήταν καταπέλτης και πρότεινε την καταδίκη τους.
Το μικτό ορκωτό εφετείο Πάτρας απάλλαξε τους κατηγορουμένους και μάλιστα ομόφωνα για να μην μπορεί να αμφισβητηθεί η ποινή και να ασκηθεί έφεση!
Αν δεν απατώμαι όμως στη σύνθεση αυτών των δικαστηρίων οι τρεις είναι τακτικοί δικαστές και οι τέσσερεις πολίτες (ορκωτοί).
Οι τρεις ανήκουν στη συντεχνία των δικαστών, που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι ταγμένοι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της καθεστηκυίας τάξης και των αφεντικών τους, γι' αυτό εξάλλου ανταμείβονται για τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Γι' αυτούς ταιριάζει η αποστροφή του τραγουδιού της Μαρίας Δημητριάδη που λέει:«...σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί, τους έχω σιχαθεί».
Οι άλλοι τέσσερεις όμως; Αυτοί είμαστε όλοι εμείς, που τα θέλουμε όλα χωρίς να κάνουμε τίποτα, που θέλουμε ό,τι γίνεται να μην έχει κανένα ρίσκο. Φοβόμαστε την απόλυση, αλλά δεν αγωνιζόμαστε ούτε φτιάχνουμε σωματείο, γιατί θα μας απολύσουν! Δεν θέλουμε την «αξιολόγηση»-απόλυση στο δημόσιο, αλλά θέλουμε και διασφάλιση ότι δεν θα μας κάνουν και τίποτα αν την αρνηθούμε!
Για όλα μας φταίνε οι άλλοι και ποτέ εμείς, που δεν κάνουμε τίποτα. Όταν απολύονταν οι άλλοι, εμείς πιστεύαμε ότι θα τη γλυτώναμε και δεν δείξαμε καμιά αλληλεγγύη σ' αυτούς. Όταν όμως ήρθε η σειρά μας διαμαρτυρόμασταν γιατί δεν μας συμπαραστέκεται κανένας και κατηγορούσαμε όλους τους άλλους που έβλεπαν απαθείς το δράμα μας.
Αυτοί, οι ένορκοι του μικτού εφετείου Πάτρας, υποθέτω θα σκέφτηκαν: Γιατί να μπλέξουμε εμείς με τη μαφία της Μανωλάδας και της κάθε Μανωλάδας, ας είμαστε φρόνιμοι, ας πάμε με τους δυνατούς και τους «φουσκωτούς», τι αξία και τι δύναμη έχουν οι φτωχοί, οι εργάτες και μάλιστα οι μετανάστες;
Και ελαφρά τη καρδία τους καταδικάσανε. Γιατί η αθώωση της εργοδοτικής μαφίας ανοίγει το πράσινο φως για νέες αυθαιρεσίες σε βάρος των αδυνάτων.
Εξάλλου παλιά μου τέχνη κόσκινο. Χθες καταδικάσανε κάποιους άλλους, γιατί είναι αντεξουσιαστές και αναρχικοί και ας μην έχουν επαρκεί στοιχεία για τις πράξεις που κατηγορούνται. Αβέρτα λοιπόν μοιράζουν δεκάδες χρόνια φυλακής!
Προχθές βγάλανε και την τελευταία απεργία παράνομη και καταχρηστική. Σ' αυτή τη χώρα καμιά απεργία δεν ήταν νόμιμη, οπότε προληπτικά ντύνουμε και στο «χακί» τους «επικίνδυνους» κλάδους των εργαζομένων για να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Αύριο θα βγάλουν παράνομη την απεργία της ΑΔΕΔΥ για την αποχή από την "αξιολόγηση", γιατί δεν την προκήρυξε το συνέδριο!!! (άρα απεργία κάθε τρία χρόνια...και αν).
Οι δικαστές δεν είδαν και δεν βλέπουν τον κόσμο που δεν έχει δουλειά, που πεινάει, που κοιμάται στους δρόμους και που αυτοκτονεί.... βλέπετε είναι τυφλοί και αυτοί και η δικαιοσύνη τους! Πώς όμως στην τύφλα τους έχουν αλάθητο το ταξικό τους κριτήριο αυτό είναι ένα ερώτημα (;).
Οι δικαστές, ιδιαίτερα οι ανώτεροι, δικαιολόγησαν όλες τις μνημονιακές περικοπές, σε βάρος των εργαζομένων, γιατί έγιναν για λόγους που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον.
Οι μόνες περικοπές που δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και είναι αντισυνταγματικές είναι όσες αφορούσαν την κάστα τους! Ο παπάς βέβαια πρώτα ευλογάει τα γένια τους που λέει και ο σοφός λαός.
Και η κυβέρνηση όμως τους αντάμειψε για τις καλές τους υπηρεσίες. Τους έδωσε τα αναδρομικά και τους εξαίρεσε από τις περικοπές. Πριν μερικά χρόνια που έκαναν "έφοδο" στα αποθεματικά του ΤΕΑΔΥ και τα "λήστεψαν" χωρίς να πληρώσουν εισφορές, πάλι η τότε καλή τους κυβέρνηση τους τα έδωσε...και μετά λέμε πού πήγαν τα λεφτά!
Εμάς ούτε μας αιφνιδιάζουν αυτά ούτε μας φαίνονται παράξενα. Αυτή είναι η αστική δικαιοσύνη. Είναι ταξική και δεν είναι τυφλή. Όταν της ξεφεύγει κάτι έρχεται ένα εφετείο, ο Άρειος Πάγος ή το Συμβούλιο της Επικρατείας για να αποκαταστήσει την τάξη ...και η ζωή συνεχίζεται.
Δεν συνεχίζεται όμως πάντα με τον ίδιο τρόπο, γιατί καμιά φορά έρχονται τα πάνω κάτω και τότε να δούμε ποιος θα προστατεύσει ποιον και από ποιον.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: Αν ο λαός και η εργατική τάξη δεν τους σταματήσει και δεν τσακίσει και αυτούς και το κράτος τους, τότε αυτοί θα μας πάνε στο μεσαίωνα, στην εποχή της γαλέρας και των σκλαβοπάζαρων.
*Ο Γ.Χαρίσης είναι συνδικαλιστής των ΟΤΑ και μέλος της Ε/Ε του ΜΕΤΑ
.........
ΕΞΩ Η ‘ΜΑΝΩΛΑΔΑ’ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Υπάρχουν ακόμα αφελείς που πιστεύουν σε πολλές σκοταδιστικές, παραμυθιακές και ιδεολογικές ανοησίες. Όπως υπάρχουν επίσης πολλοί που νομίζουν ότι σε συνθήκες ενός μανιακού καπιταλισμού, μιας αχρείας εξουσίας και μιας εξαχρειωμένης κοινωνίας, ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη’.
Δεν ρωτάνε όμως, από ποιόν είναι ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη, και αν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από εκείνους που τη διορίζουν, τους οποίους τους ‘διορίζουν’ να νομοθετούν, να ‘κυβερνούν’, να δέρνουν και να σκοτώνουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία προφανώς έχουν όνομα και διεύθυνση.
Η απόφαση της λεγόμενης Δικαιοσύνης, (για την υπόθεση των εργαζόμενων μεταναστών στη Μανωλάδα) και μάλιστα του «Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας να αθωώσει δύο από τους κατηγορούμενους και να επιβάλει ποινές με ανασταλτικό χαρακτήρα στους άλλους δύο» δείχνει, ότι αυτό που αποκαλούμε δικαιοσύνη, στην ουσία δεν είναι παρά η παραδουλεύτρα της αχρείας εξουσίας και του αχρείου καπιταλισμού και αποδείχνει ότι η ‘Μανωλάδα’, ως αντίληψη και ως δικαιοσύνη ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Γι’ αυτό ΕΞΩ Η ‘ΜΑΝΩΛΑΔΑ’ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Για την
Πρωτοβουλία Διαλόγου για την Άμεση Δημοκρατία και τον Ουμανισμ
Κώστας Λάμπος
Τα ονόματα των εν λόγω δικαστών δεν έχουν σημασία, αλλά η αθώωση των δύο και η «βελούδινη τιμωρία» των άλλων δύο κατηγορουμένων, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στις, έτσι και αλλιώς ταξικές, κοινωνικές σχέσεις.
Από δω και στο εξής το αφεντικό έχει δικαιώματα, που μόνο στο στάδιο της δουλοκτητικής κοινωνίας γνωρίζαμε, από το δικαίωμα του δουλοκτήτη να αντιμετωπίζει ως αντικείμενο (πράγμα) τον εργαζόμενο, ως το δικαίωμα να κακοποιεί ή να αφαιρεί τη ζωή του «δούλου». Φυσικά, χωρίς συνέπειες.
Σε μια κοινωνία, όπως η ελληνική, που, παραζαλισμένη και από την κρίση, ακούει (και δυστυχώς υιοθετεί κατά ένα σημαντικό ποσοστό) ότι η επιβίωση κρίνεται από το «ο θάνατος σου είναι η ζωή μου», η απόφαση του δικαστηρίου μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης εφιαλτικών εξελίξεων.
Ο ρατσισμός, που αφορά σε μια πτυχή μόνο της υπόθεσης της Μανωλάδας, δεν «έρχεται από το μέλλον», είναι πλέον διάχυτος στο σώμα της κοινωνίας και, μάλιστα, με πολιτική έκφραση στα εκλογικά ποσοστά της «Χρυσής Αυγής». Η απόφαση, λοιπόν, του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας, όχι μόνο νομιμοποιεί την ουσία του φυλετικού διαχωρισμού, αλλά καθιστά στοιχείο της κοινωνικής ηθικής τις ρατσιστικές πρακτικές. Για να θυμηθούμε και το «ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό»…
......
Η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι - δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους! *
Αφιερωμένο στους δικαστές, που την Τετάρτη 30 Ιούλη 2014 αθώωσαν τους γκάγκστερς στη Νέα Μανωλάδα, παρά του ότι ο εισαγγελέας ήταν καταπέλτης και πρότεινε την καταδίκη τους.
Το μικτό ορκωτό εφετείο Πάτρας απάλλαξε τους κατηγορουμένους και μάλιστα ομόφωνα για να μην μπορεί να αμφισβητηθεί η ποινή και να ασκηθεί έφεση!
Αν δεν απατώμαι όμως στη σύνθεση αυτών των δικαστηρίων οι τρεις είναι τακτικοί δικαστές και οι τέσσερεις πολίτες (ορκωτοί).
Οι τρεις ανήκουν στη συντεχνία των δικαστών, που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι ταγμένοι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της καθεστηκυίας τάξης και των αφεντικών τους, γι' αυτό εξάλλου ανταμείβονται για τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Γι' αυτούς ταιριάζει η αποστροφή του τραγουδιού της Μαρίας Δημητριάδη που λέει:«...σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί, τους έχω σιχαθεί».
Οι άλλοι τέσσερεις όμως; Αυτοί είμαστε όλοι εμείς, που τα θέλουμε όλα χωρίς να κάνουμε τίποτα, που θέλουμε ό,τι γίνεται να μην έχει κανένα ρίσκο. Φοβόμαστε την απόλυση, αλλά δεν αγωνιζόμαστε ούτε φτιάχνουμε σωματείο, γιατί θα μας απολύσουν! Δεν θέλουμε την «αξιολόγηση»-απόλυση στο δημόσιο, αλλά θέλουμε και διασφάλιση ότι δεν θα μας κάνουν και τίποτα αν την αρνηθούμε!
Για όλα μας φταίνε οι άλλοι και ποτέ εμείς, που δεν κάνουμε τίποτα. Όταν απολύονταν οι άλλοι, εμείς πιστεύαμε ότι θα τη γλυτώναμε και δεν δείξαμε καμιά αλληλεγγύη σ' αυτούς. Όταν όμως ήρθε η σειρά μας διαμαρτυρόμασταν γιατί δεν μας συμπαραστέκεται κανένας και κατηγορούσαμε όλους τους άλλους που έβλεπαν απαθείς το δράμα μας.
Αυτοί, οι ένορκοι του μικτού εφετείου Πάτρας, υποθέτω θα σκέφτηκαν: Γιατί να μπλέξουμε εμείς με τη μαφία της Μανωλάδας και της κάθε Μανωλάδας, ας είμαστε φρόνιμοι, ας πάμε με τους δυνατούς και τους «φουσκωτούς», τι αξία και τι δύναμη έχουν οι φτωχοί, οι εργάτες και μάλιστα οι μετανάστες;
Και ελαφρά τη καρδία τους καταδικάσανε. Γιατί η αθώωση της εργοδοτικής μαφίας ανοίγει το πράσινο φως για νέες αυθαιρεσίες σε βάρος των αδυνάτων.
Εξάλλου παλιά μου τέχνη κόσκινο. Χθες καταδικάσανε κάποιους άλλους, γιατί είναι αντεξουσιαστές και αναρχικοί και ας μην έχουν επαρκεί στοιχεία για τις πράξεις που κατηγορούνται. Αβέρτα λοιπόν μοιράζουν δεκάδες χρόνια φυλακής!
Προχθές βγάλανε και την τελευταία απεργία παράνομη και καταχρηστική. Σ' αυτή τη χώρα καμιά απεργία δεν ήταν νόμιμη, οπότε προληπτικά ντύνουμε και στο «χακί» τους «επικίνδυνους» κλάδους των εργαζομένων για να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Αύριο θα βγάλουν παράνομη την απεργία της ΑΔΕΔΥ για την αποχή από την "αξιολόγηση", γιατί δεν την προκήρυξε το συνέδριο!!! (άρα απεργία κάθε τρία χρόνια...και αν).
Οι δικαστές δεν είδαν και δεν βλέπουν τον κόσμο που δεν έχει δουλειά, που πεινάει, που κοιμάται στους δρόμους και που αυτοκτονεί.... βλέπετε είναι τυφλοί και αυτοί και η δικαιοσύνη τους! Πώς όμως στην τύφλα τους έχουν αλάθητο το ταξικό τους κριτήριο αυτό είναι ένα ερώτημα (;).
Οι δικαστές, ιδιαίτερα οι ανώτεροι, δικαιολόγησαν όλες τις μνημονιακές περικοπές, σε βάρος των εργαζομένων, γιατί έγιναν για λόγους που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον.
Οι μόνες περικοπές που δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και είναι αντισυνταγματικές είναι όσες αφορούσαν την κάστα τους! Ο παπάς βέβαια πρώτα ευλογάει τα γένια τους που λέει και ο σοφός λαός.
Και η κυβέρνηση όμως τους αντάμειψε για τις καλές τους υπηρεσίες. Τους έδωσε τα αναδρομικά και τους εξαίρεσε από τις περικοπές. Πριν μερικά χρόνια που έκαναν "έφοδο" στα αποθεματικά του ΤΕΑΔΥ και τα "λήστεψαν" χωρίς να πληρώσουν εισφορές, πάλι η τότε καλή τους κυβέρνηση τους τα έδωσε...και μετά λέμε πού πήγαν τα λεφτά!
Εμάς ούτε μας αιφνιδιάζουν αυτά ούτε μας φαίνονται παράξενα. Αυτή είναι η αστική δικαιοσύνη. Είναι ταξική και δεν είναι τυφλή. Όταν της ξεφεύγει κάτι έρχεται ένα εφετείο, ο Άρειος Πάγος ή το Συμβούλιο της Επικρατείας για να αποκαταστήσει την τάξη ...και η ζωή συνεχίζεται.
Δεν συνεχίζεται όμως πάντα με τον ίδιο τρόπο, γιατί καμιά φορά έρχονται τα πάνω κάτω και τότε να δούμε ποιος θα προστατεύσει ποιον και από ποιον.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: Αν ο λαός και η εργατική τάξη δεν τους σταματήσει και δεν τσακίσει και αυτούς και το κράτος τους, τότε αυτοί θα μας πάνε στο μεσαίωνα, στην εποχή της γαλέρας και των σκλαβοπάζαρων.
*Ο Γ.Χαρίσης είναι συνδικαλιστής των ΟΤΑ και μέλος της Ε/Ε του ΜΕΤΑ
.........
ΕΞΩ Η ‘ΜΑΝΩΛΑΔΑ’ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Υπάρχουν ακόμα αφελείς που πιστεύουν σε πολλές σκοταδιστικές, παραμυθιακές και ιδεολογικές ανοησίες. Όπως υπάρχουν επίσης πολλοί που νομίζουν ότι σε συνθήκες ενός μανιακού καπιταλισμού, μιας αχρείας εξουσίας και μιας εξαχρειωμένης κοινωνίας, ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη’.
Δεν ρωτάνε όμως, από ποιόν είναι ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη, και αν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από εκείνους που τη διορίζουν, τους οποίους τους ‘διορίζουν’ να νομοθετούν, να ‘κυβερνούν’, να δέρνουν και να σκοτώνουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία προφανώς έχουν όνομα και διεύθυνση.
Η απόφαση της λεγόμενης Δικαιοσύνης, (για την υπόθεση των εργαζόμενων μεταναστών στη Μανωλάδα) και μάλιστα του «Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας να αθωώσει δύο από τους κατηγορούμενους και να επιβάλει ποινές με ανασταλτικό χαρακτήρα στους άλλους δύο» δείχνει, ότι αυτό που αποκαλούμε δικαιοσύνη, στην ουσία δεν είναι παρά η παραδουλεύτρα της αχρείας εξουσίας και του αχρείου καπιταλισμού και αποδείχνει ότι η ‘Μανωλάδα’, ως αντίληψη και ως δικαιοσύνη ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Γι’ αυτό ΕΞΩ Η ‘ΜΑΝΩΛΑΔΑ’ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Για την
Πρωτοβουλία Διαλόγου για την Άμεση Δημοκρατία και τον Ουμανισμ
Κώστας Λάμπος
RSS Feed
