Σε μία εποχή των οξύτατων οικονομικών και κοινωνικών κρίσεων η Πολιτική Οικολογία βρίσκεται μπροστά σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι:
Θα ακολουθήσει τον δρόμο του περιβαλλοντισμού ή αυτόν της ριζοσπαστικής οικολογίας;
Τον δρόμο της περιβαλλοντικής ενσωμάτωσης με μια επιδερμική κοινωνική αλληλεγγύη, μέσα σ’ ένα ανταγωνιστικότατο σύστημα, ταυτιζόμενη με το στερεότυπο πολιτικό μοντέλο μεγάλης μερίδας Πράσινων κομμάτων της Ευρώπης; Μοντέλο που κάνει την πράσινη πολιτική τους να μετατρέπεται σε διακοσμητική ουρά της συστημικής διαχείρισης;
Ή από την άλλη, αντιτιθέμενη στο πρασίνισμα του καπιταλισμού, θα προβάλλει μια οικολογία των ρήξεων (στηριζόμενη στη μη βία), έχοντας ως σταθερό μέτωπο τον αγώνα απέναντι στις όποιες αντιπεριβαλλοντικές κι αντικοινωνικές ανατροπές; Με πρότυπο τις αντι-ιεραρχικές δομές και τις αμεσοδημοκρατικές αποφάσεις θα επιδιώξει να φέρει το οικολογικό κίνημα στο προσκήνιο των ιδεολογικών προβληματισμών και στο επίκεντρο των κοινωνικών διεργασιών, με στόχο την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια και την αλλαγή του προτύπου ζωής, που λεηλατείται από τον οικονομικό ανταγωνισμό;
Οι δικοί μας στόχοι δεν πρασινίζουν απλώς το σκηνικό μιας αδιέξοδης και χωρίς νόημα ζωής, δεν δίνουν μια συγκυριακή λύση στην κλιματική αλλαγή, δεν θέλουν να βελτιώσουν περιβαλλοντικά την πολιτική των αστικών κομμάτων, που έχουν την πράσινη ανάπτυξη ως επικουρική λειτουργικότητα, σ’ ένα σύστημα που χωρίζει τους ανθρώπους σε πλούσιους και φτωχούς, σε αναπτυγμένους και τριτοκοσμικούς, σε προνομιούχους και περιθωριακούς.
Η δική μας Πολιτική Οικολογία δεν διαπραγματεύεται με συγκυριακούς συμμάχους το όραμά μας. Δεν είναι παρένθεση και προσθήκη σε πολιτικά μανιφέστα που αντιλαμβάνονται τη φύση ως μια μηχανή παραγωγής κέρδους, υποταγμένη στη φενάκη των αναπτυξιολόγων.
Με αυτούς τους προβληματισμούς δεκάδες ενεργοί πολίτες , νυν και πρώην μέλη αλλά και στελέχη των Οικολόγων Πράσινων, προσωπικότητες της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής του τόπου απαντούν στις προκλήσεις της εποχής και στις πολιτικές εξελίξεις με την ίδρυση ενός πόλου που φιλοδοξεί να συνενώσει πλατύτατες κοινωνικές δυνάμεις . Δυνάμεις που αντιτάσσονται στην διάλυση του κοινωνικού ιστού και στις πολιτικές που συντρίβουν την κοινωνική συνοχή , ιδρύουν το «Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας»
Μεταξύ των ιδρυτικών μελών ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης.
Υπογράφουν μέλη ,που κινούνται στον χώρο της πολιτικής οικολογίας , στους Οικολόγους Πράσινους αλλά και ευρύτερα.
Μεταξύ άλλων από το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων, υπογράφουν τα τρία μέλη της 6μελούς Εκτελεστικής Γραμματείας όπως και τα 16 μέλη του 34μελούς Πανελλαδικού Συμβουλίου .
Αθήνα 26-6-2013
ΔΙΚΤΥΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ- ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (www.dro.org.gr)
Θα ακολουθήσει τον δρόμο του περιβαλλοντισμού ή αυτόν της ριζοσπαστικής οικολογίας;
Τον δρόμο της περιβαλλοντικής ενσωμάτωσης με μια επιδερμική κοινωνική αλληλεγγύη, μέσα σ’ ένα ανταγωνιστικότατο σύστημα, ταυτιζόμενη με το στερεότυπο πολιτικό μοντέλο μεγάλης μερίδας Πράσινων κομμάτων της Ευρώπης; Μοντέλο που κάνει την πράσινη πολιτική τους να μετατρέπεται σε διακοσμητική ουρά της συστημικής διαχείρισης;
Ή από την άλλη, αντιτιθέμενη στο πρασίνισμα του καπιταλισμού, θα προβάλλει μια οικολογία των ρήξεων (στηριζόμενη στη μη βία), έχοντας ως σταθερό μέτωπο τον αγώνα απέναντι στις όποιες αντιπεριβαλλοντικές κι αντικοινωνικές ανατροπές; Με πρότυπο τις αντι-ιεραρχικές δομές και τις αμεσοδημοκρατικές αποφάσεις θα επιδιώξει να φέρει το οικολογικό κίνημα στο προσκήνιο των ιδεολογικών προβληματισμών και στο επίκεντρο των κοινωνικών διεργασιών, με στόχο την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια και την αλλαγή του προτύπου ζωής, που λεηλατείται από τον οικονομικό ανταγωνισμό;
Οι δικοί μας στόχοι δεν πρασινίζουν απλώς το σκηνικό μιας αδιέξοδης και χωρίς νόημα ζωής, δεν δίνουν μια συγκυριακή λύση στην κλιματική αλλαγή, δεν θέλουν να βελτιώσουν περιβαλλοντικά την πολιτική των αστικών κομμάτων, που έχουν την πράσινη ανάπτυξη ως επικουρική λειτουργικότητα, σ’ ένα σύστημα που χωρίζει τους ανθρώπους σε πλούσιους και φτωχούς, σε αναπτυγμένους και τριτοκοσμικούς, σε προνομιούχους και περιθωριακούς.
Η δική μας Πολιτική Οικολογία δεν διαπραγματεύεται με συγκυριακούς συμμάχους το όραμά μας. Δεν είναι παρένθεση και προσθήκη σε πολιτικά μανιφέστα που αντιλαμβάνονται τη φύση ως μια μηχανή παραγωγής κέρδους, υποταγμένη στη φενάκη των αναπτυξιολόγων.
Με αυτούς τους προβληματισμούς δεκάδες ενεργοί πολίτες , νυν και πρώην μέλη αλλά και στελέχη των Οικολόγων Πράσινων, προσωπικότητες της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής του τόπου απαντούν στις προκλήσεις της εποχής και στις πολιτικές εξελίξεις με την ίδρυση ενός πόλου που φιλοδοξεί να συνενώσει πλατύτατες κοινωνικές δυνάμεις . Δυνάμεις που αντιτάσσονται στην διάλυση του κοινωνικού ιστού και στις πολιτικές που συντρίβουν την κοινωνική συνοχή , ιδρύουν το «Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας»
Μεταξύ των ιδρυτικών μελών ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης.
Υπογράφουν μέλη ,που κινούνται στον χώρο της πολιτικής οικολογίας , στους Οικολόγους Πράσινους αλλά και ευρύτερα.
Μεταξύ άλλων από το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων, υπογράφουν τα τρία μέλη της 6μελούς Εκτελεστικής Γραμματείας όπως και τα 16 μέλη του 34μελούς Πανελλαδικού Συμβουλίου .
Αθήνα 26-6-2013
ΔΙΚΤΥΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ- ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (www.dro.org.gr)
RSS Feed
