Εκτός από τα κλασσικά οικονομικά των συμβατικών οικονομολόγων, που θεωρούν ότι η καμπύλη της οικονομίας είναι αύξουσα εκθετική και στηρίζεται στον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης και στο ετήσιο ΑΕΠ, υπάρχουν και μη συμβατικοί οικονομολόγοι που υποστηρίζουν ότι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα είναι ένα υποσύστημα του πλανητικού οικοσυστήματος. Το πλανητικό οικοσύστημα είναι πεπερασμένο με την έννοια ότι ο πλανήτης έχει όρια στις δυνατότητες που διαθέτει να αναπαράγει ετήσια τους φυσικούς πόρους του και να ενσωματώνει επίσης τα απόβλητα των οικονομικών δραστηριοτήτων των ανθρώπων. Το οικονομικό λοιπόν σύστημα, σαν υποσύστημα ενός πεπερασμένου υπερσυστήματος(μαθηματικές έννοιες) δε μπορεί να επεκτείνεται απεριόριστα.
Για να γίνει αντιληπτή λοιπόν αυτή η πραγματικότητα δημιούργησαν τον όρο "οικολογικό αποτύπωμα".
Με τον όρο οικολογικό αποτύπωμα εκφράζεται ο βαθμός στον οποίο τα ανθρώπινα είδη καταναλώνουν τους πόρους της Γης. Μετράει τις εκτάσεις παραγωγικής χερσαίας και θαλάσσιας επιφάνειας που απαιτούνται για να παραχθεί η τροφή μας, η ενέργεια, το νερό και τα υπόλοιπα αγαθά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή και να απορροφηθούν τα απορρίμματα που παράγουμε. Μετράει τα αέρια θερμοκηπίου (CO2 κ.α.) που παράγονται από τις καθημερινές μας συνήθειες (διατροφή, κατοικία, απορρίμματα, μεταφορές, υπηρεσίες).
Σε παγκόσμιο επίπεδο το μέσο οικολογικό αποτύπωμα είναι σήμερα(2006) 2,2 εκτάρια κατά κεφαλήν παρότι δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 1.8 εκτάρια προκειμένου να παραμείνει εντός των ορίων της βιολογικής ικανότητας της γης. Δηλαδή, τα ανθρώπινα όντα χρησιμοποιούν 25% περισσότερο από την ετήσια παραγωγή της γης. Με άλλα λόγια η Γη χρειάζεται ένα χρόνο και τρεις μήνες για να παράγει τους πόρους που καταναλώνουμε και να απορροφήσει τα απορρίμματα που παράγουμε σε έναν χρόνο.
Εάν ζούσαμε όπως ο μέσος Αμερικανός θα χρειαζόμασταν 5 πλανήτες για να ζήσουμε. Εάν ζούσαμε όπως ο μέσος Ευρωπαίος θα χρειαζόμασταν 3 πλανήτες. Στην πραγματικότητα όμως έχουμε μόνο έναν.
Χώρες με τα μεγαλύτερα αποτυπώματα
Το μέσο αποτύπωμα άνθρακα του κάθε κατοίκου στο Μπουρουντί είναι περίπου ίδιο με αυτό της τηλεόρασης ενός δυτικού νοικοκυριού που αφήνεται σε κατάσταση αναμονής.
Μέχρι το 1960 καταναλώναμε το 70% των πόρων του πλανήτη, το 1980 το 100%, το 1999 φθάσαμε στο 120%, το 2006 στο 125% και με τους ρυθμούς που είχαμε μέχρι το 2008(130%)- λόγω κρίσης έχουμε κάποια μείωση στο μεταξύ- η πρόβλεψη ήταν ότι το 2030 θα φτάσουμε στο 200%(θα χρειαζόμαστε δηλαδή δύο πλανήτες σαν τη Γη)."
Περισσότερα στο: http://www.topikopoiisi.com/1/post/2012/12/201.html
Η τρέχουσα κρίση οφείλεται στην υπερ-ανάπτυξη των χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων σε σχέση με τον πραγματικό πλούτο: αντίθετα από τη συχνά διατυπωμένη άποψη σε σχέση με την κρίση, το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ρευστότητας, αλλά η υπερβολική ρευστότητα που προηγήθηκε. Μέσω του χρέους, της απελευθέρωσης των τραπεζών και των κακών δανείων, κυκλοφορεί στην αγορά πολύ περισσότερο χρήμα από αυτό που δικαιολογεί η πραγματική οικονομική δραστηριότητα. Η αξία του παρόντος πλούτου δεν επαρκεί πλέον ως εγγύηση για το εκρηκτικό οικονομικό χρέος κι έτσι το χρέος με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πρέπει να απαξιωθεί .
Αλλά δεν αρκεί και ο μελλοντικός πλούτος που μπορεί να παράγεται στα πλαίσια του πεπερασμένου πλανητικού συστήματος που αναφερθήκαμε πιο πάνω. Για να πληρωθούν τα σημερινά χρέη θα πρέπει να επιτευχθεί τέτοια ανάπτυξη της παγκόσμιας πραγματικής οικονομίας, που πολύ σύντομα θα τινάξει στον αέρα τα παγκόσμια και τοπικά οικοσυστήματα. Θα καταρρεύσει η Α.Ε.Γη, αν οι μέλλουσες γενιές θελήσουν να πληρώσουν τα σημερινά οικονομικά χρέη μας!
Η μόνη ίσως λύση που υπάρχει είναι η επιδίωξη της «παγκόσμιας σεισάχθειας» σήμερα, ώστε αύριο να είναι δυνατό να «πληρωθούν» τα οικολογικά χρέη που έχουμε δημιουργήσει, αφού δανειζόμαστε ήδη κατά 25-30% από έναν δεύτερο πλανήτη.
Περισσότερα για την παγκόσμια σεισάχθεια και την διαγραφή του οικονομικού χρέους δείτε και το http://www.topikopoiisi.com/2/post/2013/09/36.html
Επίσης δείτε τις ιστοσελίδες μας στο διαδίκτυο:
Κολέμπας: http://www.topikopoiisi.com/
Μπίλλας: http://apokoinou.com/
Για να γίνει αντιληπτή λοιπόν αυτή η πραγματικότητα δημιούργησαν τον όρο "οικολογικό αποτύπωμα".
Με τον όρο οικολογικό αποτύπωμα εκφράζεται ο βαθμός στον οποίο τα ανθρώπινα είδη καταναλώνουν τους πόρους της Γης. Μετράει τις εκτάσεις παραγωγικής χερσαίας και θαλάσσιας επιφάνειας που απαιτούνται για να παραχθεί η τροφή μας, η ενέργεια, το νερό και τα υπόλοιπα αγαθά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή και να απορροφηθούν τα απορρίμματα που παράγουμε. Μετράει τα αέρια θερμοκηπίου (CO2 κ.α.) που παράγονται από τις καθημερινές μας συνήθειες (διατροφή, κατοικία, απορρίμματα, μεταφορές, υπηρεσίες).
Σε παγκόσμιο επίπεδο το μέσο οικολογικό αποτύπωμα είναι σήμερα(2006) 2,2 εκτάρια κατά κεφαλήν παρότι δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 1.8 εκτάρια προκειμένου να παραμείνει εντός των ορίων της βιολογικής ικανότητας της γης. Δηλαδή, τα ανθρώπινα όντα χρησιμοποιούν 25% περισσότερο από την ετήσια παραγωγή της γης. Με άλλα λόγια η Γη χρειάζεται ένα χρόνο και τρεις μήνες για να παράγει τους πόρους που καταναλώνουμε και να απορροφήσει τα απορρίμματα που παράγουμε σε έναν χρόνο.
Εάν ζούσαμε όπως ο μέσος Αμερικανός θα χρειαζόμασταν 5 πλανήτες για να ζήσουμε. Εάν ζούσαμε όπως ο μέσος Ευρωπαίος θα χρειαζόμασταν 3 πλανήτες. Στην πραγματικότητα όμως έχουμε μόνο έναν.
Χώρες με τα μεγαλύτερα αποτυπώματα
- 9,5 εκτάρια (5 πλανήτες): Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Ντουμπάι), Κουβέιτ, Κατάρ, Μπαχρέιν, ΗΠΑ
- 7,5 εκτάρια (4 πλανήτες): Αυστραλία, Καναδάς
- 6 εκτάρια (3 πλανήτες): Ελλάδα, Ισπανία
- 0,5 εκτάρια (1/4 του πλανήτη): Μαλάουι, Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές
Το μέσο αποτύπωμα άνθρακα του κάθε κατοίκου στο Μπουρουντί είναι περίπου ίδιο με αυτό της τηλεόρασης ενός δυτικού νοικοκυριού που αφήνεται σε κατάσταση αναμονής.
Μέχρι το 1960 καταναλώναμε το 70% των πόρων του πλανήτη, το 1980 το 100%, το 1999 φθάσαμε στο 120%, το 2006 στο 125% και με τους ρυθμούς που είχαμε μέχρι το 2008(130%)- λόγω κρίσης έχουμε κάποια μείωση στο μεταξύ- η πρόβλεψη ήταν ότι το 2030 θα φτάσουμε στο 200%(θα χρειαζόμαστε δηλαδή δύο πλανήτες σαν τη Γη)."
Περισσότερα στο: http://www.topikopoiisi.com/1/post/2012/12/201.html
Η τρέχουσα κρίση οφείλεται στην υπερ-ανάπτυξη των χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων σε σχέση με τον πραγματικό πλούτο: αντίθετα από τη συχνά διατυπωμένη άποψη σε σχέση με την κρίση, το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ρευστότητας, αλλά η υπερβολική ρευστότητα που προηγήθηκε. Μέσω του χρέους, της απελευθέρωσης των τραπεζών και των κακών δανείων, κυκλοφορεί στην αγορά πολύ περισσότερο χρήμα από αυτό που δικαιολογεί η πραγματική οικονομική δραστηριότητα. Η αξία του παρόντος πλούτου δεν επαρκεί πλέον ως εγγύηση για το εκρηκτικό οικονομικό χρέος κι έτσι το χρέος με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πρέπει να απαξιωθεί .
Αλλά δεν αρκεί και ο μελλοντικός πλούτος που μπορεί να παράγεται στα πλαίσια του πεπερασμένου πλανητικού συστήματος που αναφερθήκαμε πιο πάνω. Για να πληρωθούν τα σημερινά χρέη θα πρέπει να επιτευχθεί τέτοια ανάπτυξη της παγκόσμιας πραγματικής οικονομίας, που πολύ σύντομα θα τινάξει στον αέρα τα παγκόσμια και τοπικά οικοσυστήματα. Θα καταρρεύσει η Α.Ε.Γη, αν οι μέλλουσες γενιές θελήσουν να πληρώσουν τα σημερινά οικονομικά χρέη μας!
Η μόνη ίσως λύση που υπάρχει είναι η επιδίωξη της «παγκόσμιας σεισάχθειας» σήμερα, ώστε αύριο να είναι δυνατό να «πληρωθούν» τα οικολογικά χρέη που έχουμε δημιουργήσει, αφού δανειζόμαστε ήδη κατά 25-30% από έναν δεύτερο πλανήτη.
Περισσότερα για την παγκόσμια σεισάχθεια και την διαγραφή του οικονομικού χρέους δείτε και το http://www.topikopoiisi.com/2/post/2013/09/36.html
Επίσης δείτε τις ιστοσελίδες μας στο διαδίκτυο:
Κολέμπας: http://www.topikopoiisi.com/
Μπίλλας: http://apokoinou.com/
RSS Feed
