του Manitonquat (Medicine Story)
μετάφραση- επιμέλεια Ηλιόσποροι
Καλώς ήρθες Σπίτι
ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Θεραπεύοντας τους εαυτούς μας, τις οικογένειες μας, τις κοινότητες μας την Γη μας
To Όραμα για την επίτευξη Ελευθερίας, Ειρήνης, Ευτυχίας και Αγάπης. Για την επίτευξη μιας Αληθινής Ανθρώπινης Κοινωνίας
Manitonquat (Medicine Story)
εκδόσεις Ηλιόσποροι 2012
Τίτλος πρωτότυπου: Changing the world
Copyright 2005 by Manitonquat (Medicine story)
Published 2006 by Story Stone Publications
O Manitonquat, γνωστός επίσης ως Θεραπευτική Ιστορία (γεννημένος στις 17 Ιουλίου 1929), είναι ένας αφηγητής ιστοριών, φύλακας της ιθαγενικής γνώσης της φυλής Wampanoag της Μασαχουσέτης και θεραπευτής τελετουργικής ιατρικής του Band Assonet.
Πρώην συντάκτης και ποιητής για το διεθνές περιοδικό "Akwesasne Notes" και συγγραφέας έντεκα βιβλίων, υπήρξε ενεργό μέλος της Ινδιάνικης Πνευματικής Κίνησης Ενότητας της Βορείου Αμερικής και συνιδρυτής του Συμβουλίου Ιθαγενικής Θεραπείας. Ο Manitonquat είναι μέλος της Ένωσης Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας και δάσκαλος παροχής συμβουλών επαναξιολόγησης. Έχει συμμετάσχει στα πρώτα και σε πολλά από τότε Rainbow Gatherings. Έδωσε επίσης την εναρκτήρια ομιλία στη τελετή των Ηνωμένων Εθνών για τη 50η επέτειο του θανάτου του Μαχάτμα Γκάντι.
Περιοδεύει ετησίως στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, μιλώντας για την αξία της Ιθαγενικής Αμερικάνικης άποψης. Τρεις ιδέες που εμφανίζονται συχνά σε ομιλίες και γραπτά του είναι αυτές της αμοιβαίας αγάπης, της συζήτησης σε κύκλο και του σεβασμού όλης της δημιουργίας.
Σε συνέχειες θα δημοσιευθεί το περιεχόμενο της έκδοσης. Ξεκινάμε με την εισαγωγή:
Εισαγωγή
Τι θα κάνουμε; Σε κανέναν δεν αρέσει ο κόσμος έτσι όπως είναι τώρα:
Βία, ναρκωτικά, αποξένωση, καταπίεση, φτώχεια, πείνα, αδικία, διαφθορά, διαλυμένες οικογένειες και κοινότητες, μόλυνση, περιβαλλοντική υποβάθμιση - θα μπορούσα να συνεχίσω να λέω, αλλά τα ξέρετε.
Οπότε, τι κάνουμε;
Πολύς κόσμος λέει: "Τίποτα. Δεν υπάρχει ελπίδα. Ο κοινός άνθρωπος είναι αδύναμος. Οπότε φροντίζω μόνο για εμένα και για τα δικά μου. Να αποκτήσω ότι μπορώ, να ζήσω όσο καλύτερα γίνεται και να μην πολυνοιάζομαι για το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο".
Μετά υπάρχουν και οι ακτιβιστές. Αυτοί που αντιλαμβάνονται την αδικία και τι πάει στραβά και προσπαθούν να επηρεάσουν την αλλαγή μέσα από διαμαρτυρίες, πορείες, πολιτική ανυπακοή, διεκδικήσεις για ειρήνη, καθαρό περιβάλλον, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη. Μερικές φορές είναι αποτελεσματικοί, τα πράγματα αλλάζουν λίγο και αναπτύσσεται μια αλληλέγγυα συντροφικότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ωραία.
Άλλοι προτιμούν να εργάζονται μέσα στο σύστημα. Διεισδύοντας και εμπνέοντας ανθρώπινες αξίες στην κυβέρνηση, σε επιχειρήσεις, στην εκπαίδευση, στην ιατρική, κι αλλού, δημιουργούν φιλικές διασυνδέσεις, επιφέρουν μικρές αλλαγές εκεί που εργάζονται ή διαβιώνουν.
Αυτές οι αλλαγές μοιάζουν τόσο μικρές και σκόρπιες στην απέραντη πολυπλοκότητα των αδικιών και του τι δεν πάει καλά. Αλλά πολλοί λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ακόμα ότι μια επανάσταση θα φτιάξει τα πάντα.
Δύο αιώνες επαναστατικών αντιδράσεων δεν έχουν ωφελήσει, και μερικές φορές έκαναν τα πράγματα χειρότερα.
Γεγονός είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κατασκευάσει μια θεωρία που θα ταίριαζε σε κάθε άνθρωπο, σε όλες τις κοινωνίες, τώρα και στο μέλλον. Εγώ δεν έχω την λύση για τα προβλήματα του κόσμου. Αλλά Εμείς την έχουμε. Υπάρχει μια παροιμία που λέει "Κανείς από εμάς δεν είναι τόσο έξυπνος, όσο είμαστε Όλοι μαζί". Εκτενείς μελέτες πάνω στις ανθρώπινες κοινωνίες μας έχουν αποδείξει ότι αυτές γίνονται πιο ανθρώπινες, πιο αλληλέγγυες και ωφέλιμες για όλους, όταν είναι ισότιμες, όταν η
διαβούλευση και η λήψη αποφάσεων μοιράζονται ισότιμα. Όταν υπάρχει συγκέντρωση δύναμης (εξουσίας) από ένα άτομο ή μια ειδική ομάδα, αναπτύσσεται καταπίεση και αδικία.
Όπως παρατήρησε και ο Λόρδος Acton (σ.μ. 1834-1902), η δύναμη (εξουσία) διαφθείρει και μόνο η αληθινή ισότητα των μικρών ομάδων, όπου υπάρχει χρόνος και φροντίδα για το κάθε άτομο να ακουστεί, μπορεί να προστατέψει τις κοινότητές μας από αυτή την διαφθορά.
Από την αρχή οι πολιτισμένες κοινωνίες ήταν διεφθαρμένες. Για παράδειγμα απέκλειαν το μισό -γυναικείο- πληθυσμό, μοιράζοντας την εξουσία μόνο στους άντρες και πιο συγκεκριμένα ανάμεσα στους πολεμιστές και τους πλούσιους. Το σύστημα διαχωρισμού των εξουσιών με ελεγκτικούς και εξισορροπητικούς μηχανισμούς (σ.μ. checks and balances κατά τον Μοντεσκιέ) έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει αυτή την ετεροβαρή κατανομή της εξουσίας προς τους πλούσιους.
Η αληθινή δημοκρατία δεν υφίσταται σε κανένα έθνος στον κόσμο, λόγω του μεγέθους και της επιρροής του πλούτου. Αλλά έχει υπάρξει στις Φυλετικές -αυτόχθονες- κοινωνίες όπου κάθε άτομο έχει ίση φωνή και όπου οι κοινότητες είναι όσο μικρές χρειάζεται ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να γνωρίζουν και να ακούν ο ένας τον άλλο.
Είναι δυνατόν για ένα πλανήτη με πάνω από 6 δις ανθρώπους να έχει οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και πνευματική οργάνωση βασισμένη πάνω σε κοινότητες αρκετά μικρές ώστε να εξασφαλίζεται μια αληθινή δημοκρατία, διατηρώντας την ισότητα και τις κοινές αξίες της κάθε κοινότητας, όσο παράλληλα συνεργάζονται σε μεγαλύτερα κοινά έργα και οργανώνονται για να βελτιωθούν οι συνθήκες σε παγκόσμιο επίπεδο;
Σαν άνθρωπος φυλής που έχει βιώσει εμπειρικά διαφορετικές κοινότητες και έχει μελετήσει την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι δυνατό για την ανθρωπότητα να επιτύχει μια κοινωνία που είναι πραγματικά ισότιμη και που ενισχύει τη δημιουργικότητα, την εσωτερική ικανοποίηση, την εγγύτητα και την αγάπη του κάθε μέλους. Βλέπω ενδείξεις όλων αυτών στις εργασίες που έχω κάνει με μικρούς κύκλους και κοινότητες τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Ακολουθεί η προσωπική μου καταγραφή και το όραμά μου για τον τρόπο που θα μπορούσαμε να το πετύχουμε αυτό. Το προσφέρω ως μέρος της κοινής μας αναζήτησης για να κάνουμε τη ζωή μας, τη ζωή των επόμενων γενεών, της Γης και των άλλων ειδών στον πλανήτη, καλύτερη, πιο υγιή, πιο ασφαλή και πιο ευτυχισμένη.
Έχω επιλέξει να παρουσιάσω αυτό το όραμα σε μια περιεκτική μορφή, σαν μια επίσκεψη σε ένα χωριό του μέλλοντος. Είναι ένας σπόρος, που ελπίζω να βρει πρόσφορο έδαφος μέσα στην καρδιά και το μυαλό σας, να αναπτυχθεί σε δικό σας όραμα που θα μοιραστείτε για να το προχωρήσουμε μαζί προς τα εμπρός.
Σκοπεύω να θρέψω αυτόν τον σπόρο μαζί και με άλλους, το συντομότερο, όταν βρεθεί η κατάλληλη τοποθεσία για να ξεκινήσουμε το πρώτο Χωριό σε Κύκλο (Circleway Village). Δεν θα αναπτυχθεί βέβαια επακριβώς αυτό το όραμα, γιατί θα είναι το προϊόν όλων των διαφορετικών ανθρώπων που θα το οικοδομήσουμε. Αλλά πιστεύω ότι οι βασικές ανθρώπινες αξίες που συνθέτουν αυτό το όραμα είναι κάτι που συμφωνούμε όλοι.
μετάφραση- επιμέλεια Ηλιόσποροι
Καλώς ήρθες Σπίτι
ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Θεραπεύοντας τους εαυτούς μας, τις οικογένειες μας, τις κοινότητες μας την Γη μας
To Όραμα για την επίτευξη Ελευθερίας, Ειρήνης, Ευτυχίας και Αγάπης. Για την επίτευξη μιας Αληθινής Ανθρώπινης Κοινωνίας
Manitonquat (Medicine Story)
εκδόσεις Ηλιόσποροι 2012
Τίτλος πρωτότυπου: Changing the world
Copyright 2005 by Manitonquat (Medicine story)
Published 2006 by Story Stone Publications
O Manitonquat, γνωστός επίσης ως Θεραπευτική Ιστορία (γεννημένος στις 17 Ιουλίου 1929), είναι ένας αφηγητής ιστοριών, φύλακας της ιθαγενικής γνώσης της φυλής Wampanoag της Μασαχουσέτης και θεραπευτής τελετουργικής ιατρικής του Band Assonet.
Πρώην συντάκτης και ποιητής για το διεθνές περιοδικό "Akwesasne Notes" και συγγραφέας έντεκα βιβλίων, υπήρξε ενεργό μέλος της Ινδιάνικης Πνευματικής Κίνησης Ενότητας της Βορείου Αμερικής και συνιδρυτής του Συμβουλίου Ιθαγενικής Θεραπείας. Ο Manitonquat είναι μέλος της Ένωσης Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας και δάσκαλος παροχής συμβουλών επαναξιολόγησης. Έχει συμμετάσχει στα πρώτα και σε πολλά από τότε Rainbow Gatherings. Έδωσε επίσης την εναρκτήρια ομιλία στη τελετή των Ηνωμένων Εθνών για τη 50η επέτειο του θανάτου του Μαχάτμα Γκάντι.
Περιοδεύει ετησίως στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, μιλώντας για την αξία της Ιθαγενικής Αμερικάνικης άποψης. Τρεις ιδέες που εμφανίζονται συχνά σε ομιλίες και γραπτά του είναι αυτές της αμοιβαίας αγάπης, της συζήτησης σε κύκλο και του σεβασμού όλης της δημιουργίας.
Σε συνέχειες θα δημοσιευθεί το περιεχόμενο της έκδοσης. Ξεκινάμε με την εισαγωγή:
Εισαγωγή
Τι θα κάνουμε; Σε κανέναν δεν αρέσει ο κόσμος έτσι όπως είναι τώρα:
Βία, ναρκωτικά, αποξένωση, καταπίεση, φτώχεια, πείνα, αδικία, διαφθορά, διαλυμένες οικογένειες και κοινότητες, μόλυνση, περιβαλλοντική υποβάθμιση - θα μπορούσα να συνεχίσω να λέω, αλλά τα ξέρετε.
Οπότε, τι κάνουμε;
Πολύς κόσμος λέει: "Τίποτα. Δεν υπάρχει ελπίδα. Ο κοινός άνθρωπος είναι αδύναμος. Οπότε φροντίζω μόνο για εμένα και για τα δικά μου. Να αποκτήσω ότι μπορώ, να ζήσω όσο καλύτερα γίνεται και να μην πολυνοιάζομαι για το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο".
Μετά υπάρχουν και οι ακτιβιστές. Αυτοί που αντιλαμβάνονται την αδικία και τι πάει στραβά και προσπαθούν να επηρεάσουν την αλλαγή μέσα από διαμαρτυρίες, πορείες, πολιτική ανυπακοή, διεκδικήσεις για ειρήνη, καθαρό περιβάλλον, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη. Μερικές φορές είναι αποτελεσματικοί, τα πράγματα αλλάζουν λίγο και αναπτύσσεται μια αλληλέγγυα συντροφικότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ωραία.
Άλλοι προτιμούν να εργάζονται μέσα στο σύστημα. Διεισδύοντας και εμπνέοντας ανθρώπινες αξίες στην κυβέρνηση, σε επιχειρήσεις, στην εκπαίδευση, στην ιατρική, κι αλλού, δημιουργούν φιλικές διασυνδέσεις, επιφέρουν μικρές αλλαγές εκεί που εργάζονται ή διαβιώνουν.
Αυτές οι αλλαγές μοιάζουν τόσο μικρές και σκόρπιες στην απέραντη πολυπλοκότητα των αδικιών και του τι δεν πάει καλά. Αλλά πολλοί λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ακόμα ότι μια επανάσταση θα φτιάξει τα πάντα.
Δύο αιώνες επαναστατικών αντιδράσεων δεν έχουν ωφελήσει, και μερικές φορές έκαναν τα πράγματα χειρότερα.
Γεγονός είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κατασκευάσει μια θεωρία που θα ταίριαζε σε κάθε άνθρωπο, σε όλες τις κοινωνίες, τώρα και στο μέλλον. Εγώ δεν έχω την λύση για τα προβλήματα του κόσμου. Αλλά Εμείς την έχουμε. Υπάρχει μια παροιμία που λέει "Κανείς από εμάς δεν είναι τόσο έξυπνος, όσο είμαστε Όλοι μαζί". Εκτενείς μελέτες πάνω στις ανθρώπινες κοινωνίες μας έχουν αποδείξει ότι αυτές γίνονται πιο ανθρώπινες, πιο αλληλέγγυες και ωφέλιμες για όλους, όταν είναι ισότιμες, όταν η
διαβούλευση και η λήψη αποφάσεων μοιράζονται ισότιμα. Όταν υπάρχει συγκέντρωση δύναμης (εξουσίας) από ένα άτομο ή μια ειδική ομάδα, αναπτύσσεται καταπίεση και αδικία.
Όπως παρατήρησε και ο Λόρδος Acton (σ.μ. 1834-1902), η δύναμη (εξουσία) διαφθείρει και μόνο η αληθινή ισότητα των μικρών ομάδων, όπου υπάρχει χρόνος και φροντίδα για το κάθε άτομο να ακουστεί, μπορεί να προστατέψει τις κοινότητές μας από αυτή την διαφθορά.
Από την αρχή οι πολιτισμένες κοινωνίες ήταν διεφθαρμένες. Για παράδειγμα απέκλειαν το μισό -γυναικείο- πληθυσμό, μοιράζοντας την εξουσία μόνο στους άντρες και πιο συγκεκριμένα ανάμεσα στους πολεμιστές και τους πλούσιους. Το σύστημα διαχωρισμού των εξουσιών με ελεγκτικούς και εξισορροπητικούς μηχανισμούς (σ.μ. checks and balances κατά τον Μοντεσκιέ) έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει αυτή την ετεροβαρή κατανομή της εξουσίας προς τους πλούσιους.
Η αληθινή δημοκρατία δεν υφίσταται σε κανένα έθνος στον κόσμο, λόγω του μεγέθους και της επιρροής του πλούτου. Αλλά έχει υπάρξει στις Φυλετικές -αυτόχθονες- κοινωνίες όπου κάθε άτομο έχει ίση φωνή και όπου οι κοινότητες είναι όσο μικρές χρειάζεται ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να γνωρίζουν και να ακούν ο ένας τον άλλο.
Είναι δυνατόν για ένα πλανήτη με πάνω από 6 δις ανθρώπους να έχει οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και πνευματική οργάνωση βασισμένη πάνω σε κοινότητες αρκετά μικρές ώστε να εξασφαλίζεται μια αληθινή δημοκρατία, διατηρώντας την ισότητα και τις κοινές αξίες της κάθε κοινότητας, όσο παράλληλα συνεργάζονται σε μεγαλύτερα κοινά έργα και οργανώνονται για να βελτιωθούν οι συνθήκες σε παγκόσμιο επίπεδο;
Σαν άνθρωπος φυλής που έχει βιώσει εμπειρικά διαφορετικές κοινότητες και έχει μελετήσει την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι δυνατό για την ανθρωπότητα να επιτύχει μια κοινωνία που είναι πραγματικά ισότιμη και που ενισχύει τη δημιουργικότητα, την εσωτερική ικανοποίηση, την εγγύτητα και την αγάπη του κάθε μέλους. Βλέπω ενδείξεις όλων αυτών στις εργασίες που έχω κάνει με μικρούς κύκλους και κοινότητες τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Ακολουθεί η προσωπική μου καταγραφή και το όραμά μου για τον τρόπο που θα μπορούσαμε να το πετύχουμε αυτό. Το προσφέρω ως μέρος της κοινής μας αναζήτησης για να κάνουμε τη ζωή μας, τη ζωή των επόμενων γενεών, της Γης και των άλλων ειδών στον πλανήτη, καλύτερη, πιο υγιή, πιο ασφαλή και πιο ευτυχισμένη.
Έχω επιλέξει να παρουσιάσω αυτό το όραμα σε μια περιεκτική μορφή, σαν μια επίσκεψη σε ένα χωριό του μέλλοντος. Είναι ένας σπόρος, που ελπίζω να βρει πρόσφορο έδαφος μέσα στην καρδιά και το μυαλό σας, να αναπτυχθεί σε δικό σας όραμα που θα μοιραστείτε για να το προχωρήσουμε μαζί προς τα εμπρός.
Σκοπεύω να θρέψω αυτόν τον σπόρο μαζί και με άλλους, το συντομότερο, όταν βρεθεί η κατάλληλη τοποθεσία για να ξεκινήσουμε το πρώτο Χωριό σε Κύκλο (Circleway Village). Δεν θα αναπτυχθεί βέβαια επακριβώς αυτό το όραμα, γιατί θα είναι το προϊόν όλων των διαφορετικών ανθρώπων που θα το οικοδομήσουμε. Αλλά πιστεύω ότι οι βασικές ανθρώπινες αξίες που συνθέτουν αυτό το όραμα είναι κάτι που συμφωνούμε όλοι.
RSS Feed
