Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της διεθνούς περιβαλλοντικής Μη Κυβερνητικής Ομάδας Green Cross, περίπου 200 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου τα ποσοστά μόλυνσης από τοξικες ουσίες είναι εξαιρετικά αυξημένα. Βαρέα μέταλλα, χημικά απόβλητα και ηλεκτρονικά σκουπίδια απελευθερώνουν στο έδαφος και στο νερό τοξικές ουσίες, οι οποίες κρίνονται ιδιαίτερα επιβλαβείς για τον άνθρωπο.
Χωματερή Agbogbloshie, Γκάνα
Τόνους τοξικών σκουπιδιών, παλιές κεραίες και κατεστραμμένες τηλεοράσεις μπορεί να βρει κανείς στη μεγαλύτερη χωματερή ηλεκτρονικών σκουπιδιών της δυτικής Αφρικής, στη Γκάνα. Σύμφωνα με την έκθεση για τις περιβαλλοντικές τοξίνες της Green Gross, πρόκειται για μια από τις πιο μολυσμένες περιοχές του πλανήτη. Η καύση ηλεκτρικών καλωδίων, για παράδειγμα, κρίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη για την υγεία.
Ποταμός Σιταρούμ, Ινδονησία
Το νερό του ποταμού Σιταρούμ στη δυτική Ινδονησία είναι 1.000 φορές πιο μολυσμένο από ότι το συμβατικό πόσιμο νερο. Περιέχει τεράστιες ποσότητες σιδήρου και αλουμινίου. Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αφού στη γύρω περιοχή δραστηριοποιούνται πάνω από 2.000 βιομηχανικές μονάδες.
Βιομηχανικό κέντρο Τζερτζίνσκ, Ρωσία
Το Τζερτζίνσκ είναι ένα από τα σημαντικότερα βιομηχανικά κέντρα της Ρωσίας. Στο διάστημα μεταξύ 1930-1993 τόνοι χημικών αποβλήτων κατέληγαν στην περιοχή χωρίς επεξεργασία με αποτέλεσμα να μολυνθεί το έδαφος, ο αέρας και το νερό. Στη περιοχή το προσδόκιμο ζωής είναι για τους άντρες τα 42 χρόνια και για τις γυναίκες τα 47.
Τσέρνομπιλ, Ουκρανία
Το πυρηνικό δυστήχημα στο εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας στις 25 Απριλίου 1985 θεωρείται το χειρότερο στη παγκόσμια ιστορία. Μέχρι σήμερα η περιοχή δεν κατοικείται σε ακτίνα 30 χλμ. Από τον πυρηνικό σταθμό. Το έδαφος εξακολουθεί να είναι μολυσμένο, ενώ πολλοί έχουν πεθάνει όλα αυτά τα χρόνια από λευχαιμία.
Βυρσοδεψεία Hazaribagh, Μπαγκλαντές
Στα διάσημα βυρσοδεψεία του Μπαγκλαντές οι μέθοδοι παραγωγής που χρησιμοποιούνται είναι απαρχαιωμένες. Το αποτέλεσμα είναι να καταλήγουν κάθε μέρα περίπου 22.000 λίτρα τοξικών ουσιών στο ποταμό Μπουριγκάνα, που αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή άντλησης πόσιμου νερού για τη πρωτεύουσα Ντάκα.
Ορυχεία Κάμπβε, Ζάμπια
Στη πόλη Κάμπβε της Ζάμπιας πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες εξαιτίας της συσσώρευσης μεγάλης ποσότητας μολύβδου στο αίμα τους. Για πάνω από έναν αιώνα εκλύονται στην ατμόσφαιρα από τα αρχεία μολύβδου της περιοχής επικίνδυνες τοξικές ουσίες.
Ορυχεία Καλιμαντάν, Ινδονησία
Το Καλιμαντάν στο νησί Μπόρνεο είναι γνωστό για τα κοιτάσματα χρυσού. Στα ορυχεία χρυσού της περιοχής γίνεται ως επί το πλείστον εξόρυξη του ευγενούς μετάλλου με τη βοήθεια υδραργύρου, απελευθερώνοντας κάθε χρόνο στην ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ύδατα πάνω από 1.000 τόνους τοξικών αποβλήτων.
Ποταμός Ματάνσα-Ριαντσουέλο, Αργεντινή
Περίπου 15.000 εργοστάσια αποβάλλουν τα λύματά τους στο ποταμό Ματάνσα-Ριαντσουέλο στην Αργεντινή. Οι παραγωγοί χημικών έχουν κατηγορηθεί πολλάκις ως υπαίτιοι για το 1/3 της ρύπανσης του ποταμού. Το νερό περιέχει αυξημένες ποσότητες σε ψευδάργυρο, μόλυβδο, χαλκό, νικέλιο και άλλα βαρέα μέταλλα. Τα κρούσματα εντερικών και αναπνευστικών παθήσεων είναι συχνά.
Δέλτα του Νίγηρα, Νιγηρία
Το Δέλτα του ποταμού Νίγηρα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στη Νιγηρία, η οποία συγκεντρώνει το 8% του πληθυσμού της χώρας. Τα νερά του είναι έντονα μολυσμένα από πετρέλαιο και απόβλητα υδρογονανθράκων. Κατά μέσο όρο, κάθε χρόνο 240.000 βαρέλια με πετρέλαιο καταλήγουν στο Δέλτα του Νίγηρα.
Νόριλσκ, Ρωσία
Στη βιομηχανική πόλη Νόριλσκ της Ρωσίας περίπου 500 τόνοι χαλκού και νικελίου, καθώς και δύο εκατομμύρια τόνοι οξειδίων του θείου διοχετεύονται στον αέρα ετησίως. Η ρύπανση του αέρα είναι τόσο έντονη, ώστε το προσδόκιμο ζωής των εργαζομένων στα εργοστάσια της περιοχής είναι δέκα έτη κάτω από τον ρωσικό μέσο όρο. Ο καρκίνος του πνέυμονα είναι μία από τις συνηθέστερες ασθένειες.
Πηγή: Deutsche Welle μέσω http://tvxs.gr/news/greenlife/ekei-poy-i-rypansi-apeilei-ti-zoi
Σχόλιο: Η περιοχή της Φουκοσίμα που είναι; Μήπως αποκαταστάθηκε και δεν το ξέρουμε;
Όπως διάβασα σε γερμανική εφημερίδα η περιοχή γύρω από τη Φουκοσίμα δε θα γίνει ποτέ κατοικήσιμη πια και έτσι δε θα μπορέσουν να γυρίσουν πίσω οι 150.000 πρώην κατοικοί της, παρόλες τις ελπίδες που τους έδινε μέχρι τώρα η κυβέρνηση της Ιαπωνίας. Σύμφωνα με έναν κορυφαίο εκπρόσωπο του ιαπωνικού κυβερνώντος κόμματος : " Θα έρθει ο καιρός που πρέπει να πούμε ότι δεν μπορείτε να ζήσετε πια εκεί , αλλά θα μπορέσετε να λάβετε αποζημίωση".
Χωματερή Agbogbloshie, Γκάνα
Τόνους τοξικών σκουπιδιών, παλιές κεραίες και κατεστραμμένες τηλεοράσεις μπορεί να βρει κανείς στη μεγαλύτερη χωματερή ηλεκτρονικών σκουπιδιών της δυτικής Αφρικής, στη Γκάνα. Σύμφωνα με την έκθεση για τις περιβαλλοντικές τοξίνες της Green Gross, πρόκειται για μια από τις πιο μολυσμένες περιοχές του πλανήτη. Η καύση ηλεκτρικών καλωδίων, για παράδειγμα, κρίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη για την υγεία.
Ποταμός Σιταρούμ, Ινδονησία
Το νερό του ποταμού Σιταρούμ στη δυτική Ινδονησία είναι 1.000 φορές πιο μολυσμένο από ότι το συμβατικό πόσιμο νερο. Περιέχει τεράστιες ποσότητες σιδήρου και αλουμινίου. Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αφού στη γύρω περιοχή δραστηριοποιούνται πάνω από 2.000 βιομηχανικές μονάδες.
Βιομηχανικό κέντρο Τζερτζίνσκ, Ρωσία
Το Τζερτζίνσκ είναι ένα από τα σημαντικότερα βιομηχανικά κέντρα της Ρωσίας. Στο διάστημα μεταξύ 1930-1993 τόνοι χημικών αποβλήτων κατέληγαν στην περιοχή χωρίς επεξεργασία με αποτέλεσμα να μολυνθεί το έδαφος, ο αέρας και το νερό. Στη περιοχή το προσδόκιμο ζωής είναι για τους άντρες τα 42 χρόνια και για τις γυναίκες τα 47.
Τσέρνομπιλ, Ουκρανία
Το πυρηνικό δυστήχημα στο εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας στις 25 Απριλίου 1985 θεωρείται το χειρότερο στη παγκόσμια ιστορία. Μέχρι σήμερα η περιοχή δεν κατοικείται σε ακτίνα 30 χλμ. Από τον πυρηνικό σταθμό. Το έδαφος εξακολουθεί να είναι μολυσμένο, ενώ πολλοί έχουν πεθάνει όλα αυτά τα χρόνια από λευχαιμία.
Βυρσοδεψεία Hazaribagh, Μπαγκλαντές
Στα διάσημα βυρσοδεψεία του Μπαγκλαντές οι μέθοδοι παραγωγής που χρησιμοποιούνται είναι απαρχαιωμένες. Το αποτέλεσμα είναι να καταλήγουν κάθε μέρα περίπου 22.000 λίτρα τοξικών ουσιών στο ποταμό Μπουριγκάνα, που αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή άντλησης πόσιμου νερού για τη πρωτεύουσα Ντάκα.
Ορυχεία Κάμπβε, Ζάμπια
Στη πόλη Κάμπβε της Ζάμπιας πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες εξαιτίας της συσσώρευσης μεγάλης ποσότητας μολύβδου στο αίμα τους. Για πάνω από έναν αιώνα εκλύονται στην ατμόσφαιρα από τα αρχεία μολύβδου της περιοχής επικίνδυνες τοξικές ουσίες.
Ορυχεία Καλιμαντάν, Ινδονησία
Το Καλιμαντάν στο νησί Μπόρνεο είναι γνωστό για τα κοιτάσματα χρυσού. Στα ορυχεία χρυσού της περιοχής γίνεται ως επί το πλείστον εξόρυξη του ευγενούς μετάλλου με τη βοήθεια υδραργύρου, απελευθερώνοντας κάθε χρόνο στην ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ύδατα πάνω από 1.000 τόνους τοξικών αποβλήτων.
Ποταμός Ματάνσα-Ριαντσουέλο, Αργεντινή
Περίπου 15.000 εργοστάσια αποβάλλουν τα λύματά τους στο ποταμό Ματάνσα-Ριαντσουέλο στην Αργεντινή. Οι παραγωγοί χημικών έχουν κατηγορηθεί πολλάκις ως υπαίτιοι για το 1/3 της ρύπανσης του ποταμού. Το νερό περιέχει αυξημένες ποσότητες σε ψευδάργυρο, μόλυβδο, χαλκό, νικέλιο και άλλα βαρέα μέταλλα. Τα κρούσματα εντερικών και αναπνευστικών παθήσεων είναι συχνά.
Δέλτα του Νίγηρα, Νιγηρία
Το Δέλτα του ποταμού Νίγηρα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στη Νιγηρία, η οποία συγκεντρώνει το 8% του πληθυσμού της χώρας. Τα νερά του είναι έντονα μολυσμένα από πετρέλαιο και απόβλητα υδρογονανθράκων. Κατά μέσο όρο, κάθε χρόνο 240.000 βαρέλια με πετρέλαιο καταλήγουν στο Δέλτα του Νίγηρα.
Νόριλσκ, Ρωσία
Στη βιομηχανική πόλη Νόριλσκ της Ρωσίας περίπου 500 τόνοι χαλκού και νικελίου, καθώς και δύο εκατομμύρια τόνοι οξειδίων του θείου διοχετεύονται στον αέρα ετησίως. Η ρύπανση του αέρα είναι τόσο έντονη, ώστε το προσδόκιμο ζωής των εργαζομένων στα εργοστάσια της περιοχής είναι δέκα έτη κάτω από τον ρωσικό μέσο όρο. Ο καρκίνος του πνέυμονα είναι μία από τις συνηθέστερες ασθένειες.
Πηγή: Deutsche Welle μέσω http://tvxs.gr/news/greenlife/ekei-poy-i-rypansi-apeilei-ti-zoi
Σχόλιο: Η περιοχή της Φουκοσίμα που είναι; Μήπως αποκαταστάθηκε και δεν το ξέρουμε;
Όπως διάβασα σε γερμανική εφημερίδα η περιοχή γύρω από τη Φουκοσίμα δε θα γίνει ποτέ κατοικήσιμη πια και έτσι δε θα μπορέσουν να γυρίσουν πίσω οι 150.000 πρώην κατοικοί της, παρόλες τις ελπίδες που τους έδινε μέχρι τώρα η κυβέρνηση της Ιαπωνίας. Σύμφωνα με έναν κορυφαίο εκπρόσωπο του ιαπωνικού κυβερνώντος κόμματος : " Θα έρθει ο καιρός που πρέπει να πούμε ότι δεν μπορείτε να ζήσετε πια εκεί , αλλά θα μπορέσετε να λάβετε αποζημίωση".
RSS Feed
