Tου Κώστα Ζαφειρόπουλου
Σε μια κοινωνία που αναζητά την «ανάπτυξη» -ως οικονομική μεγέθυνση- με μεταφυσική προσήλωση, μια εκδήλωση για το προκλητικό πρόταγμα της αποανάπτυξης διοργάνωσαν χθες το απόγευμα στην ΕΣΗΕΑ η «Εφημερίδα των Συντακτών», οι «Εκδόσεις των Συναδέλφων» και το «Συν Αλλοις».
Κεντρικός ομιλητής ο Κάρλος Τάιμπο, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, ο οποίος, σε μια εισήγηση ενταγμένη στην παράδοση του ριζοσπαστικού ρομαντισμού, αναφέρθηκε στην αποανάπτυξη όχι ως το αντίπαλο δέος της ανάπτυξης, αλλά ως αλλαγή προτύπου, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο, μακριά από τη λογική του καταναλωτισμού. «Η αποανάπτυξη δεν είναι μια ιδεολογία αντίστοιχη του κομμουνισμού, του φιλελευθερισμού, του εθνικισμού, του αναρχισμού. Είναι κάτι που έρχεται να προστεθεί στις κοσμοθεωρίες, στα κοσμοείδωλα.
Οποιαδήποτε αμφισβήτηση του καπιταλισμού στις αρχές του 21ου αιώνα θα πρέπει να είναι μια αμφισβήτηση αντιπατριαρχική, αποαναπτυξιακή, αντιεθνικιστική και διεθνιστική.
Είμαι ένας ελευθεριακός αποαναπτυξιακός που πιστεύω στην ταξική πάλη», συστήθηκε ο Τάιμπο στο κοινό, προσθέτοντας: «Αυτό που θα πρέπει να συζητήσουμε εδώ και τώρα είναι οι υποτιθέμενες αρετές της οικονομικής ανάπτυξης. Για παράδειγμα η Κίνα, που τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί εντυπωσιακά, βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερο σημείο από πλευράς κοινωνικής συνοχής σε σχέση με 20 χρόνια πριν. Τις τελευταίες 3 δεκαετίες οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες έχουν καταστρέψει πολλές θέσεις εργασίας. Η οικονομική ανάπτυξη συνεπάγεται μη αντιστρεπτές βλάβες για το περιβάλλον με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις γενιές που έρχονται. Είμαστε σκλάβοι της αντίληψης πως γινόμαστε ευτυχέστεροι όσο περισσότερο δουλεύουμε, όσα περισσότερα χρήματα βγάζουμε, όσο περισσότερο παράγουμε και καταναλώνουμε».
Τη ζωτική σημασία της λέξης ολοκληρωμένος δίπλα στη λέξη συνεταιρισμός τόνισε με έμφαση ο Κάρλος Τάιμπο, διότι, όπως είπε, «υπάρχουν παγκοσμίως πάμπολλα παραδείγματα τύποις συνεταιρισμών που δεν έχουν τίποτα εναλλακτικό να προσφέρουν. Ο στόχος είναι οι περισσότερες διαστάσεις της οικονομικής και κοινωνικής ζωής να καλύπτονται από τον ίδιο τον συνεταιρισμό, όπως συμβαίνει στον καταλονικό ολοκληρωμένο συνεταιρισμό», εξήγησε. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασαν και οι παρεμβάσεις των Γιώργου Κολέμπα και Γιάννη Μπίλλα, συγγραφέων του βιβλίου «Ο ανθρωπολογικός τύπος της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης», που κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις των Συναδέλφων».
[email protected]
Σε μια κοινωνία που αναζητά την «ανάπτυξη» -ως οικονομική μεγέθυνση- με μεταφυσική προσήλωση, μια εκδήλωση για το προκλητικό πρόταγμα της αποανάπτυξης διοργάνωσαν χθες το απόγευμα στην ΕΣΗΕΑ η «Εφημερίδα των Συντακτών», οι «Εκδόσεις των Συναδέλφων» και το «Συν Αλλοις».
Κεντρικός ομιλητής ο Κάρλος Τάιμπο, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, ο οποίος, σε μια εισήγηση ενταγμένη στην παράδοση του ριζοσπαστικού ρομαντισμού, αναφέρθηκε στην αποανάπτυξη όχι ως το αντίπαλο δέος της ανάπτυξης, αλλά ως αλλαγή προτύπου, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο, μακριά από τη λογική του καταναλωτισμού. «Η αποανάπτυξη δεν είναι μια ιδεολογία αντίστοιχη του κομμουνισμού, του φιλελευθερισμού, του εθνικισμού, του αναρχισμού. Είναι κάτι που έρχεται να προστεθεί στις κοσμοθεωρίες, στα κοσμοείδωλα.
Οποιαδήποτε αμφισβήτηση του καπιταλισμού στις αρχές του 21ου αιώνα θα πρέπει να είναι μια αμφισβήτηση αντιπατριαρχική, αποαναπτυξιακή, αντιεθνικιστική και διεθνιστική.
Είμαι ένας ελευθεριακός αποαναπτυξιακός που πιστεύω στην ταξική πάλη», συστήθηκε ο Τάιμπο στο κοινό, προσθέτοντας: «Αυτό που θα πρέπει να συζητήσουμε εδώ και τώρα είναι οι υποτιθέμενες αρετές της οικονομικής ανάπτυξης. Για παράδειγμα η Κίνα, που τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί εντυπωσιακά, βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερο σημείο από πλευράς κοινωνικής συνοχής σε σχέση με 20 χρόνια πριν. Τις τελευταίες 3 δεκαετίες οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες έχουν καταστρέψει πολλές θέσεις εργασίας. Η οικονομική ανάπτυξη συνεπάγεται μη αντιστρεπτές βλάβες για το περιβάλλον με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις γενιές που έρχονται. Είμαστε σκλάβοι της αντίληψης πως γινόμαστε ευτυχέστεροι όσο περισσότερο δουλεύουμε, όσα περισσότερα χρήματα βγάζουμε, όσο περισσότερο παράγουμε και καταναλώνουμε».
Τη ζωτική σημασία της λέξης ολοκληρωμένος δίπλα στη λέξη συνεταιρισμός τόνισε με έμφαση ο Κάρλος Τάιμπο, διότι, όπως είπε, «υπάρχουν παγκοσμίως πάμπολλα παραδείγματα τύποις συνεταιρισμών που δεν έχουν τίποτα εναλλακτικό να προσφέρουν. Ο στόχος είναι οι περισσότερες διαστάσεις της οικονομικής και κοινωνικής ζωής να καλύπτονται από τον ίδιο τον συνεταιρισμό, όπως συμβαίνει στον καταλονικό ολοκληρωμένο συνεταιρισμό», εξήγησε. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασαν και οι παρεμβάσεις των Γιώργου Κολέμπα και Γιάννη Μπίλλα, συγγραφέων του βιβλίου «Ο ανθρωπολογικός τύπος της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης», που κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις των Συναδέλφων».
[email protected]