
Δέουσα απάντηση του κ.Α.Γκρώμαν στο άρθρο του Λ.Μαυρογιάννη, αντιδημάρχου και αντιπροέδρου της ΔΕΥΑΜΒ ( Ήταν άμεση, ήλθε από απόσταση 2042Χλμ -Βερολίνο- και εκφράζει απόλυτα την Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό:
«Διαχείριση του νερού: πολιτική υπευθυνότητα και πολιτική αγυρτεία»
"Η εισαγωγή στο θέμα είναι απολύτως σωστή: “Πρέπει, δηλαδή, να υπάρχει μέριμνα για την υδροδότηση των αστικών, ημιαστικών και αγροτικών πληθυσμών, όπως και για την άρδευση των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, πάντα με γνώμονα την αειφορία. „
Η απάντηση όμως που δίνει ο αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ δεν είναι ικανοποιητική, κάτι λείπει: η συνεργασία με τους πολίτες.
Ενώ θα μπορούσε ο Δήμος και να είναι περήφανος για την υπάρχουσα υποστήριξη αειφορίας εκ μέρος των πολιτών, η συνεννόηση λείπει. Ποιος πιστεύει το “Ο Δήμος, λοιπόν, μέσω μιας αμιγώς δημοτικής επιχείρησης (της ΔΕΥΑΜΒ), αποφασίζει με γνώμονα την αειφορία, έχοντας συνολική αντίληψη των αναγκών όλων των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων για ύδρευση, άρδευση και προστασία και αναπαραγωγή του οικοσυστήματος.”. Εάν όμως υπάρχει αμφιβολία σε αυτήν την υπόσχεση η ερώτηση είναι για ποίον λόγο. Καλό θα ήτανε μια ανεξάρτητη έρευνα αυτής της ερώτησης, ίσως από Πανεπιστήμιο, για να θεμελιωθεί μια καλή συνεργασία ΔΕΥΑΜΒ με τους πολίτες. Ένα παράδειγμα για την δυσπιστία των κατοίκων προς την ΔΕΥΑΜΒ είναι λ.χ. η πηγή Μάνα στην Πορταριά: Το πρώην πανέμορφο οικοσύστημα γύρο στην πηγή Μάνα μοιάζει τώρα σαν τόπος απεριποίητης βιομηχανίας και όχι με τόπο πηγής για ένα πολύτιμο αγαθό.
Η εμπιστοσύνη των κατοίκων θα μπορούσε να θεμελιωθεί με δυο αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΜΒ:
α) Νερό χωρίς χλώριο σε οικισμούς του Πηλίου
β) Απαλλαγή από αναγκαία σύνδεση στο αποχετευτικό δίκτυο για όσα ακίνητα (σπίτια, ξενοδοχεία, επιχειρήσεις) διατηρούν αποκεντρωμένες εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού με ικανοποιητικό αποτέλεσμα σύμφωνα με δημόσια επίβλεψη.
Με εμπιστευτική συνεργασία με τους κατοίκους θα λυθεί και το πολύπλοκο και δύσκολο θέμα αειφόρας άρδευσης, αρχίζοντας με κατάλογο ανάγκης (όνομα, στρέμματα, ευαίσθητη/προσεκτική/αειφόρος χρήση) με απόφαση της Τοπικής Κοινότητας.
5. Μαρτίου 2014
Ανδρέας Γκρώμαν, επίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Βερολίνου και φίλος του Βόλου και του Πηλίου (ga<at>grohmannberlin.de)"
Διαβάστε εδώ το άρθρο του Λ.Μαυρογιάννη
«Διαχείριση του νερού: πολιτική υπευθυνότητα και πολιτική αγυρτεία»
"Η εισαγωγή στο θέμα είναι απολύτως σωστή: “Πρέπει, δηλαδή, να υπάρχει μέριμνα για την υδροδότηση των αστικών, ημιαστικών και αγροτικών πληθυσμών, όπως και για την άρδευση των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, πάντα με γνώμονα την αειφορία. „
Η απάντηση όμως που δίνει ο αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ δεν είναι ικανοποιητική, κάτι λείπει: η συνεργασία με τους πολίτες.
Ενώ θα μπορούσε ο Δήμος και να είναι περήφανος για την υπάρχουσα υποστήριξη αειφορίας εκ μέρος των πολιτών, η συνεννόηση λείπει. Ποιος πιστεύει το “Ο Δήμος, λοιπόν, μέσω μιας αμιγώς δημοτικής επιχείρησης (της ΔΕΥΑΜΒ), αποφασίζει με γνώμονα την αειφορία, έχοντας συνολική αντίληψη των αναγκών όλων των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων για ύδρευση, άρδευση και προστασία και αναπαραγωγή του οικοσυστήματος.”. Εάν όμως υπάρχει αμφιβολία σε αυτήν την υπόσχεση η ερώτηση είναι για ποίον λόγο. Καλό θα ήτανε μια ανεξάρτητη έρευνα αυτής της ερώτησης, ίσως από Πανεπιστήμιο, για να θεμελιωθεί μια καλή συνεργασία ΔΕΥΑΜΒ με τους πολίτες. Ένα παράδειγμα για την δυσπιστία των κατοίκων προς την ΔΕΥΑΜΒ είναι λ.χ. η πηγή Μάνα στην Πορταριά: Το πρώην πανέμορφο οικοσύστημα γύρο στην πηγή Μάνα μοιάζει τώρα σαν τόπος απεριποίητης βιομηχανίας και όχι με τόπο πηγής για ένα πολύτιμο αγαθό.
Η εμπιστοσύνη των κατοίκων θα μπορούσε να θεμελιωθεί με δυο αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΜΒ:
α) Νερό χωρίς χλώριο σε οικισμούς του Πηλίου
β) Απαλλαγή από αναγκαία σύνδεση στο αποχετευτικό δίκτυο για όσα ακίνητα (σπίτια, ξενοδοχεία, επιχειρήσεις) διατηρούν αποκεντρωμένες εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού με ικανοποιητικό αποτέλεσμα σύμφωνα με δημόσια επίβλεψη.
Με εμπιστευτική συνεργασία με τους κατοίκους θα λυθεί και το πολύπλοκο και δύσκολο θέμα αειφόρας άρδευσης, αρχίζοντας με κατάλογο ανάγκης (όνομα, στρέμματα, ευαίσθητη/προσεκτική/αειφόρος χρήση) με απόφαση της Τοπικής Κοινότητας.
5. Μαρτίου 2014
Ανδρέας Γκρώμαν, επίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Βερολίνου και φίλος του Βόλου και του Πηλίου (ga<at>grohmannberlin.de)"
Διαβάστε εδώ το άρθρο του Λ.Μαυρογιάννη