- Οι μοίρες των ‘‘Μαρξισμών’’: Μια ανάλυση από την σκοπιά της Ελευθεριακής ματιάς - Ένα οδοιπορικό –από ένα ΜΗ ‘‘Μαρξιστή’’– μέσα στους λαβυρίνθους της Επαναστατικής μας παράδοσης
{ Σχόλιο εξ αφορμής της επετείου της πρώτης έκδοσης του ‘‘Das Kapital’’ (25 Ιουλίου ‘‘1867’’) }
* Θα μπορούσα να φορτώσω το κείμενο με δεκάδες παραπομπές και ίσως τριψήφιο αριθμό βιβλιογραφίας, αλλά το παράκαμψα για να μην είναι κουραστικό στο διάβασμα. Αν οποιαδήποτε/οποιοσδήποτε το ζητήσει, δίνω τον λόγο μου πως θα βάλω σε απάντηση μεγάλη βιβλιογραφία επί των θεματολογιών. Επίσης, το κείμενο είναι γραμμένο όσο το περισσότερο δυνατό σε Μη-Ακαδημαϊκό ύφος (ξέρω να γράφω και έχω γράψει πολλά κείμενα αυτού του είδους με την σωστή δεοντολογία και μεθοδολογία) όχι από εναντίωση στην Θεωρία και την Διανόηση (τέτοιες θέσεις δεν με εκφράζουν καθόλου), αλλά από την βαθιά μου πεποίθηση πως δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος επαφής μεταξύ μας (κι αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει κάποια υποτιμητική στάση κάποιων δήθεν ‘‘Θεωρητικών Επαϊόντων’’ απέναντι σε κάποιους ‘‘Αγράμματους Ακτιβιστές’’ που δεν μπορούν να φτάσουν το ‘‘ανώτερο επίπεδο σκέψης’’)… Το έγραψα το κείμενο όπως θα το συζητούσα με συντρόφους σε ένα χώρο ζύμωσης ιδεών, διαλόγου και συζήτησης…
Ευχαριστώ εκ των προτέρων… Συντροφικούς χαιρετισμούς.
~ Ελευθεριακός με έντονη Μπενγιαμινική θλίψη και τραγική αγωνία για το μέλλον του Κινήματος μας ~
MARX_j4H3Qtj.pdf
{ Σχόλιο εξ αφορμής της επετείου της πρώτης έκδοσης του ‘‘Das Kapital’’ (25 Ιουλίου ‘‘1867’’) }
* Θα μπορούσα να φορτώσω το κείμενο με δεκάδες παραπομπές και ίσως τριψήφιο αριθμό βιβλιογραφίας, αλλά το παράκαμψα για να μην είναι κουραστικό στο διάβασμα. Αν οποιαδήποτε/οποιοσδήποτε το ζητήσει, δίνω τον λόγο μου πως θα βάλω σε απάντηση μεγάλη βιβλιογραφία επί των θεματολογιών. Επίσης, το κείμενο είναι γραμμένο όσο το περισσότερο δυνατό σε Μη-Ακαδημαϊκό ύφος (ξέρω να γράφω και έχω γράψει πολλά κείμενα αυτού του είδους με την σωστή δεοντολογία και μεθοδολογία) όχι από εναντίωση στην Θεωρία και την Διανόηση (τέτοιες θέσεις δεν με εκφράζουν καθόλου), αλλά από την βαθιά μου πεποίθηση πως δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος επαφής μεταξύ μας (κι αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει κάποια υποτιμητική στάση κάποιων δήθεν ‘‘Θεωρητικών Επαϊόντων’’ απέναντι σε κάποιους ‘‘Αγράμματους Ακτιβιστές’’ που δεν μπορούν να φτάσουν το ‘‘ανώτερο επίπεδο σκέψης’’)… Το έγραψα το κείμενο όπως θα το συζητούσα με συντρόφους σε ένα χώρο ζύμωσης ιδεών, διαλόγου και συζήτησης…
Ευχαριστώ εκ των προτέρων… Συντροφικούς χαιρετισμούς.
~ Ελευθεριακός με έντονη Μπενγιαμινική θλίψη και τραγική αγωνία για το μέλλον του Κινήματος μας ~
MARX_j4H3Qtj.pdf