Ακόμα μια φορά αποδεικνύεται πως όταν η Τουρκία νιώθει (ή φαντάζεται ότι είναι) απειλούμενη, συμπεριφέρεται σαν ταύρος εν υαλοπωλείω, καταφεύγοντας στις απειλές ή ακόμα και στη χρήση βίας. Σήμερα η Αγκυρα, με τον Ταγίπ Ερντογάν να έχει απασφαλίσει τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, έχει ανοίξει και συντηρεί πολλά μέτωπα, με κυριότερο βέβαια εκείνο της Συρίας. Ωστόσο, αυτό δεν την εμποδίζει να δοκιμάζει τις αντοχές Αθήνας και Λευκωσίας, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην κυπριακή ΑΟΖ….
http://www.efsyn.gr/arthro/oi-ydrogonanthrakes-myrizoyn-mparoyti
Σχόλιο: οι υδρογονάνθρακες και η εκμετάλλευσή τους δεν είναι υπεύθυνοι μόνο για τόσους πολέμους που έχουν γίνει ή πρόκειται να γίνουν για χάρη τους. Είναι υπεύθυνοι και για οικολογικές καταστροφές –τύπου κόλπου του Μεξικού –και για την κλιματική αλλαγή που έρχεται ακάθεκτη. Μετά τη συμφωνία του Παρισιού, όλες οι χώρες-που υπέγραψαν τη συμφωνία- είναι υποχρεωμένες να μειώσουν δραστικά τη χρήση και τις εξορύξεις τους και όχι να ερευνούν για νέες πηγές και νέες εξορύξεις. Ειδικά οι χώρες της Μεσογείου που έχουν άφθονες τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας(ΑΠΕ) θα πρέπει να αφήσουν εκεί που βρίσκονται τα αποθέματά τους και για τον λόγο ότι βρίσκονται σε μεγάλο βάθος –η τεχνολογία που χρειάζεται για τέτοια βάθη είναι αμφισβητήσιμη μετά το ατύχημα στο Μεξικό-αλλά και κυρίως για το λόγο ότι η Μεσόγειος είναι κλειστή θάλασσα και ο κίνδυνος μεγάλης οικολογικής καταστροφής είναι πιθανός. Τότε και τα παράλια της Κύπρου, της Τουρκίας και των νησιών του Αιγαίου θα υποστούν τις συνέπειες μια τέτοιας καταστροφής και αντίο στον τουρισμό από τον οποίο επιβιώνουν οι κάτοικοί τους.
Όλοι αυτοί-είτε είναι Τούρκοι, είτε Κύπριοι είτε Έλληνες-κανονικά θα έπρεπε όχι μόνο να μην ακούν τις κραυγές πολέμου των «ηγετών» τύπου Ερντογάν, αλλά να ξεσηκωθούν και ενάντια στις βλέψεις των Κυβερνήσεών τους να παραχωρήσουν τα «θαλάσσια οικόπεδα» στις πολυεθνικές των ορυκτών καυσίμων για έρευνα και εκμετάλλευση. Δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα, ιδίως οι κάτοικοι της Κύπρου και Ελλάδας, από τις εξορύξεις της Μεσογείου παρά μόνο τις αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον και την υγεία τους από τις πλατφόρμες που θα στηθούν και από τα σίγουρα ατυχήματα που θα υπάρξουν με την κυκλοφορία τόσων δεξαμενόπλοιων στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Μην πέσουν στην παγίδα που έχουν στήσει και οι Έλληνες πολιτικοί –σε Ελλάδα και Κύπρο-οι οποίοι με τη ρητορική του δεν μπορεί η Τουρκία να μας στερήσει το δικαίωμα στην εξόρυξη από τα θαλάσσια οικόπεδα που μας ανήκουν και έτσι το δικαίωμα στην «ανάπτυξη», μπορεί να μας σύρουν μέχρι και σε πόλεμο. Αν γίνει αυτό θα στερήσουν στην ουσία τις συνθήκες ζωής και επιβίωσης των νέων μας και των μελλοντικών γενιών γενικότερα. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα κίνημα αντίστασης στις εξορύξεις, και στις τρεις χώρες, όπως αυτό που δημιουργείται σιγά-σιγά και στην Ήπειρο ενάντια στις χερσαίες εξορύξεις(https://www.facebook.com/groups/300971910407357/?multi_permalinks=355664728271408¬if_id=1520675683259437¬if_t=feedback_reaction_generic&ref=notif).
http://www.efsyn.gr/arthro/oi-ydrogonanthrakes-myrizoyn-mparoyti
Σχόλιο: οι υδρογονάνθρακες και η εκμετάλλευσή τους δεν είναι υπεύθυνοι μόνο για τόσους πολέμους που έχουν γίνει ή πρόκειται να γίνουν για χάρη τους. Είναι υπεύθυνοι και για οικολογικές καταστροφές –τύπου κόλπου του Μεξικού –και για την κλιματική αλλαγή που έρχεται ακάθεκτη. Μετά τη συμφωνία του Παρισιού, όλες οι χώρες-που υπέγραψαν τη συμφωνία- είναι υποχρεωμένες να μειώσουν δραστικά τη χρήση και τις εξορύξεις τους και όχι να ερευνούν για νέες πηγές και νέες εξορύξεις. Ειδικά οι χώρες της Μεσογείου που έχουν άφθονες τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας(ΑΠΕ) θα πρέπει να αφήσουν εκεί που βρίσκονται τα αποθέματά τους και για τον λόγο ότι βρίσκονται σε μεγάλο βάθος –η τεχνολογία που χρειάζεται για τέτοια βάθη είναι αμφισβητήσιμη μετά το ατύχημα στο Μεξικό-αλλά και κυρίως για το λόγο ότι η Μεσόγειος είναι κλειστή θάλασσα και ο κίνδυνος μεγάλης οικολογικής καταστροφής είναι πιθανός. Τότε και τα παράλια της Κύπρου, της Τουρκίας και των νησιών του Αιγαίου θα υποστούν τις συνέπειες μια τέτοιας καταστροφής και αντίο στον τουρισμό από τον οποίο επιβιώνουν οι κάτοικοί τους.
Όλοι αυτοί-είτε είναι Τούρκοι, είτε Κύπριοι είτε Έλληνες-κανονικά θα έπρεπε όχι μόνο να μην ακούν τις κραυγές πολέμου των «ηγετών» τύπου Ερντογάν, αλλά να ξεσηκωθούν και ενάντια στις βλέψεις των Κυβερνήσεών τους να παραχωρήσουν τα «θαλάσσια οικόπεδα» στις πολυεθνικές των ορυκτών καυσίμων για έρευνα και εκμετάλλευση. Δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα, ιδίως οι κάτοικοι της Κύπρου και Ελλάδας, από τις εξορύξεις της Μεσογείου παρά μόνο τις αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον και την υγεία τους από τις πλατφόρμες που θα στηθούν και από τα σίγουρα ατυχήματα που θα υπάρξουν με την κυκλοφορία τόσων δεξαμενόπλοιων στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Μην πέσουν στην παγίδα που έχουν στήσει και οι Έλληνες πολιτικοί –σε Ελλάδα και Κύπρο-οι οποίοι με τη ρητορική του δεν μπορεί η Τουρκία να μας στερήσει το δικαίωμα στην εξόρυξη από τα θαλάσσια οικόπεδα που μας ανήκουν και έτσι το δικαίωμα στην «ανάπτυξη», μπορεί να μας σύρουν μέχρι και σε πόλεμο. Αν γίνει αυτό θα στερήσουν στην ουσία τις συνθήκες ζωής και επιβίωσης των νέων μας και των μελλοντικών γενιών γενικότερα. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα κίνημα αντίστασης στις εξορύξεις, και στις τρεις χώρες, όπως αυτό που δημιουργείται σιγά-σιγά και στην Ήπειρο ενάντια στις χερσαίες εξορύξεις(https://www.facebook.com/groups/300971910407357/?multi_permalinks=355664728271408¬if_id=1520675683259437¬if_t=feedback_reaction_generic&ref=notif).
RSS Feed