Πρώτα ξεκινάμε με ένα ανέκδοτο:
Ο Πάπας και ο Τσίπρας!
Είναι ο Τσίπρας και ο Φραγκίσκος και τα λένε μέσα στην παπική λιμουζίνα σε φιλικό τόνο. Κάποια στιγμή λέει ο πάπας στον σοφέρ «Κάθισε πίσω, τέκνο μου, νιώθω ακατανίκητη επιθυμία να οδηγήσω λίγο». Πιάνει το τιμόνι ο ποντίφικας, αλλά στην πρώτη στροφή ρίχνει το αυτοκίνητο σε μια βιτρίνα καταστήματος. Πανικός, επιτόπου φτάνει η αστυνομία, και το όργανο κοιτάζοντας μέσα στη λιμουζίνα αμέσως επικοινωνεί με το Αρχηγείο ζητώντας να μιλήσει με τον αξιωματικό υπηρεσίας.
– Έχει γίνει ένα σοβαρό ατύχημα, στο οποίο εμπλέκεται ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο, κύριε, λέει πανικόβλητος.
– Είναι κάποιος υπουργός;
– Όχι, πολύ σημαντικότερο.
– Ο πρωθυπουργός;
– Όχι, πολύ παραπάνω.
– Ο πλανητάρχης;
– Πολύ πιο σημαντικό κύριε!
– Ε, καλά, ποιος; Ο Πάπας;
– Σκεφτείτε κύριε, έχει τον Πάπα για σοφέρ!
http://www.istorikathemata.com/2014/09/blog-post_18.html#more
Συνεχίζουμε με ένα χιουμουριστικό άρθρο από την Εφημερίδα των Συντακτών:
Τα είκοσι λεπτά που άλλαξαν τον κόσμο
Βατικανό 18/9. Ο Πάπας των φτωχών συναντιέται με τον αυριανό πρωθυπουργό των πλουσίων… Ελλήνων. Παρά το ταξικό χάος που τους χωρίζει, οι δύο ηγέτες κατορθώνουν σε είκοσι μόλις λεπτά να επιλύσουν ακανθώδη προβλήματα του σύγχρονου κόσμου και να γεφυρώσουν δογματικές διαφορές που διχάζουν τη χριστιανική Ευρώπη περισσότερο από μια χιλιετηρίδα.
Ρηξικέλευθοι και ριζοσπάστες εξημερώνουν τον αφηνιασμένο ταύρο του νεοφιλελευθερισμού, κρατώντας τον ο ένας από το δεξί κι ο άλλος από το αριστερό κέρατο, και με συντονισμένες κινήσεις τον καθηλώνουν στο βραχώδες έδαφος των λαϊκών διεκδικήσεων και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πριν από τη συνάντηση, άλλωστε, επιτελείς της Κουμουνδούρου διαπιστώνουν ότι ο Ποντίφικας μεταφέρει το ελπιδοφόρο μήνυμα της υπεράσπισης των αδυνάτων, της προλεταριακής αξιοπρέπειας και της πανανθρώπινης ειρήνης.
Επαρκώς προετοιμασμένοι οι καρδινάλιοι Σκουρλέτουμ και Μπάγιερ, οίτινες έχουν εποικοδομητική συνεργασία με επισκόπους της παπικής πλευράς τις προηγούμενες ημέρες, θέτουν εξαρχής στην Αγία Τράπεζα το φλέγον θέμα της ασυδοσίας των τραπεζών. «Είναι αδιανόητο να σώζονται τα πιστωτικά ιδρύματα και όχι οι άνθρωποι» υπογραμμίζει ο Φραγκίσκος και, παρά την επί μέρους διαφωνία του στις εγγυήσεις των καταθέσεων, συμφωνεί παραχρήμα και ο Αλέξης, όστις εξηγεί στον Αργεντινό πως η Ελλάδα «βυθίζεται σε κρίση με ανθρωπιστικές διαστάσεις» και ζητεί τη στήριξη ευρύτερων δυνάμεων σε όλη την Ηπειρο. Ο Πάπας την προσφέρει απλόχερα.
Φαίνεται πως τον πιάσαμε απ' τ' αρχί@ια, ψιθυρίζει ο Σκουρλέτουμ στον Μπάγιερ, ατάκα που ευτυχώς δεν «πιάνει» ο δραγουμάνος. Αναρωτιούνται πολλοί πώς είναι δυνατόν να διευθετούνται τόσα ανοιχτά, σύνθετα και χρόνια προβλήματα σε μερικά μόνο λεπτά. Η απάντηση είναι απλή: Επειδή ο διάβολος εμφιλοχωρεί στις λεπτομέρειες, η παπική αντιπροσωπεία δεν επιθυμεί να διεισδύσουν σ' αυτές, οπότε διακανονίζουν τα ουσιώδη. Τακτοποιούν το μεταναστευτικό και ο Τσίπρας εύχεται να επικρατήσει η πνευματικότητα έναντι των υλικών αξιών του καταναλωτισμού και του κέρδους.
Οι δύο ποιμένες οικοδομούν οικουμενική συμμαχία απέναντι στις ανισότητες και στο περιθώριο των συνομιλιών επαναδιατυπώνουν το «φιλιόκβε». Οταν οι Παλαιολόγοι εκλιπαρούν τους Δυτικούς με αντάλλαγμα την ένωση των Εκκλησιών, αυτοκράτορας, Πατριάρχης και επτακόσιοι διανοούμενοι του Βυζαντίου συζητούν χωρίς αποτέλεσμα με παπικούς από το 1431 ώς το 1439 στη Βασιλεία, τη Φεράρα και τη Φλωρεντία.
Στο τσακ μπαμ ρυθμίζει το θέμα ο Τσίπρας, προτείνοντας στον Πάπα να αντικαταστήσει τη λέξη «υιός» με τη φράση «θείο βρέφος», προσωνύμιο που αποδίδουν στον ίδιο τα ΜΜΕ. Με e-mail ενημερώνονται η Ιερά Επιστασία του Αγίου Ορους, ο Βαρθολομαίος και ο Ιερώνυμος. Το «εκ του πατρός και του θείου βρέφους εκπορευόμενο» Αγιο Πνεύμα βρίσκει σύμφωνους τους πάντες. Αντιδρούν μοναχά οι μοναχοί της Μονής Εσφιγμένου, αλλά ποιος τους ακούει. Επικροτούν ακόμα και τα μετέωρα, που προοιωνίζονται βελτίωση του καιρού με λίγα νερά στα κεντρικά και δυτικά ηπειρωτικά.
Μετέωρος [email protected]
Και τώρα λίγο σοβαρά:
Από το άρθρο του Γ. Βότση στην ελευθεροτυπία:
Δεν ασπάσθηκε το... πασουμάκι του Ποντίφικα
...
Ο άθεος, κατά δήλωσή του, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε λοιπόν στο Βατικανό για να γονατίσει και να ασπασθεί, κατά το έθιμο, το πασουμάκι του Ποντίφικα -ώστε να βρουν τροφή για να κάνουν πάλι την τρίχα τριχιά τα καλοταϊσμένα «παπαγαλάκια» της κατευθυνόμενης παραπληροφόρησης. Οπως έκαναν, κατά κόρον, με την επίσκεψή του στο Αγιον Ορος, παρουσιάζοντάς τον σαν ψηφοθήρα θεομπαίχτη, με το περιβόητο δήθεν ευλαβικό 15λεπτο «τετ α τετ» με την εικόνα της Παναγίας. Ο,τι πραγματικά συνέβη είναι πολύ απλό -όπως μου το αφηγήθηκε ο ίδιος:
«Με τους μοναχούς και τους ηγουμένους τα πήγαμε μια χαρά, χωρίς σταυροπροσκυνήματα. Στο χώρο με το "Αξιον Εστί", για να μη δημιουργηθεί συνωστισμός με τους φωτογράφους και τους κάμεραμεν, που καραδοκούσαν, ζήτησα να μπω μόνος μου. Ποιο 15λεπτο; Ούτε τρίλεπτο δεν έμεινα. Τόσο απλά...».
Πρόβλημα, βέβαια, θα υπάρξει αν, μετά την αρχηγική επίσκεψη στο Αγιον Ορος, αλλοιωθεί η πάγια προγραμματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία και για το διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους -όπως επισημαίνουν σοβαροί σχολιαστές (Νίκος Δήμου, Δ. Χατζησωκράτης κ.ά.).
Θα υπάρξει ακόμη, προσθέτω εγώ, αν στους πόρους για να χρηματοδοτηθούν τα μέτρα «για την ανακούφιση από την ανθρωπιστική κρίση και την επανεκκίνηση της οικονομίας» δεν περιληφθούν και όσα εξοικονομηθούν, με κατάργηση της διά νόμου ολικής ή μερικής φοροαπαλλαγής, που απολαμβάνουν η Εκκλησία και τα Μοναστήρια, οι εφοπλιστές, οι βουλευτές κ.ά.
...
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=448308
Από ένα κείμενο που μου έστειλε αυτό το καλοκαίρι ο φίλος νίκος από το Παρίσι:
KALOGERIKH EPIKAIROTHTA
Με αφορμή την επίσκεψη τσίπρα στο Αγιον Όρος
Το Αγιο Ορος δεν εχει μεγαλη εκτιμηση στον κοσμο, και δεν εχει καλες σχεσεις με την επισημη Εκκλησια της Ελλαδος.
Μπορει να του δωσουν οικονομικη ενισχυση, του Τσίπρα, διοτι πραγματι εχουν αμυθητα πλουτη.
Αν θελει να διευρυνει την εκλογικη του πελατεια δεν θα καταφερει πολλα πραγματα, διοτι αυτο που κερδιζει από τα "δεξια" το χανει από τα "αριστερα".
Ειναι γνωστο οτι στο Αγιο Ορος υπαρχουν φοβερες βιβλιοθηκες και αρχεια. Δεν αποκλειεται να υπαρχουν εκει κειμενα αρχαιων που δεν ξερουμε.
Πολλες θα ηταν οι πολιτικες επιδιωξεις μιας πολιτικης που θα επιχειρουσε να σπασει ένα από τα πιο σημαντικα παθογενη αποστηματα της νεοελληνικης κοινωνιας.
1) Καταργηση της ανεξαρτησιας.
2) Καταργηση του αβατου για τις γυναικες.
3) Περασμα ολων των κειμηλιων και αρχειων στην Πολιτεια.
4) Σοβαρος ελεγχος στο οικονομικο καθεστως.
Στις δυτικες χωρες, η φθορα της θρησκειας ειναι σιγουρη. Και από αυτο προκυπτει ένα θετικο : οι ανθρωποι γινονται πιο κριτικοι και πιο ελευθεροι. Εχει ομως δημιουργηθει και το κενο νοηματος ζωης και ... θανατου. Ποιο ειναι το νοημα της ζωης ; Και ποιο ειναι το νοημα της ζωης που δεν ελπιζει σε αιωνια ζωη ;
Ουτε ένα βημα προς μια ορθη Πολιτεια δεν μπορει να γινει στην Ελλαδα, αν η Εκκλησια δεν μπει στη θεση της. Και αν δεν εκδιωχθει από την εκπαιδευση. Το 2009, ειχα δει στον Πειραια αγιασμο δημοτικου σχολειου οπου την κυρια ομιλια, 1 ωρα, την εκανε ο παππας. Ειναι τρομερο. Κάθε αναφορα στον υποτιθεμενο ελληνο-χριστιανικο πολιτισμο και στα ελληνο-χριστιανικα ηθη, ειναι ένα εγκλημα για τις παιδικες ψυχες.
Εκει εκκολαπτεται η Χρυση Αυγη !
Θεωρω οτι το μεγαλυτερο βαριδι της νεοελληνικης κοινωνιας μεχρι σημερα ακομα ειναι αυτο. Δεν ξερει τι ειναι !!! Η, για την ακριβεια, αυτο που νομιζει οτι ειναι, αποτελει μια αγκυλωση και μια ακινησια, μια παρανοια (καμια σχεση με την παρανοια του νεο-ορθοδοξου Στελιου Ραμφου) και μια κυριολεκτικη σχιζοφρενεια.
Ναι οι λεξεις ουρανος και θαλασσα, υπαρχουν στον Ομηρο. Αλλα εχουν ριζικα διαφορετικη σημασια από αυτη που εχουν σημερα. Πρωτον αυτο.
Δευτερον, μια γλωσσα δεν γινεται μονο από λεξεις, μια γλωσσα ειναι φορεας νοηνατων, ιδεων, σημασιων.Θα γελαγε ο Διας, αν του ελεγε καποιος οτι οι ψυχες των πεθαμενων πανε στον ουρανο. Και θα γελαγε ακομα περισσοτερο ο Ποσειδωνας αν καποιος του ελεγε οτι τη θαλασσα την εξουσιαζουν οι Αμερικανοι.
Ελληνισμος οπως διαμορφωθηκε από τον 8ο μεχρι τον 4ο αιωνα πριν τη νεα περιοδο που ονομαστηκε του Χριστου, και χριστιανισμος ειναι δυο εννοιες ριζικα αντιθετες.
Με αυτη τη γλωσσα βγηκαν : Πλατων, Αριστοτελης, Ηροδοτος, Θουκυδιδης, Σοφοκλης, και εκατονταδες αλλοι. Να μου πουν λοιπον ΕΝΑΝ, μονο ΕΝΑΝ, που βγηκε με αυτη τη γλωσσα από το 500 μ. Χ. μεχρι σημερα. Ουτε ΕΝΑΣ. Που ειναι λοιπον ο ελληνοχριστιανισμος. Μονο Χριστιανισμος υπαρχει, το λεει και το Συνταγμα.
Δεν εχω προβλημα αν καποιος πιστευει σε κατι. Ας πηγαινει στην Εκκλησια και ας κανει ο,τι θελει.
Άλλο ειναι το ανυποφορο. Να λεει οτι αυτο ειναι το αληθινο και το μοναδικο ελληνικο, να λεει οτι μονο τοτε μπορεις να θεωρεισαι Ελληνας.
Αυτο αποτελει το ΚΥΡΙΟ πολιτισμικο προβλημα της νεοελληνικης κοινωνιας.
Δεν προκειται ακριβως και μονο για τη θρησκεια. Προκειται για μια αναγκαστικη ιδεολογια που τα διαβρεχει και τα διαπερνα ολα. Ολη η εκπαιδευση των παιδιων, με τη στενη και την ευρεια εννοια, περναει από εκει. Ουτε τους αρχαιους Ελληνες μπορουν να μελετησουν και να καταλαβουν ετσι καλα, ουτε να καλλιεργησουν ένα κριτικο και ελευθερο πνευμα. Και πολλα αλλα.
Όσο για τις δικές μας σκέψεις που προκαλούνται από τις σχέσεις του Συριζα με την εκκλησία:
Από το βιβλίο μας Τοπικοποίηση σελ.44:
...
Στο θρησκευτικό δόγμα είχαμε την επικράτηση των αντιλήψεων του προχριστιανικού ιουδαϊκού φονταμενταλισμού της Παλιάς Διαθήκης: «φόβος του Θεού», «ευλογημένη ράτσα και έθνος», «ευλογημένα όπλα και ο στρατός μας», « δίκαιος ο πόλεμός μας», «τον πλουτισμό τον θέλει ο Θεός», «ευλογημένο εμπόριο», «ευλογημένη η πενία των μαζών, επιτρεπτή η χλιδή των αρχόντων», «φαρισαϊσμός της εκκλησίας» κ.λ.π. Οι διδασκαλίες της Καινής Διαθήκης και του Ιησού: «αγάπη του Θεού», «αγάπη του πλησίον και του εχθρού», «συγνώμη και ανοχή», «οικουμενικότητα και πολυφυλετικότητα», «έντιμη πενία», «ο έχων δύο χιτώνας να δίνει τον ένα» κ.λ.π., πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.
...
Όμως όσοι προωθούν τον κοινοτισμό και την κοινοτίστικη οργάνωση της κοινωνίας καλό θα είναι να μελετήσουν και τις πρωτοχριστιανικές κοινότητες με τις ιδές τους που προώθησαν στον εληνόφωνο τότε κόσμο.
Ο Πάπας και ο Τσίπρας!
Είναι ο Τσίπρας και ο Φραγκίσκος και τα λένε μέσα στην παπική λιμουζίνα σε φιλικό τόνο. Κάποια στιγμή λέει ο πάπας στον σοφέρ «Κάθισε πίσω, τέκνο μου, νιώθω ακατανίκητη επιθυμία να οδηγήσω λίγο». Πιάνει το τιμόνι ο ποντίφικας, αλλά στην πρώτη στροφή ρίχνει το αυτοκίνητο σε μια βιτρίνα καταστήματος. Πανικός, επιτόπου φτάνει η αστυνομία, και το όργανο κοιτάζοντας μέσα στη λιμουζίνα αμέσως επικοινωνεί με το Αρχηγείο ζητώντας να μιλήσει με τον αξιωματικό υπηρεσίας.
– Έχει γίνει ένα σοβαρό ατύχημα, στο οποίο εμπλέκεται ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο, κύριε, λέει πανικόβλητος.
– Είναι κάποιος υπουργός;
– Όχι, πολύ σημαντικότερο.
– Ο πρωθυπουργός;
– Όχι, πολύ παραπάνω.
– Ο πλανητάρχης;
– Πολύ πιο σημαντικό κύριε!
– Ε, καλά, ποιος; Ο Πάπας;
– Σκεφτείτε κύριε, έχει τον Πάπα για σοφέρ!
http://www.istorikathemata.com/2014/09/blog-post_18.html#more
Συνεχίζουμε με ένα χιουμουριστικό άρθρο από την Εφημερίδα των Συντακτών:
Τα είκοσι λεπτά που άλλαξαν τον κόσμο
Βατικανό 18/9. Ο Πάπας των φτωχών συναντιέται με τον αυριανό πρωθυπουργό των πλουσίων… Ελλήνων. Παρά το ταξικό χάος που τους χωρίζει, οι δύο ηγέτες κατορθώνουν σε είκοσι μόλις λεπτά να επιλύσουν ακανθώδη προβλήματα του σύγχρονου κόσμου και να γεφυρώσουν δογματικές διαφορές που διχάζουν τη χριστιανική Ευρώπη περισσότερο από μια χιλιετηρίδα.
Ρηξικέλευθοι και ριζοσπάστες εξημερώνουν τον αφηνιασμένο ταύρο του νεοφιλελευθερισμού, κρατώντας τον ο ένας από το δεξί κι ο άλλος από το αριστερό κέρατο, και με συντονισμένες κινήσεις τον καθηλώνουν στο βραχώδες έδαφος των λαϊκών διεκδικήσεων και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πριν από τη συνάντηση, άλλωστε, επιτελείς της Κουμουνδούρου διαπιστώνουν ότι ο Ποντίφικας μεταφέρει το ελπιδοφόρο μήνυμα της υπεράσπισης των αδυνάτων, της προλεταριακής αξιοπρέπειας και της πανανθρώπινης ειρήνης.
Επαρκώς προετοιμασμένοι οι καρδινάλιοι Σκουρλέτουμ και Μπάγιερ, οίτινες έχουν εποικοδομητική συνεργασία με επισκόπους της παπικής πλευράς τις προηγούμενες ημέρες, θέτουν εξαρχής στην Αγία Τράπεζα το φλέγον θέμα της ασυδοσίας των τραπεζών. «Είναι αδιανόητο να σώζονται τα πιστωτικά ιδρύματα και όχι οι άνθρωποι» υπογραμμίζει ο Φραγκίσκος και, παρά την επί μέρους διαφωνία του στις εγγυήσεις των καταθέσεων, συμφωνεί παραχρήμα και ο Αλέξης, όστις εξηγεί στον Αργεντινό πως η Ελλάδα «βυθίζεται σε κρίση με ανθρωπιστικές διαστάσεις» και ζητεί τη στήριξη ευρύτερων δυνάμεων σε όλη την Ηπειρο. Ο Πάπας την προσφέρει απλόχερα.
Φαίνεται πως τον πιάσαμε απ' τ' αρχί@ια, ψιθυρίζει ο Σκουρλέτουμ στον Μπάγιερ, ατάκα που ευτυχώς δεν «πιάνει» ο δραγουμάνος. Αναρωτιούνται πολλοί πώς είναι δυνατόν να διευθετούνται τόσα ανοιχτά, σύνθετα και χρόνια προβλήματα σε μερικά μόνο λεπτά. Η απάντηση είναι απλή: Επειδή ο διάβολος εμφιλοχωρεί στις λεπτομέρειες, η παπική αντιπροσωπεία δεν επιθυμεί να διεισδύσουν σ' αυτές, οπότε διακανονίζουν τα ουσιώδη. Τακτοποιούν το μεταναστευτικό και ο Τσίπρας εύχεται να επικρατήσει η πνευματικότητα έναντι των υλικών αξιών του καταναλωτισμού και του κέρδους.
Οι δύο ποιμένες οικοδομούν οικουμενική συμμαχία απέναντι στις ανισότητες και στο περιθώριο των συνομιλιών επαναδιατυπώνουν το «φιλιόκβε». Οταν οι Παλαιολόγοι εκλιπαρούν τους Δυτικούς με αντάλλαγμα την ένωση των Εκκλησιών, αυτοκράτορας, Πατριάρχης και επτακόσιοι διανοούμενοι του Βυζαντίου συζητούν χωρίς αποτέλεσμα με παπικούς από το 1431 ώς το 1439 στη Βασιλεία, τη Φεράρα και τη Φλωρεντία.
Στο τσακ μπαμ ρυθμίζει το θέμα ο Τσίπρας, προτείνοντας στον Πάπα να αντικαταστήσει τη λέξη «υιός» με τη φράση «θείο βρέφος», προσωνύμιο που αποδίδουν στον ίδιο τα ΜΜΕ. Με e-mail ενημερώνονται η Ιερά Επιστασία του Αγίου Ορους, ο Βαρθολομαίος και ο Ιερώνυμος. Το «εκ του πατρός και του θείου βρέφους εκπορευόμενο» Αγιο Πνεύμα βρίσκει σύμφωνους τους πάντες. Αντιδρούν μοναχά οι μοναχοί της Μονής Εσφιγμένου, αλλά ποιος τους ακούει. Επικροτούν ακόμα και τα μετέωρα, που προοιωνίζονται βελτίωση του καιρού με λίγα νερά στα κεντρικά και δυτικά ηπειρωτικά.
Μετέωρος [email protected]
Και τώρα λίγο σοβαρά:
Από το άρθρο του Γ. Βότση στην ελευθεροτυπία:
Δεν ασπάσθηκε το... πασουμάκι του Ποντίφικα
...
Ο άθεος, κατά δήλωσή του, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε λοιπόν στο Βατικανό για να γονατίσει και να ασπασθεί, κατά το έθιμο, το πασουμάκι του Ποντίφικα -ώστε να βρουν τροφή για να κάνουν πάλι την τρίχα τριχιά τα καλοταϊσμένα «παπαγαλάκια» της κατευθυνόμενης παραπληροφόρησης. Οπως έκαναν, κατά κόρον, με την επίσκεψή του στο Αγιον Ορος, παρουσιάζοντάς τον σαν ψηφοθήρα θεομπαίχτη, με το περιβόητο δήθεν ευλαβικό 15λεπτο «τετ α τετ» με την εικόνα της Παναγίας. Ο,τι πραγματικά συνέβη είναι πολύ απλό -όπως μου το αφηγήθηκε ο ίδιος:
«Με τους μοναχούς και τους ηγουμένους τα πήγαμε μια χαρά, χωρίς σταυροπροσκυνήματα. Στο χώρο με το "Αξιον Εστί", για να μη δημιουργηθεί συνωστισμός με τους φωτογράφους και τους κάμεραμεν, που καραδοκούσαν, ζήτησα να μπω μόνος μου. Ποιο 15λεπτο; Ούτε τρίλεπτο δεν έμεινα. Τόσο απλά...».
Πρόβλημα, βέβαια, θα υπάρξει αν, μετά την αρχηγική επίσκεψη στο Αγιον Ορος, αλλοιωθεί η πάγια προγραμματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία και για το διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους -όπως επισημαίνουν σοβαροί σχολιαστές (Νίκος Δήμου, Δ. Χατζησωκράτης κ.ά.).
Θα υπάρξει ακόμη, προσθέτω εγώ, αν στους πόρους για να χρηματοδοτηθούν τα μέτρα «για την ανακούφιση από την ανθρωπιστική κρίση και την επανεκκίνηση της οικονομίας» δεν περιληφθούν και όσα εξοικονομηθούν, με κατάργηση της διά νόμου ολικής ή μερικής φοροαπαλλαγής, που απολαμβάνουν η Εκκλησία και τα Μοναστήρια, οι εφοπλιστές, οι βουλευτές κ.ά.
...
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=448308
Από ένα κείμενο που μου έστειλε αυτό το καλοκαίρι ο φίλος νίκος από το Παρίσι:
KALOGERIKH EPIKAIROTHTA
Με αφορμή την επίσκεψη τσίπρα στο Αγιον Όρος
Το Αγιο Ορος δεν εχει μεγαλη εκτιμηση στον κοσμο, και δεν εχει καλες σχεσεις με την επισημη Εκκλησια της Ελλαδος.
Μπορει να του δωσουν οικονομικη ενισχυση, του Τσίπρα, διοτι πραγματι εχουν αμυθητα πλουτη.
Αν θελει να διευρυνει την εκλογικη του πελατεια δεν θα καταφερει πολλα πραγματα, διοτι αυτο που κερδιζει από τα "δεξια" το χανει από τα "αριστερα".
Ειναι γνωστο οτι στο Αγιο Ορος υπαρχουν φοβερες βιβλιοθηκες και αρχεια. Δεν αποκλειεται να υπαρχουν εκει κειμενα αρχαιων που δεν ξερουμε.
Πολλες θα ηταν οι πολιτικες επιδιωξεις μιας πολιτικης που θα επιχειρουσε να σπασει ένα από τα πιο σημαντικα παθογενη αποστηματα της νεοελληνικης κοινωνιας.
1) Καταργηση της ανεξαρτησιας.
2) Καταργηση του αβατου για τις γυναικες.
3) Περασμα ολων των κειμηλιων και αρχειων στην Πολιτεια.
4) Σοβαρος ελεγχος στο οικονομικο καθεστως.
Στις δυτικες χωρες, η φθορα της θρησκειας ειναι σιγουρη. Και από αυτο προκυπτει ένα θετικο : οι ανθρωποι γινονται πιο κριτικοι και πιο ελευθεροι. Εχει ομως δημιουργηθει και το κενο νοηματος ζωης και ... θανατου. Ποιο ειναι το νοημα της ζωης ; Και ποιο ειναι το νοημα της ζωης που δεν ελπιζει σε αιωνια ζωη ;
Ουτε ένα βημα προς μια ορθη Πολιτεια δεν μπορει να γινει στην Ελλαδα, αν η Εκκλησια δεν μπει στη θεση της. Και αν δεν εκδιωχθει από την εκπαιδευση. Το 2009, ειχα δει στον Πειραια αγιασμο δημοτικου σχολειου οπου την κυρια ομιλια, 1 ωρα, την εκανε ο παππας. Ειναι τρομερο. Κάθε αναφορα στον υποτιθεμενο ελληνο-χριστιανικο πολιτισμο και στα ελληνο-χριστιανικα ηθη, ειναι ένα εγκλημα για τις παιδικες ψυχες.
Εκει εκκολαπτεται η Χρυση Αυγη !
Θεωρω οτι το μεγαλυτερο βαριδι της νεοελληνικης κοινωνιας μεχρι σημερα ακομα ειναι αυτο. Δεν ξερει τι ειναι !!! Η, για την ακριβεια, αυτο που νομιζει οτι ειναι, αποτελει μια αγκυλωση και μια ακινησια, μια παρανοια (καμια σχεση με την παρανοια του νεο-ορθοδοξου Στελιου Ραμφου) και μια κυριολεκτικη σχιζοφρενεια.
Ναι οι λεξεις ουρανος και θαλασσα, υπαρχουν στον Ομηρο. Αλλα εχουν ριζικα διαφορετικη σημασια από αυτη που εχουν σημερα. Πρωτον αυτο.
Δευτερον, μια γλωσσα δεν γινεται μονο από λεξεις, μια γλωσσα ειναι φορεας νοηνατων, ιδεων, σημασιων.Θα γελαγε ο Διας, αν του ελεγε καποιος οτι οι ψυχες των πεθαμενων πανε στον ουρανο. Και θα γελαγε ακομα περισσοτερο ο Ποσειδωνας αν καποιος του ελεγε οτι τη θαλασσα την εξουσιαζουν οι Αμερικανοι.
Ελληνισμος οπως διαμορφωθηκε από τον 8ο μεχρι τον 4ο αιωνα πριν τη νεα περιοδο που ονομαστηκε του Χριστου, και χριστιανισμος ειναι δυο εννοιες ριζικα αντιθετες.
Με αυτη τη γλωσσα βγηκαν : Πλατων, Αριστοτελης, Ηροδοτος, Θουκυδιδης, Σοφοκλης, και εκατονταδες αλλοι. Να μου πουν λοιπον ΕΝΑΝ, μονο ΕΝΑΝ, που βγηκε με αυτη τη γλωσσα από το 500 μ. Χ. μεχρι σημερα. Ουτε ΕΝΑΣ. Που ειναι λοιπον ο ελληνοχριστιανισμος. Μονο Χριστιανισμος υπαρχει, το λεει και το Συνταγμα.
Δεν εχω προβλημα αν καποιος πιστευει σε κατι. Ας πηγαινει στην Εκκλησια και ας κανει ο,τι θελει.
Άλλο ειναι το ανυποφορο. Να λεει οτι αυτο ειναι το αληθινο και το μοναδικο ελληνικο, να λεει οτι μονο τοτε μπορεις να θεωρεισαι Ελληνας.
Αυτο αποτελει το ΚΥΡΙΟ πολιτισμικο προβλημα της νεοελληνικης κοινωνιας.
Δεν προκειται ακριβως και μονο για τη θρησκεια. Προκειται για μια αναγκαστικη ιδεολογια που τα διαβρεχει και τα διαπερνα ολα. Ολη η εκπαιδευση των παιδιων, με τη στενη και την ευρεια εννοια, περναει από εκει. Ουτε τους αρχαιους Ελληνες μπορουν να μελετησουν και να καταλαβουν ετσι καλα, ουτε να καλλιεργησουν ένα κριτικο και ελευθερο πνευμα. Και πολλα αλλα.
Όσο για τις δικές μας σκέψεις που προκαλούνται από τις σχέσεις του Συριζα με την εκκλησία:
Από το βιβλίο μας Τοπικοποίηση σελ.44:
...
Στο θρησκευτικό δόγμα είχαμε την επικράτηση των αντιλήψεων του προχριστιανικού ιουδαϊκού φονταμενταλισμού της Παλιάς Διαθήκης: «φόβος του Θεού», «ευλογημένη ράτσα και έθνος», «ευλογημένα όπλα και ο στρατός μας», « δίκαιος ο πόλεμός μας», «τον πλουτισμό τον θέλει ο Θεός», «ευλογημένο εμπόριο», «ευλογημένη η πενία των μαζών, επιτρεπτή η χλιδή των αρχόντων», «φαρισαϊσμός της εκκλησίας» κ.λ.π. Οι διδασκαλίες της Καινής Διαθήκης και του Ιησού: «αγάπη του Θεού», «αγάπη του πλησίον και του εχθρού», «συγνώμη και ανοχή», «οικουμενικότητα και πολυφυλετικότητα», «έντιμη πενία», «ο έχων δύο χιτώνας να δίνει τον ένα» κ.λ.π., πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.
...
Όμως όσοι προωθούν τον κοινοτισμό και την κοινοτίστικη οργάνωση της κοινωνίας καλό θα είναι να μελετήσουν και τις πρωτοχριστιανικές κοινότητες με τις ιδές τους που προώθησαν στον εληνόφωνο τότε κόσμο.