Οι «ασθένειες ζόμπι» και η κλιματική αλλαγή

Μεταξύ των φιορδ της Γροιλανδίας, με τα γαλήνια νερά που γίνονται καθρέφτης του ουρανού, το έδαφος αναδιπλώνεται και κατεβαίνει σε όμορφες λίμνες. Όμως, η γεμάτη ηρεμία αυτή εικόνα, κρύβει έναν απροσδόκητο κίνδυνο, για την ακρίβεια, μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης που ξεπερνά κατά πολύ την εμπειρία μας. Εκεί, η κλιματική αλλαγή, δεν έρχεται μόνο με τη μορφή πυρκαγιάς και πλημμύρας, αλλά μιας αόρατης απειλής που «ανεβαίνει» σιωπηλά από το έδαφος. Όπως γράφει το theatlantic.com, ακόμη και στα πιο ήσυχα μέρη, ο κόσμος θα γίνει εχθρικός με τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί… 
Παρά το τεράστιο στρώμα πάγου που βρίσκεται στο εσωτερικό της, οι ακτές της Γροιλανδίας που δεν είναι παγωμένες υπολογίζονται στα 159.000 τετραγωνικά μίλια. Στη Γροιλανδία, την πιο αραιοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, ζουν μόλις 57.000 κάτοικοι. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μία έκταση μεγαλύτερη από τη Γερμανία, αλλά με τον πληθυσμό μιας μικρής πόλης.
Μπορεί τα μέσα ενημέρωσης να αναφέρονται στον Αρκτικό Ωκεανό ως το σκέπασμα -το «καπάκι»- του πολικού πάγου, όμως η κλιματική αλλαγή και η αύξηση της θερμοκρασίας, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. 
Η γεωγραφία της περιοχής ορίζεται λίγο ως πολύ ως εξής: 

• Το αρχιπέλαγος Svalbard, στον Αρκτικό Ωκεανό, βόρεια της Νορβηγίας, αποτελείται από 11 νησιά, εκ των οποίων μόνο το ένα έχει μόνιμο πληθυσμό. 
• Το αρχιπέλαγος Novaya Zemlya, στα βόρεια της Ρωσίας κοντά στον Αρκτικό Ωκεανό, αποτελείται από δύο νησιά -πρόκειται για την περιοχή στην οποία η Σοβιετική Ένωση διεξήγαγε τη μεγαλύτερη πυρηνική δοκιμή στην ιστορία. 
• Και βεβαίως, τη Γροιλανδία, το μεγαλύτερο νησί του κόσμου. 

Τα πλούσια, ελώδη εδάφη των τριών αυτών περιοχών ξεκινούν από την άκρη του εσωτερικού πάγου και φτάνουν μέχρι τις βραχώδεις ακτές. Κάποτε, τα εδάφη αυτά ήταν γεμάτα ανοιχτά λιβάδια και φτέρες. Τώρα, μετά από 35.000 χρόνια παγωνιάς, χαρακτηρίζονται ως permafrost. 

περισσότερα

---