Η 25η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που καθιερώθηκε από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις και επίσημα το 1999 από τον ΟΗΕ.
Τριανταπέντε χρόνια μετά, αν είσαι γυναίκα ζεις σε έναν κόσμο όπου:
Έτσι, στις 25 Νοεμβρίου, θα γραφτούν μία σειρά από άρθρα που θα «ανησυχούν» με τα «σοκαριστικά στοιχεία» για την γυναικεία κακοποίηση, θα γίνουν βαρύγδουπες δηλώσεις και ξημερώνοντας η 26η Νοεμβρίου όλα θα ξαναπάρουν τον δρόμο τους: εταιρείες θα απολύουν γυναίκες μόλις μείνουν έγκυες, την ίδια ώρα που άλλες γυναίκες θα θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές τους κάνοντας παράνομες εκτρώσεις, λίγο πιο πέρα κάποιο ανήλικο κορίτσι θα υποχρεώνεται να παντρευτεί το βιαστή του, ενώ ένα άλλο θα υφίσταται ακρωτηριασμό των γεννητικών του οργάνων…
Παντού – αγώνας για τα δικαιώματά μαςΤην ίδια ώρα όμως, βλέπουμε γυναίκες να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους: Στη διάρκεια μόνο των προηγούμενων βδομάδων, στην Ισλανδία οι γυναίκες διαδήλωσαν διεκδικώντας ίσους μισθούς με τους άντρες, στην Πολωνία το κίνημα των γυναικών ανάγκασε την Κυβέρνηση να πάρει πίσω τον σκληρό νόμο που ήθελε να επιβάλει για τις εκτρώσεις, στην Ιρλανδία οι γυναίκες διαδηλώνουν για την κατάργηση αντίστοιχου νόμου, στην Αργεντινή με το σύνθημα «Καμία λιγότερη» οι γυναίκες βγήκαν στους δρόμους μετά το βιασμό και τη δολοφονία 16χρονης, στην Τουρκία μετά από μεγάλες διαδηλώσεις αποσύρεται ο νόμος που προέβλεπε ότι θα επιτρέπεται στους άνδρες που έχουν κακοποιήσει σεξουαλικά ανήλικα κορίτσια να αποφεύγουν την τιμωρία εάν τα παντρεύονταν.
Όλα αυτά τα κορίτσια και οι γυναίκες ζουν σε έναν πλανήτη όπου ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων έχει φτάσει να ισούται με τον πλούτο του 50% των κατοίκων του πλανήτη, την ίδια ώρα που 783 εκατομμύρια άνθρωποι –το 11% του παγκόσμιου πληθυσμού– δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, που ένας στους πέντε ανθρώπους στον πλανήτη επιβιώνει με ένα δολάριο την ημέρα!
Κοινοί αγώνεςΣε αυτό τον κόσμο, δε χρειαζόμαστε «παγκόσμιες ημέρες» υποκρισίας, αλλά κοινούς αγώνες των εργαζόμενων, ανέργων, φτωχών αντρών και γυναικών, ενάντια στο σύστημα που μας καταπιέζει, που μας διδάσκει ότι ο ρόλος της γυναίκας είναι αυτός του «αδύναμου» φύλου απέναντι στο ισχυρό, που μας διαχωρίζει βάσει του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού και της καταγωγής μας και που στερεί από όλους μας, άντρες και γυναίκες, από βασικά αγαθά μέχρι και το δικαίωμα να ελέγχουμε εμείς τις ζωές και τα σώματα μας!
Ο μόνος τρόπος για να αντισταθούμε αποτελεσματικά είναι να οργανωθούμε!
http://net.xekinima.org/25-noembri-pali-enantia-sti-bia-kata-ton/
Τριανταπέντε χρόνια μετά, αν είσαι γυναίκα ζεις σε έναν κόσμο όπου:
- Έχεις πιθανότητα 35% να κακοποιηθείς σωματικά ή σεξουαλικά και σύμφωνα με υπολογισμούς, πιθανότητα 7 προς 10 να δεχτείς κάποιου είδους βίας σε κάποια στιγμή της ζωής σου.
- Εάν ζεις στην ΕΕ και είσαι άνω των 15 ετών, έχεις πιθανότητα 1 προς 3 να πέσεις θύμα σωματικής ή σεξουαλικής βίας και πάνω από 50% να πέσεις θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, κυρίως στον χώρο εργασίας σου.
- Εάν ζεις στην Ελλάδα, η πιθανότητα να κακοποιηθείς σωματικά ή σεξουαλικά είναι 1 προς 4, η πιθανότητα να πέσεις θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού είναι 1 προς 5.
- Η μέση ωριαία αμοιβή των γυναικών στην Ευρώπη είναι κατά 16,3% χαμηλότερη από την αντίστοιχη των ανδρών, γεγονός που σημαίνει ότι οι γυναίκες εργάζονται χωρίς αμοιβή 59 μέρες περισσότερες σε σχέση με τους άνδρες.
- Το 2015 οι εργαζόμενες γυναίκες στην ΕΕ επιβαρύνθηκαν με τα τρία τέταρτα των υποχρεώσεων του νοικοκυριού και με τα δύο τρίτα της γονικής φροντίδας.
- Στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας, αν είσαι γυναίκα είναι ακόμα πιο δύσκολο να βρεις δουλειά, αφού τα ποσοστά απασχόλησης στην Ελλάδα είναι 44,3% για τις γυναίκες έναντι 62,6% για τους άνδρες σε ηλικίες 20-64 ετών.
Έτσι, στις 25 Νοεμβρίου, θα γραφτούν μία σειρά από άρθρα που θα «ανησυχούν» με τα «σοκαριστικά στοιχεία» για την γυναικεία κακοποίηση, θα γίνουν βαρύγδουπες δηλώσεις και ξημερώνοντας η 26η Νοεμβρίου όλα θα ξαναπάρουν τον δρόμο τους: εταιρείες θα απολύουν γυναίκες μόλις μείνουν έγκυες, την ίδια ώρα που άλλες γυναίκες θα θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές τους κάνοντας παράνομες εκτρώσεις, λίγο πιο πέρα κάποιο ανήλικο κορίτσι θα υποχρεώνεται να παντρευτεί το βιαστή του, ενώ ένα άλλο θα υφίσταται ακρωτηριασμό των γεννητικών του οργάνων…
Παντού – αγώνας για τα δικαιώματά μαςΤην ίδια ώρα όμως, βλέπουμε γυναίκες να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους: Στη διάρκεια μόνο των προηγούμενων βδομάδων, στην Ισλανδία οι γυναίκες διαδήλωσαν διεκδικώντας ίσους μισθούς με τους άντρες, στην Πολωνία το κίνημα των γυναικών ανάγκασε την Κυβέρνηση να πάρει πίσω τον σκληρό νόμο που ήθελε να επιβάλει για τις εκτρώσεις, στην Ιρλανδία οι γυναίκες διαδηλώνουν για την κατάργηση αντίστοιχου νόμου, στην Αργεντινή με το σύνθημα «Καμία λιγότερη» οι γυναίκες βγήκαν στους δρόμους μετά το βιασμό και τη δολοφονία 16χρονης, στην Τουρκία μετά από μεγάλες διαδηλώσεις αποσύρεται ο νόμος που προέβλεπε ότι θα επιτρέπεται στους άνδρες που έχουν κακοποιήσει σεξουαλικά ανήλικα κορίτσια να αποφεύγουν την τιμωρία εάν τα παντρεύονταν.
Όλα αυτά τα κορίτσια και οι γυναίκες ζουν σε έναν πλανήτη όπου ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων έχει φτάσει να ισούται με τον πλούτο του 50% των κατοίκων του πλανήτη, την ίδια ώρα που 783 εκατομμύρια άνθρωποι –το 11% του παγκόσμιου πληθυσμού– δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, που ένας στους πέντε ανθρώπους στον πλανήτη επιβιώνει με ένα δολάριο την ημέρα!
Κοινοί αγώνεςΣε αυτό τον κόσμο, δε χρειαζόμαστε «παγκόσμιες ημέρες» υποκρισίας, αλλά κοινούς αγώνες των εργαζόμενων, ανέργων, φτωχών αντρών και γυναικών, ενάντια στο σύστημα που μας καταπιέζει, που μας διδάσκει ότι ο ρόλος της γυναίκας είναι αυτός του «αδύναμου» φύλου απέναντι στο ισχυρό, που μας διαχωρίζει βάσει του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού και της καταγωγής μας και που στερεί από όλους μας, άντρες και γυναίκες, από βασικά αγαθά μέχρι και το δικαίωμα να ελέγχουμε εμείς τις ζωές και τα σώματα μας!
Ο μόνος τρόπος για να αντισταθούμε αποτελεσματικά είναι να οργανωθούμε!
- Να πάρουμε πρωτοβουλίες στους χώρους μας, στις γειτονιές, τους χώρους εργασίας κλπ, να οργανώσουμε καμπάνιες ενημέρωσης και να αναδείξουμε τα ζητήματα του σεξισμού.
- Να επιδιώξουμε την εμπλοκή μας σε κάθε τοπικό/κοινωνικό /εργατικό κίνημα, όπου με την παρουσία μας να θέσουμε τα ζητήματα του σεξισμού σαν κομμάτι των διεκδικήσεων του κινήματος.
- Να επιδιώξουμε τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων μέσα από τη σύνδεση όλων των ριζοσπαστικών κινήσεων και οργανώσεων που παλεύουν ενάντια στη γυναικεία καταπίεση και που αντιλαμβάνονται αυτό τον αγώνα σαν κομμάτι της ευρύτερης πάλης της κοινωνίας ενάντια στη λιτότητα, την καταπίεση και το κατεστημένο.
http://net.xekinima.org/25-noembri-pali-enantia-sti-bia-kata-ton/
RSS Feed
