«Οι 14 άγριοι»: Ένα νέο «μπουμ» έργων εκμετάλλευσης άνθρακα και πετρελαίου απειλεί να εδραιώσει τη κλιματική αλλαγή
Περιβαλλοντολόγοι ακτιβιστές και ειδικοί ενεργειολόγοι προειδοποιούν για ένα επενδυτικό «μπουμ» σε παγκόσμιο επίπεδο στους τομείς του άνθρακα, του αερίου και πετρελαίου, πράγμα που θα εξουδετερώσει τα οποιαδήποτε μέτρα λαμβάνονται μέχρι τώρα, για να μην ανέβει η μέση θερμοκρασία του πλανήτη πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου.
Σε μια επίκαιρη αναφορά της Greenpeace αναφέρονται 14 μεγάλα έργα. Το «World Resources Institute»(WRI) στην Ουάσιγκτον έχει κάνει μια λίστα των προγραμματιζόμενων 1200 περίπου νέων εργοστασίων άνθρακα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) προειδοποιεί στην τελευταία αναφορά του ότι μέχρι το 2050 μόνο το 1/3 των αποθεμάτων των ορυκτών καυσίμων επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν, αν θέλουμε να ελέγξουμε τη κλιματική αλλαγή.
Από αυτή την προοπτική απέχουμε πολύ σαν ανθρωπότητα. Η κατανάλωση άνθρακα αυξήθηκε το 2010 στους 7,2 δις. τόνους. Η μισή σχεδόν από αυτή τη ποσότητα κάηκε στην Κίνα. Σύμφωνα με το WRI προγραμματίζονται εγκαταστάσεις ισχύος 1,4 εκατομ. Megawatt, κυρίως στην Κίνα και Ινδία. Η IEA στην αναφορά της για τη παγκόσμια ενέργεια 2012 θεωρεί ότι στην Κίνα οι ανάγκες για ενέργεια θα αυξάνονται συνέχεια μέχρι το 2020 και θα σταθεροποιηθούν μέχρι το 2035 σε ένα υψηλό επίπεδο.
Η Greenpeace περιόρισε τους αριθμούς στους «χειρότερους των χειρότερων» εκτελεστών της κλιματικής σταθεροποίησης στην επίκαιρη αναφορά της «Point of No Return»(Σημείο Μη Επιστροφής). Αν αυτά τα 14 μεγαπρότζεκτς κατασκευασθούν όπως προγραμματίζονται, τότε οι εκπομπές CO2 θα υπερβούν « το σημείο δίχως επιστροφή»: το όριο των 2 βαθμών αύξησης της θερμοκρασίας, που τέθηκε από όλα τα κράτη, θα τιναζόταν στον αέρα.
Σε αυτά τα πρότζεκτς περιλαμβάνονται η εκμετάλλευση της «άμμου πετρελαίου» στον Καναδά και Βενεζουέλα, οι νέες γεωτρήσεις στην Αρκτική, Κασαχστάν και Ιράκ και η εκμετάλλευση των υπεράκτιων «οικοπέδων πετρελαίου» της Βραζιλίας και του κόλπου του Μεξικού. Το μικρότερο κίνδυνο για το κλίμα αντιπροσωπεύουν οι εκμεταλλεύσεις των αποθεμάτων αερίου στην Αφρική, στις ΗΠΑ και Κασπία θάλασσα. Το χειρότερο κίνδυνο αντιπροσωπεύει η εξόριξη άνθρακα στη δυτική Κίνα και οι τεράστιες ποσότητες εξαγωγών άνθρακα από την Ινδονησία, τις ΗΠΑ και Αυστραλία.
Αυτοί οι «14 άγριοι» θα εξέπεμπαν το 2020 περίπου 6,3 δις. τόνους νέου CO2 στην ατμόσφαιρα και θα αύξαιναν κατά 20% τις παγκόσμιες εκπομπές. Οπότε θα υλοποιούνταν το χειρότερο από τα σενάρια που έχουν προβλέψει οι επιστήμονες του κλίματος: αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας κατά 5-6 βαθμούς Κελσίου μέχρι 2100. Δηλαδή το σενάριο της σίγουρης «κλιματικής καταστροφής».
Το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, για να πετύχει την επιθυμητή του «ανάπτυξη» για μεγιστοποίηση των κερδών, προγραμματίζει την ίδια τη καταστροφή της ζωής στον πλανήτη. Και καλά οι άνθρωποι θα είναι αναλογικά- σε κάποιο βαθμό ο καθένας-υπεύθυνοι οι ίδιοι αν δεν αλλάζουν αυτή τη πορεία προς την ανθρωπογενή καταστροφή. Τι φταίνε όμως τα άλλα είδη ζωής που δε θα αντέξουν σε τέτοιες καταστροφικές μεταβολές του κλίματος;
Στοιχεία από τη γερμανική εφημερίδα
Περιβαλλοντολόγοι ακτιβιστές και ειδικοί ενεργειολόγοι προειδοποιούν για ένα επενδυτικό «μπουμ» σε παγκόσμιο επίπεδο στους τομείς του άνθρακα, του αερίου και πετρελαίου, πράγμα που θα εξουδετερώσει τα οποιαδήποτε μέτρα λαμβάνονται μέχρι τώρα, για να μην ανέβει η μέση θερμοκρασία του πλανήτη πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου.
Σε μια επίκαιρη αναφορά της Greenpeace αναφέρονται 14 μεγάλα έργα. Το «World Resources Institute»(WRI) στην Ουάσιγκτον έχει κάνει μια λίστα των προγραμματιζόμενων 1200 περίπου νέων εργοστασίων άνθρακα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) προειδοποιεί στην τελευταία αναφορά του ότι μέχρι το 2050 μόνο το 1/3 των αποθεμάτων των ορυκτών καυσίμων επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν, αν θέλουμε να ελέγξουμε τη κλιματική αλλαγή.
Από αυτή την προοπτική απέχουμε πολύ σαν ανθρωπότητα. Η κατανάλωση άνθρακα αυξήθηκε το 2010 στους 7,2 δις. τόνους. Η μισή σχεδόν από αυτή τη ποσότητα κάηκε στην Κίνα. Σύμφωνα με το WRI προγραμματίζονται εγκαταστάσεις ισχύος 1,4 εκατομ. Megawatt, κυρίως στην Κίνα και Ινδία. Η IEA στην αναφορά της για τη παγκόσμια ενέργεια 2012 θεωρεί ότι στην Κίνα οι ανάγκες για ενέργεια θα αυξάνονται συνέχεια μέχρι το 2020 και θα σταθεροποιηθούν μέχρι το 2035 σε ένα υψηλό επίπεδο.
Η Greenpeace περιόρισε τους αριθμούς στους «χειρότερους των χειρότερων» εκτελεστών της κλιματικής σταθεροποίησης στην επίκαιρη αναφορά της «Point of No Return»(Σημείο Μη Επιστροφής). Αν αυτά τα 14 μεγαπρότζεκτς κατασκευασθούν όπως προγραμματίζονται, τότε οι εκπομπές CO2 θα υπερβούν « το σημείο δίχως επιστροφή»: το όριο των 2 βαθμών αύξησης της θερμοκρασίας, που τέθηκε από όλα τα κράτη, θα τιναζόταν στον αέρα.
Σε αυτά τα πρότζεκτς περιλαμβάνονται η εκμετάλλευση της «άμμου πετρελαίου» στον Καναδά και Βενεζουέλα, οι νέες γεωτρήσεις στην Αρκτική, Κασαχστάν και Ιράκ και η εκμετάλλευση των υπεράκτιων «οικοπέδων πετρελαίου» της Βραζιλίας και του κόλπου του Μεξικού. Το μικρότερο κίνδυνο για το κλίμα αντιπροσωπεύουν οι εκμεταλλεύσεις των αποθεμάτων αερίου στην Αφρική, στις ΗΠΑ και Κασπία θάλασσα. Το χειρότερο κίνδυνο αντιπροσωπεύει η εξόριξη άνθρακα στη δυτική Κίνα και οι τεράστιες ποσότητες εξαγωγών άνθρακα από την Ινδονησία, τις ΗΠΑ και Αυστραλία.
Αυτοί οι «14 άγριοι» θα εξέπεμπαν το 2020 περίπου 6,3 δις. τόνους νέου CO2 στην ατμόσφαιρα και θα αύξαιναν κατά 20% τις παγκόσμιες εκπομπές. Οπότε θα υλοποιούνταν το χειρότερο από τα σενάρια που έχουν προβλέψει οι επιστήμονες του κλίματος: αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας κατά 5-6 βαθμούς Κελσίου μέχρι 2100. Δηλαδή το σενάριο της σίγουρης «κλιματικής καταστροφής».
Το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, για να πετύχει την επιθυμητή του «ανάπτυξη» για μεγιστοποίηση των κερδών, προγραμματίζει την ίδια τη καταστροφή της ζωής στον πλανήτη. Και καλά οι άνθρωποι θα είναι αναλογικά- σε κάποιο βαθμό ο καθένας-υπεύθυνοι οι ίδιοι αν δεν αλλάζουν αυτή τη πορεία προς την ανθρωπογενή καταστροφή. Τι φταίνε όμως τα άλλα είδη ζωής που δε θα αντέξουν σε τέτοιες καταστροφικές μεταβολές του κλίματος;
Στοιχεία από τη γερμανική εφημερίδα
RSS Feed
