Ποιοι και γιατί θέλουν κλειστά τα κλωστήρια
Κώστας Ζαφειρόπουλος
Στον εισαγγελέα Οικονομικών Εγκλημάτων Παναγιώτη Αθανασίου, στον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και στον γενικό γραμματέα Καταπολέμησης της Διαφθοράς, Κώστα Χρήστου, διαβιβάστηκαν πριν από λίγες μέρες από το υπουργείο Εργασίας σοβαρές καταγγελίες και κρίσιμα έγγραφα που αφορούν πρόσφατες εξελίξεις στην υπόθεση της χρεοκοπημένης Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας Α.Ε. (ΕΝΚΛΩ).
http://www.efsyn.gr/arthro/ta-korakia-tis-klostoyfantoyrgias
…
Το όνειρο της αυτοδιαχείρισης
Μετά την κυβερνητική αλλαγή, οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΝΚΛΩ παρουσιάζουν τον Μάιο του 2015 στην κυβέρνηση (στον τότε υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παν. Λαφαζάνη και στον γενικό γραμματέας Βιομηχανίας Γ. Τόλιο) ένα συγκροτημένο σχέδιο επαναλειτουργίας μέρους των εγκαταστάσεων της ΕΝΚΛΩ, που προέβλεπε την άμεση δυνατότητα ανάκτησης των οφειλόμενων 35 εκατ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο, όπως όριζε και η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Η προσπάθεια αξιοποίησης του υπάρχοντος εξοπλισμού αλλά και της τεχνογνωσίας των απολυμένων κλωστοϋφαντουργών, ώστε να σταθεί ξανά στα πόδια της η εταιρεία, βρήκε θετική ανταπόκριση στην κυβέρνηση. Στις 31 Δεκεμβρίου 2015 αποφασίζεται για ένα εξάμηνο η παύση πλειστηριασμών της πτωχευτικής περιουσίας με στόχο τη διερεύνηση του τρόπου απόκτησης των 35 εκατ. ευρώ.
Στο σχέδιο των εργαζομένων προβλεπόταν πως, αξιοποιώντας τον Πτωχευτικό Κώδικα (άρθρο 108) και επιδιώκοντας να μετατραπούν τα χρέη σε μετοχικό κεφάλαιο (debt to equity), θα γινόταν επανεκκίνηση δύο εργοστασίων στη Ροδόπη και στη Μαρώνεια (νήμα κόμπακτ προς εξαγωγή) και ενός στη Στενήμαχο της Νάουσας (νήμα μόδας και ρούχο με ετικέτα) και καθετοποίηση της παραγωγής ώστε το βαμβάκι της Μακεδονίας να εξάγεται ως ρούχο υψηλής ποιότητας.
Στόχος ήταν η δημιουργία μιας συνεργατικής επιχείρησης, στην οποία το 22% θα ανήκε στους εργαζόμενους, το 37% στο Ελληνικό Δημόσιο και το 14% στις τράπεζες. Το ολοκληρωμένο σχέδιο, που ήταν προϊόν συντονισμένης δουλειάς ομάδας εργασίας των εργαζομένων, τεχνοκρατών και κυβερνητικών παραγόντων, χρειαζόταν αρχικό κεφάλαιο ύψους μόλις 6,5 εκατ. ευρώ (μέσω τραπεζικού δανεισμού) για να υλοποιηθεί.
Τον Απρίλιο του 2016 συγκροτήθηκε διυπουργική επιτροπή (5 υπουργεία υπό τον συντονισμό του Αλέκου Φλαμπουράρη) με στόχο την αξιολόγηση και την τελική διαμόρφωση του επιχειρησιακού σχεδίου. Παράλληλα το σχέδιο των εργαζομένων αξιολογήθηκε από ανεξάρτητο εκτιμητή (καθηγητή Πανεπιστημίου), ο οποίος, συνυπολογίζοντας το δυσμενέστερο των σεναρίων, αποφάνθηκε πως η πρόταση ήταν βιώσιμη.
Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξε και η διυπουργική επιτροπή στα τέλη Μαΐου του 2016, ένα μήνα πριν λήξει η παύση των πλειστηριασμών.
Ωστόσο ο χρόνος πίεζε ασφυκτικά. Τελικά η αυτοδιαχείριση αποδείχθηκε άπιαστο όνειρο. Τι μεσολάβησε; Εξι μήνες νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 7 και 15 Δεκεμβρίου του 2015 η σύνδικος πτώχευσης -εν αγνοία των εργαζομένων- στέλνει δύο επιστολές προς την επιτροπή ανταγωνισμού της Ε.Ε., «φροντίζοντας» έγκαιρα να την ενημερώσει για τα συνεταιριστικά σχέδια των εργαζομένων, επισυνάπτοντας μάλιστα όλα τα δημοσιεύματα στα οποία οι εργαζόμενοι ανέλυαν το τεκμηριωμένο σχέδιό τους.
Σε δημόσιες ανακοινώσεις τους οι κλωστοϋφαντουργοί την κατηγορούν για αντιθεσμική συμπεριφορά. Στην απάντησή της η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν δέχτηκε το σχέδιο των εργαζομένων, όπως βέβαια μεταφέρθηκε ως πληροφορία βάσει δημοσιευμάτων(!) από τη σύνδικο, αλλά απείλησε τη χώρα μας με επιβολή προστίμου εκατομμυρίων ευρώ αν προχωρούσε η επαναλειτουργία.
Σύμφωνα με την αρτηριοσκληρωτική λογική των τεχνοκρατών των Βρυξελλών, η επαναλειτουργία της επιχείρησης είναι λόγος παραπομπής της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καθώς η Ελλάδα δεν έχει έως τώρα ανακτήσει τα ποσά που παρανόμως είχαν δοθεί με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου στην ΕΝΚΛΩ το 2007 και το 2009 επί διοικήσεων Λαναρά.
Το ζήτημα είναι πως η επιτροπή φέρεται να είχε εκείνη την περίοδο αποσπασματική ενημέρωση. Η ΕΝΚΛΩ δεν θα επαναλειτουργούσε ποτέ με το ίδιο ΑΦΜ και το ίδιο όνομα, ήδη πολλά περιουσιακά της στοιχεία (μηχανήματα, εμπορεύματα, αυτοκίνητα κτλ) είχαν πουληθεί, ενώ το σχέδιο αφορούσε μόνο 3 από τα 17 εργοστάσια της παλιάς επιχείρησης.
«Αντί να λογοδοτήσουν εκείνοι που είχαν δώσει τις παράνομες δανειοδοτήσεις, λογοδότησαν και την πλήρωσαν οι εργαζόμενοι που δεν είχαν καμία ευθύνη. Αν είχε προχωρήσει εκείνο το σχέδιο, η μισή Νάουσα θα είχε ήδη δουλειά, αλλά κάποιοι είχαν άλλα συμφέροντα» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Θανάσης Παπαντωνίου, νόμιμος εκπρόσωπος των εργαζομένων στο συμβούλιο πιστωτών.
Η κυβέρνηση, υπό τον φόβο της πιθανής παραπομπής της χώρας, έκανε πίσω, η αυτοδιαχείριση ξεχάστηκε. Αξίζει να σημειωθεί πως η σύνδικος πτώχευσης, βάσει εγγράφων που είναι στη διάθεση της «Εφ.Συν.», ζητά για την αμοιβή της για την ΕΝΚΛΩ από το πτωχευτικό ταμείο αντιμισθία ύψους 80.000 ευρώ το εξάμηνο!
Η ίδια, δικηγόρος Αθηνών, είναι σύνδικος πτώχευσης από το 2012. Κάπως έτσι και με τις κατάλληλες πιέσεις ανταγωνιστών, το σχέδιο κατέρρευσε και άνοιξε ο δρόμος για τους πλειστηριασμούς με το κομμάτι.
Κώστας Ζαφειρόπουλος
Στον εισαγγελέα Οικονομικών Εγκλημάτων Παναγιώτη Αθανασίου, στον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και στον γενικό γραμματέα Καταπολέμησης της Διαφθοράς, Κώστα Χρήστου, διαβιβάστηκαν πριν από λίγες μέρες από το υπουργείο Εργασίας σοβαρές καταγγελίες και κρίσιμα έγγραφα που αφορούν πρόσφατες εξελίξεις στην υπόθεση της χρεοκοπημένης Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας Α.Ε. (ΕΝΚΛΩ).
http://www.efsyn.gr/arthro/ta-korakia-tis-klostoyfantoyrgias
…
Το όνειρο της αυτοδιαχείρισης
Μετά την κυβερνητική αλλαγή, οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΝΚΛΩ παρουσιάζουν τον Μάιο του 2015 στην κυβέρνηση (στον τότε υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παν. Λαφαζάνη και στον γενικό γραμματέας Βιομηχανίας Γ. Τόλιο) ένα συγκροτημένο σχέδιο επαναλειτουργίας μέρους των εγκαταστάσεων της ΕΝΚΛΩ, που προέβλεπε την άμεση δυνατότητα ανάκτησης των οφειλόμενων 35 εκατ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο, όπως όριζε και η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Η προσπάθεια αξιοποίησης του υπάρχοντος εξοπλισμού αλλά και της τεχνογνωσίας των απολυμένων κλωστοϋφαντουργών, ώστε να σταθεί ξανά στα πόδια της η εταιρεία, βρήκε θετική ανταπόκριση στην κυβέρνηση. Στις 31 Δεκεμβρίου 2015 αποφασίζεται για ένα εξάμηνο η παύση πλειστηριασμών της πτωχευτικής περιουσίας με στόχο τη διερεύνηση του τρόπου απόκτησης των 35 εκατ. ευρώ.
Στο σχέδιο των εργαζομένων προβλεπόταν πως, αξιοποιώντας τον Πτωχευτικό Κώδικα (άρθρο 108) και επιδιώκοντας να μετατραπούν τα χρέη σε μετοχικό κεφάλαιο (debt to equity), θα γινόταν επανεκκίνηση δύο εργοστασίων στη Ροδόπη και στη Μαρώνεια (νήμα κόμπακτ προς εξαγωγή) και ενός στη Στενήμαχο της Νάουσας (νήμα μόδας και ρούχο με ετικέτα) και καθετοποίηση της παραγωγής ώστε το βαμβάκι της Μακεδονίας να εξάγεται ως ρούχο υψηλής ποιότητας.
Στόχος ήταν η δημιουργία μιας συνεργατικής επιχείρησης, στην οποία το 22% θα ανήκε στους εργαζόμενους, το 37% στο Ελληνικό Δημόσιο και το 14% στις τράπεζες. Το ολοκληρωμένο σχέδιο, που ήταν προϊόν συντονισμένης δουλειάς ομάδας εργασίας των εργαζομένων, τεχνοκρατών και κυβερνητικών παραγόντων, χρειαζόταν αρχικό κεφάλαιο ύψους μόλις 6,5 εκατ. ευρώ (μέσω τραπεζικού δανεισμού) για να υλοποιηθεί.
Τον Απρίλιο του 2016 συγκροτήθηκε διυπουργική επιτροπή (5 υπουργεία υπό τον συντονισμό του Αλέκου Φλαμπουράρη) με στόχο την αξιολόγηση και την τελική διαμόρφωση του επιχειρησιακού σχεδίου. Παράλληλα το σχέδιο των εργαζομένων αξιολογήθηκε από ανεξάρτητο εκτιμητή (καθηγητή Πανεπιστημίου), ο οποίος, συνυπολογίζοντας το δυσμενέστερο των σεναρίων, αποφάνθηκε πως η πρόταση ήταν βιώσιμη.
Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξε και η διυπουργική επιτροπή στα τέλη Μαΐου του 2016, ένα μήνα πριν λήξει η παύση των πλειστηριασμών.
Ωστόσο ο χρόνος πίεζε ασφυκτικά. Τελικά η αυτοδιαχείριση αποδείχθηκε άπιαστο όνειρο. Τι μεσολάβησε; Εξι μήνες νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 7 και 15 Δεκεμβρίου του 2015 η σύνδικος πτώχευσης -εν αγνοία των εργαζομένων- στέλνει δύο επιστολές προς την επιτροπή ανταγωνισμού της Ε.Ε., «φροντίζοντας» έγκαιρα να την ενημερώσει για τα συνεταιριστικά σχέδια των εργαζομένων, επισυνάπτοντας μάλιστα όλα τα δημοσιεύματα στα οποία οι εργαζόμενοι ανέλυαν το τεκμηριωμένο σχέδιό τους.
Σε δημόσιες ανακοινώσεις τους οι κλωστοϋφαντουργοί την κατηγορούν για αντιθεσμική συμπεριφορά. Στην απάντησή της η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν δέχτηκε το σχέδιο των εργαζομένων, όπως βέβαια μεταφέρθηκε ως πληροφορία βάσει δημοσιευμάτων(!) από τη σύνδικο, αλλά απείλησε τη χώρα μας με επιβολή προστίμου εκατομμυρίων ευρώ αν προχωρούσε η επαναλειτουργία.
Σύμφωνα με την αρτηριοσκληρωτική λογική των τεχνοκρατών των Βρυξελλών, η επαναλειτουργία της επιχείρησης είναι λόγος παραπομπής της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καθώς η Ελλάδα δεν έχει έως τώρα ανακτήσει τα ποσά που παρανόμως είχαν δοθεί με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου στην ΕΝΚΛΩ το 2007 και το 2009 επί διοικήσεων Λαναρά.
Το ζήτημα είναι πως η επιτροπή φέρεται να είχε εκείνη την περίοδο αποσπασματική ενημέρωση. Η ΕΝΚΛΩ δεν θα επαναλειτουργούσε ποτέ με το ίδιο ΑΦΜ και το ίδιο όνομα, ήδη πολλά περιουσιακά της στοιχεία (μηχανήματα, εμπορεύματα, αυτοκίνητα κτλ) είχαν πουληθεί, ενώ το σχέδιο αφορούσε μόνο 3 από τα 17 εργοστάσια της παλιάς επιχείρησης.
«Αντί να λογοδοτήσουν εκείνοι που είχαν δώσει τις παράνομες δανειοδοτήσεις, λογοδότησαν και την πλήρωσαν οι εργαζόμενοι που δεν είχαν καμία ευθύνη. Αν είχε προχωρήσει εκείνο το σχέδιο, η μισή Νάουσα θα είχε ήδη δουλειά, αλλά κάποιοι είχαν άλλα συμφέροντα» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Θανάσης Παπαντωνίου, νόμιμος εκπρόσωπος των εργαζομένων στο συμβούλιο πιστωτών.
Η κυβέρνηση, υπό τον φόβο της πιθανής παραπομπής της χώρας, έκανε πίσω, η αυτοδιαχείριση ξεχάστηκε. Αξίζει να σημειωθεί πως η σύνδικος πτώχευσης, βάσει εγγράφων που είναι στη διάθεση της «Εφ.Συν.», ζητά για την αμοιβή της για την ΕΝΚΛΩ από το πτωχευτικό ταμείο αντιμισθία ύψους 80.000 ευρώ το εξάμηνο!
Η ίδια, δικηγόρος Αθηνών, είναι σύνδικος πτώχευσης από το 2012. Κάπως έτσι και με τις κατάλληλες πιέσεις ανταγωνιστών, το σχέδιο κατέρρευσε και άνοιξε ο δρόμος για τους πλειστηριασμούς με το κομμάτι.
RSS Feed
