Πρόκειται για μία σοβαρότατη απόφαση ευρωπαϊκού δικαστηρίου η οποία αφορά τις καταθέσεις των πολιτών. Λήφθηκε πρόσφατα και «σκεπάστηκε» επιμελώς από όλα τα ΜΜΕ: Σε περίπτωση ανάγκης κανένα κράτος δεν πρόκειται να εγγυηθεί, δηλαδή να αποζημιώσει τους πολίτες.
Με πρωτοβουλία της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας παρατίθεται μετάφραση δημοσιεύματος από τα γερμανικά στα ελληνικά, σύμφωνα με το οποίο, «Σε περίπτωση ανάγκης το κράτος θα σηκώσει τους ώμους του και θα επικαλεστεί τις δυσχερείς συνθήκες.»
Δελτίο τύπου της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου EFTA στα αγγλικά.
Luxembourg, 28 January 2013, Judgment in Case E-16/11, EFTA Surveillance Authority, PRESS RELEASE 02/2013 APPLICATION OF THE EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY IN THE CASE OF ICESAVE DISMISSED
Το πρωτότυπο άρθρο στα γερμανικά: "Gerichtsurteil zur Einlagensicherung. Staat muss nicht zahlen" von Davut Coel
Μετάφραση: Γεωργία Χαρούλα Κωνσταντινίδου (Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας)
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Δεληγιάννης, Μέλος της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας
Ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου στα ελληνικά:
Δικαστική απόφαση για την εγγύηση των καταθέσεων: Το κράτος δεν πρέπει να πληρώσει
Με τη σύναψη ενός λογαριασμού ημερήσιας ανάληψης πολλοί καταθέτες «πιάνονται» από την παρακάτω σημαντική πρόταση του συμβολαίου: ότι τα χρήματα που έχουν κατατεθεί είναι, μέχρι ένα ορισμένο ποσό, διασφαλισμένα. Αυτό τους δίνει τη σιγουριά να βάλουν την υπογραφή τους. Κάτι που πολλοί όμως δε γνωρίζουν είναι ότι το κάθε Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων μπορεί να αποπληρώσει μόνο το ποσό που είναι μέσα στο λογαριασμό. Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να απευθυνθεί στο κράτος γιατί οι καταθέσεις του είναι εγγυημένες, κάνει λάθος. Αυτό έχει πλέον επιβεβαιωθεί και από ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Τα ταμεία εγγύησης των καταθετών ασφαλίζουν τις καταθέσεις κατά κανόνα μέχρι το ποσό των 100.000 €. Το ποσό όμως είναι της τράπεζας και είναι πολύ μικρό ώστε να ισοσκελίσει μια ευρύτερη χρεοκοπία. Είναι περισσότερο μια ψευδαίσθηση “ασφάλειας” για να βάλουν οι επενδυτές την υπογραφή τους. Όποιος ασχολείται μ` αυτό το θέμα, πρέπει να γνωρίζει, ότι οι δισεκκατομυριούχοι στα ταμεία εγγυήσεως των καταθετών δεν είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό όταν πρόκειται για μια μεγάλη ή για περισσότερες χρεοκοπίες.
Σ` αυτήν την περίπτωση συνέβη το εξής: Άγγλοι και Ολλανδοί αποταμιευτές κατέθεσαν χρήματα σε ισλανδικές τράπεζες. Όταν όμως οι ισλανδικές τράπεζες χρειάστηκαν τη βοήθεια του κράτους, τα ταμεία εγγύησης άδειασαν γρήγορα. Οι ξένοι αποταμιευτές έμειναν χωρίς το παραμικρό στα χέρια τους. Κατά συνέπεια τα κράτη της Μεγάλης Βρετανίας και της Ολλανδίας αποζημίωσαν οι ίδιοι τους επενδυτές τους και στη συνέχεια απαίτησαν την πληρωμή του συνολικού ποσού από την Ισλανδία. Η Γερμανία, επίσης, είχε δώσει τότε χρήματα στην Ισλανδία για να πληρώσει η μικρή αυτή χώρα τους Γερμανούς καταθέτες. Έπρέπει να κρατηθούν τα προσχήματα. Η Γερμανία όμως δεν παραπονέθηκε.
Με απόφαση του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) κανένα κράτος δεν υποχρεούται να πληρώσει. Η επίσημη δήλωση αναφέρει: «Ένα κράτος που το σύστημα καταθέσεων του δεν είναι σε θέση να μπορεί να βγάλει σε πέρας τις υποχρεώσεις του λόγω συστημικής κρίσης, παύει να έχει την υποχρέωση αυτό και οι αρχές του να εξασφαλίσουν την αποζημίωση προς τους πιστωτές». Η Ισλανδία δεν πρέπει να πληρώσει. Την δήλωση τύπου για αυτήν την απόφαση θα βρείτε εδώ (EFTA Court).
Τι σημαίνει αυτή η απόφαση; Στην πραγματικότητα τίποτα καινούριο για την κοινή λογική. Δεν υπάρχει εγγύηση όταν κάποιος αποφασίζει να βάλει τα χρήματά του στην τράπεζα. Αυτό είναι όμως κάτι που οι άνθρωποι δεν θέλουν να πιστέψουν. Η ασφάλεια είναι γι` αυτούς ιδιαίτερα σημαντική ακόμα κι αν είναι εικονική. Αν κάποιος αναγνώστης θυμάται την τηλεοπτική εμφάνιση της Καγκελαρίου Μέρκελ και του τότε υπουργού Οικονομικών Στάινμπρουκ και πιστεύει ότι το κράτος “εγγυάται” για τις καταθέσεις των αποταμιευτών, πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια δήλωση βουλήσεως. Είναι ακόμα μία πλάνη για να κρατηθούν τα προσχήματα. Σε περίπτωση ανάγκης το κράτος θα σηκώσει τους ώμους του και θα επικαλεστεί τις δυσχερείς συνθήκες. Ο αποταμιευτής δε θα μπορέσει να ασκήσει αγωγή την ικανοποίηση του αιτήματός του.
Οι περισσότεροι αναγνώστες του ιστολογίου μας γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πραγματική εγγύηση των καταθέσεων. Όποιος μέχρι τώρα δεν έχει πειστεί, τότε η απόφαση του δικαστηρίου της ΕΖΕΣ ίσως τον βοηθήσει να αποφασίσει. Και κάτι ακόμα: να σημειωθεί ότι τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης «σκέπασαν» τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
η ομάδα του start-trading
http://www.anasta.de/TOPOS/index.php?option=com_content&task=view&id=1028&Itemid=1
Με πρωτοβουλία της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας παρατίθεται μετάφραση δημοσιεύματος από τα γερμανικά στα ελληνικά, σύμφωνα με το οποίο, «Σε περίπτωση ανάγκης το κράτος θα σηκώσει τους ώμους του και θα επικαλεστεί τις δυσχερείς συνθήκες.»
Δελτίο τύπου της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου EFTA στα αγγλικά.
Luxembourg, 28 January 2013, Judgment in Case E-16/11, EFTA Surveillance Authority, PRESS RELEASE 02/2013 APPLICATION OF THE EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY IN THE CASE OF ICESAVE DISMISSED
Το πρωτότυπο άρθρο στα γερμανικά: "Gerichtsurteil zur Einlagensicherung. Staat muss nicht zahlen" von Davut Coel
Μετάφραση: Γεωργία Χαρούλα Κωνσταντινίδου (Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας)
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Δεληγιάννης, Μέλος της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας
Ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου στα ελληνικά:
Δικαστική απόφαση για την εγγύηση των καταθέσεων: Το κράτος δεν πρέπει να πληρώσει
Με τη σύναψη ενός λογαριασμού ημερήσιας ανάληψης πολλοί καταθέτες «πιάνονται» από την παρακάτω σημαντική πρόταση του συμβολαίου: ότι τα χρήματα που έχουν κατατεθεί είναι, μέχρι ένα ορισμένο ποσό, διασφαλισμένα. Αυτό τους δίνει τη σιγουριά να βάλουν την υπογραφή τους. Κάτι που πολλοί όμως δε γνωρίζουν είναι ότι το κάθε Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων μπορεί να αποπληρώσει μόνο το ποσό που είναι μέσα στο λογαριασμό. Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να απευθυνθεί στο κράτος γιατί οι καταθέσεις του είναι εγγυημένες, κάνει λάθος. Αυτό έχει πλέον επιβεβαιωθεί και από ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Τα ταμεία εγγύησης των καταθετών ασφαλίζουν τις καταθέσεις κατά κανόνα μέχρι το ποσό των 100.000 €. Το ποσό όμως είναι της τράπεζας και είναι πολύ μικρό ώστε να ισοσκελίσει μια ευρύτερη χρεοκοπία. Είναι περισσότερο μια ψευδαίσθηση “ασφάλειας” για να βάλουν οι επενδυτές την υπογραφή τους. Όποιος ασχολείται μ` αυτό το θέμα, πρέπει να γνωρίζει, ότι οι δισεκκατομυριούχοι στα ταμεία εγγυήσεως των καταθετών δεν είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό όταν πρόκειται για μια μεγάλη ή για περισσότερες χρεοκοπίες.
Σ` αυτήν την περίπτωση συνέβη το εξής: Άγγλοι και Ολλανδοί αποταμιευτές κατέθεσαν χρήματα σε ισλανδικές τράπεζες. Όταν όμως οι ισλανδικές τράπεζες χρειάστηκαν τη βοήθεια του κράτους, τα ταμεία εγγύησης άδειασαν γρήγορα. Οι ξένοι αποταμιευτές έμειναν χωρίς το παραμικρό στα χέρια τους. Κατά συνέπεια τα κράτη της Μεγάλης Βρετανίας και της Ολλανδίας αποζημίωσαν οι ίδιοι τους επενδυτές τους και στη συνέχεια απαίτησαν την πληρωμή του συνολικού ποσού από την Ισλανδία. Η Γερμανία, επίσης, είχε δώσει τότε χρήματα στην Ισλανδία για να πληρώσει η μικρή αυτή χώρα τους Γερμανούς καταθέτες. Έπρέπει να κρατηθούν τα προσχήματα. Η Γερμανία όμως δεν παραπονέθηκε.
Με απόφαση του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) κανένα κράτος δεν υποχρεούται να πληρώσει. Η επίσημη δήλωση αναφέρει: «Ένα κράτος που το σύστημα καταθέσεων του δεν είναι σε θέση να μπορεί να βγάλει σε πέρας τις υποχρεώσεις του λόγω συστημικής κρίσης, παύει να έχει την υποχρέωση αυτό και οι αρχές του να εξασφαλίσουν την αποζημίωση προς τους πιστωτές». Η Ισλανδία δεν πρέπει να πληρώσει. Την δήλωση τύπου για αυτήν την απόφαση θα βρείτε εδώ (EFTA Court).
Τι σημαίνει αυτή η απόφαση; Στην πραγματικότητα τίποτα καινούριο για την κοινή λογική. Δεν υπάρχει εγγύηση όταν κάποιος αποφασίζει να βάλει τα χρήματά του στην τράπεζα. Αυτό είναι όμως κάτι που οι άνθρωποι δεν θέλουν να πιστέψουν. Η ασφάλεια είναι γι` αυτούς ιδιαίτερα σημαντική ακόμα κι αν είναι εικονική. Αν κάποιος αναγνώστης θυμάται την τηλεοπτική εμφάνιση της Καγκελαρίου Μέρκελ και του τότε υπουργού Οικονομικών Στάινμπρουκ και πιστεύει ότι το κράτος “εγγυάται” για τις καταθέσεις των αποταμιευτών, πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια δήλωση βουλήσεως. Είναι ακόμα μία πλάνη για να κρατηθούν τα προσχήματα. Σε περίπτωση ανάγκης το κράτος θα σηκώσει τους ώμους του και θα επικαλεστεί τις δυσχερείς συνθήκες. Ο αποταμιευτής δε θα μπορέσει να ασκήσει αγωγή την ικανοποίηση του αιτήματός του.
Οι περισσότεροι αναγνώστες του ιστολογίου μας γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πραγματική εγγύηση των καταθέσεων. Όποιος μέχρι τώρα δεν έχει πειστεί, τότε η απόφαση του δικαστηρίου της ΕΖΕΣ ίσως τον βοηθήσει να αποφασίσει. Και κάτι ακόμα: να σημειωθεί ότι τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης «σκέπασαν» τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
η ομάδα του start-trading
http://www.anasta.de/TOPOS/index.php?option=com_content&task=view&id=1028&Itemid=1
RSS Feed
