Ενάντια στη νομοθεσία της ΕΕ που ευνοεί τη βιομηχανία σπόρων:
Αυτή την στιγμή στις Βρυξέλλες ετοιμάζεται μια νέα Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τους σπόρους . Αν η σχετική πρόταση της Γενικής Διεύθυνσης Υγείας και Προστασίας των Καταναλωτών (DG SANCO) εφαρμοστεί, παλιές και σπάνιες ποικιλίες φρούτων, λαχανικών και δημητριακών κινδυνεύουν ακόμη και να εξαφανιστούν από την αγορά. Αυτή η ποικιλομορφία των αγροτικών ποικιλιών, αλλά ποικιλιών προσαρμοσμένες σε συνθήκες βιολογικής γεωργίας πρόκειται να συναντήσουν σημαντικά γραφειοκρατικά εμπόδια, ενώ η δύναμη του αγρο-βιομηχανικού τομέα, θα ενισχυθεί περαιτέρω.
Τα επί του παρόντος διαθέσιμα κείμενα για το αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας δείχνουν ότι προωθείται ένας συγκεντρωτισμός της αγοράς σπόρων στα χέρια ενός μικρού αριθμού εταιρειών της βιομηχανίας σπόρων. Αυτό το θεωρούμε απαράδεκτο. Η νέα νομοθεσία της ΕΕ πρέπει να επιτρέπει την ύπαρξη ποικιλίας σπόρων, ποικιλίες για μικρής κλίμακας γεωργία και προσαρμοσμένες σε οικολογικούς τρόπους παραγωγής. Μια μεγάλη ποικιλία σπόρων πρέπει να είναι διαθέσιμες όχι μόνο σε τράπεζες σπόρων, αλλά και στην ανοιχτή αγορά, χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς. Ως εκ τούτου ζητάμε να μην υπάρχει καμία υποχρέωση εγγραφής σε καταλόγους! Εκτός από αυτό, τα σημερινά κριτήρια εγγραφής πρέπει να ελαττωθούν για τις ποικιλίες που είναι κατάλληλα για τη βιολογική γεωργία λόγω της ποικιλομορφίας τους, έτσι ώστε η γεωργία μας να μπορεί να προσαρμόζεται στην αλλαγή του κλίματος, σε νέα παράσιτα και ασθένειες, καθώς και σε ένα πιο φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο ζωής.
Τόσο η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για τούς σπόρους, όσο και τα επί του παρόντος διαθέσιμα ανεπίσημα σχέδια που υποβάλλονται για τις νομικές αλλαγές στο νόμο πληρούν αυτές τις απαιτήσεις. Αντιθέτως, απειλούν την ποικιλότητα των σπόρων και της κοινή γεωργική κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Μπορούν επίσης να απειλήσει τη βιωσιμότητα των συστημάτων παραγωγής τροφίμων και δείχνουν να υπάρχουν μόνο για την εξυπηρέτηση της βιομηχανίας αγροχημικών.
Καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και τα μέλη του Συμβουλίου, να απορρίψει κάθε πρόταση η οποία δεν πληροί τα προαναφερθέντα κριτήρια!
Ας μην υπάρχει περαιτέρω καταστροφή της αγροτικής βιοποικιλότητας στην Ευρώπη!
Αιτιολόγηση:
Οι ισχύοντες κανονισμοί της ΕΕ για τους σπόρους προέρχονται από μια εποχή κατά την οποία η προστασία του περιβάλλοντος, της φύσης και της βιοποικιλότητας είχαν υποτιμηθεί. Υπήρχαν πολλές εταιρείες σποροπαραγωγής που διέθεταν μια εκτεταμένη ποικιλία σπόρων στην αγορά. Οι περισσότερες από αυτές τις ποικιλίες μπορούσαν να ξανασπέρνονται μετά τη συγκομιδή, μια τεχνική που υφίσταται για χιλιάδες χρόνια, σε όλη την αγροτική ιστορία.
Στη δεκαετία του 1980, δύο νέοι όροι έπρεπε να αναπτυχθούν για έννοιες οι οποίες στο παρελθόν ήταν απλώς κοινή πρακτική: Η πρώτη ήταν, “τα δικαιώματα των παραγωγών” και η δεύτερη ήταν η “ποικιλίες ανοιχτής επεικονίασης” (σπόροι η οποίοι δίνουν την ίδια ποικιλία, εκτός αν διασταυρωθούν με παρόμοιες ποικιλίες). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αγορά των σπόρων άλλαξε δραματικά. Σήμερα, οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες κυριαρχούν στα τρία τέταρτα της παγκόσμιας αγοράς σπόρων, ενώ περισσότερο από το μισό της παγκόσμιας αγοράς προέρχεται από τη χημική βιομηχανία.
Οι περισσότερες από τις ποικιλίες υπόκεινται σε νομικούς και τεχνικούς περιορισμούς, που υπονομεύουν την εκ νέου σπορά των σπόρων που διατηρούνται από τους ίδιους τους παραγωγούς. Μια επίσημη έγκριση για την εμπορία των ποικιλιών έχει εισηχθεί με τα κριτήρια να είναι προσαρμοσμένα στις βιομηχανικές φυτικές ποικιλίες. Η παραγωγικότητα και η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού χρησιμοποιήθηκαν για να δικαιολογήσουν αυτές τις εξελίξεις. Η συνολική έκθεση της Διεθνούς Αξιολόγησης της Γεωργικής Επιστήμης και Τεχνολογίας για την Ανάπτυξη (IAASTD) απεικονίζει την αστάθεια αυτής της προσέγγισης.
Η ποικιλομορφία των καλλιεργειών έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί από την αγορά. Αυτό αφορά την ποικιλία των μη καταχωρημένων σε επίσημους καταλόγους ποικιλιών – οι οποίοι διακινούνται από χιλιάδες ατρόμητους Ευρωπαίους πολίτες χωρίς την απαιτούμενη έγκριση. Σήμερα, βασιζόμαστε στην εκτεταμένη γεωργική γνώση των ανθρώπων αυτών, και θα πρέπει να ενθαρρύνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτή τη δραστηριότητα, όχι μόνο ως χόμπι, αλλά και για να παράγουν εισόδημα και τα προς το ζην από αυτό.
Μια δεύτερη σημαντική πτυχή είναι ότι ελάχιστες ποικιλίες έχουν αναπτυχθεί ειδικά για τη βιολογική γεωργία χάρη της ποικιλομορφίας τους. Ωστόσο, η βιολογική γεωργία απαιτεί φυτά που είναι αναπτύσσονται καλά χωρίς χημικές ουσίες. Αυτό είναι δυνατό μόνο αν υφίσταται μια ευρεία γκάμα γονιδίων. Τέτοιες ποικιλίες συνήθως θεωρούνται ως μη αποδεκτές για έγκριση από τους επίσημους καταλόγους σύμφωνα με τα ισχύοντα κριτήρια για την καταχώριση των σπόρων.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδες :
Στα ελληνικά
-Αιγίλοπας: http://www.aegilops.gr
-Πελίτι: http://peliti.gr/
-BiotechWatch.gr: www.biotechwatch.gr
Στα αγγλικά
-Arche Noah: www.saatgutpolitik.arche-noah.at/en/home
-To blog του Patrick Wiebe: http://www.bifurcatedcarrots.eu/
Αυτή την στιγμή στις Βρυξέλλες ετοιμάζεται μια νέα Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τους σπόρους . Αν η σχετική πρόταση της Γενικής Διεύθυνσης Υγείας και Προστασίας των Καταναλωτών (DG SANCO) εφαρμοστεί, παλιές και σπάνιες ποικιλίες φρούτων, λαχανικών και δημητριακών κινδυνεύουν ακόμη και να εξαφανιστούν από την αγορά. Αυτή η ποικιλομορφία των αγροτικών ποικιλιών, αλλά ποικιλιών προσαρμοσμένες σε συνθήκες βιολογικής γεωργίας πρόκειται να συναντήσουν σημαντικά γραφειοκρατικά εμπόδια, ενώ η δύναμη του αγρο-βιομηχανικού τομέα, θα ενισχυθεί περαιτέρω.
Τα επί του παρόντος διαθέσιμα κείμενα για το αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας δείχνουν ότι προωθείται ένας συγκεντρωτισμός της αγοράς σπόρων στα χέρια ενός μικρού αριθμού εταιρειών της βιομηχανίας σπόρων. Αυτό το θεωρούμε απαράδεκτο. Η νέα νομοθεσία της ΕΕ πρέπει να επιτρέπει την ύπαρξη ποικιλίας σπόρων, ποικιλίες για μικρής κλίμακας γεωργία και προσαρμοσμένες σε οικολογικούς τρόπους παραγωγής. Μια μεγάλη ποικιλία σπόρων πρέπει να είναι διαθέσιμες όχι μόνο σε τράπεζες σπόρων, αλλά και στην ανοιχτή αγορά, χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς. Ως εκ τούτου ζητάμε να μην υπάρχει καμία υποχρέωση εγγραφής σε καταλόγους! Εκτός από αυτό, τα σημερινά κριτήρια εγγραφής πρέπει να ελαττωθούν για τις ποικιλίες που είναι κατάλληλα για τη βιολογική γεωργία λόγω της ποικιλομορφίας τους, έτσι ώστε η γεωργία μας να μπορεί να προσαρμόζεται στην αλλαγή του κλίματος, σε νέα παράσιτα και ασθένειες, καθώς και σε ένα πιο φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο ζωής.
Τόσο η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για τούς σπόρους, όσο και τα επί του παρόντος διαθέσιμα ανεπίσημα σχέδια που υποβάλλονται για τις νομικές αλλαγές στο νόμο πληρούν αυτές τις απαιτήσεις. Αντιθέτως, απειλούν την ποικιλότητα των σπόρων και της κοινή γεωργική κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Μπορούν επίσης να απειλήσει τη βιωσιμότητα των συστημάτων παραγωγής τροφίμων και δείχνουν να υπάρχουν μόνο για την εξυπηρέτηση της βιομηχανίας αγροχημικών.
Καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και τα μέλη του Συμβουλίου, να απορρίψει κάθε πρόταση η οποία δεν πληροί τα προαναφερθέντα κριτήρια!
Ας μην υπάρχει περαιτέρω καταστροφή της αγροτικής βιοποικιλότητας στην Ευρώπη!
Αιτιολόγηση:
Οι ισχύοντες κανονισμοί της ΕΕ για τους σπόρους προέρχονται από μια εποχή κατά την οποία η προστασία του περιβάλλοντος, της φύσης και της βιοποικιλότητας είχαν υποτιμηθεί. Υπήρχαν πολλές εταιρείες σποροπαραγωγής που διέθεταν μια εκτεταμένη ποικιλία σπόρων στην αγορά. Οι περισσότερες από αυτές τις ποικιλίες μπορούσαν να ξανασπέρνονται μετά τη συγκομιδή, μια τεχνική που υφίσταται για χιλιάδες χρόνια, σε όλη την αγροτική ιστορία.
Στη δεκαετία του 1980, δύο νέοι όροι έπρεπε να αναπτυχθούν για έννοιες οι οποίες στο παρελθόν ήταν απλώς κοινή πρακτική: Η πρώτη ήταν, “τα δικαιώματα των παραγωγών” και η δεύτερη ήταν η “ποικιλίες ανοιχτής επεικονίασης” (σπόροι η οποίοι δίνουν την ίδια ποικιλία, εκτός αν διασταυρωθούν με παρόμοιες ποικιλίες). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αγορά των σπόρων άλλαξε δραματικά. Σήμερα, οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες κυριαρχούν στα τρία τέταρτα της παγκόσμιας αγοράς σπόρων, ενώ περισσότερο από το μισό της παγκόσμιας αγοράς προέρχεται από τη χημική βιομηχανία.
Οι περισσότερες από τις ποικιλίες υπόκεινται σε νομικούς και τεχνικούς περιορισμούς, που υπονομεύουν την εκ νέου σπορά των σπόρων που διατηρούνται από τους ίδιους τους παραγωγούς. Μια επίσημη έγκριση για την εμπορία των ποικιλιών έχει εισηχθεί με τα κριτήρια να είναι προσαρμοσμένα στις βιομηχανικές φυτικές ποικιλίες. Η παραγωγικότητα και η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού χρησιμοποιήθηκαν για να δικαιολογήσουν αυτές τις εξελίξεις. Η συνολική έκθεση της Διεθνούς Αξιολόγησης της Γεωργικής Επιστήμης και Τεχνολογίας για την Ανάπτυξη (IAASTD) απεικονίζει την αστάθεια αυτής της προσέγγισης.
Η ποικιλομορφία των καλλιεργειών έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί από την αγορά. Αυτό αφορά την ποικιλία των μη καταχωρημένων σε επίσημους καταλόγους ποικιλιών – οι οποίοι διακινούνται από χιλιάδες ατρόμητους Ευρωπαίους πολίτες χωρίς την απαιτούμενη έγκριση. Σήμερα, βασιζόμαστε στην εκτεταμένη γεωργική γνώση των ανθρώπων αυτών, και θα πρέπει να ενθαρρύνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτή τη δραστηριότητα, όχι μόνο ως χόμπι, αλλά και για να παράγουν εισόδημα και τα προς το ζην από αυτό.
Μια δεύτερη σημαντική πτυχή είναι ότι ελάχιστες ποικιλίες έχουν αναπτυχθεί ειδικά για τη βιολογική γεωργία χάρη της ποικιλομορφίας τους. Ωστόσο, η βιολογική γεωργία απαιτεί φυτά που είναι αναπτύσσονται καλά χωρίς χημικές ουσίες. Αυτό είναι δυνατό μόνο αν υφίσταται μια ευρεία γκάμα γονιδίων. Τέτοιες ποικιλίες συνήθως θεωρούνται ως μη αποδεκτές για έγκριση από τους επίσημους καταλόγους σύμφωνα με τα ισχύοντα κριτήρια για την καταχώριση των σπόρων.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδες :
Στα ελληνικά
-Αιγίλοπας: http://www.aegilops.gr
-Πελίτι: http://peliti.gr/
-BiotechWatch.gr: www.biotechwatch.gr
Στα αγγλικά
-Arche Noah: www.saatgutpolitik.arche-noah.at/en/home
-To blog του Patrick Wiebe: http://www.bifurcatedcarrots.eu/