Η "οικοκοινότητα του Πηλίου", όπως έχει αναφερθεί σε διάφορα ΜΜΕ, δεν είναι μια χωρική κοινότητα με την έννοια που της δίνουμε συνήθως( βλέπετε την ανάρτησή μας: http://topikopoiisi.blogspot.gr/p/blog-page_8927.html).
Στο Πήλιο δεν υπάρχουν μεγάλα αγροκτήματα(όπως π.χ. στον κάμπο της Θεσσαλίας), αλλά μικρά τέτοια. Εξάλλου η τιμή της γης είναι πολύ ακριβή. Έτσι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν μεγάλοι χώροι για την εγκατάσταση μεγαλύτερων ομάδων ανθρώπων. Υπάρχουν μόνο απομακρυσμένα παρατημένα αγροκτήματα-τα περισσότερα δασωμένα- που είναι φθηνά και θα μπορούσαν να εγκατασταθούν μικρές οικογένειες.
Για παράδειγμα η «παρέα» μας: επιλέξαμε το Πήλιο το 1990 γιατί εκτός του ότι μας άρεσε η περιοχή, μας υποσχέθηκε και μια- τοπική τότε- κοινότητα να μας παραχωρήσει ένα αρκετά μεγάλο κοινοτικό κτήμα καθώς και το παρατημένο σχολείο του χωριού. Όταν πήγαμε όμως εκεί δεν τήρησαν τη υπόσχεση. Έτσι με τις οικονομίες που είχαμε και θέλαμε να τις χρησιμοποιήσουμε από κοινού για τις πρώτες υποδομές μας, αναγκασθήκαμε να αγοράσουμε τα δύο ζευγάρια από κοινού ένα απομακρυσμένο κτήμα στην κοινότητα που είπαμε, το τρίτο ζευγάρι βρήκε στο διπλανό χωριό ένα πεσμένο σπίτι με 2-3 στρέμματα γύρω του, ενώ το τέταρτο-λόγω αυτών των δυσκολιών- δεν ήρθε καθόλου στην περιοχή. Στη συνέχεια βέβαια τα δύο ζευγάρια που εγκατασταθήκαμε από κοινού κτίσαμε και σπίτια σιγά-σιγά στο κτήμα(το ένα βιοκλιματικό και αυτόνομο σχεδόν σε ενέργεια) και κάναμε και οικογένειες έχοντας κοινές δραστηριότητες και κοινό ταμείο για αυτές τις δραστηριότητες(φωτογραφίες στο μπλοκ κλικάροντας στο οικοκοινότητα). Εκτός από την καλλιέργεια ανοίξαμε και στο Βόλο από το 1993 και ένα συνεταιριστικό χώρο διάθεσης βιολογικών και παραδοσιακών προϊόντων με στόχο όχι το κέρδος, αλλά τη προώθηση της οικολογικής γεωργίας μετατρέποντάς τον και σε «στέκι» ανταλλαγής πληροφοριών και ειδών, όσων περνούσαν από κει και αποφασίζανε να προχωρήσουν σε αυτόν τον τρόπο καλλιέργειας και ζωής. Αργότερα μάλιστα στο χώρο ξεκίνησε και η πρώτη απλοϊκή μορφή ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών, που σήμερα εξελίχθηκε στο ΤΕΜ Μαγνησίας.
Τα επόμενα χρόνια έχουν έρθει αρκετές οικογένειες ή ζευγάρια νέων ανθρώπων και έχουν εγκατασταθεί σε απομακρυσμένα αγροκτήματα σε διάφορες πρώην κοινότητες του νότιου Πηλίου κυρίως. Δεν μπορούν φυσικά να λειτουργήσουν σαν οικοκοινότητα στον ίδιο χώρο με κοινό ταμείο κ.λπ., αλλά έχουν βρει διάφορους τρόπους επαφής, αλληλοστήριξης και κοινών δραστηριοτήτων. Κάποιοι, που είναι πιο κοντά, κάνουν από κοινού και περιοδικά από κτήμα σε κτήμα, κάποιες μαζεμένες δουλειές που έχει ο καθένας. Μερικοί έχουν κάνει «συνεργατικές ελιάς» για καλλιέργεια και συγκομιδή αγορασμένων, νοικιασμένων ή παρατημένων ελαιώνων, άλλοι συνεργατική καλλιέργειας και μεταποίησης ντομάτας. Κάποιοι που είναι ταυτόχρονα χειροτέχνες και μελισσοκόμοι αλληλοβοηθιούνται στη μεταφορά των μελισσών και στην εξαγωγή του μελιού κ.λπ.
Όλοι μαζί βέβαια οργανώνουμε τις τοπικές «οικογιορτές» στο Βόλο(http://oikogiortivolos.blogspot.de/) στα πρότυπα των πανελλήνιων «οικογιορτών», που είχαμε ξεκινήσει από το 1992 κάποιοι λίγοι τότε. Επίσης την αυτόνομη λαϊκή του Βόλου(http://autonomilaiki.blogspot.gr/), ενώ πολλοί από μας συμμετέχουν με τα προϊόντα διατροφής, οικοτεχνίας και χειροτεχνίας τους στο Δίκτυο Ανταλλαγών Μαγνησίας(ΤΕΜ: http://www.tem-magnisia.gr/). Με αυτήν την έννοια μπορούμε να μιλάμε για την οικοκοινότητα του Πηλίου.
Πως αντιδρά ο απλός κόσμος γύρω σας στις ιδέες και στις δράσεις μας
Στην αρχή μας αντιμετώπιζαν σαν «ξένους» και γραφικούς «οικολόγους». Από ντόπιους αγρότες ακούγαμε την κριτική «εσείς μπορείτε να τα κάνετε αυτά γιατί δεν ζείτε από τη γεωργία»(κυκλοφορούσαν και διάφορα ανέκδοτα για τον τρόπο που καλλιεργούσαμε). Στη συνέχεια βλέποντας ότι επιβιώναμε και οι τρεις οικογένειες (εγώ βέβαια είχα και το μισθό του εκπαιδευτικού) και ότι ήμασταν σχεδόν οι μόνοι που μαζεύαμε π.χ. τα βιολογικά κεράσια μας τα οποία διαθέταμε στο «μαγαζί» του Βόλου και σε άλλους κοινωνικοπολιτικούς χώρους και μαγαζιά βιολογικών αλλού σε καλή τιμή(οι περισσότεροι δεν τα μαζεύανε γιατί με την τιμή του έμπορα δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε τα μεροκάματα), άρχισαν να αλλάζουν στάση(όχι όλοι βέβαια). Έπαιξε ρόλο και το ότι εγώ ήμουν και ο «δάσκαλος» των παιδιών τους στο τοπικό Γυμνάσιο και ότι αργότερα δημιουργήθηκε στο «μαγαζί» μας και μια θέση εργασίας για την άνεργη κόρη του παπά του χωριού.
Επίσης έπαιξε ρόλο και η επιτυχία της τρίτης οικογένειας με το οικολογικό και άθερμο λάδι που το εξάγει στη Γερμανία σε πολύ καλή τιμή.
Αυτά σε σχέση με το χωριό του Αγίου Βλασίου, όπου συμμετέχουμε και στα τεκταινόμενα της κοινότητας. Στον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο και τις εκδηλώσεις του(δύο μάλιστα γίνανε και πρόεδρος-αντιπρόδρος κατά καιρούς), καθώς και στην οργανωμένη από το σύλλογο εθελοντική καλοκαιρινή πυροπροστασία. Στην κίνηση των κατοίκων των χωριών του Πηλίου για την αυτοδιαχείριση των νερών ύδρευσης και άρδευσης(http://watervolo.blogspot.gr/), που με τον «Καλλικράτη» ο δήμος Βόλου θέλει να την αναθέσει στην δημοτική επιχείρηση(ΔΕΥΑΜΒ), που πιθανά θα ιδιωτικοποιηθεί στη συνέχεια.
Όσον αφορά γενικότερα στην περιοχή, στην αρχή συμμετείχαμε και στην Οικολογική Κίνηση Βόλου όσο υπήρχε. Μετά με πρωτοβουλία μας δημιουργήθηκε και η Κίνηση ενάντια στα μεταλλαγμένα Μαγνησίας συμμετέχοντας στο Πανθεσσαλικό και Πανελλαδικό Δίκτυο ενάντια στα μεταλλαγμένα (http://www.gmostop.org/) και είχαμε ένα συμμετοχικό και πετυχημένο πανελλαδικό κοινωνικό κίνημα ενάντια στα μεταλλαγμένα. Ταυτόχρονα εκδίδαμε μαζί με άλλους στην κεντρική Ελλάδα –σαν αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Νέα Κοινότητα»- το τριμηνιαίο περιοδικό «Νέα Σελήνη» με υπότιτλο: «Έκδοση για τη στήριξη ριζικών ανθρώπινων αναγκών, για την επανασύνδεση με τη Φύση, τη συλλογική ζωή, την οικολογική γεωργία», το οποίο πλαισιώθηκε ιδίως από τους βιοκαλλιεργητές από όλη την Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχουμε και στην ΟΙΚΟ-ΕΜ, μια ομάδα διάδοσης των Ενεργών Μικροοργανισμών(ΕΜ) στο Βόλο(http://www.oiko-em.gr/). Επίσης συμμετέχουμε στις δράσεις της Ομάδας Α.Π.Ο.ΔΡΑΣΗΣ( http://apodrasistagiates.blogspot.gr/)
Μετά από παρουσίαση του βιβλίου για την Τοπικοποίηση στο Βόλο στο στέκι της οικολογίας, δημιουργήθηκε και η πρωτοβουλία που οργάνωσε και διαδικτυακά το Δίκτυο Ανταλλαγών Μαγνησίας(ΤΕΜ), στο οποίο αναφερθήκαμε και πιο πάνω.
Στο Πήλιο δεν υπάρχουν μεγάλα αγροκτήματα(όπως π.χ. στον κάμπο της Θεσσαλίας), αλλά μικρά τέτοια. Εξάλλου η τιμή της γης είναι πολύ ακριβή. Έτσι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν μεγάλοι χώροι για την εγκατάσταση μεγαλύτερων ομάδων ανθρώπων. Υπάρχουν μόνο απομακρυσμένα παρατημένα αγροκτήματα-τα περισσότερα δασωμένα- που είναι φθηνά και θα μπορούσαν να εγκατασταθούν μικρές οικογένειες.
Για παράδειγμα η «παρέα» μας: επιλέξαμε το Πήλιο το 1990 γιατί εκτός του ότι μας άρεσε η περιοχή, μας υποσχέθηκε και μια- τοπική τότε- κοινότητα να μας παραχωρήσει ένα αρκετά μεγάλο κοινοτικό κτήμα καθώς και το παρατημένο σχολείο του χωριού. Όταν πήγαμε όμως εκεί δεν τήρησαν τη υπόσχεση. Έτσι με τις οικονομίες που είχαμε και θέλαμε να τις χρησιμοποιήσουμε από κοινού για τις πρώτες υποδομές μας, αναγκασθήκαμε να αγοράσουμε τα δύο ζευγάρια από κοινού ένα απομακρυσμένο κτήμα στην κοινότητα που είπαμε, το τρίτο ζευγάρι βρήκε στο διπλανό χωριό ένα πεσμένο σπίτι με 2-3 στρέμματα γύρω του, ενώ το τέταρτο-λόγω αυτών των δυσκολιών- δεν ήρθε καθόλου στην περιοχή. Στη συνέχεια βέβαια τα δύο ζευγάρια που εγκατασταθήκαμε από κοινού κτίσαμε και σπίτια σιγά-σιγά στο κτήμα(το ένα βιοκλιματικό και αυτόνομο σχεδόν σε ενέργεια) και κάναμε και οικογένειες έχοντας κοινές δραστηριότητες και κοινό ταμείο για αυτές τις δραστηριότητες(φωτογραφίες στο μπλοκ κλικάροντας στο οικοκοινότητα). Εκτός από την καλλιέργεια ανοίξαμε και στο Βόλο από το 1993 και ένα συνεταιριστικό χώρο διάθεσης βιολογικών και παραδοσιακών προϊόντων με στόχο όχι το κέρδος, αλλά τη προώθηση της οικολογικής γεωργίας μετατρέποντάς τον και σε «στέκι» ανταλλαγής πληροφοριών και ειδών, όσων περνούσαν από κει και αποφασίζανε να προχωρήσουν σε αυτόν τον τρόπο καλλιέργειας και ζωής. Αργότερα μάλιστα στο χώρο ξεκίνησε και η πρώτη απλοϊκή μορφή ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών, που σήμερα εξελίχθηκε στο ΤΕΜ Μαγνησίας.
Τα επόμενα χρόνια έχουν έρθει αρκετές οικογένειες ή ζευγάρια νέων ανθρώπων και έχουν εγκατασταθεί σε απομακρυσμένα αγροκτήματα σε διάφορες πρώην κοινότητες του νότιου Πηλίου κυρίως. Δεν μπορούν φυσικά να λειτουργήσουν σαν οικοκοινότητα στον ίδιο χώρο με κοινό ταμείο κ.λπ., αλλά έχουν βρει διάφορους τρόπους επαφής, αλληλοστήριξης και κοινών δραστηριοτήτων. Κάποιοι, που είναι πιο κοντά, κάνουν από κοινού και περιοδικά από κτήμα σε κτήμα, κάποιες μαζεμένες δουλειές που έχει ο καθένας. Μερικοί έχουν κάνει «συνεργατικές ελιάς» για καλλιέργεια και συγκομιδή αγορασμένων, νοικιασμένων ή παρατημένων ελαιώνων, άλλοι συνεργατική καλλιέργειας και μεταποίησης ντομάτας. Κάποιοι που είναι ταυτόχρονα χειροτέχνες και μελισσοκόμοι αλληλοβοηθιούνται στη μεταφορά των μελισσών και στην εξαγωγή του μελιού κ.λπ.
Όλοι μαζί βέβαια οργανώνουμε τις τοπικές «οικογιορτές» στο Βόλο(http://oikogiortivolos.blogspot.de/) στα πρότυπα των πανελλήνιων «οικογιορτών», που είχαμε ξεκινήσει από το 1992 κάποιοι λίγοι τότε. Επίσης την αυτόνομη λαϊκή του Βόλου(http://autonomilaiki.blogspot.gr/), ενώ πολλοί από μας συμμετέχουν με τα προϊόντα διατροφής, οικοτεχνίας και χειροτεχνίας τους στο Δίκτυο Ανταλλαγών Μαγνησίας(ΤΕΜ: http://www.tem-magnisia.gr/). Με αυτήν την έννοια μπορούμε να μιλάμε για την οικοκοινότητα του Πηλίου.
Πως αντιδρά ο απλός κόσμος γύρω σας στις ιδέες και στις δράσεις μας
Στην αρχή μας αντιμετώπιζαν σαν «ξένους» και γραφικούς «οικολόγους». Από ντόπιους αγρότες ακούγαμε την κριτική «εσείς μπορείτε να τα κάνετε αυτά γιατί δεν ζείτε από τη γεωργία»(κυκλοφορούσαν και διάφορα ανέκδοτα για τον τρόπο που καλλιεργούσαμε). Στη συνέχεια βλέποντας ότι επιβιώναμε και οι τρεις οικογένειες (εγώ βέβαια είχα και το μισθό του εκπαιδευτικού) και ότι ήμασταν σχεδόν οι μόνοι που μαζεύαμε π.χ. τα βιολογικά κεράσια μας τα οποία διαθέταμε στο «μαγαζί» του Βόλου και σε άλλους κοινωνικοπολιτικούς χώρους και μαγαζιά βιολογικών αλλού σε καλή τιμή(οι περισσότεροι δεν τα μαζεύανε γιατί με την τιμή του έμπορα δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε τα μεροκάματα), άρχισαν να αλλάζουν στάση(όχι όλοι βέβαια). Έπαιξε ρόλο και το ότι εγώ ήμουν και ο «δάσκαλος» των παιδιών τους στο τοπικό Γυμνάσιο και ότι αργότερα δημιουργήθηκε στο «μαγαζί» μας και μια θέση εργασίας για την άνεργη κόρη του παπά του χωριού.
Επίσης έπαιξε ρόλο και η επιτυχία της τρίτης οικογένειας με το οικολογικό και άθερμο λάδι που το εξάγει στη Γερμανία σε πολύ καλή τιμή.
Αυτά σε σχέση με το χωριό του Αγίου Βλασίου, όπου συμμετέχουμε και στα τεκταινόμενα της κοινότητας. Στον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο και τις εκδηλώσεις του(δύο μάλιστα γίνανε και πρόεδρος-αντιπρόδρος κατά καιρούς), καθώς και στην οργανωμένη από το σύλλογο εθελοντική καλοκαιρινή πυροπροστασία. Στην κίνηση των κατοίκων των χωριών του Πηλίου για την αυτοδιαχείριση των νερών ύδρευσης και άρδευσης(http://watervolo.blogspot.gr/), που με τον «Καλλικράτη» ο δήμος Βόλου θέλει να την αναθέσει στην δημοτική επιχείρηση(ΔΕΥΑΜΒ), που πιθανά θα ιδιωτικοποιηθεί στη συνέχεια.
Όσον αφορά γενικότερα στην περιοχή, στην αρχή συμμετείχαμε και στην Οικολογική Κίνηση Βόλου όσο υπήρχε. Μετά με πρωτοβουλία μας δημιουργήθηκε και η Κίνηση ενάντια στα μεταλλαγμένα Μαγνησίας συμμετέχοντας στο Πανθεσσαλικό και Πανελλαδικό Δίκτυο ενάντια στα μεταλλαγμένα (http://www.gmostop.org/) και είχαμε ένα συμμετοχικό και πετυχημένο πανελλαδικό κοινωνικό κίνημα ενάντια στα μεταλλαγμένα. Ταυτόχρονα εκδίδαμε μαζί με άλλους στην κεντρική Ελλάδα –σαν αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Νέα Κοινότητα»- το τριμηνιαίο περιοδικό «Νέα Σελήνη» με υπότιτλο: «Έκδοση για τη στήριξη ριζικών ανθρώπινων αναγκών, για την επανασύνδεση με τη Φύση, τη συλλογική ζωή, την οικολογική γεωργία», το οποίο πλαισιώθηκε ιδίως από τους βιοκαλλιεργητές από όλη την Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχουμε και στην ΟΙΚΟ-ΕΜ, μια ομάδα διάδοσης των Ενεργών Μικροοργανισμών(ΕΜ) στο Βόλο(http://www.oiko-em.gr/). Επίσης συμμετέχουμε στις δράσεις της Ομάδας Α.Π.Ο.ΔΡΑΣΗΣ( http://apodrasistagiates.blogspot.gr/)
Μετά από παρουσίαση του βιβλίου για την Τοπικοποίηση στο Βόλο στο στέκι της οικολογίας, δημιουργήθηκε και η πρωτοβουλία που οργάνωσε και διαδικτυακά το Δίκτυο Ανταλλαγών Μαγνησίας(ΤΕΜ), στο οποίο αναφερθήκαμε και πιο πάνω.
RSS Feed
