Συγγραφέας: Δημήτρης Λιαρμακόπουλος
Σελίδες: 374
Έτος: 2016
Αυτοέκδοση
Πρωτότυπο «φιλοσοφικό μυθιστόρημα» που φιλοδοξεί να παρουσιάσει μαζί με την κριτική του σύγχρονου τρόπου ζωής την οργάνωση της κοινωνίας με βάση τα επικούρεια δόγματα. Ταυτόχρονα προβάλλει την αντιπαράθεση της επικούρειου υλισμού με τα ιδεαλιστικά φιλοσοφικά ρεύματα που έχουν επικρατήσει, επιμερίζοντας την ευθύνη τους για τις δυσμορφίες στα κοινωνικά μας πράγματα.
Θίγει ζητήματα παιδείας, οργάνωσης της εργασίας, οικονομίας και διοίκησης. Η μορφή του έργου είναι αφηγηματική και διαλογική με ιδιαίτερα πλούσιες παραπομπές εκτός από την αρχαία φιλοσοφία, στη σύγχρονη ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία.
ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ
Δυο σύγχρονοι νεαροί 17χρονοι, ο Δήμος και ο Ζώης, δυο «αστέρια» με τα μέτρα της εποχής, με τ’ όνειρο καρφωμένο στις προτεραιότητες του καιρού μας: σπουδές, αμάξια, κορίτσια κι εύκολα λεφτά, επισκέπτονται με το θείο του Ζώη τον κύριο Αντώνη, υποψιασμένο στα επικούρεια, το Σχολείο ενός «άγνωστου τόπου» για να πληροφορηθούν τις εκπαιδευτικές του μεθόδους.
Εντυπωσιασμένοι με όσα βλέπουν και ακούν ζητούν στη συνέχεια να μάθουν για την οργάνωση της εργασίας εκεί και μετά από αυτό τα οικονομικά ζητήματα. Βρίσκουν τα πράγματα πρωτόγνωρα και σε αντιδιαστολή με τα δικά μας (τους) κι αποφασίζουν να θυσιάσουν όλη τη μέρα για να γνωρίσουν τους θεσμούς διοίκησης και όλα όσα αφορούν τα κοινωνικά πράγματα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Ο Δήμος αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο, όλα τα θαυμαστά που είδε και μεταφέρει όλους τους διαλόγους που άκουσε και συμμετείχε. Η μυθοπλασία θέλει τον «άγνωστο τόπο», με χωροχρονικές ακροβασίες να αποτελεί μια «μικροκοινωνία», έναν διευρυμένο «Κήπο του Επίκουρου», με τους ανθρώπους εκεί να ζουν μια διαφορετική ζωή από τη δική μας.
Άμεση περιγραφή μιας ευδαίμονος, αυτόνομης, ανοιχτής κοινωνίας στις παρυφές της δικής μας με τον άνθρωπο γνώστη πλέον της φύσης των πραγμάτων να περνά ήδη στην αντεπίθεση.
ΔΟΜΗ – ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Η «Ευτοπία» δεν δίνεται με την μορφή της μελέτης, αλλά με αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο και συνεχείς διαλόγους.
Κεφάλαιο πρώτο: «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ».
Θέμα του η παιδεία, με κεντρικό ζήτημα την ίδια τη φιλοσοφία στα παιδιά ως κοινωνική ένταξη.
Κεφάλαιο δεύτερο: «ΦΙΛΙΑ».
Θέμα του κυρίως η εργασία και κατ’ επέκταση τα κοινωνικά πράγματα. Η ατομική ωφέλεια μέσα από τη συνεργασία, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη.
Κεφάλαιο τρίτο: «ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ».
Θέμα του η οικονομία. Η αυτάρκεια ως ποιοτικός κοινωνικός πλούτος.
Κεφάλαιο τέταρτο: «ΤΕΤΡΑΦΑΡΜΑΚΟΣ».
Θέμα του τα ηθικά ζητήματα στην κοινωνία. Απελευθέρωση από τους φόβους, το μύθο και την πλάνη με γνώση της φύσης των πραγμάτων.
Κεφάλαιο πέμπτο: «ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ».
Θέμα του μια αναδρομή στα αρχικά αίτια με κατάληξη στο μοντέλο διοίκησης. Το ιστορικό μιας επιτυχημένης απόπειρας για παρέκκλιση από την υπαγορευόμενη ζωή στην αυτονομημένη με ανθρώπινο πρόσημο.
Η ΕΥΤΟΠΙΑ αποτελεί κατά ομολογία του συγγραφέα της υπέρβαση των αρχαίων επικούρειων πηγών από τις οποίες αντλεί την φιλοσοφική ουσία προσπαθώντας να την αναδείξει σε κοινωνικό βίωμα. Από αυτή την άποψη η επικούρεια φιλοσοφία αποδεικνύεται ακτιβιστική και γνήσια επαναστατική, διαχρονικός οδηγός του ανθρώπου στην κατάκτηση της ευδαιμονίας.
Σελίδες: 374
Έτος: 2016
Αυτοέκδοση
Πρωτότυπο «φιλοσοφικό μυθιστόρημα» που φιλοδοξεί να παρουσιάσει μαζί με την κριτική του σύγχρονου τρόπου ζωής την οργάνωση της κοινωνίας με βάση τα επικούρεια δόγματα. Ταυτόχρονα προβάλλει την αντιπαράθεση της επικούρειου υλισμού με τα ιδεαλιστικά φιλοσοφικά ρεύματα που έχουν επικρατήσει, επιμερίζοντας την ευθύνη τους για τις δυσμορφίες στα κοινωνικά μας πράγματα.
Θίγει ζητήματα παιδείας, οργάνωσης της εργασίας, οικονομίας και διοίκησης. Η μορφή του έργου είναι αφηγηματική και διαλογική με ιδιαίτερα πλούσιες παραπομπές εκτός από την αρχαία φιλοσοφία, στη σύγχρονη ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία.
ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ
Δυο σύγχρονοι νεαροί 17χρονοι, ο Δήμος και ο Ζώης, δυο «αστέρια» με τα μέτρα της εποχής, με τ’ όνειρο καρφωμένο στις προτεραιότητες του καιρού μας: σπουδές, αμάξια, κορίτσια κι εύκολα λεφτά, επισκέπτονται με το θείο του Ζώη τον κύριο Αντώνη, υποψιασμένο στα επικούρεια, το Σχολείο ενός «άγνωστου τόπου» για να πληροφορηθούν τις εκπαιδευτικές του μεθόδους.
Εντυπωσιασμένοι με όσα βλέπουν και ακούν ζητούν στη συνέχεια να μάθουν για την οργάνωση της εργασίας εκεί και μετά από αυτό τα οικονομικά ζητήματα. Βρίσκουν τα πράγματα πρωτόγνωρα και σε αντιδιαστολή με τα δικά μας (τους) κι αποφασίζουν να θυσιάσουν όλη τη μέρα για να γνωρίσουν τους θεσμούς διοίκησης και όλα όσα αφορούν τα κοινωνικά πράγματα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Ο Δήμος αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο, όλα τα θαυμαστά που είδε και μεταφέρει όλους τους διαλόγους που άκουσε και συμμετείχε. Η μυθοπλασία θέλει τον «άγνωστο τόπο», με χωροχρονικές ακροβασίες να αποτελεί μια «μικροκοινωνία», έναν διευρυμένο «Κήπο του Επίκουρου», με τους ανθρώπους εκεί να ζουν μια διαφορετική ζωή από τη δική μας.
Άμεση περιγραφή μιας ευδαίμονος, αυτόνομης, ανοιχτής κοινωνίας στις παρυφές της δικής μας με τον άνθρωπο γνώστη πλέον της φύσης των πραγμάτων να περνά ήδη στην αντεπίθεση.
ΔΟΜΗ – ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Η «Ευτοπία» δεν δίνεται με την μορφή της μελέτης, αλλά με αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο και συνεχείς διαλόγους.
Κεφάλαιο πρώτο: «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ».
Θέμα του η παιδεία, με κεντρικό ζήτημα την ίδια τη φιλοσοφία στα παιδιά ως κοινωνική ένταξη.
Κεφάλαιο δεύτερο: «ΦΙΛΙΑ».
Θέμα του κυρίως η εργασία και κατ’ επέκταση τα κοινωνικά πράγματα. Η ατομική ωφέλεια μέσα από τη συνεργασία, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη.
Κεφάλαιο τρίτο: «ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ».
Θέμα του η οικονομία. Η αυτάρκεια ως ποιοτικός κοινωνικός πλούτος.
Κεφάλαιο τέταρτο: «ΤΕΤΡΑΦΑΡΜΑΚΟΣ».
Θέμα του τα ηθικά ζητήματα στην κοινωνία. Απελευθέρωση από τους φόβους, το μύθο και την πλάνη με γνώση της φύσης των πραγμάτων.
Κεφάλαιο πέμπτο: «ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ».
Θέμα του μια αναδρομή στα αρχικά αίτια με κατάληξη στο μοντέλο διοίκησης. Το ιστορικό μιας επιτυχημένης απόπειρας για παρέκκλιση από την υπαγορευόμενη ζωή στην αυτονομημένη με ανθρώπινο πρόσημο.
Η ΕΥΤΟΠΙΑ αποτελεί κατά ομολογία του συγγραφέα της υπέρβαση των αρχαίων επικούρειων πηγών από τις οποίες αντλεί την φιλοσοφική ουσία προσπαθώντας να την αναδείξει σε κοινωνικό βίωμα. Από αυτή την άποψη η επικούρεια φιλοσοφία αποδεικνύεται ακτιβιστική και γνήσια επαναστατική, διαχρονικός οδηγός του ανθρώπου στην κατάκτηση της ευδαιμονίας.
RSS Feed
