Από την ιστοσελίδα της ΔΕΗ (http://www.dei.gr/Default.aspx?id=1001&nt=18&lang=1 διαβάζουμε:
Ιστορική αναδρομή: ο ηλεκτρισμός στην Ελλάδα
Το 1889 φτάνει το "ηλεκτρικό" στην Ελλάδα. Η Γενική Εταιρεία Εργοληψιών, κατασκευάζει στην Αθήνα, στην οδό Αριστείδου, την πρώτη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος… Τον ίδιο χρόνο η τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη θα δει κι αυτή το ηλεκτρικό φως καθώς Βελγική Εταιρία αναλαμβάνει απ' τις Τουρκικές αρχές το φωτισμό και την τροχιοδρόμηση της Πόλης με την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Δέκα χρόνια αργότερα οι πολυεθνικές εταιρίες ηλεκτρισμού κάνουν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα. Η αμερικανική εταιρία Thomson - Houston με τη συμμετοχή της Εθνικής Τράπεζας θα ιδρύσει την Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρία που θα αναλάβει την ηλεκτροδότηση κι άλλων μεγάλων Ελληνικών πόλεων. Μέχρι το 1929 θα ηλεκτροδοτηθούν 250 πόλεις με πληθυσμό πάνω από 5.000 κατοίκους.
Στις πιο απόμακρες περιοχές, που ήταν ασύμφορο για τις μεγάλες εταιρίες να κατασκευάσουν μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος , την ηλεκτροδότηση αναλαμβάνουν ιδιώτες ή δημοτικές και κοινοτικές αρχές κατασκευάζοντας μικρά εργοστάσια.
To 1950 υπήρχαν στη Ελλάδα 400 περίπου εταιρίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας...
Τον Αύγουστο του 1950 ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, για να λειτουργήσει "χάριν του δημοσίου συμφέροντος" με σκοπό τη χάραξη και εφαρμογή μιας εθνικής ενεργειακής πολιτικής, η οποία μέσα από την εντατική εκμετάλλευση των εγχώριων πόρων, να κάνει το ηλεκτρικό ρεύμα κτήμα και δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη, στη φθηνότερη δυνατή τιμή.
Το 1956, αποφασίστηκε η εξαγορά όλων των ιδιωτικών και δημοτικών επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να υπάρχει ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης. Σιγά - σιγά, η ΔΕΗ εξαγόρασε όλες αυτές τις επιχειρήσεις και ενέταξε το προσωπικό τους στις τάξεις της…
Η ΔΕΗ σήμερα
Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε. είναι σήμερα η μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, με περισσότερους από 7,5 εκατομμύρια πελάτες. Έχει στην ιδιοκτησία της το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τα δίκτυα Διανομής καθώς και εγκαταστάσεις ορυχείων λιγνίτη, καθώς επίσης και τα μεγάλα υδροηλεκτρικά και το σύνολο σχεδόν των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Η εγκατεστημένη ισχύς των μονάδων παραγωγής της ΔΕΗ το 2009 ανήλθε σε 12.800 MW, καλύπτοντας το 84% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος της χώρας, ενώ η καθαρή παραγωγή ανήλθε σε 50,1 TWh με τις συνολικές πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές να διαμορφώνονται σε 54,4 TWh. Στα τέλη του 2009, οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ ήταν περισσότεροι από 22.500.
Μέσω της "ΔΕΗ Ανανεώσιμες" , 100% θυγατρικής εταιρίας της ΔΕΗ, με εγκατεστημένη ισχύ 123 MW, ο Όμιλος της ΔΕΗ στοχεύει να κατακτήσει την ηγετική θέση στο χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην Ελλάδα μέσω της ανάπτυξης έργων ισχύος άνω 1.000 MW και με συνολικές επενδύσεις ύψους άνω των 2 δις. ευρώ συνολικά έως το 2015.
Η ΔΕΗ Α.Ε. από 12.12.2001 έχει εισαχθεί στα Χρηματιστήρια Αξιών Αθηνών και Λονδίνου.
Το δίκτυο Μεσαίας Τάσης(ΜΤ) και Χαμηλής Τάσης(ΧΤ) της ΔΕΗ είχε την εξέλιξη του παρακάτω πίνακα:
ΔΙΚΤΥΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ MT & XT (km)
1955 1960 197ο 1980 1990 2000 2007
1.480 9.3000 58.450 109.566 151.548 190.211 213.721
Η εξέλιξη του δικτύου Υψηλής Τάσης(ΥΤ):
ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ YT (km)
1955 1960 1970 1980 1990 2000 2007
1.125 1.960 4.286 6.612 9.098 10.551 11.756
* ΠεριΠεριλαμβάνονται και 922 χλμ. γραμμών ΥΤ που υπάγονται στην Επιχειρησιακή ΜονάΜονάδα Διανομής.
Η παραγωγή λιγνίτη σε εκατομμύρια τόνους:
1952 1960 1970 1980 1990 2000 2007
0,07 2,16 7,64 22,70 49,91 63,31 63,40
ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΙΣΧΥΣ (MW)
1953 1960 1970 1980 1990 2000 2007
80 605 2.578 5.407 8.812 11.121 12.760
H «απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας» στη χώρα μας ξεκίνησε το 1999 και έγιναν κάποιες αλλαγές σταδιακά την τελευταία δεκαετία. Με την κρίση των χρεών και την είσοδο στην περίοδο των «μνημονίων» και της τρόικας , η πλήρης απελευθέρωση και η απαίτηση των δανειστών για πώληση της κρατικής περιουσίας για αποπληρωμή των δανείων, θα έχει σαν στόχο την πλήρη ιδιωτικοποίηση του τομέα εφοδιασμού ενέργειας.
Στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ μέσω: 1) μείωσης του ποσοστού, το οποίο κατέχει το Δημόσιο στην επιχείρηση 2) πώλησης μονάδων, είτε μεμονωμένα είτε μαζί και της πρόσβασης από τρίτους στο λιγνίτη στο 40% του συνολικού δυναμικού 3) συμφωνίας ανταλλαγής ισχύος μονάδων της ΔΕΗ με ισχύ από άλλες πηγές (π.χ. φυσικού αερίου), άλλων εταιρειών ηλεκτρισμού γειτονικών χωρών, όπως η Βουλγαρία και η Ιταλία 4) μεταβίβασης του δικτύου μεταφοράς της ΔΕΗ σε ξεχωριστές θυγατρικές εταιρείες διανομής και μεταφοράς και στη συνέχεια τη μεταβίβαση αυτών των εταιρειών σε ιδιώτες μέσω μείωσης του ποσοστού που κατέχει το Δημόσιο. Το τελικό αποτέλεσμα αυτών των προθέσεων θα είναι μια «μικρή ΔΕΗ»[1](άλλο ζήτημα βέβαια τι πραγματικά θα μπορέσει να υλοποιηθεί από αυτές τις προθέσεις. Θα το διαπιστώσουμε το επόμενο διάστημα).
Για την Τοπικοποίηση το πρώτο βήμα για τη λύση του ενεργειακού προβλήματος και στη χώρας μας θα ήταν -με την ευκαιρία της απελευθέρωσης- η μεταβίβαση της υποχρέωσης του ενεργειακού εφοδιασμού των πολιτών στους ΟΤΑ και η δημοτικοποίηση-κοινοτητοποίηση των τοπικών ενεργειακών δικτύων.
Οι ΟΤΑ είναι η πλέον κατάλληλη σημερινή δομή για τον ενεργειακό σχεδιασμό στην περιοχής τους. Ο ενεργειακός εφοδιασμός μπορεί και αξίζει να γίνει το αποφασιστικό πεδίο επιχειρηματικής δράσης των δημοτικών-διαδημοτικών επιχειρήσεων, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι η δημοτική-διαδημοτική επιχείρηση θα έχει ως στόχο την ικανοποιητική παροχή αντίστοιχων υπηρεσιών στους πολίτες της περιοχής και δεν θα μοιάζει στην επιχειρηματική της πολιτική με το ενεργειακό μονοπώλιο της ΔΕΗ ή των άλλων ιδιωτικών εταιρειών.
Η λειτουργία των τοπικών ενεργειακών δικτύων μπορεί να εξασφαλίσει ένα, χαμηλό μεν, αλλά καθαρό οικονομικό όφελος για τους δήμους. Αυτό μπορεί να είναι λίγο για μία μεγάλη εταιρεία, αρκετό όμως για έναν δήμο, καθώς υψηλότερες αποδόσεις προέρχονται από τη λειτουργία ιδίων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Επιπλέον, ένα μεγαλύτερο μερίδιο συναφών οικονομικών δραστηριοτήτων και προστιθέμενης αξίας παραμένουν στην ίδια την περιοχή.
Με την απελευθέρωση των αγορών, οι δήμοι και οι δημότες -χωρίς δικές τους μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας- είναι εκτεθειμένοι στη διαμόρφωση των τιμών απ τα ενεργειακά μονοπώλια. Με την ανάληψη της λειτουργίας των δικτύων από μία δημοτική επιχείρηση αναμένονται πάντα φθηνότερες τιμές ρεύματος για τους δημότες. Επιπλέον, πόροι από τη λειτουργία των δικτύων μπορούν να καλύψουν τα έξοδα σε άλλους τομείς παροχής υπηρεσιών εκ μέρους του δήμου, οι οποίοι θα είναι ελλειμματικοί, όπως συνήθως ο τομέας της πρόνοιας κ.ά. Ένας ΟΤΑ, ο οποίος έχει στην κυριότητά του τα τοπικά ενεργειακά δίκτυα, έχει πλέον αυξημένες δυνατότητες να σχεδιάσει και να ξεκινήσει τον ενεργειακό αναπροσανατολισμό στην περιοχή του, ο οποίος θα στηρίζεται στην αξιοποίηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ ) στην περιοχή καθώς και στην αποτελεσματική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας (ΕΕ), με την οικοδόμηση αποκεντρωμένων ενεργειακών υποδομών. Δήμοι οι οποίοι δημοτικοποιούν τα τοπικά ενεργειακά δίκτυα καθώς και τον ενεργειακό εφοδιασμό με δικές τους ενεργειακές μονάδες παραγωγής, με δικές τους δια-δημοτικές επιχειρήσεις, αποτελούν την πλέον κατάλληλη βαθμίδα κοινωνικής οργάνωσης και δημόσιας διοίκησης, προκειμένου να επιτυγχάνονται :
· Η παραγωγή και διάθεση επί τόπου ηλεκτρικού ρεύματος από αποκεντρωμένες, δια-δημοτικές ή κοινωνικής ιδιοκτησιακής βάσης, μονάδες, και μάλιστα με την αξιοποίηση κατά το δυνατό ντόπιων ΑΠΕ.
· Η ενεργειακά και οικολογικά βέλτιστη παραγωγή ρεύματος και θερμότητας με μονάδες συμπαραγωγής .
· Η ώθηση παροχής συμβουλών εξοικονόμησης ενέργειας (ΕΕ) στους πολίτες και στις επιχειρήσεις.
· Φιλικές προς τον καταναλωτή ενεργειακές δραστηριότητες.
· Συμβολή στην προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος.
· Σημαντική συνεισφορά στην οικονομική αυτοδυναμία των ΟΤΑ.
· Εξασθένιση της κυριαρχίας των μεγάλων εταιρειών .
· Οικοδόμηση της ενεργειακής αυτάρκειας της περιοχής.
· Ευαισθητοποίηση–Ενεργοποίηση–Συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση της ενεργειακής, αλλά και της γενικότερης πολιτικής στον τόπο τους και μάλιστα με χαρακτηριστικά οικονομικής αποτελεσματικότητας– κοινωνικής αποδοχής και οικολογικής συμβατότητας.
Πηγή: Γιώργος Κολέμπας/Βασίλης Γιόκαρης, Κοινωνικοποίηση. Η διέξοδος από τις συμπληγάδες του κρατισμού και της ιδιωτικοποίησης, εκδόσεις των συναδέλφων 1012
[1] Κοινή συνέντευξη του τότε Υπουργού ΠΕΚΑ, Γιώργου Παπακωνσταντίνου και Εκτελεστικής Διευθύντριας του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας Maria Van Der Hoever κατά την παρουσίαση της επίσημης έκθεσης " Οι ενεργειακές πολιτικές των χωρών του ΔΟΕ: Ελλάδα 2011'' Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2011
http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=362&sni[524]=1343&language=el-GR
Ιστορική αναδρομή: ο ηλεκτρισμός στην Ελλάδα
Το 1889 φτάνει το "ηλεκτρικό" στην Ελλάδα. Η Γενική Εταιρεία Εργοληψιών, κατασκευάζει στην Αθήνα, στην οδό Αριστείδου, την πρώτη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος… Τον ίδιο χρόνο η τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη θα δει κι αυτή το ηλεκτρικό φως καθώς Βελγική Εταιρία αναλαμβάνει απ' τις Τουρκικές αρχές το φωτισμό και την τροχιοδρόμηση της Πόλης με την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Δέκα χρόνια αργότερα οι πολυεθνικές εταιρίες ηλεκτρισμού κάνουν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα. Η αμερικανική εταιρία Thomson - Houston με τη συμμετοχή της Εθνικής Τράπεζας θα ιδρύσει την Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρία που θα αναλάβει την ηλεκτροδότηση κι άλλων μεγάλων Ελληνικών πόλεων. Μέχρι το 1929 θα ηλεκτροδοτηθούν 250 πόλεις με πληθυσμό πάνω από 5.000 κατοίκους.
Στις πιο απόμακρες περιοχές, που ήταν ασύμφορο για τις μεγάλες εταιρίες να κατασκευάσουν μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος , την ηλεκτροδότηση αναλαμβάνουν ιδιώτες ή δημοτικές και κοινοτικές αρχές κατασκευάζοντας μικρά εργοστάσια.
To 1950 υπήρχαν στη Ελλάδα 400 περίπου εταιρίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας...
Τον Αύγουστο του 1950 ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, για να λειτουργήσει "χάριν του δημοσίου συμφέροντος" με σκοπό τη χάραξη και εφαρμογή μιας εθνικής ενεργειακής πολιτικής, η οποία μέσα από την εντατική εκμετάλλευση των εγχώριων πόρων, να κάνει το ηλεκτρικό ρεύμα κτήμα και δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη, στη φθηνότερη δυνατή τιμή.
Το 1956, αποφασίστηκε η εξαγορά όλων των ιδιωτικών και δημοτικών επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να υπάρχει ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης. Σιγά - σιγά, η ΔΕΗ εξαγόρασε όλες αυτές τις επιχειρήσεις και ενέταξε το προσωπικό τους στις τάξεις της…
Η ΔΕΗ σήμερα
Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε. είναι σήμερα η μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, με περισσότερους από 7,5 εκατομμύρια πελάτες. Έχει στην ιδιοκτησία της το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τα δίκτυα Διανομής καθώς και εγκαταστάσεις ορυχείων λιγνίτη, καθώς επίσης και τα μεγάλα υδροηλεκτρικά και το σύνολο σχεδόν των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Η εγκατεστημένη ισχύς των μονάδων παραγωγής της ΔΕΗ το 2009 ανήλθε σε 12.800 MW, καλύπτοντας το 84% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος της χώρας, ενώ η καθαρή παραγωγή ανήλθε σε 50,1 TWh με τις συνολικές πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές να διαμορφώνονται σε 54,4 TWh. Στα τέλη του 2009, οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ ήταν περισσότεροι από 22.500.
Μέσω της "ΔΕΗ Ανανεώσιμες" , 100% θυγατρικής εταιρίας της ΔΕΗ, με εγκατεστημένη ισχύ 123 MW, ο Όμιλος της ΔΕΗ στοχεύει να κατακτήσει την ηγετική θέση στο χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην Ελλάδα μέσω της ανάπτυξης έργων ισχύος άνω 1.000 MW και με συνολικές επενδύσεις ύψους άνω των 2 δις. ευρώ συνολικά έως το 2015.
Η ΔΕΗ Α.Ε. από 12.12.2001 έχει εισαχθεί στα Χρηματιστήρια Αξιών Αθηνών και Λονδίνου.
Το δίκτυο Μεσαίας Τάσης(ΜΤ) και Χαμηλής Τάσης(ΧΤ) της ΔΕΗ είχε την εξέλιξη του παρακάτω πίνακα:
ΔΙΚΤΥΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ MT & XT (km)
1955 1960 197ο 1980 1990 2000 2007
1.480 9.3000 58.450 109.566 151.548 190.211 213.721
Η εξέλιξη του δικτύου Υψηλής Τάσης(ΥΤ):
ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ YT (km)
1955 1960 1970 1980 1990 2000 2007
1.125 1.960 4.286 6.612 9.098 10.551 11.756
* ΠεριΠεριλαμβάνονται και 922 χλμ. γραμμών ΥΤ που υπάγονται στην Επιχειρησιακή ΜονάΜονάδα Διανομής.
Η παραγωγή λιγνίτη σε εκατομμύρια τόνους:
1952 1960 1970 1980 1990 2000 2007
0,07 2,16 7,64 22,70 49,91 63,31 63,40
ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΙΣΧΥΣ (MW)
1953 1960 1970 1980 1990 2000 2007
80 605 2.578 5.407 8.812 11.121 12.760
H «απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας» στη χώρα μας ξεκίνησε το 1999 και έγιναν κάποιες αλλαγές σταδιακά την τελευταία δεκαετία. Με την κρίση των χρεών και την είσοδο στην περίοδο των «μνημονίων» και της τρόικας , η πλήρης απελευθέρωση και η απαίτηση των δανειστών για πώληση της κρατικής περιουσίας για αποπληρωμή των δανείων, θα έχει σαν στόχο την πλήρη ιδιωτικοποίηση του τομέα εφοδιασμού ενέργειας.
Στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ μέσω: 1) μείωσης του ποσοστού, το οποίο κατέχει το Δημόσιο στην επιχείρηση 2) πώλησης μονάδων, είτε μεμονωμένα είτε μαζί και της πρόσβασης από τρίτους στο λιγνίτη στο 40% του συνολικού δυναμικού 3) συμφωνίας ανταλλαγής ισχύος μονάδων της ΔΕΗ με ισχύ από άλλες πηγές (π.χ. φυσικού αερίου), άλλων εταιρειών ηλεκτρισμού γειτονικών χωρών, όπως η Βουλγαρία και η Ιταλία 4) μεταβίβασης του δικτύου μεταφοράς της ΔΕΗ σε ξεχωριστές θυγατρικές εταιρείες διανομής και μεταφοράς και στη συνέχεια τη μεταβίβαση αυτών των εταιρειών σε ιδιώτες μέσω μείωσης του ποσοστού που κατέχει το Δημόσιο. Το τελικό αποτέλεσμα αυτών των προθέσεων θα είναι μια «μικρή ΔΕΗ»[1](άλλο ζήτημα βέβαια τι πραγματικά θα μπορέσει να υλοποιηθεί από αυτές τις προθέσεις. Θα το διαπιστώσουμε το επόμενο διάστημα).
Για την Τοπικοποίηση το πρώτο βήμα για τη λύση του ενεργειακού προβλήματος και στη χώρας μας θα ήταν -με την ευκαιρία της απελευθέρωσης- η μεταβίβαση της υποχρέωσης του ενεργειακού εφοδιασμού των πολιτών στους ΟΤΑ και η δημοτικοποίηση-κοινοτητοποίηση των τοπικών ενεργειακών δικτύων.
Οι ΟΤΑ είναι η πλέον κατάλληλη σημερινή δομή για τον ενεργειακό σχεδιασμό στην περιοχής τους. Ο ενεργειακός εφοδιασμός μπορεί και αξίζει να γίνει το αποφασιστικό πεδίο επιχειρηματικής δράσης των δημοτικών-διαδημοτικών επιχειρήσεων, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι η δημοτική-διαδημοτική επιχείρηση θα έχει ως στόχο την ικανοποιητική παροχή αντίστοιχων υπηρεσιών στους πολίτες της περιοχής και δεν θα μοιάζει στην επιχειρηματική της πολιτική με το ενεργειακό μονοπώλιο της ΔΕΗ ή των άλλων ιδιωτικών εταιρειών.
Η λειτουργία των τοπικών ενεργειακών δικτύων μπορεί να εξασφαλίσει ένα, χαμηλό μεν, αλλά καθαρό οικονομικό όφελος για τους δήμους. Αυτό μπορεί να είναι λίγο για μία μεγάλη εταιρεία, αρκετό όμως για έναν δήμο, καθώς υψηλότερες αποδόσεις προέρχονται από τη λειτουργία ιδίων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Επιπλέον, ένα μεγαλύτερο μερίδιο συναφών οικονομικών δραστηριοτήτων και προστιθέμενης αξίας παραμένουν στην ίδια την περιοχή.
Με την απελευθέρωση των αγορών, οι δήμοι και οι δημότες -χωρίς δικές τους μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας- είναι εκτεθειμένοι στη διαμόρφωση των τιμών απ τα ενεργειακά μονοπώλια. Με την ανάληψη της λειτουργίας των δικτύων από μία δημοτική επιχείρηση αναμένονται πάντα φθηνότερες τιμές ρεύματος για τους δημότες. Επιπλέον, πόροι από τη λειτουργία των δικτύων μπορούν να καλύψουν τα έξοδα σε άλλους τομείς παροχής υπηρεσιών εκ μέρους του δήμου, οι οποίοι θα είναι ελλειμματικοί, όπως συνήθως ο τομέας της πρόνοιας κ.ά. Ένας ΟΤΑ, ο οποίος έχει στην κυριότητά του τα τοπικά ενεργειακά δίκτυα, έχει πλέον αυξημένες δυνατότητες να σχεδιάσει και να ξεκινήσει τον ενεργειακό αναπροσανατολισμό στην περιοχή του, ο οποίος θα στηρίζεται στην αξιοποίηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ ) στην περιοχή καθώς και στην αποτελεσματική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας (ΕΕ), με την οικοδόμηση αποκεντρωμένων ενεργειακών υποδομών. Δήμοι οι οποίοι δημοτικοποιούν τα τοπικά ενεργειακά δίκτυα καθώς και τον ενεργειακό εφοδιασμό με δικές τους ενεργειακές μονάδες παραγωγής, με δικές τους δια-δημοτικές επιχειρήσεις, αποτελούν την πλέον κατάλληλη βαθμίδα κοινωνικής οργάνωσης και δημόσιας διοίκησης, προκειμένου να επιτυγχάνονται :
· Η παραγωγή και διάθεση επί τόπου ηλεκτρικού ρεύματος από αποκεντρωμένες, δια-δημοτικές ή κοινωνικής ιδιοκτησιακής βάσης, μονάδες, και μάλιστα με την αξιοποίηση κατά το δυνατό ντόπιων ΑΠΕ.
· Η ενεργειακά και οικολογικά βέλτιστη παραγωγή ρεύματος και θερμότητας με μονάδες συμπαραγωγής .
· Η ώθηση παροχής συμβουλών εξοικονόμησης ενέργειας (ΕΕ) στους πολίτες και στις επιχειρήσεις.
· Φιλικές προς τον καταναλωτή ενεργειακές δραστηριότητες.
· Συμβολή στην προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος.
· Σημαντική συνεισφορά στην οικονομική αυτοδυναμία των ΟΤΑ.
· Εξασθένιση της κυριαρχίας των μεγάλων εταιρειών .
· Οικοδόμηση της ενεργειακής αυτάρκειας της περιοχής.
· Ευαισθητοποίηση–Ενεργοποίηση–Συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση της ενεργειακής, αλλά και της γενικότερης πολιτικής στον τόπο τους και μάλιστα με χαρακτηριστικά οικονομικής αποτελεσματικότητας– κοινωνικής αποδοχής και οικολογικής συμβατότητας.
- Ουσιώδης ενίσχυση της πολιτικής χειραφέτησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακόμη και των μικρών Δήμων από την κρατική και υπερεθνική διοίκηση.
Πηγή: Γιώργος Κολέμπας/Βασίλης Γιόκαρης, Κοινωνικοποίηση. Η διέξοδος από τις συμπληγάδες του κρατισμού και της ιδιωτικοποίησης, εκδόσεις των συναδέλφων 1012
[1] Κοινή συνέντευξη του τότε Υπουργού ΠΕΚΑ, Γιώργου Παπακωνσταντίνου και Εκτελεστικής Διευθύντριας του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας Maria Van Der Hoever κατά την παρουσίαση της επίσημης έκθεσης " Οι ενεργειακές πολιτικές των χωρών του ΔΟΕ: Ελλάδα 2011'' Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2011
http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=362&sni[524]=1343&language=el-GR
RSS Feed
