προταση ομαδας ΑΛΛΑΖΩ

Καιρός να γνωριστούμε !!!!! και να συνειδητοποιήσουμε την θέση μας.
Ο Λόγος που μας οδήγησε εδώ.
Είναι η ιστορική παρατήρηση έλεγχος από την αρχαιότητα έως σήμερα ‘οτι, άνθρωποι ορθολογιστές κοινωνικοί, ικανότατοι ,ΧΡΗΣΤΟΙ (χρήσιμοι), αναλώθηκαν σε ατομικές προσπάθειες η και ενταγμένοι σε κόμματα (την σύγχρονη εποχή) υπέρ του κοινού καλού με αποτέλεσμα να μένουν εγκλωβισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο. Είναι ώρα λοιπόν ο κάθε ένας να αναλογιστεί τις ευθύνες του, αποδεχόμενος την ιδιότητα του και κατανοώντας ότι δεν αποτελεί ολοκληρωμένη λύση στο κοινωνικό ζήτημα η ατομική προσπάθεια.
Για να μπορέσει να υπάρξει λοιπόν συνολική λύση, προαπαιτούμενο είναι η ένωση και ο συντονισμός όλων αυτών των ιδιαιτεροτήτων.
***
Εν όψει ανακοίνωσης από την κυβέρνηση έναρξης διαβούλευσης αναθεώρησης του Καλλικρατικού νομου < ΥΠ’ΑΡΙΘ. 3852 > αλλά και προγραμματισμένης για τον Σεπτεμβριο ΑΝΑΘΕΏΡΗΣΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
https://www.facebook.com/wind6931399982/videos/277632852670089/
Την πρώτη Μαρτίου του 2017 τα συντονιστικά μελη της ομάδας «ΑΛΛΑΖΩ» Μιχαλόπουλος Κυριάκος, Γεωργακόπουλος Ιωάννης, Κατράνας Γεώργιος, Τσακνάκης Κων/νος, Αγγελική Χρυσαφίδου, με αίσθημα ευθύνης, κατάρτισαν την παρούσα
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ–ΚΑΛΕΣΜΑ-ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
1) Συνδημιουργίας Οργανωτικού Μετώπου, με μοναδικό πρόταγμα την απαίτηση διενέργειας «Τοπικών Δημοψηφισμάτων» (κάτι που προφανώς οι περισσότεροι αγνοούν διότι η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ και τα τσιράκια της οι δημοτικοί ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ αποκρύπτουν).
Ως εργαλείο σταδιακής μετάβασης σε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ θα χρησιμοποιηθεί ο Καλλικρατικός νόμος 3852, ο οποίος προβλέπει ότι δημοψήφισμα προκηρύσσεται με δυο τρόπους:
Α) μετα από αίτημα, ως γνωστόν, των 2/3 των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά και
Β) με αίτηση 1/3 των ψηφοφόρων πολιτών του ΔΗΜΟΥ .
Το δε αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι δεσμευτικό για τη Δημοτική Αρχή.
 
2) Για να φτάσουμε στη διεκδίκηση δημοψηφίσματος απαιτείται η συστράτευση όλων των ενεργών πολιτών, που είναι ενταγμένοι και απασχολημένοι σε κινήματα και μικρά κόμματα. Υποχρέωση κάθε λογικού ανθρώπου που βλέπει το αδιέξοδο και την αργοπορία των πολίτικων ΚΡΑΤΟΥΣ+ ΔΗΜΩΝ είναι να προωθήσει την παρούσα (Δήλωση συμμετοχής σε ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ) προς κάθε κατεύθυνση.
3) Ο σκοπός είναι να δημιουργηθεί η κατάλληλη κοινωνική δύναμη (του απαιτούμενου 1/3 ) η οποία θα υιοθετήσει την πρόταση αυτή και θα καταθέσει την προβλεπόμενη αίτηση απαιτώντας και το πρώτο τοπικό δημοψήφισμα. Έτσι θα αντιληφθεί την δύναμη του μεγάλο μέρος του συνόλου και παράλληλα θα έχει προκύψει μια αρκετά εκτενής δημοκρατική λειτουργία του υπάρχοντος ΔΗΜΟΥ.
Αφού καταφέρουμε αυτά πλέον στοχεύουμε σε μια Εκκλησία του Δήμου όπου ο πολίτης θα καταθέτει την πρόταση του και αυτή θα τελεί υπό την απόλυτη προστασία του Δήμου με προβλεπόμενο κανονισμό, Όλοι οι ενεργοί δημότες θα μετέχουν υπεύθυνα και παραγωγικά ως εισηγητές, ομιλητές, ακροατές και ως κριτές
 
4) Στην προσπάθεια να ερευνήσουμε τα ποσοστά ωριμότητας για ένα τέτοιο εγχείρημα ,θα αναλύσουμε πολιτικά τον κοινωνικό ιστό και θα εντοπίσουμε τους συνοδοιπόρους μας, αλλά και τους συνειδητά ενταγμένους στο καθεστώς, έτσι ώστε στο μέλλον να τεθούμε άπαντες σε θέση ευθύνης.
5) Μια και το εγχείρημα μας θα έχει εξ'αρχής απέναντι του τους αντιπροσωπευτικούς (οι αντιπροσωπευτικούς υπάρχουν γιατί υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν γνώση για να έχουν γνώμη), οφείλουμε να πούμε λίγα λόγια για την αντιπροσώπευση, το μέγα κατόρθωμα της ολιγαρχίας.
 
<Πως αποκλείστηκε ο λαός από την λήψη των αποφάσεων; >
 
Από την σύσταση του Νεοελληνικού Κράτους το 1827, οι διαφωνίες και οι διαπληκτισμοί συνέβαιναν σε μεγάλο βαθμό.
Αν ανατρέξουμε σε πηγές που αναφέρονται στην εποχή θα διαπιστώσουμε ότι μέχρι να επιβάλλει η ολιγαρχία την αντιπροσώπευση συνέβησαν φόνοι, διωγμοί, εξορίες, γενικά ποδοπατήθηκαν άνθρωποι με δημοκρατικό αίσθημα.
Διαρκώς  στις συνελεύσεις  οι λαοπλάνοi μαζί με άλλα όργανα της ολιγαρχίας, διέβαλαν και οχλαγωγούσαν με απώτερο σκοπό την μη παραγωγή αποφάσεων. Έτσι λοιπόν πειθαναγκάστηκα  οι πολίτες δεν πήγαιναν στις συνελεύσεις και έπαψαν να διεκδικούν συμμετοχή  στις αποφάσεις, υιοθετώντας την λογική "άκου-βλέπε-σώπα".

Παράλληλα οι  ΙΣΧΥΡΟΙ της ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ που πάντα φοβούνταν τον λαό σιγοντάριζαν τους  αχυρανθρώπους-λαοπλάνους, τυχοδιώκτες-ανήθικους αλλά ικανούς στην διαχείριση του λόγου και έπειθαν τον λαό ότι θα τον εκπροσωπήσουν επάξια.  Αυτό παρατηρείται καθαρά στις μέρες μας διότι οι πολιτικάντες είναι άτομα αποδεκτά από την τοπική κάστα/μαφία της πλουτοκρατίας με την έγκριση των οποίων, οι λεγαμενοι, εντάσσονται στο εκάστοτε ψηφοδέλτιο που οργανώνει η ηγεσία του κόμματος και ανάλογα οργανώνουν τα τοπικά ψηφοδέλτια των ΔΗΜΩΝ.

Υπενθυμίζουμε  εδώ στους πάμπολλους υποψηφίους (στην ουσία κομιστές ψήφων) ότι αυταπατώνται, νοιώθοντας κατά το διάστημα της προεκλογικής περιόδου ότι επιτελούν έργο, και ότι το μόνο που πετυχαίνουν είναι να καλύπτουν την ανάγκη της φιλοδοξίας τους και της ματαιοδοξίας τους και ότι είναι αξιοπρεπέστερο να μετέχουν στις αποφάσεις εκπροσωπόντας τον εαυτό τους.

Αν θεωρήσουμε ότι αυτοί ( οι ρήτορες-λαοπλάνοι ) πάντα είναι προωθημένοι από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, τότε πολύ σωστά ο καθηγητής Παρασκευόπουλος στο βιβλίο του "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ", αναφέρει :

"Η δομή ... είναι τέτοια, που επιτρέπει την ανάπτυξη πολλών και σοβαρών ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΩΝ στην πολιτική, όπου ο όρος “παθογένειες” είναι κάθε μορφή επιζήμιας ενέργειας κατά του κοινωνικού συνόλου από τους διοικούντες το κράτος, όπως είναι η ανηθικότητα, η απληστία, η αναξιοκρατία, η αδιαφάνεια, ο εκβιασμός, η οικογενειοκρατία, ο επαγγελματισμός, το πελατειακό σύστημα, η διαπλοκή, η διαφθορά κ.τ.λ.. Η επιλογή των ηγετών, επηρεάζεται από τις παθογένειες αυτές, γεγονός που σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις οδηγεί στην εκλογή ηγετών,που έχουν ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ ικανότητες, μειωμένο ήθος και εκτεταμένη διαπλοκή και διαφθορά".

Μα ο λαός τους εκλέγει θα πει κάποιος! Και θα του απαντήσουμε: Γιατί έχει άλλη επιλογή; Φυσικά και όχι διότι έχουν προβλέψει η εξαπάτηση του λαού να νομιμοποιείται από το Σύνταγμά τους. Αρθρο 62: (Ακαταδίωκτο των βουλευτών) - ‘Αρθρο 86: (Δίωξη κατά μελών της Κυβέρνησης, Ειδικό Δικαστήριο) - ‘Αρθρο 61: (Ανεύθυνο των βουλευτών).
 
***

Αποτέλεσμα όλων των ανωτέρω είναι το τεράστιο ποσοστό αποχής την οποία βαφτίζουν αδιαφορία αλλά που τους βολεύει για να παράγουν πλειοψηφούσες μειοψηφίες.  Με αυτό τον τρόπο  διατηρούν την ψεύτικη πλειοψηφία και φαίνονται στα μάτια του λαού εγγυητές της νομιμότητας και της ειρήνης.  Έτσι, ως η μόνη δύναμη διοίκησης μπορούν να εκβιάζουν, κατά το δοκούν, δικαιοσύνη, αστυνομία και στρατό, επιβάλλοντας την μειοψηφική ολιγαρχία τους στο όνομα της Δημοκρατίας.

Είναι δυνατόν να είναι το 50% του λαού πολιτικά αδιάφορο; Φυσικά και όχι! Απόλυτη τεκμηρίωση, οι πολλές αναρχοαυτόνομες ομάδες,τα πολλά εξωκοινοβουλευτικά κινήματα και οι συνειδητοποιημένοι δημοκράτες και εραστές της αγοράς του δήμου και του δικαίου. Ρωτάμε αν γνωρίζουν ότι το πραγματικό ποσοστό του κοινοβουλευτισμού που διοικεί αυτή τη στιγμή είναι το 17% εκ του οποίου το 9% (βλέπε παρακάτω 3η κατηγορία κοινωνικού ιστού) υφαρπάζεται δια της ενισχυμένης αναλογικής. και κατά συνέπεια το πραγματικό ποσοστό που ψήφισε αυτούς που διοικούν είναι το 8-10%.

Προκύπτει λοιπόν ένα ερώτημα Ντροπής: γιατί τα πλέον ελεύθερα πνεύματα του συνόλου δεν έχουν δύναμη να πραγματοποιήσουν κοινή συνέλευση επί των δεδομένων κοινών προβλημάτων;
Η πρότασή μας λοιπόν σε αυτούς είναι η ενεργοποίηση, η παρουσία στην  αγορά του δήμου τους και η έκφραση, ως  υποχρέωση, το δε μοναδικό πρόταγμα "Τοπικά Δημοψηφίσματα".
Είναι η μοναδική ευκαιρία δημιουργίας πραγματικής αντιπολιτευτικής δύναμης στο καθεστώς της ολιγαρχίας και του κοινοβουλευτισμού
 
***

Αναλυση Κοινωνικού Ιστού (1-2-3)

Κοινωνικός Ιστός των ενταγμένων και των πειθαναγκασμένων.

1. Η πρώτη κατηγορία των συνειδητοποιημένα διαπλεκόμενων είναι αυτοί οι οποίοι, ενταγμένοι στο σημερινό διοικητικό σύστημα της αντιπροσώπευσης (στελέχη κομμάτων, τοπικών τους οργανώσεων, συνδικαλιστών κ.λπ.). Απολαμβάνουν οφέλη, μικρά ή μεγάλα . Εδώ εντάσσονται και οι ελπίζοντες σε μελλοντικά όμοια οφέλη, παραδειγματιζόμενοι από τους ήδη ενταγμένους, λόγω της αμεσότητας των οφελών του ανταγωνισμού, ο οποίος πηγάζει από την ανασφάλεια που δημιουργεί το βασικό ένστικτο της επιβίωσης και του οποίου τροφή είναι ο χρόνος. Έτσι δεν προλαβαίνουν να σκεφτούν και να αντιληφθούν την άδικη περιθωριοποίηση και καταστροφή μιας  μεγάλης μερίδας ανθρώπων που δημιουργούν ενδίδωντας σ'αυτόν.
   
   Εκ φύσεως ο ανταγωνισμός δεν δύναται να τηρήσει ηθικούς κανόνες και δικαίως οι περιθωριοποιημένοι ως αποτέλεσμα, αντιδρούν ποικιλοτρόπως συντηρώντας τον φαύλο κύκλο του ανταγωνισμού και το αδιέξοδο.
   
   
2. Η δεύτερη κατηγορία είναι οι μη συνειδητοποιημένοι που απλά ψηφίζουν, αναγνωρίζοντας το καθεστώς ως διοίκηση(εξουσία), επιλέγοντας το μη χείρον. Να τους υπενθυμίσουμε ότι ο κοινοβουλευτισμός είναι η συνωμοσία των πονηρών της ολιγαρχίας κάθε τόπου όπου δεν χωρούν καλοί και ηθικοί.
   Τους υπενθυμίζουμε ότι οι πολιτικές διαφοροποιήσεις στην διαχείριση της διοίκησης από τα κόμματα των τελευταίων 20 ετών είναι μηδαμινές (τα τελευταία 7χρονια έχει γίνει καταφανές ότι συν-κυβερνούν). Το συμπέρασμα είναι, ότι τα κόμματα (προϊόντα ανταγωνισμού), δεν θα τους προσφέρουν τη σιγουριά που αναζητούν! Άρα οφείλουν ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ!
   Εάν επιμένουν να στηρίζουν την αντιπροσώπευση, ας σεβαστούν τους ικανούς και ενεργούς, ηθικούς και μη-ανταγωνιστές, που γνώρισαν στο παρελθόν. Ας παράξουμε έναν συνδυαστικό τρόπο διοίκησης πριν το διαρκώς αυξανόμενο περιθώριο γίνει κρίσιμη μάζα και ξεσπάσουν έκτροπα.
   Ας αποφασίσουμε! Πόσοι από εμάς θέλουν να δίνουν λευκή επιταγή σε επαγγελματίες πολιτικούς οι οποίοι θα διαχειρίζονται το μέλλον μας και πόσοι θέλουν να καθορίζουν το μέλλον με ανακλητούς εκπροσώπους μέσω δημοψηφισμάτων;
   
   
3. Η Τρίτη κατηγορία απαρτίζεται από δύο υποκατηγορίες και είναι, οι άμεσα υπεύθυνοι για την συνδρομή τους στον κοινοβουλευτισμό με ποσοστό 9%, οι οποίοι υποχρεούνται να αναθεωρήσουν και να συνδράμουν στη συνδημιουργία του Μετώπου.
   
   α) οι σχετικά σκεπτόμενοι ενεργοί πολίτες που μετέχουν σε πολιτικά κινήματα, πολιτικά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, κοινωνικές ομάδες, μικρά κόμματα), με δογματική πρόταση και εν μέρει κοινωνικό ένστικτο.
   Αυτοί που εντάχθηκαν στον ανταγωνισμό και την αντιπροσώπευση, διατηρώντας μια σχετική οικονομική δυνατότητα η οποία μειώθηκε. Φοβούμενοι να διαβουλευθούν με διαφορετικότητες ακόμη και μικρών ιδεολογικών αποκλίσεων και μη δυνάμενοι ν'αναθεωρήσουν κατά το ελάχιστο, αντιδρούν εγωιστικά και ανασφαλώς σε κάθε ενωτική πρόταση, συνήθως λειτουργώντας διασπαστικά και διχαστικά δια της αποχώρησης
   
   β) οι μη ενεργοί συνειδητοποιημένοι σκεπτόμενοι, περιθωριοποιημένοι από το καθεστώς πολίτες, απέχοντες, διασπασμένοι που απελπισμένα εκφράζουν ατομικά λύσεις, οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια (της ύπνωσης) φώναζαν για καλύτερη οργάνωση και ποιοτική εξέλιξη (τα χρόνια του μαϊμού σοσιαλισμού), με αποτέλεσμα να μην εισακούονται από τους απασχολημένους ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ και να έχουν εξαντληθεί οικονομικά μη ενδίδοντας στον ανταγωνισμό.

 
***
 
Η κοινωνικοπολιτική ομάδα "Αλλάζω" έχοντας λάβει υπόψη της ότι, πολλοί καλούν εδώ και χρόνια σε δημιουργία μετώπων με ποικίλους τρόπους. Παρατηρεί ότι όλοι αυτοί θέτουν πολλά και διαφορετικά προτάγματα, με αποτέλεσμα το ποσοστό που θα τα ασπασθεί, να είναι μικρό και κατ' ουσία να διασπούν το ενιαίο κίνημα.

Όσοι λοιπόν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και την δυναμική του μοναδικού προτάγματος, καλούνται να συμμετέχουν στην αυτοοργάνωση του «Ενιαίου Κινήματος των Δήμων», για να ληφθούν υπόψη του Μετώπου οι θέσεις και οι προτάσεις τους! Έτσι θα παραχθεί μια νέας μορφής ΕΝΙΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ.
 
ΕΛΠΙΖΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΥΛΙΚΑ (ελεύθερο πνεύμα)(το κατάλληλο έμψυχο υλικό), στοχεύουμε στη δημιουργία ενός κινήματος βάσης, με παρουσία σε κάθε Δήμο, Ενιαίου και Αδιάσπαστου, χωρίς κομματικές η παραταξιακές σημαίες και ταμπέλες, με μοναδικό βασικό κανόνα την Ενθάρρυνση της ΕΝΩΤΙΚΗΣ τάσης

Ως εργάτες αυτής της ιδέας, εγγυόμαστε την εύρυθμη λειτουργία του απαιτούμενου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ και την ευελιξία στις ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ βάσει ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ.  
***
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ + ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ.
Οδηγίες για μια επιτυχημένη συνεδρίαση.
 

1. ΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ
2. Προσερχώμενοι στην συνέλευση έχουμε συντάξει μια κόλα α4 με 3 τουλάχιστον ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΌΤΗΤΑ θέματα προς συζήτηση και τα στοιχεία μας(προσοχή η προτεραιότητα αποτελεί ευελιξία και αποφυγή ψηφοφοριών άρα κέρδος χρόνου).(Χωρίς αυτό δεν συμμετέχουμε)
3. Ρόλος Συντονιστή και συμμετεχόντων (ο Συντονιστής τηρεί τον κανονισμό και οι συμμετέχοντες επιβάλλουν την τήρησή του). Σε κάθε μορφής ΑΔΙΕΞΟΔΟ ο συντονιστής απαιτεί ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ.
4. Απευθυνόμαστε πάντα στο σύνολο των συμμετεχόντων και σε καμιά περίπτωση σε κάποιον άμεσα και συγκεκριμένα (πληθυντικός). Σε περίπτωση που η αναφορά μας ή θέση μας αφορά τοποθέτηση ή ερώτηση συγκεκριμένου ατόμου, το αναφέρουμε σε τρίτο πρόσωπο.
5. Στη συνέχεια της πρότασης κάποιου, ο Συντονιστής διενεργεί καταγραφή των εχόντων θετική σύμφωνη γνώμη και με τη σειρά την σχολιάζουν -τεκμηριώνουν όπως οι ίδιοι την αντιλαμβάνονται. Στη συνέχεια γνωμοδοτούν-τεκμηριώνουν οι έχοντες αρνητική γνώμη. Πάλι μέχρι τον τελευταίο. Καταγράφονται και οι αρνητικοί.
6. Κατόπιν ερωτάται η συνέλευση αν υπάρχουν θετικοί η αρνητικοί που αλλάξαν άποψη (αιτιολογώντας, ωστόσο τη μεταβολή αυτή), που σημαίνει ότι αυτόματα προκύπτει αποτέλεσμα ψηφοφορίας (βάσει της αρχής της πλειοψηφίας, κανόνας 60%).
7. Η ψήφος θεωρείται άκυρη όταν δεν συνοδεύεται από την αιτιολογία της γνώμης (τεκμηρίωση ψήφου).
8. ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΙ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΑ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΜΕΛΗ.