Σωτήρης Μανιάτης
Τι είναι αλήθεια τελικά το νερό: πολύτιμο αγαθό, ανθρώπινο δικαίωμα ή μήπως εμπόρευμα της αγοράς;
Με την Ευρώπη να δοκιμάζεται από μια κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά και αξιών, εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν μια απάντηση σε αυτό το ένα καίριο ερώτημα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ενώ αρνείται να αναγνωρίσει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό, όπως έκανε ο ΟΗΕ το 2010.
Αυτό το θέμα καταγράφει και εξετάζει ο Γιώργος Αυγερόπουλος στη νέα του ταινία με τίτλο «Μέχρι την τελευταία σταγόνα - Ο μυστικός πόλεμος του νερού στην Ευρώπη» που απόψε κάνει πρεμιέρα στον κινηματόγραφο «Ααβόρα» (20.30), ενώ από τις 7/12 θα ξεκινήσει να προβάλλεται κανονικά στην Αθήνα («Ααβόρα») και στη Θεσσαλονίκη («Ολύμπιον»).
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ για το νερό, μέσα στο οποίο καθρεφτίζονται οι σύγχρονες ευρωπαϊκές αξίες και η ποιότητα της σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Μια διεθνής συμπαραγωγή της SmallPlanet Productions (Ελλάδα), με το ARTE GEIE (Γαλλία, Γερμανία), την ΕΡΤ (Ελλάδα) και την KG Productions (Γαλλία).
Το «Μέχρι την τελευταία σταγόνα» (http://www.uptothelastdrop.com) ακολουθεί για τέσσερα χρόνια τη ροή του χρήματος και των εταιρικών συμφερόντων, σε δεκατρείς πόλεις έξι χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εκατοντάδες πόλεις, περιφέρειες και κράτη σε όλο τον κόσμο επαναδημοτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσής τους, απορρίπτοντας ως αποτυχημένο το ιδιωτικό μοντέλο διαχείρισης του νερού που δοκίμασαν για δεκαετίες.
Στην Ευρώπη, οι περισσότερες περιπτώσεις καταγράφηκαν στη Γαλλία, την έδρα των μεγαλύτερων και ισχυρότερων πολυεθνικών εταιρειών νερού του πλανήτη. Εννιά περιπτώσεις καταγράφηκαν στη Γερμανία. Παρόλο που το Βερολίνο και το Παρίσι επανάκτησαν τον δημόσιο έλεγχο του νερού τους, κάτι που παρουσιάστηκε εντός συνόρων ως κάτι καλό, η οικονομική και πολιτική ελίτ της Ευρώπης πιέζει μέσω της τρόικας την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία να ιδιωτικοποιήσουν τα δικά τους δημόσια συστήματα ύδρευσης. Είναι ένας κοινός όρος που περιλαμβάνεται σε κάθε μνημόνιο που έχει υπογραφεί μεταξύ των χρεωμένων χωρών και των δανειστών τους.
http://www.efsyn.gr/arthro/nero-ta-symferontakai-ena-ntokimanter
Τι είναι αλήθεια τελικά το νερό: πολύτιμο αγαθό, ανθρώπινο δικαίωμα ή μήπως εμπόρευμα της αγοράς;
Με την Ευρώπη να δοκιμάζεται από μια κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά και αξιών, εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν μια απάντηση σε αυτό το ένα καίριο ερώτημα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ενώ αρνείται να αναγνωρίσει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό, όπως έκανε ο ΟΗΕ το 2010.
Αυτό το θέμα καταγράφει και εξετάζει ο Γιώργος Αυγερόπουλος στη νέα του ταινία με τίτλο «Μέχρι την τελευταία σταγόνα - Ο μυστικός πόλεμος του νερού στην Ευρώπη» που απόψε κάνει πρεμιέρα στον κινηματόγραφο «Ααβόρα» (20.30), ενώ από τις 7/12 θα ξεκινήσει να προβάλλεται κανονικά στην Αθήνα («Ααβόρα») και στη Θεσσαλονίκη («Ολύμπιον»).
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ για το νερό, μέσα στο οποίο καθρεφτίζονται οι σύγχρονες ευρωπαϊκές αξίες και η ποιότητα της σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Μια διεθνής συμπαραγωγή της SmallPlanet Productions (Ελλάδα), με το ARTE GEIE (Γαλλία, Γερμανία), την ΕΡΤ (Ελλάδα) και την KG Productions (Γαλλία).
Το «Μέχρι την τελευταία σταγόνα» (http://www.uptothelastdrop.com) ακολουθεί για τέσσερα χρόνια τη ροή του χρήματος και των εταιρικών συμφερόντων, σε δεκατρείς πόλεις έξι χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εκατοντάδες πόλεις, περιφέρειες και κράτη σε όλο τον κόσμο επαναδημοτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσής τους, απορρίπτοντας ως αποτυχημένο το ιδιωτικό μοντέλο διαχείρισης του νερού που δοκίμασαν για δεκαετίες.
Στην Ευρώπη, οι περισσότερες περιπτώσεις καταγράφηκαν στη Γαλλία, την έδρα των μεγαλύτερων και ισχυρότερων πολυεθνικών εταιρειών νερού του πλανήτη. Εννιά περιπτώσεις καταγράφηκαν στη Γερμανία. Παρόλο που το Βερολίνο και το Παρίσι επανάκτησαν τον δημόσιο έλεγχο του νερού τους, κάτι που παρουσιάστηκε εντός συνόρων ως κάτι καλό, η οικονομική και πολιτική ελίτ της Ευρώπης πιέζει μέσω της τρόικας την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία να ιδιωτικοποιήσουν τα δικά τους δημόσια συστήματα ύδρευσης. Είναι ένας κοινός όρος που περιλαμβάνεται σε κάθε μνημόνιο που έχει υπογραφεί μεταξύ των χρεωμένων χωρών και των δανειστών τους.
http://www.efsyn.gr/arthro/nero-ta-symferontakai-ena-ntokimanter
RSS Feed
