Ελεγχόμενες Κοινότητες

Οι ελεγχόμενες κοινότητες (gated communities)[= κοινότητες πίσω από κάγκελα] είναι μια μορφή κοινοτήτων που περιέχουν ελεγχόμενους εισόδους για τους πεζούς, τα ποδήλατα και τα αυτοκίνητα. Περισσότερα από 7 εκατομμύρια νοικοκυριά -περίπου 6% του συνόλου των ΗΠΑ- βρίσκονται σε τέτοιες κατοικίες πίσω από τοίχους και φράχτες. Περίπου 4 εκατομμύρια του συνόλου βρίσκονται σε κοινότητες όπου η πρόσβαση ελέγχεται από πύλες, κωδικούς εισόδου, κλειδο-κάρτες ή φρουρούς ασφαλείας. Οι ελεγχόμενες κοινότητες συνήθως αποτελούνται από αραιοκατοικημένους δρόμους και περιλαμβάνουν διάφορες ανέσεις. Η δημοτικότητα των ελεγχόμενων κοινοτήτων είναι σε άνοδο σε εθνικό επίπεδο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες προγραμματισμού στέγασης (Wikipedia, El Nasser 2002).

​Ταξινόμηση των ελεγχόμενων κοινοτήτων:
Λόγοι για να μένεις σε ελεγχόμενες κοινότητες:
-«Αισθάνομαι καθαρός και ασφαλής»
Η ελεγχόμενη πρόσβαση είναι «ένα θέμα ασφάλειας, όχι τόσο από εγκληματικά στοιχεία […]. Περιορίζει την ποσότητα των ανθρώπων που μπορούν να εισέλθουν.»
-«Είναι όμορφο, ήσυχο, ιδιωτικό.»
-«Λίγο πολύ γνωρίζεις όλους όσους έρχονται μέσα ή πάνε έξω. Υπάρχει λιγότερη κίνηση.»
-«Είναι για όλους, δεν είναι μόνο για τους πλούσιους. Τα παιδιά σας μπορούν πραγματικά να παίξουν στο δρόμο, όπως κάναμε στα παλιότερα χρόνια.»
-«Μερικοί άνθρωποι νομίζουν πως οι κλειστές κοινότητες είναι αποκλειστικές. Κάποιοι τις σκέφτονται σαν εγγύηση. Αλλά οι περισσότεροι σκέφτονται για την ιδιωτική τους ζωή.»
-«Η ελπίδα της ανόδου των τιμών ιδιοκτησιών, το δέλεαρ του γοήτρου, η επιθυμία να δημιουργηθούν εμπόδια από τις φτωχότερες γειτονιές ή μία διαφορετική φυλή (El Nasser 2002).» [νεο-αστικά γκέτο]
«Τα κίνητρα για τη διαβίωση σε μια ελεγχόμενη κοινότητα προκύπτει κυρίως από το φόβο της εγκληματικότητας και το φόβο του διαφορετικού (Le Goix 2003)»
Κριτική
-Δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για τυχόν γενική μόνιμη μείωση της εγκληματικότητας σε πλήρως οριοθετημένες κοινότητες ή σε οχυρωμένους δρόμους στην Ζώνη Ασφαλείας (Blakely, Snyder 1997).
-Τα τείχη και οι πύλες δεν σταματάνε πάντα το έγκλημα . Στην Ατλάντα, οι διαρρήκτες στόχευαν κλειστές κοινότητες το 1995. Έκλεψαν 1 εκατομμύρια δολάρια σε κοσμήματα, μετρητά και ασήμι από τουλάχιστον 90 σπίτια πριν να τους πιάσουν. Οι τοπικές συμμορίες χρησιμοποιούν συχνά το λαβύρινθο των απαγορευμένων δρόμων, προκειμένου να αποφύγουν την αστυνομία και να ελέγχουν τον τόπο τους.
-Η υγεία των γειτονιών εξαρτάται από την επαφή μεταξύ των ανθρώπων όλων των εισοδημάτων και των φυλών. Όταν άνθρωποι με υψηλότερα εισοδήματα χτίζουν τοίχους γύρω τους για να αποφεύγουν τους πιο φτωχούς, υπάρχει μικρότερη πιθανότητα να βελτιωθεί η γύρω περιοχή. Δημιουργούνται θύλακες σταθερότητας στις θάλασσες της αποσύνθεσης. Οι κλειστές κοινότητες είναι ανάθεμα για την ζωή των πολιτών.
-Αυτό που κάνουν είναι να απομονώνονται συγκεκριμένες συνοικίες από τις άλλες και από το δημόσιο χώρο (El Nasser 2002).
-Χωρίς μια κοινότητα, δεν έχουμε ελπίδα για την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων μας, και ποτέ πραγματικά δεν κερδίζουμε τον έλεγχο των φτωχότερων γειτονιών μας (Blakely, Snyder 1997).
Όταν οι δημόσιες υπηρεσίες και ακόμη η τοπική αυτοδιοίκηση ιδιωτικοποιηθεί, όταν η κοινότητα της υπευθυνότητας σταματάει στις πύλες, η λειτουργία και η ίδια η ιδέα της δημοκρατίας απειλείται . Οι πύλες και τα οδοφράγματα που χωρίζουν τους ανθρώπους τον έναν από τον άλλο, επίσης, μειώνουν την δυνατότητα των ανθρώπων να καταλάβουν ο ένας τον άλλον και να δεσμευτούν για κάθε κοινό ή συλλογικό σκοπό. Εν ολίγοις, οι πύλες μειώνουν την ευκαιρία για κοινωνική επαφή, και χωρίς κοινωνική επαφή, αυτό το έθνος είναι λιγότερο πιθανό να εκπληρώσει το κοινωνικό συμβόλαιό του (Blakely, Snyder 1997).
Πηγή

---