Ο σύγχρονος κόσμος μας κινείται με πολύ γοργούς ρυθμούς πάνω σ έναν εξαιρετικά επικίνδυνο, απρόβλεπτο και πρωτόγνωρο δρόμο...
...τόσο σε ότι αφορά τα περιβαλλοντικά ζητήματα όσο και τα κοινωνικά συσσωρευμένα παγκόσμια προβλήματα.
Φτάσαμε σ αυτό το δρόμο έχοντας αναδείξει την ύλη και τα παράγωγά της, το χρήμα και τον ατομικό πλούτο, σαν πρώτιστα αξιακά γεγονότα, αφήνοντας πίσω πανανθρώπινες αξίες και κοινές δυνατότητες.
Η συντριπτική μερίδα των πολιτών όλου του κόσμου το αισθάνεται, το καταλαβαίνει, το γνωρίζει, ή το διαπιστώνει αλλά δείχνει αδύναμη και ανίσχυρη να αντιδράσει, να δημιουργήσει και να εγκαταστήσει κάποια άλλη υγιή κοινωνική πραγματικότητα και έναν άλλο βιώσιμο προσανατολισμό.
Είναι και επιστημονικά επιβεβαιωμένη η πραγματικότητα ότι, σαν ανθρώπινη κοινότητα, δημιουργούμε συνεχώς και σε παγκόσμια κλίμακα, πολύ μεγαλύτερα και σοβαρότερα προβλήματα, από όσα υποτίθεται ότι με τις σύγχρονες δυνατότητές μας επιλύουμε.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι βασικά γιατί οι κοινωνίες μας, παρά την τεράστια και συνεχή τεχνολογική και επιστημονική μας πρόοδο, εξακολουθούν να αναπαράγουν συνεχώς τα ίδια πρότυπα και τις ίδιες μεθόδους, που κρίνονται πλέον ξεκάθαρα ανεπαρκείς, αναποτελεσματικές, αποσταθεροποιητικές και εξαιρετικά επικίνδυνες για τη ζωή στον πλανήτη μας.
Την ίδια στιγμή... με την τεχνολογία να απογειώνεται σε εντυπωσιακά και υψηλότατα επίπεδα και τις ζωές των πολιτών να υποβαθμίζονται, να εξαθλιώνονται και να σκλαβοποιούνται, παράδοξα και παράλογα, δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να καταλάβει το πιθανότερο μελλοντικό σενάριο.
Είναι βέβαιο ότι η τεχνολογική ανεργία συνεχώς θα αυξάνεται (ή θα ελέγχεται τεχνητά σε οριακά επίπεδα), οι μηχανές και οι αυτοματισμοί θα βγάζουν από την αγορά εργασίας όλο και περισσότερους εργαζόμενους, οι εργαζόμενοι αυτοί θα περιθωριοποιούνται χάνοντας την αγοραστική τους δύναμη και τότε σαν παγκόσμια ανθρώπινη κοινότητα θα πρέπει να αποφασίσουμε ανάμεσα σε δύο δρόμους.
Ή την άσκηση επιδοματικής πολιτικής για τις αυξανόμενες συνεχώς ομάδες των ανθρώπων που πλήττονται (βασικό εισόδημα κλπ), ώστε το σύστημα να συνεχίσει να συντηρείται με τους πολίτες σε επίπεδα φτώχειας, ή το να περάσουμε επιτέλους σε ένα άλλο κοινωνικό μοντέλο αφθονίας και άμεσης πρόσβασης. Αφού οι μηχανές, οι αυτοματισμοί και τα σύγχρονα τεχνολογικά μας εργαλεία θα είναι πλέον σε θέση να παράξουν ότι χρειαζόμαστε, δηλαδή αφθονία, τότε θα πρέπει να περάσουμε σε ένα άλλο μοντέλο στο οποίο δεν θα υπάρχουν πια οι περιορισμοί και οι ανισότητες που υπάρχουν σήμερα.
Κράτα το αυτό το σκεπτικό για τη συνέχεια αναγνώστη, συλλογίσου το καλά.
Η τεχνολογική μας δυνατότητα να παράξουμε αφθονία υπάρχει ήδη από πολλά χρόνια. Όμως...
Η οικονομική παγκοσμιοποίηση, η νομισματική ενοποίηση, η Νέα Τάξη πραγμάτων, το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο και το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα, αποτελούν παράγοντες και προσωπεία του κυριαρχικού και δικτατορικού νομισματικού συστήματος, το οποίο χρησιμοποιεί πάντα τις ίδιες μεθόδους προκειμένου να ελέγχει και να εξουσιάζει την παγκόσμια κοινότητα.
Όλοι αυτοί βρίσκονται από τη μεριά του προβλήματος...
Το σύστημα αυτό γνωρίζει πολύ καλά να κάνει πολέμους για την κατάκτηση φυσικών πόρων και πετρελαϊκών αποθεμάτων, να δημιουργεί τεχνητές οικονομικές κρίσεις σε αδύναμες χώρες, να παράγει φτώχεια, χρέη, εκμετάλλευση, ανισότητες, βία, συγκρούσεις, στερήσεις βασικών αγαθών, καταστροφή και μόλυνση του περιβάλλοντος και φυσικά την αναίτια δυστυχία και τον πόνο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους...
Το σύστημα αυτό βασίζεται ιδιαίτερα στον εκφοβισμό, την ανασφάλεια και τον αποπροσανατολισμό των λαών, τη συνεχή δημιουργία πλαστών καταναλωτικών αναγκών (δηλαδή φόβων...), τον ανήθικο ανταγωνισμό (δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός) και τον αδιάκοπο αγώνα του ενός ενάντια στον άλλο για την απόκτηση του συγκριτικού πλεονεκτήματος σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.
Πάνω απ όλα το καπιταλιστικό αυτό σύστημα βασίζεται σε ένα ληστρικό τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό, ακατανόητο και παράλογο σύστημα, το οποίο κατακλέβει και οδηγεί στις υπάρχουσες ελίτ, όλο τον παραγόμενο οικονομικό πλούτο των πολιτών του κόσμου μας.
Το σύστημα αυτό δεν γνωρίζει ούτε ηθική, ούτε αξίες, ούτε δίκαιο...
...και χωρίς ηθική, αληθινές αξίες και δίκαιο ο πολιτισμός μας βρίσκεται σε εφιαλτικά επίπεδα.
Το οικολογικό, πράσινο και εναλλακτικό κίνημα δεν είναι κάτι καινούριο στον κόσμο μας.
Υπάρχει πάρα πολλά χρόνια και δραστηριοποιείται με πολλούς τρόπους, σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου μας, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει τις κυβερνήσεις και τους πολίτες, κυρίως επάνω στα περιβαλλοντικά ζητήματα, τη μόλυνση, την ανακύκλωση, τα σκουπίδια, τα δάση, τη βιοποικιλότητα, τα οικοσυστήματα, την αυτάρκεια, την αποανάπτυξη, τις νέες τεχνολογίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το προσφυγικό, τα δικαιώματα και την προστασία των ζώων και πολλά άλλα πραγματικά σοβαρά ζητήματα.
Η αποτελεσματικότητα όμως όλων αυτών των προσπαθειών και των δραστηριοτήτων, μπροστά στην ανυπολόγιστη, ισοπεδωτική και πολυεπίπεδη καταστροφή που δημιουργεί το υπάρχον κυριαρχικό κοινωνικό μοντέλο, φαντάζει σχεδόν ασήμαντη και μηδαμινή, χωρίς φυσικά αυτή η διαπίστωση να μειώνει ή να απαξιώνει τον σπουδαίο και άνισο αγώνα όλων αυτών των ανθρώπων που στελεχώνουν και συμμετέχουν σε αυτές τις οικολογικές και εναλλακτικές ομάδες.
Απλά το "θηρίο" που έχουν απέναντί τους είναι παντού και πανίσχυρο και προφανώς οι τρόποι δράσης που ακολουθούν οι περισσότεροι από αυτούς τους οργανισμούς δεν είναι οι καταλληλότεροι για να το κλονίσουν ή να αλλάξουν τον κατεστημένο κοινωνικό προσανατολισμό.
Έτσι οι πιο πολλές Οικολογικές-Εναλλακτικές οργανώσεις λειτουργούν και δραστηριοποιούνται σε πολύ συγκεκριμένα και μεμονωμένα προγράμματα και στόχους, παράγοντας συγκεκριμένο και μεμονωμένο έργο.
Το έργο αυτό αφορά είτε καθαρά οικολογικά και περιβαλλοντικά ζητήματα είτε και ζητήματα ανθρώπινων δικαιωμάτων, νέων τεχνολογιών κλπ.
Η μόλυνση των ωκεανών ή της ατμόσφαιρας, η φροντίδα των δασών, η προστασία των οικοσυστημάτων, των φαλαινών και άλλων υπό εξαφάνιση ειδών, η κλιματική αλλαγή, οι τρόποι καλλιέργειας της γης, το προσφυγικό και πολλά άλλα ζητήματα, αποτελούν το αντικείμενο της μεμονωμένης δράσης και του ενδιαφέροντος των οικολογικών οργανώσεων.
Δυστυχώς όμως, αντί οι κοινωνίες μας να αντιλαμβάνονται την ουσία και την αναγκαιότητα του οικολογικού-εναλλακτικού κινήματος, όλοι σχεδόν αυτοί οι οργανισμοί θεωρούνται, τόσο από τις κυβερνήσεις και το πολιτικό σύστημα όσο και από τους πολίτες, πιο πολύ σαν γραφικοί και συμπαθείς οικολόγοι, μαϊντανοί στο περιθώριο της κοινωνικής σούπας, παρά σαν μια σοβαρή, επιστημονική και ολοκληρωμένη κοινωνική πρόταση, που φωτίζει μια διαφορετική και βιώσιμη κατεύθυνση.
Όπως καταλαβαίνεις αναγνώστη, ως γραφικοί και συμπαθείς οικολόγοι, δεν αποτελούν κανένα σοβαρό κίνδυνο για ένα τόσο βαθιά εγκατεστημένο σύστημα.
Ίσα ίσα που μάλλον παίζουν και το ρόλο της βαλβίδας εκτόνωσης, για κάποιους πολίτες των οποίων οι ευαισθησίες διεγείρονται από τις συγκεκριμένες οικολογικές δράσεις, στις οποίες βρίσκουν μια διέξοδο από τα καθημερινά τους αδιέξοδα, που είναι συνέπεια του αγώνα επιβίωσης στην άδικη κοινωνία της εκμετάλλευσης και του ατομικού κέρδους.
Μια μερίδα βέβαια από αυτές τις οργανώσεις έχει επιλέξει τη συνδιαλλαγή με το κυριαρχικό σύστημα, το "θηρίο", θεωρώντας ίσως ότι με αυτό τον τρόπο είτε θα είναι πιο αποτελεσματικές είτε θα εξυπηρετούν άλλους σκοπούς...
Είναι γνωστά σε όλους μας τα πράσινα κόμματα, η πράσινη οικονομία, η πράσινη ανάπτυξη, οι πράσινες οικονομικές επιδοτήσεις και φυσικά τα πράσινα τα άλογα...
Η διαπλοκή και η συνδιαλλαγή αυτή είναι φανερό ότι δεν είναι παρά άλλο ένα προσωπείο του ίδιου κυριαρχικού καπιταλιστικού συστήματος, που μέσα από τις νέες ορολογίες και τα νέα μοδάτα "κοστούμια" εξακολουθεί να φροντίζει μονάχα για τα κέρδη του και τον παγκόσμιο έλεγχο.
Και η "ρόδα συνεχίζει να γυρίζει", η αναίτια δυστυχία παραμένει και εξαπλώνεται, τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και η ζωή στον πλανήτη μας εξακολουθεί να διατρέχει σοβαρότατο κίνδυνο.
Ο κόσμος μας σήμερα αναγνώστη έχει βαλτώσει, έχει απόλυτη ανάγκη από ένα νέο πολιτισμικό μοντέλο... γιατί βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της εξέλιξής του, σε ένα οριακό σημείο όπου χρειάζεται πλέον να περάσει από το επίπεδο του Πολιτισμού τύπου 0 στον Πολιτισμό τύπου 1. (Κλίμακα Καρντάσεφ)
Και αυτή η μετάβαση είναι η πιο δύσκολη απ όλες, γιατί απαιτεί να ξεπεράσουμε πολλές και συσσωρευμένες κοινωνικές ασθένειες και τεχνητούς περιορισμούς και να επανασχεδιάσουμε δομές, αξίες, πρότυπα και στόχους.
Σε αυτή τη μετάβαση είναι απολύτως απαραίτητο ένα μαζικό, ολιστικό και αφυπνισμένο Οικολογικό-Εναλλακτικό Κίνημα το οποίο θα βοηθήσει την κοινωνία να κατανοήσει τις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται για το επόμενο αυτό σημαντικό της βήμα και θα της παρουσιάσει μια ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη πρόταση προς ένα διαφορετικό βιώσιμο προσανατολισμό.
Ο ρόλος αυτού του σύγχρονου, μαζικού, ολιστικού Οικολογικού-Εναλλακτικού κινήματος, θα είναι να δείξει και να παρουσιάσει με κάθε τρόπο στην κοινωνία, τις υφιστάμενες, διαθέσιμες και βιώσιμες λύσεις και επιλογές, δυνατότητες που μπορούν να μας βγάλουν από αυτό το βαθύ τέλμα.
Επιλογές και λύσεις που έρχονται κυρίως μέσα από τους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας αλλά και από τα υφιστάμενα φυσικά συστήματα και τους διαθέσιμους πόρους του πλανήτη μας.
Το κίνημα για το οποίο μιλώ, αγαπητέ αναγνώστη, δεν θα έχει καμία σχέση ή ομοιότητα με τις οικολογικές οργανώσεις και τις εναλλακτικές ομάδες που υπάρχουν σήμερα.
Σ έναν κόσμο που δεν αμφισβητεί τις δομές, τα πρότυπά του, τις στρεβλές του αξίες και τις εφηβικές του ασθένειες, καταστρέφοντας ουσιαστικά το μέλλον των παιδιών του, η Οικολογική πρόταση οφείλει να είναι ξεκάθαρη, επιστημονική και αυτόφωτη, να τονίζει και να υπογραμμίζει ότι τα προβλήματά μας είναι πρακτικά, τεχνικά και παγκόσμια, και να προτείνει τις υπαρκτές λύσεις μέσα από την έξυπνη χρήση της υφιστάμενης υψηλής τεχνολογίας.
Να περιλαμβάνει και να αναφέρεται σε μια αδιαίρετη, ολιστική και ολοκληρωμένη θέαση και διαχείριση των κοινωνιών και του πλανήτη μας, όλων των ειδών της ζωής που φιλοξενούνται σε αυτόν, στην αρμονία, την φροντίδα και τη διατήρηση όλων των φυσικών συστημάτων και όλης της βιοποικιλότητας.
Η Οικολογική οπτική πρέπει να δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν είμαστε κυρίαρχοι αλλά φιλοξενούμενοι του πλανήτη, ότι τα παγκόσμια προβλήματά μας και οι στρεβλές αξίες που επικράτησαν, οφείλονται κυρίως στις αρνητικές συνέπειες των βιομηχανικών επαναστάσεων και της υλιστικής κυριαρχίας, που μας οδήγησαν σαν είδος στην αποκοπή μας από τη φύση και τις διεργασίες της.
Γιατί κάπως έτσι γίναμε μάζα, πλήθος, λαός, όχλος, καταναλωτές, αριθμοί...
Η μετάβασή μας στον Πολιτισμό τύπου 1 απαιτεί μια σειρά από ριζικές αλλαγές στον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.
Τεχνητοί περιορισμοί και ψεύτικοι διαχωρισμοί δεν είναι πλέον συμβατοί σε ένα τέτοιο βήμα.
Ο πλανήτης μας είναι ένας ολοζώντανος οργανισμός, κοινό και μοναδικό σπίτι όλων μας, κάθε μορφής ζωής που φιλοξενεί και γι αυτό χρειάζεται να αλλάξει ριζικά η σχέση μας με αυτόν και τους πόρους του, να πάψουμε να τον λεηλατούμε και να τον καταστρέφουμε για να εξυπηρετούμε τα άπληστα και ανόητα σχέδιά μας, καταστρέφοντας ουσιαστικά το μέλλον μας σαν είδος.
Η αλλαγή του ενεργειακού μας μοντέλου από τα ορυκτά καύσιμα και το πετρέλαιο σε άλλες υπαρκτές και φιλικές για το περιβάλλον μορφές παραγωγής ενέργειας, αποτελεί τεράστια προτεραιότητα γιατί θα μας οδηγήσει στην απελευθέρωση της ενέργειας και την ελεύθερη πρόσβαση όλων σε αυτή.
Η ενέργεια είναι η βάση κάθε πολιτισμού και στον υφιστάμενο πολιτισμό μας δυστυχώς αποτελεί αντικείμενο συγκρούσεων και κερδοσκοπίας.
Ο πλανήτης μας αποτελείται από 75% νερό και η τεχνολογία του υδρογόνου, για παράδειγμα, έχει κάνει σπουδαία άλματα στις μέρες μας (βλέπε Πέτρος Ζωγράφος).
Η τεράστια καινοτομία της τεχνολογίας του ΠΖ είναι η δυνατότητα που δίνει για παράκαμψη του 2ου θερμοδυναμικού νόμου, γεγονός που οδηγεί την ανθρωπότητα στην απελευθέρωσή της από τα ορυκτά καύσιμα και τις μηχανές εσωτερικής καύσης.
Οι ενεργειακές λύσεις που μας παρέχει ο πλανήτης μας σήμερα είναι πολλές, το ίδιο και τα επιστημονικά και τεχνολογικά μας εργαλεία για να τις αξιοποιήσουμε για το όφελος όλων.
Ο μόνος λόγος που εξακολουθούμε να καίμε ορυκτά καύσιμα ακόμα είναι τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών και της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η ουσιαστική επίσης αδελφοποίηση όλων των λαών και η ουσιαστική συνεργασία όλων για να επιλύσουμε ενωμένοι τα προβλήματά μας, γιατί τα προβλήματά μας είναι παγκόσμια, είναι πολύ μεγάλη προτεραιότητα.
Οι τοπικοί πολιτισμοί και η διαφορετικότητα των λαών πρέπει να είναι παράγοντες εμπλουτισμού του πανανθρώπινου πολιτισμού και όχι παράγοντες συγκρούσεων και κυριαρχίας.
Ο τερματισμός της πείνας, των ανισοτήτων και της φτώχειας, με τη δημιουργία αφθονίας και αυτάρκειας αγαθών και υπηρεσιών για όλους τους πολίτες του κόσμου μας, αποτελεί πρώτιστη αναγκαιότητα όπως και σαφή ένδειξη πολιτισμού, ηθικής και δίκαιου.
Τα παγκόσμια προβλήματα της πείνας και της φτώχειας πολλαπλασιάστηκαν και συσσωρεύτηκαν εξ αιτίας του τεχνητού περιβάλλοντος στέρησης και σπανιότητας που επιβάλλει το καπιταλιστικό και χρηματοπιστωτικό μοντέλο.
Οι πολίτες όλου του κόσμου χρειάζονται άμεση και ελεύθερη πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες που έχουν ανάγκη, δεν χρειάζονται χρήματα.
Γι αυτό τον απλό λόγο η μετάβαση σε ένα άλλο οικονομικό μοντέλο είναι απολύτως αναγκαία.
Το νέο αυτό οικονομικό μοντέλο θα πρέπει να βασίζεται στους υφιστάμενους και διαθέσιμους φυσικούς πόρους, να αξιοποιεί στο έπακρο και με νοημοσύνη τις τεχνολογικές σύγχρονες δυνατότητες και να παράγει αφθονία και επάρκεια αγαθών για όλους ανεξαίρετα τους πολίτες του κόσμου μας.
Η δημιουργία πραγματικής αφθονίας και αυτάρκειας αγαθών, για όλους τους πολίτες του κόσμου μας, είναι πλέον σήμερα, για πρώτη και μοναδική φορά, εφικτή και δυνατή με τη χρήση της τεχνολογίας και αυτό είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός.
Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε αυτή τη σπουδαία δυνατότητα, τα βήματά μας μέχρι εδώ πέρασαν πάντα μέσα από περιβάλλοντα στερήσεων και σπανιότητας και σήμερα μπορούμε όλα αυτά να τα αφήσουμε για πάντα πίσω.
Η ύπαρξη πείνας και φτώχειας στον κόσμο μας καταδεικνύουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το πόσο απαράδεκτη και αναποτελεσματική είναι πλέον η διανομή των βασικών αγαθών μέσα από τις χρηματοπιστωτικές μεθόδους.
Γι αυτό η βάση σχεδιασμού του παραγωγικού μας μοντέλου πρέπει να συμβαδίζει απόλυτα με την φέρουσα δυνατότητα των φυσικών πόρων και όχι με τις άπληστες κατασκευασμένες ανάγκες του νομισματικού οικονομικού μοντέλου.
Η Οικονομία βάσει Πόρων (Resource Based Economy) έχει ήδη περιγραφτεί και προταθεί από τον Ζακ Φρέσκο και το Venus Project, το παγκόσμιο αυτό κοινωνικό σχέδιο, το οποίο θεωρεί ότι η φύση, η τεχνολογία και ο άνθρωπος μπορούν και πρέπει πλέον να συνυπάρχουν αρμονικά, φιλικά και βιώσιμα και όχι το ένα σε βάρος του άλλου.
Το όραμα του Ζακ Φρέσκο δεν γνωρίζει περιορισμούς και όρια γιατί συνεχώς εκσυγχρονίζεται από τις νέες γνώσεις και τις νέες δυνατότητες που θα παρουσιάζονται.
Εγκαταλείποντας σταδιακά τους φραγμούς και τους τεχνητούς περιορισμούς του χρηματοπιστωτικού μοντέλου, με την έξυπνη χρήση της σύγχρονης υψηλής τεχνολογίας, μπορούμε εύκολα να παράξουμε αφθονία και αυτάρκεια αγαθών και υπηρεσιών για όλους τους πολίτες του κόσμου, δίνοντάς τους την άμεση πρόσβαση σε αυτά χωρίς χρήματα, μεσάζοντες, χρεώσεις κλπ.
Σκέψου, για παράδειγμα, πόσο γρήγορα ολόκληρος ο πλανήτης δικτυώθηκε στο ίντερνετ. Ένα ανάλογο δίκτυο παραγωγής και διανομής των αγαθών, σχετιζόμενο άμεσα με τις πραγματικές ανάγκες και τη φέρουσα δυνατότητα των φυσικών πόρων, μπορεί να υπάρξει με τη χρήση της τεχνολογίας (αυτοματισμοί, ρομποτική κλπ).
Η τεχνολογία, στην πρόταση του Φρέσκο, πρέπει άμεσα να πάψει να αποτελεί τον όμηρο στα χέρια του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης και τα αποτελέσματά της να δοθούν στην κοινωνία χωρίς διακρίσεις.
Η επιστήμη και η τεχνολογία αποτελούν πάντα τις ασφαλέστερες πυξίδες για έναν διαρκώς αναδυόμενο πολιτισμό και σήμερα συνεχίζουν να εγκληματούν, σε πολλές περιπτώσεις σε βάρος τόσο των πολιτών όσο και του περιβάλλοντος.
Για να υπάρξει και κυρίως για να καταστεί ουσιαστικό και αποτελεσματικό ένα μαζικό Οικολογικό και Εναλλακτικό Κίνημα και να παρουσιάσει μια διαφορετική, ασφαλή και βιώσιμη πρόταση μέσα στην κοινωνία, χρειάζεται να εγκαταλείψει τις μέχρι σήμερα πρακτικές του, να εγκαταλείψει τους περιορισμούς και τις επί μέρους προσεγγίσεις του και να δει ξεκάθαρα την ολοκληρωμένη εικόνα του σύγχρονου κόσμου μας.
Απαιτείται η ανάληψη της κοινής ευθύνης και η στενή συνεργασία όλων εκείνων των οργανισμών και των συλλογικοτήτων που αντιλαμβάνονται την οπτική που περιγράφεται σε αυτό το κείμενο προς ένα κοινό προσανατολισμό.
Απαιτείται να βρεθούμε όλοι, υπεύθυνα και σοβαρά, σε μια κοινή σελίδα με στόχο την αφύπνιση και ενεργοποίηση της κοινωνίας προς τις κοινές αληθινές πανανθρώπινες αξίες και τις υφιστάμενες τεχνολογικές δυνατότητες.
Η εικόνα του κόσμου μας είναι ξεκάθαρη, τα προβλήματα και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται γνωστές όπως και οι εφικτές λύσεις.
Αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε το αυτονόητο πραγματικότητα.
Όχι άλλες ατελείωτες συζητήσεις, διαδικασίες, επιτροπές και κομματικού τύπου λογικές, μα ουσιαστικές, απλές και στοχευμένες δράσεις και ενέργειες.
Το Οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο του κόσμου μας έχει ξεκάθαρους λόγους που αναπαράγει συνεχώς τις ίδιες μεθόδους και τις ίδιες πρακτικές.
Έχουν τη δύναμη, την ισχύ και όλα τα μέσα στη διάθεσή τους.
Ένα τέτοιο κατεστημένο είναι αφελές, αναποτελεσματικό και ανόητο να το πολεμήσει κάποιος κατά μέτωπο.
"Ποτέ δεν αλλάζεις τα πράγματα πολεμώντας την υπάρχουσα κατάσταση.
Για ν αλλάξεις κάτι, φτιάξε ένα νέο μοντέλο που θα κάνει το παλιό παρωχημένο και άχρηστο". Bucky Fuller
Ένα νέο Οικολογικό-Εναλλακτικό Κίνημα χρειάζεται να αφοσιωθεί, να ασχοληθεί και να παρουσιάσει μονάχα τις σύγχρονες εναλλακτικές δυνατότητες, το νέο εφικτό κοινωνικό μοντέλο, χρειάζεται να εμπνεύσει και να πάρει με το μέρος του καινοτόμους και οραματιστές επιστήμονες, τους ενεργούς και αφυπνισμένους πολίτες.
Δεν χρειάζεται καμία απολύτως αντιπαράθεση ή σύγκρουση με το παλιό.
Αν υπάρχει κάποιος λόγος γι αυτό το σύντομο πέρασμά μας από αυτή τη γη, τότε αυτός είναι το να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο, γιατί έτσι μονάχα θα είναι καλύτερος και για μας και τα παιδιά μας.
United we stand - divided we fall
[email protected]
ΠΑΝΓΑΙΑ ΑΜΚΕ
Σχόλια:
1) Θα πρέπει να μιλάμε για ατομική επάρκεια και λιτή αφθονία με την έννοια ότι γενικά σε αφθονία βρίσκονται τα φυσικά συλλογικά και κοινωνικά αγαθά (τα "Κοινά" λεγόμενα), δηλαδή μπορούμε να μιλάμε για συλλογική και όχι ατομική αφθονία.
2) Οι πόροι του πλανήτη είναι πεπερασμένοι, γιαυτό μια οικονομία που θα στηρίζεται σε αυτούς τους πόρους δεν μπορεί να είναι αενάως ανοδική με εκθετική μάλιστα καμπύλη που την παρουσιάζουν οι "επιστήμονες" καθεστωτικοί οικονομολόγοι. Θα πρέπει λοιπόν να ορισθούν από τις κοινωνίες δημοκρατικά και ορθολογικά αυτά τα όρια για κάθε περιοχή και τόπο. Από κει και πέρα στήριγμα στους τοπικούς πόρους καταρχήν και στη συνέχεια δίκαιες ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπινων κοινοτήτων για αναπλήρωση των ΄τυχόν τοπικών ελλείψεων
...τόσο σε ότι αφορά τα περιβαλλοντικά ζητήματα όσο και τα κοινωνικά συσσωρευμένα παγκόσμια προβλήματα.
Φτάσαμε σ αυτό το δρόμο έχοντας αναδείξει την ύλη και τα παράγωγά της, το χρήμα και τον ατομικό πλούτο, σαν πρώτιστα αξιακά γεγονότα, αφήνοντας πίσω πανανθρώπινες αξίες και κοινές δυνατότητες.
Η συντριπτική μερίδα των πολιτών όλου του κόσμου το αισθάνεται, το καταλαβαίνει, το γνωρίζει, ή το διαπιστώνει αλλά δείχνει αδύναμη και ανίσχυρη να αντιδράσει, να δημιουργήσει και να εγκαταστήσει κάποια άλλη υγιή κοινωνική πραγματικότητα και έναν άλλο βιώσιμο προσανατολισμό.
Είναι και επιστημονικά επιβεβαιωμένη η πραγματικότητα ότι, σαν ανθρώπινη κοινότητα, δημιουργούμε συνεχώς και σε παγκόσμια κλίμακα, πολύ μεγαλύτερα και σοβαρότερα προβλήματα, από όσα υποτίθεται ότι με τις σύγχρονες δυνατότητές μας επιλύουμε.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι βασικά γιατί οι κοινωνίες μας, παρά την τεράστια και συνεχή τεχνολογική και επιστημονική μας πρόοδο, εξακολουθούν να αναπαράγουν συνεχώς τα ίδια πρότυπα και τις ίδιες μεθόδους, που κρίνονται πλέον ξεκάθαρα ανεπαρκείς, αναποτελεσματικές, αποσταθεροποιητικές και εξαιρετικά επικίνδυνες για τη ζωή στον πλανήτη μας.
Την ίδια στιγμή... με την τεχνολογία να απογειώνεται σε εντυπωσιακά και υψηλότατα επίπεδα και τις ζωές των πολιτών να υποβαθμίζονται, να εξαθλιώνονται και να σκλαβοποιούνται, παράδοξα και παράλογα, δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να καταλάβει το πιθανότερο μελλοντικό σενάριο.
Είναι βέβαιο ότι η τεχνολογική ανεργία συνεχώς θα αυξάνεται (ή θα ελέγχεται τεχνητά σε οριακά επίπεδα), οι μηχανές και οι αυτοματισμοί θα βγάζουν από την αγορά εργασίας όλο και περισσότερους εργαζόμενους, οι εργαζόμενοι αυτοί θα περιθωριοποιούνται χάνοντας την αγοραστική τους δύναμη και τότε σαν παγκόσμια ανθρώπινη κοινότητα θα πρέπει να αποφασίσουμε ανάμεσα σε δύο δρόμους.
Ή την άσκηση επιδοματικής πολιτικής για τις αυξανόμενες συνεχώς ομάδες των ανθρώπων που πλήττονται (βασικό εισόδημα κλπ), ώστε το σύστημα να συνεχίσει να συντηρείται με τους πολίτες σε επίπεδα φτώχειας, ή το να περάσουμε επιτέλους σε ένα άλλο κοινωνικό μοντέλο αφθονίας και άμεσης πρόσβασης. Αφού οι μηχανές, οι αυτοματισμοί και τα σύγχρονα τεχνολογικά μας εργαλεία θα είναι πλέον σε θέση να παράξουν ότι χρειαζόμαστε, δηλαδή αφθονία, τότε θα πρέπει να περάσουμε σε ένα άλλο μοντέλο στο οποίο δεν θα υπάρχουν πια οι περιορισμοί και οι ανισότητες που υπάρχουν σήμερα.
Κράτα το αυτό το σκεπτικό για τη συνέχεια αναγνώστη, συλλογίσου το καλά.
Η τεχνολογική μας δυνατότητα να παράξουμε αφθονία υπάρχει ήδη από πολλά χρόνια. Όμως...
Η οικονομική παγκοσμιοποίηση, η νομισματική ενοποίηση, η Νέα Τάξη πραγμάτων, το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο και το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα, αποτελούν παράγοντες και προσωπεία του κυριαρχικού και δικτατορικού νομισματικού συστήματος, το οποίο χρησιμοποιεί πάντα τις ίδιες μεθόδους προκειμένου να ελέγχει και να εξουσιάζει την παγκόσμια κοινότητα.
Όλοι αυτοί βρίσκονται από τη μεριά του προβλήματος...
Το σύστημα αυτό γνωρίζει πολύ καλά να κάνει πολέμους για την κατάκτηση φυσικών πόρων και πετρελαϊκών αποθεμάτων, να δημιουργεί τεχνητές οικονομικές κρίσεις σε αδύναμες χώρες, να παράγει φτώχεια, χρέη, εκμετάλλευση, ανισότητες, βία, συγκρούσεις, στερήσεις βασικών αγαθών, καταστροφή και μόλυνση του περιβάλλοντος και φυσικά την αναίτια δυστυχία και τον πόνο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους...
Το σύστημα αυτό βασίζεται ιδιαίτερα στον εκφοβισμό, την ανασφάλεια και τον αποπροσανατολισμό των λαών, τη συνεχή δημιουργία πλαστών καταναλωτικών αναγκών (δηλαδή φόβων...), τον ανήθικο ανταγωνισμό (δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός) και τον αδιάκοπο αγώνα του ενός ενάντια στον άλλο για την απόκτηση του συγκριτικού πλεονεκτήματος σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.
Πάνω απ όλα το καπιταλιστικό αυτό σύστημα βασίζεται σε ένα ληστρικό τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό, ακατανόητο και παράλογο σύστημα, το οποίο κατακλέβει και οδηγεί στις υπάρχουσες ελίτ, όλο τον παραγόμενο οικονομικό πλούτο των πολιτών του κόσμου μας.
Το σύστημα αυτό δεν γνωρίζει ούτε ηθική, ούτε αξίες, ούτε δίκαιο...
...και χωρίς ηθική, αληθινές αξίες και δίκαιο ο πολιτισμός μας βρίσκεται σε εφιαλτικά επίπεδα.
Το οικολογικό, πράσινο και εναλλακτικό κίνημα δεν είναι κάτι καινούριο στον κόσμο μας.
Υπάρχει πάρα πολλά χρόνια και δραστηριοποιείται με πολλούς τρόπους, σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου μας, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει τις κυβερνήσεις και τους πολίτες, κυρίως επάνω στα περιβαλλοντικά ζητήματα, τη μόλυνση, την ανακύκλωση, τα σκουπίδια, τα δάση, τη βιοποικιλότητα, τα οικοσυστήματα, την αυτάρκεια, την αποανάπτυξη, τις νέες τεχνολογίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το προσφυγικό, τα δικαιώματα και την προστασία των ζώων και πολλά άλλα πραγματικά σοβαρά ζητήματα.
Η αποτελεσματικότητα όμως όλων αυτών των προσπαθειών και των δραστηριοτήτων, μπροστά στην ανυπολόγιστη, ισοπεδωτική και πολυεπίπεδη καταστροφή που δημιουργεί το υπάρχον κυριαρχικό κοινωνικό μοντέλο, φαντάζει σχεδόν ασήμαντη και μηδαμινή, χωρίς φυσικά αυτή η διαπίστωση να μειώνει ή να απαξιώνει τον σπουδαίο και άνισο αγώνα όλων αυτών των ανθρώπων που στελεχώνουν και συμμετέχουν σε αυτές τις οικολογικές και εναλλακτικές ομάδες.
Απλά το "θηρίο" που έχουν απέναντί τους είναι παντού και πανίσχυρο και προφανώς οι τρόποι δράσης που ακολουθούν οι περισσότεροι από αυτούς τους οργανισμούς δεν είναι οι καταλληλότεροι για να το κλονίσουν ή να αλλάξουν τον κατεστημένο κοινωνικό προσανατολισμό.
Έτσι οι πιο πολλές Οικολογικές-Εναλλακτικές οργανώσεις λειτουργούν και δραστηριοποιούνται σε πολύ συγκεκριμένα και μεμονωμένα προγράμματα και στόχους, παράγοντας συγκεκριμένο και μεμονωμένο έργο.
Το έργο αυτό αφορά είτε καθαρά οικολογικά και περιβαλλοντικά ζητήματα είτε και ζητήματα ανθρώπινων δικαιωμάτων, νέων τεχνολογιών κλπ.
Η μόλυνση των ωκεανών ή της ατμόσφαιρας, η φροντίδα των δασών, η προστασία των οικοσυστημάτων, των φαλαινών και άλλων υπό εξαφάνιση ειδών, η κλιματική αλλαγή, οι τρόποι καλλιέργειας της γης, το προσφυγικό και πολλά άλλα ζητήματα, αποτελούν το αντικείμενο της μεμονωμένης δράσης και του ενδιαφέροντος των οικολογικών οργανώσεων.
Δυστυχώς όμως, αντί οι κοινωνίες μας να αντιλαμβάνονται την ουσία και την αναγκαιότητα του οικολογικού-εναλλακτικού κινήματος, όλοι σχεδόν αυτοί οι οργανισμοί θεωρούνται, τόσο από τις κυβερνήσεις και το πολιτικό σύστημα όσο και από τους πολίτες, πιο πολύ σαν γραφικοί και συμπαθείς οικολόγοι, μαϊντανοί στο περιθώριο της κοινωνικής σούπας, παρά σαν μια σοβαρή, επιστημονική και ολοκληρωμένη κοινωνική πρόταση, που φωτίζει μια διαφορετική και βιώσιμη κατεύθυνση.
Όπως καταλαβαίνεις αναγνώστη, ως γραφικοί και συμπαθείς οικολόγοι, δεν αποτελούν κανένα σοβαρό κίνδυνο για ένα τόσο βαθιά εγκατεστημένο σύστημα.
Ίσα ίσα που μάλλον παίζουν και το ρόλο της βαλβίδας εκτόνωσης, για κάποιους πολίτες των οποίων οι ευαισθησίες διεγείρονται από τις συγκεκριμένες οικολογικές δράσεις, στις οποίες βρίσκουν μια διέξοδο από τα καθημερινά τους αδιέξοδα, που είναι συνέπεια του αγώνα επιβίωσης στην άδικη κοινωνία της εκμετάλλευσης και του ατομικού κέρδους.
Μια μερίδα βέβαια από αυτές τις οργανώσεις έχει επιλέξει τη συνδιαλλαγή με το κυριαρχικό σύστημα, το "θηρίο", θεωρώντας ίσως ότι με αυτό τον τρόπο είτε θα είναι πιο αποτελεσματικές είτε θα εξυπηρετούν άλλους σκοπούς...
Είναι γνωστά σε όλους μας τα πράσινα κόμματα, η πράσινη οικονομία, η πράσινη ανάπτυξη, οι πράσινες οικονομικές επιδοτήσεις και φυσικά τα πράσινα τα άλογα...
Η διαπλοκή και η συνδιαλλαγή αυτή είναι φανερό ότι δεν είναι παρά άλλο ένα προσωπείο του ίδιου κυριαρχικού καπιταλιστικού συστήματος, που μέσα από τις νέες ορολογίες και τα νέα μοδάτα "κοστούμια" εξακολουθεί να φροντίζει μονάχα για τα κέρδη του και τον παγκόσμιο έλεγχο.
Και η "ρόδα συνεχίζει να γυρίζει", η αναίτια δυστυχία παραμένει και εξαπλώνεται, τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και η ζωή στον πλανήτη μας εξακολουθεί να διατρέχει σοβαρότατο κίνδυνο.
Ο κόσμος μας σήμερα αναγνώστη έχει βαλτώσει, έχει απόλυτη ανάγκη από ένα νέο πολιτισμικό μοντέλο... γιατί βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της εξέλιξής του, σε ένα οριακό σημείο όπου χρειάζεται πλέον να περάσει από το επίπεδο του Πολιτισμού τύπου 0 στον Πολιτισμό τύπου 1. (Κλίμακα Καρντάσεφ)
Και αυτή η μετάβαση είναι η πιο δύσκολη απ όλες, γιατί απαιτεί να ξεπεράσουμε πολλές και συσσωρευμένες κοινωνικές ασθένειες και τεχνητούς περιορισμούς και να επανασχεδιάσουμε δομές, αξίες, πρότυπα και στόχους.
Σε αυτή τη μετάβαση είναι απολύτως απαραίτητο ένα μαζικό, ολιστικό και αφυπνισμένο Οικολογικό-Εναλλακτικό Κίνημα το οποίο θα βοηθήσει την κοινωνία να κατανοήσει τις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται για το επόμενο αυτό σημαντικό της βήμα και θα της παρουσιάσει μια ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη πρόταση προς ένα διαφορετικό βιώσιμο προσανατολισμό.
Ο ρόλος αυτού του σύγχρονου, μαζικού, ολιστικού Οικολογικού-Εναλλακτικού κινήματος, θα είναι να δείξει και να παρουσιάσει με κάθε τρόπο στην κοινωνία, τις υφιστάμενες, διαθέσιμες και βιώσιμες λύσεις και επιλογές, δυνατότητες που μπορούν να μας βγάλουν από αυτό το βαθύ τέλμα.
Επιλογές και λύσεις που έρχονται κυρίως μέσα από τους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας αλλά και από τα υφιστάμενα φυσικά συστήματα και τους διαθέσιμους πόρους του πλανήτη μας.
Το κίνημα για το οποίο μιλώ, αγαπητέ αναγνώστη, δεν θα έχει καμία σχέση ή ομοιότητα με τις οικολογικές οργανώσεις και τις εναλλακτικές ομάδες που υπάρχουν σήμερα.
Σ έναν κόσμο που δεν αμφισβητεί τις δομές, τα πρότυπά του, τις στρεβλές του αξίες και τις εφηβικές του ασθένειες, καταστρέφοντας ουσιαστικά το μέλλον των παιδιών του, η Οικολογική πρόταση οφείλει να είναι ξεκάθαρη, επιστημονική και αυτόφωτη, να τονίζει και να υπογραμμίζει ότι τα προβλήματά μας είναι πρακτικά, τεχνικά και παγκόσμια, και να προτείνει τις υπαρκτές λύσεις μέσα από την έξυπνη χρήση της υφιστάμενης υψηλής τεχνολογίας.
Να περιλαμβάνει και να αναφέρεται σε μια αδιαίρετη, ολιστική και ολοκληρωμένη θέαση και διαχείριση των κοινωνιών και του πλανήτη μας, όλων των ειδών της ζωής που φιλοξενούνται σε αυτόν, στην αρμονία, την φροντίδα και τη διατήρηση όλων των φυσικών συστημάτων και όλης της βιοποικιλότητας.
Η Οικολογική οπτική πρέπει να δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν είμαστε κυρίαρχοι αλλά φιλοξενούμενοι του πλανήτη, ότι τα παγκόσμια προβλήματά μας και οι στρεβλές αξίες που επικράτησαν, οφείλονται κυρίως στις αρνητικές συνέπειες των βιομηχανικών επαναστάσεων και της υλιστικής κυριαρχίας, που μας οδήγησαν σαν είδος στην αποκοπή μας από τη φύση και τις διεργασίες της.
Γιατί κάπως έτσι γίναμε μάζα, πλήθος, λαός, όχλος, καταναλωτές, αριθμοί...
Η μετάβασή μας στον Πολιτισμό τύπου 1 απαιτεί μια σειρά από ριζικές αλλαγές στον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.
Τεχνητοί περιορισμοί και ψεύτικοι διαχωρισμοί δεν είναι πλέον συμβατοί σε ένα τέτοιο βήμα.
Ο πλανήτης μας είναι ένας ολοζώντανος οργανισμός, κοινό και μοναδικό σπίτι όλων μας, κάθε μορφής ζωής που φιλοξενεί και γι αυτό χρειάζεται να αλλάξει ριζικά η σχέση μας με αυτόν και τους πόρους του, να πάψουμε να τον λεηλατούμε και να τον καταστρέφουμε για να εξυπηρετούμε τα άπληστα και ανόητα σχέδιά μας, καταστρέφοντας ουσιαστικά το μέλλον μας σαν είδος.
Η αλλαγή του ενεργειακού μας μοντέλου από τα ορυκτά καύσιμα και το πετρέλαιο σε άλλες υπαρκτές και φιλικές για το περιβάλλον μορφές παραγωγής ενέργειας, αποτελεί τεράστια προτεραιότητα γιατί θα μας οδηγήσει στην απελευθέρωση της ενέργειας και την ελεύθερη πρόσβαση όλων σε αυτή.
Η ενέργεια είναι η βάση κάθε πολιτισμού και στον υφιστάμενο πολιτισμό μας δυστυχώς αποτελεί αντικείμενο συγκρούσεων και κερδοσκοπίας.
Ο πλανήτης μας αποτελείται από 75% νερό και η τεχνολογία του υδρογόνου, για παράδειγμα, έχει κάνει σπουδαία άλματα στις μέρες μας (βλέπε Πέτρος Ζωγράφος).
Η τεράστια καινοτομία της τεχνολογίας του ΠΖ είναι η δυνατότητα που δίνει για παράκαμψη του 2ου θερμοδυναμικού νόμου, γεγονός που οδηγεί την ανθρωπότητα στην απελευθέρωσή της από τα ορυκτά καύσιμα και τις μηχανές εσωτερικής καύσης.
Οι ενεργειακές λύσεις που μας παρέχει ο πλανήτης μας σήμερα είναι πολλές, το ίδιο και τα επιστημονικά και τεχνολογικά μας εργαλεία για να τις αξιοποιήσουμε για το όφελος όλων.
Ο μόνος λόγος που εξακολουθούμε να καίμε ορυκτά καύσιμα ακόμα είναι τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών και της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η ουσιαστική επίσης αδελφοποίηση όλων των λαών και η ουσιαστική συνεργασία όλων για να επιλύσουμε ενωμένοι τα προβλήματά μας, γιατί τα προβλήματά μας είναι παγκόσμια, είναι πολύ μεγάλη προτεραιότητα.
Οι τοπικοί πολιτισμοί και η διαφορετικότητα των λαών πρέπει να είναι παράγοντες εμπλουτισμού του πανανθρώπινου πολιτισμού και όχι παράγοντες συγκρούσεων και κυριαρχίας.
Ο τερματισμός της πείνας, των ανισοτήτων και της φτώχειας, με τη δημιουργία αφθονίας και αυτάρκειας αγαθών και υπηρεσιών για όλους τους πολίτες του κόσμου μας, αποτελεί πρώτιστη αναγκαιότητα όπως και σαφή ένδειξη πολιτισμού, ηθικής και δίκαιου.
Τα παγκόσμια προβλήματα της πείνας και της φτώχειας πολλαπλασιάστηκαν και συσσωρεύτηκαν εξ αιτίας του τεχνητού περιβάλλοντος στέρησης και σπανιότητας που επιβάλλει το καπιταλιστικό και χρηματοπιστωτικό μοντέλο.
Οι πολίτες όλου του κόσμου χρειάζονται άμεση και ελεύθερη πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες που έχουν ανάγκη, δεν χρειάζονται χρήματα.
Γι αυτό τον απλό λόγο η μετάβαση σε ένα άλλο οικονομικό μοντέλο είναι απολύτως αναγκαία.
Το νέο αυτό οικονομικό μοντέλο θα πρέπει να βασίζεται στους υφιστάμενους και διαθέσιμους φυσικούς πόρους, να αξιοποιεί στο έπακρο και με νοημοσύνη τις τεχνολογικές σύγχρονες δυνατότητες και να παράγει αφθονία και επάρκεια αγαθών για όλους ανεξαίρετα τους πολίτες του κόσμου μας.
Η δημιουργία πραγματικής αφθονίας και αυτάρκειας αγαθών, για όλους τους πολίτες του κόσμου μας, είναι πλέον σήμερα, για πρώτη και μοναδική φορά, εφικτή και δυνατή με τη χρήση της τεχνολογίας και αυτό είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός.
Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε αυτή τη σπουδαία δυνατότητα, τα βήματά μας μέχρι εδώ πέρασαν πάντα μέσα από περιβάλλοντα στερήσεων και σπανιότητας και σήμερα μπορούμε όλα αυτά να τα αφήσουμε για πάντα πίσω.
Η ύπαρξη πείνας και φτώχειας στον κόσμο μας καταδεικνύουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το πόσο απαράδεκτη και αναποτελεσματική είναι πλέον η διανομή των βασικών αγαθών μέσα από τις χρηματοπιστωτικές μεθόδους.
Γι αυτό η βάση σχεδιασμού του παραγωγικού μας μοντέλου πρέπει να συμβαδίζει απόλυτα με την φέρουσα δυνατότητα των φυσικών πόρων και όχι με τις άπληστες κατασκευασμένες ανάγκες του νομισματικού οικονομικού μοντέλου.
Η Οικονομία βάσει Πόρων (Resource Based Economy) έχει ήδη περιγραφτεί και προταθεί από τον Ζακ Φρέσκο και το Venus Project, το παγκόσμιο αυτό κοινωνικό σχέδιο, το οποίο θεωρεί ότι η φύση, η τεχνολογία και ο άνθρωπος μπορούν και πρέπει πλέον να συνυπάρχουν αρμονικά, φιλικά και βιώσιμα και όχι το ένα σε βάρος του άλλου.
Το όραμα του Ζακ Φρέσκο δεν γνωρίζει περιορισμούς και όρια γιατί συνεχώς εκσυγχρονίζεται από τις νέες γνώσεις και τις νέες δυνατότητες που θα παρουσιάζονται.
Εγκαταλείποντας σταδιακά τους φραγμούς και τους τεχνητούς περιορισμούς του χρηματοπιστωτικού μοντέλου, με την έξυπνη χρήση της σύγχρονης υψηλής τεχνολογίας, μπορούμε εύκολα να παράξουμε αφθονία και αυτάρκεια αγαθών και υπηρεσιών για όλους τους πολίτες του κόσμου, δίνοντάς τους την άμεση πρόσβαση σε αυτά χωρίς χρήματα, μεσάζοντες, χρεώσεις κλπ.
Σκέψου, για παράδειγμα, πόσο γρήγορα ολόκληρος ο πλανήτης δικτυώθηκε στο ίντερνετ. Ένα ανάλογο δίκτυο παραγωγής και διανομής των αγαθών, σχετιζόμενο άμεσα με τις πραγματικές ανάγκες και τη φέρουσα δυνατότητα των φυσικών πόρων, μπορεί να υπάρξει με τη χρήση της τεχνολογίας (αυτοματισμοί, ρομποτική κλπ).
Η τεχνολογία, στην πρόταση του Φρέσκο, πρέπει άμεσα να πάψει να αποτελεί τον όμηρο στα χέρια του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης και τα αποτελέσματά της να δοθούν στην κοινωνία χωρίς διακρίσεις.
Η επιστήμη και η τεχνολογία αποτελούν πάντα τις ασφαλέστερες πυξίδες για έναν διαρκώς αναδυόμενο πολιτισμό και σήμερα συνεχίζουν να εγκληματούν, σε πολλές περιπτώσεις σε βάρος τόσο των πολιτών όσο και του περιβάλλοντος.
Για να υπάρξει και κυρίως για να καταστεί ουσιαστικό και αποτελεσματικό ένα μαζικό Οικολογικό και Εναλλακτικό Κίνημα και να παρουσιάσει μια διαφορετική, ασφαλή και βιώσιμη πρόταση μέσα στην κοινωνία, χρειάζεται να εγκαταλείψει τις μέχρι σήμερα πρακτικές του, να εγκαταλείψει τους περιορισμούς και τις επί μέρους προσεγγίσεις του και να δει ξεκάθαρα την ολοκληρωμένη εικόνα του σύγχρονου κόσμου μας.
Απαιτείται η ανάληψη της κοινής ευθύνης και η στενή συνεργασία όλων εκείνων των οργανισμών και των συλλογικοτήτων που αντιλαμβάνονται την οπτική που περιγράφεται σε αυτό το κείμενο προς ένα κοινό προσανατολισμό.
Απαιτείται να βρεθούμε όλοι, υπεύθυνα και σοβαρά, σε μια κοινή σελίδα με στόχο την αφύπνιση και ενεργοποίηση της κοινωνίας προς τις κοινές αληθινές πανανθρώπινες αξίες και τις υφιστάμενες τεχνολογικές δυνατότητες.
Η εικόνα του κόσμου μας είναι ξεκάθαρη, τα προβλήματα και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται γνωστές όπως και οι εφικτές λύσεις.
Αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε το αυτονόητο πραγματικότητα.
Όχι άλλες ατελείωτες συζητήσεις, διαδικασίες, επιτροπές και κομματικού τύπου λογικές, μα ουσιαστικές, απλές και στοχευμένες δράσεις και ενέργειες.
Το Οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο του κόσμου μας έχει ξεκάθαρους λόγους που αναπαράγει συνεχώς τις ίδιες μεθόδους και τις ίδιες πρακτικές.
Έχουν τη δύναμη, την ισχύ και όλα τα μέσα στη διάθεσή τους.
Ένα τέτοιο κατεστημένο είναι αφελές, αναποτελεσματικό και ανόητο να το πολεμήσει κάποιος κατά μέτωπο.
"Ποτέ δεν αλλάζεις τα πράγματα πολεμώντας την υπάρχουσα κατάσταση.
Για ν αλλάξεις κάτι, φτιάξε ένα νέο μοντέλο που θα κάνει το παλιό παρωχημένο και άχρηστο". Bucky Fuller
Ένα νέο Οικολογικό-Εναλλακτικό Κίνημα χρειάζεται να αφοσιωθεί, να ασχοληθεί και να παρουσιάσει μονάχα τις σύγχρονες εναλλακτικές δυνατότητες, το νέο εφικτό κοινωνικό μοντέλο, χρειάζεται να εμπνεύσει και να πάρει με το μέρος του καινοτόμους και οραματιστές επιστήμονες, τους ενεργούς και αφυπνισμένους πολίτες.
Δεν χρειάζεται καμία απολύτως αντιπαράθεση ή σύγκρουση με το παλιό.
Αν υπάρχει κάποιος λόγος γι αυτό το σύντομο πέρασμά μας από αυτή τη γη, τότε αυτός είναι το να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο, γιατί έτσι μονάχα θα είναι καλύτερος και για μας και τα παιδιά μας.
United we stand - divided we fall
[email protected]
ΠΑΝΓΑΙΑ ΑΜΚΕ
Σχόλια:
1) Θα πρέπει να μιλάμε για ατομική επάρκεια και λιτή αφθονία με την έννοια ότι γενικά σε αφθονία βρίσκονται τα φυσικά συλλογικά και κοινωνικά αγαθά (τα "Κοινά" λεγόμενα), δηλαδή μπορούμε να μιλάμε για συλλογική και όχι ατομική αφθονία.
2) Οι πόροι του πλανήτη είναι πεπερασμένοι, γιαυτό μια οικονομία που θα στηρίζεται σε αυτούς τους πόρους δεν μπορεί να είναι αενάως ανοδική με εκθετική μάλιστα καμπύλη που την παρουσιάζουν οι "επιστήμονες" καθεστωτικοί οικονομολόγοι. Θα πρέπει λοιπόν να ορισθούν από τις κοινωνίες δημοκρατικά και ορθολογικά αυτά τα όρια για κάθε περιοχή και τόπο. Από κει και πέρα στήριγμα στους τοπικούς πόρους καταρχήν και στη συνέχεια δίκαιες ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπινων κοινοτήτων για αναπλήρωση των ΄τυχόν τοπικών ελλείψεων
RSS Feed
