«Παράδοξα τέρατα φαντάζουν στην εποχή μας πρόσωπα σα το Μίκη ή το Γλέζο.
Άνθρωποι που κουβαλούν στους ώμους τους ένα κομμάτι μεγάλο της ιστορίας της Ελλάδας, τελευταίοι εναπομείναντες της γενιάς της μάχης, της γενιάς της Κατοχής και της Αντίστασης, της γενιάς της ήττας.
Τους είδαμε και τους δύο πρόσφατα, στο τέλος της ζωής τους πια, να δακρύζουν ανοιχτά, δημόσια, να κλαίνε περήφανα και να γέρνουν το πρόσωπο τους στα χέρια τους.
Παράδοξο μας φαίνεται, δύσκολα κλαίμε πια, πόσο μάλλον δημόσια, και δυσκολα κλαίμε όχι για τον εαυτό μας αλλά για τον τόπο και τους χαμένους μας συντρόφους.
Μίκης και Γλέζος μπορεί να έκαναν πολλά λάθη στο πολιτικό τους βίο αλλά ανήκουν σε κείνη τη γενιά των πατριωτών που σήμερα απεχθάνεται η πλειοψηφία στο όνομα ενός φαύλου διεθνισμού.
…
περισσοτερα
Άνθρωποι που κουβαλούν στους ώμους τους ένα κομμάτι μεγάλο της ιστορίας της Ελλάδας, τελευταίοι εναπομείναντες της γενιάς της μάχης, της γενιάς της Κατοχής και της Αντίστασης, της γενιάς της ήττας.
Τους είδαμε και τους δύο πρόσφατα, στο τέλος της ζωής τους πια, να δακρύζουν ανοιχτά, δημόσια, να κλαίνε περήφανα και να γέρνουν το πρόσωπο τους στα χέρια τους.
Παράδοξο μας φαίνεται, δύσκολα κλαίμε πια, πόσο μάλλον δημόσια, και δυσκολα κλαίμε όχι για τον εαυτό μας αλλά για τον τόπο και τους χαμένους μας συντρόφους.
Μίκης και Γλέζος μπορεί να έκαναν πολλά λάθη στο πολιτικό τους βίο αλλά ανήκουν σε κείνη τη γενιά των πατριωτών που σήμερα απεχθάνεται η πλειοψηφία στο όνομα ενός φαύλου διεθνισμού.
…
περισσοτερα