Ο Σαμαράς μέχρι πριν λίγους μήνες-σαν αντιπολίτευση-δε μπορούσε
να πείσει τη Μέρκελ-στα πλαίσια του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος-για τις θέσεις
του. Τώρα όμως την έπεισε ότι αυτά που έλεγε τότε, δεν τα εννοούσε. Τα έλεγε
απλώς για να γίνει πρωθυπουργός και να εφαρμόσει καλύτερα τα μνημόνια από τον
Παπανδρέου.
Την έπεισε, από ότι φαίνεται, ότι τώρα θα κάνει τα πάντα.Ότι και
αν του απαιτήσει η Γερμανία, αρκεί να του δώσει τη «μεγάλη δόση» για να βολέψει
τις τράπεζες. Όμως για να γίνει αυτό, η Μέρκελ θα πρέπει με τη σειρά της να
πείσει τους «δικούς της»(FDP, CSU), ότι τότε ο Σαμαράς έλεγε ψέματα και τώρα
λέει αλήθεια. Δεν θα είναι και τόσο εύκολο για αυτήν. Γιατί οι «δικοί της»θέλουν
την έξοδο της Ελλάδας σαν παράδειγμα «τιμωρίας» και αποφυγής για τους
νοτιοευρωπαίους.
Το ζήτημα επομένως για τον ελληνικό λαό είναι αν θα συνεχίσει να
θεωρεί «τιμωρία» την έξοδο. Μήπως επιτέλους καταλάβουμε ότι η«σωτηρία» που μας
προσφέρει η ευρωζώνη είναι η κοινωνική, ψυχολογική και οικολογική μας
κατάρρευση. Μήπως επιτέλους αντιληφθούμε ότι η μακροπρόθεσμη λύση για μας είναι
η απόρριψη όλων αυτών των πολιτικών και η στροφή προς την κοινωνική και
αλληλέγγυα οικονομία των αναγκών μας, για τη μετάβαση προς μια μετακαπιταλιστική
κοινωνία.
να πείσει τη Μέρκελ-στα πλαίσια του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος-για τις θέσεις
του. Τώρα όμως την έπεισε ότι αυτά που έλεγε τότε, δεν τα εννοούσε. Τα έλεγε
απλώς για να γίνει πρωθυπουργός και να εφαρμόσει καλύτερα τα μνημόνια από τον
Παπανδρέου.
Την έπεισε, από ότι φαίνεται, ότι τώρα θα κάνει τα πάντα.Ότι και
αν του απαιτήσει η Γερμανία, αρκεί να του δώσει τη «μεγάλη δόση» για να βολέψει
τις τράπεζες. Όμως για να γίνει αυτό, η Μέρκελ θα πρέπει με τη σειρά της να
πείσει τους «δικούς της»(FDP, CSU), ότι τότε ο Σαμαράς έλεγε ψέματα και τώρα
λέει αλήθεια. Δεν θα είναι και τόσο εύκολο για αυτήν. Γιατί οι «δικοί της»θέλουν
την έξοδο της Ελλάδας σαν παράδειγμα «τιμωρίας» και αποφυγής για τους
νοτιοευρωπαίους.
Το ζήτημα επομένως για τον ελληνικό λαό είναι αν θα συνεχίσει να
θεωρεί «τιμωρία» την έξοδο. Μήπως επιτέλους καταλάβουμε ότι η«σωτηρία» που μας
προσφέρει η ευρωζώνη είναι η κοινωνική, ψυχολογική και οικολογική μας
κατάρρευση. Μήπως επιτέλους αντιληφθούμε ότι η μακροπρόθεσμη λύση για μας είναι
η απόρριψη όλων αυτών των πολιτικών και η στροφή προς την κοινωνική και
αλληλέγγυα οικονομία των αναγκών μας, για τη μετάβαση προς μια μετακαπιταλιστική
κοινωνία.