του Κώστα Νικολάου
α) Τα μέτρα για τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς δεν είναι ιδέα της κυβέρνησης, αλλά υποχρεωτική προσαρμογή στην Οδηγία EE 2015/720, 29.4.2015
β) Η πολιτική κατά των σακουλών είναι πολιτική πρόληψης-μείωσης των αποβλήτων, η οποία είναι Νο 1 στην ιεραρχία περιβαλλοντικής διαχείρισης των αποβλήτων: προηγείται και της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης
γ) Η οδηγία δίνει τη δυνατότητα είτε της επιβολής φόρων, τελών κλπ είτε πλήρους κατάργησης των σακουλών
δ) Στην Ιρλανδία, που επιβλήθηκε φόρος, σημειώθηκε μείωση 90% (από τις 328 σακούλες κατά κεφαλήν το χρόνο στις 21 σακούλες), μέσα σε 5 μήνες
ε) Στην Γαλλία, Ιταλία κλπ, που επιβλήθηκε κατάργηση, τα αποτελέσματα ήταν προφανώς θεαματικότερα. Η κατάργηση είναι σαφώς συνεπέστερη πολιτική
στ) Παρουσιάζεται ότι θα "αγοράζουμε" τις σακούλες. Τις αγοράζουμε ήδη: το κόστος τους είναι προϋπολογισμένο και ενσωματωμένο στις τιμές των προϊόντων, που αγοράζουμε. Αυτό που θα πληρώνουμε πλέον για τις σακούλες είναι στην πραγματικότητα "penalty", είναι φόρος
ζ) Το να εφαρμόζεις την αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει" είναι σωστό μόνον κατά το ήμισυ. Δεν μπορεί αυτό να οδηγεί στο "όποιος πληρώνει μπορεί και να ρυπαίνει"
η) Επειδή το συγκεκριμένο μέτρο αφορά μόνον τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς και όχι όλα τα πλαστικά, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εφαρμοσθεί.
Υπάρχουν τουλάχιστον 10 βασικοί λόγοι για να μην χρησιμοποιούμε τις πλαστικές σακούλες:
1. Ο καθένας μας πετάει περίπου 300 πλαστικές σακούλες κάθε χρόνο και πάνω από 22.000 πλαστικές σακούλες στη διάρκεια της ζωής, που καταλήγουν στο περιβάλλον.
2. Πάνω από 60.000 τόνοι πλαστικού στην Ελλάδα, καταλήγουν διαμέσου της πλαστικής σακούλας σε χώρους ταφής απορριμμάτων ή στις θάλασσες, στις ακτές, στις λίμνες και στα ποτάμια.
3. Κάθε τετραμελές νοικοκυριό πετάει στη διάρκεια της ζωής 0,5 τόνο πλαστικές σακούλες, για τις οποίες πληρώνει 1.500 ευρώ για να τις αγοράσει.
4. Κάθε τετραμελές νοικοκυριό στη διάρκεια της ζωής, θα πρέπει να πληρώσει επιπλέον 2.000 ευρώ για να ανακυκλωθούν οι πλαστικές σακούλες του, ενώ αυτές οι ανακυκλωμένες θα πουληθούν στο ράφι μόνο 15 ευρώ!
5. Η πλαστική σακούλα κατασκευάζεται σε 1 δευτερόλεπτο, χρησιμοποιείται για 20 λεπτά και «λιώνει» σε 400 χρόνια!
6. Οι ελληνικές παραλίες ακόμα και οι πιο απομακρυσμένες κατακλύζονται από κάθε μεγέθους και είδους πλαστικά, φαινόμενο που ονομάζεται «σούπα πλαστικών».
7. Το αλλοιωμένο πλαστικό στη θάλασσα γίνεται τροφή του πλαγκτόν, των ψαριών και τελικά του ανθρώπου διαμέσου της τροφικής αλυσίδας.
8. Πολλά είδη στη θάλασσα παγιδεύονται στις πλαστικές σακούλες ή καταπίνουν κομμάτια τους και τραυματίζονται ή βρίσκουν μαρτυρικό θάνατο από ασφυξία.
9. Οι πλαστικές σακούλες για τα ψώνια κατασκευάζονται από προϊόντα του πετρελαίου. Η μείωση τους θα μειώσει και την εξάρτηση από το εισαγόμενο πετρέλαιο.
10. Το κόστος των πλαστικών σακουλών περνάει μέσα από τα προϊόντα στον καταναλωτή και τελικά στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
α) Τα μέτρα για τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς δεν είναι ιδέα της κυβέρνησης, αλλά υποχρεωτική προσαρμογή στην Οδηγία EE 2015/720, 29.4.2015
β) Η πολιτική κατά των σακουλών είναι πολιτική πρόληψης-μείωσης των αποβλήτων, η οποία είναι Νο 1 στην ιεραρχία περιβαλλοντικής διαχείρισης των αποβλήτων: προηγείται και της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης
γ) Η οδηγία δίνει τη δυνατότητα είτε της επιβολής φόρων, τελών κλπ είτε πλήρους κατάργησης των σακουλών
δ) Στην Ιρλανδία, που επιβλήθηκε φόρος, σημειώθηκε μείωση 90% (από τις 328 σακούλες κατά κεφαλήν το χρόνο στις 21 σακούλες), μέσα σε 5 μήνες
ε) Στην Γαλλία, Ιταλία κλπ, που επιβλήθηκε κατάργηση, τα αποτελέσματα ήταν προφανώς θεαματικότερα. Η κατάργηση είναι σαφώς συνεπέστερη πολιτική
στ) Παρουσιάζεται ότι θα "αγοράζουμε" τις σακούλες. Τις αγοράζουμε ήδη: το κόστος τους είναι προϋπολογισμένο και ενσωματωμένο στις τιμές των προϊόντων, που αγοράζουμε. Αυτό που θα πληρώνουμε πλέον για τις σακούλες είναι στην πραγματικότητα "penalty", είναι φόρος
ζ) Το να εφαρμόζεις την αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει" είναι σωστό μόνον κατά το ήμισυ. Δεν μπορεί αυτό να οδηγεί στο "όποιος πληρώνει μπορεί και να ρυπαίνει"
η) Επειδή το συγκεκριμένο μέτρο αφορά μόνον τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς και όχι όλα τα πλαστικά, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εφαρμοσθεί.
Υπάρχουν τουλάχιστον 10 βασικοί λόγοι για να μην χρησιμοποιούμε τις πλαστικές σακούλες:
1. Ο καθένας μας πετάει περίπου 300 πλαστικές σακούλες κάθε χρόνο και πάνω από 22.000 πλαστικές σακούλες στη διάρκεια της ζωής, που καταλήγουν στο περιβάλλον.
2. Πάνω από 60.000 τόνοι πλαστικού στην Ελλάδα, καταλήγουν διαμέσου της πλαστικής σακούλας σε χώρους ταφής απορριμμάτων ή στις θάλασσες, στις ακτές, στις λίμνες και στα ποτάμια.
3. Κάθε τετραμελές νοικοκυριό πετάει στη διάρκεια της ζωής 0,5 τόνο πλαστικές σακούλες, για τις οποίες πληρώνει 1.500 ευρώ για να τις αγοράσει.
4. Κάθε τετραμελές νοικοκυριό στη διάρκεια της ζωής, θα πρέπει να πληρώσει επιπλέον 2.000 ευρώ για να ανακυκλωθούν οι πλαστικές σακούλες του, ενώ αυτές οι ανακυκλωμένες θα πουληθούν στο ράφι μόνο 15 ευρώ!
5. Η πλαστική σακούλα κατασκευάζεται σε 1 δευτερόλεπτο, χρησιμοποιείται για 20 λεπτά και «λιώνει» σε 400 χρόνια!
6. Οι ελληνικές παραλίες ακόμα και οι πιο απομακρυσμένες κατακλύζονται από κάθε μεγέθους και είδους πλαστικά, φαινόμενο που ονομάζεται «σούπα πλαστικών».
7. Το αλλοιωμένο πλαστικό στη θάλασσα γίνεται τροφή του πλαγκτόν, των ψαριών και τελικά του ανθρώπου διαμέσου της τροφικής αλυσίδας.
8. Πολλά είδη στη θάλασσα παγιδεύονται στις πλαστικές σακούλες ή καταπίνουν κομμάτια τους και τραυματίζονται ή βρίσκουν μαρτυρικό θάνατο από ασφυξία.
9. Οι πλαστικές σακούλες για τα ψώνια κατασκευάζονται από προϊόντα του πετρελαίου. Η μείωση τους θα μειώσει και την εξάρτηση από το εισαγόμενο πετρέλαιο.
10. Το κόστος των πλαστικών σακουλών περνάει μέσα από τα προϊόντα στον καταναλωτή και τελικά στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
RSS Feed