Το ναυάγιο του σκυλοπνίχτη ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ είναι ένα οικολογικό έγκλημα από πρόθεση και με ενδεχόμενο δόλο, το οποίο από σύμπτωση δεν είχε και ανθρώπινα θύματα.
Οι συνέπειές του στο Σαρωνικό, ό,τι κι αν συμβεί από εδώ κι εμπρός, θα είναι μακράς διαρκείας.
Όμως τα ΜΜΕ προβάλλουν τις κοκορομαχίες μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θέμα κι αποσιωπούν τα αμείλικτα ερωτήματα που γεννά το «περίεργο» αυτό ναυάγιο.
Το μόνο τυχαίο στο ναυάγιο του ΑΓ. ΖΩΝΗ ΙΙ είναι ο χρόνος στον οποίο συνέβη, αν φυσικά δεχτούμε ότι δεν υπάρχει δόλος, πράγμα που μένει να αποδειχτεί.
Το ΑΓ. ΖΩΝΗ ΙΙ βυθίστηκε ενώ ήταν αγκυροβολημένο, με τις δεξαμενές του γεμάτες πετρέλαιο κι ενώ επικρατούσε μπουνάτσα.
Τα τα δυο από τα 11 μέλη του πληρώματος που ήταν στο πλοίο δήλωσαν στις αρχές πως πήρε κλίση και βυθίστηκε όταν έγινε εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο.
Όμως δεν έσπασαν οι κάβοι για να παρασυρθεί σε κάποια ξέρα, και το πλήρωμα δεν εξέπεμψε καν S.O.S.
Μπορεί η ποσότητα του πετρελαίου που έχει διαρρεύσει να είναι περιορισμένη και να μην υπάρχει καμιά απολύτως σύγκριση με τα μεγάλα ναυάγια δεξαμενοπλοίων (Exxon Valdez το 1989 στην Αλάσκα, Erika το 1999 στη Βρετάνη της Γαλλίας), που προκάλεσαν ριζικές αλλαγές στους κανονισμούς που διέπουν τη ναυπήγηση τέτοιου τύπου πλοίων.
Δεν παύει όμως να έχει βαρύτατες επιπτώσεις στο οικοσύστημα του Σαρωνικού, ενός κλειστού κόλπου που επί δεκαετίες ήταν νεκρή θάλασσα και στον οποίο τα τελευταία χρόνια, μετά από μια εικοσαετία λειτουργίας του σταθμού διαχείρισης λυμάτων της Ψυττάλειας, είχε αρχίσει να αποκτά και πάλι ζωή.
Ακόμα κι αν δεν διαρρεύσει άλλο πετρέλαιο στη θάλασσα, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, ακόμα κι αν οι περισσότεροι από 2.000 τόνοι πετρελαίου που βρίσκονται στο κύτος του ναυαγίου απαντληθούν, πράγμα εξαιρετικά αβέβαιο, οι περιφερόμενες πετρελαιοκηλίδες θα αφήσουν το αποτύπωμά τους για αρκετά χρόνια στο Σαρωνικό.
Μπορεί οι παραλίες να καθαριστούν, όμως χιλιάδες ψαριών και πουλιών θα χάσουν τη ζωή τους, ενώ για τη διάλυση των πετρελαιοκηλίδων χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα χημικά, τα οποία δημιουργούν στο βυθό ένα ίζημα, που με τη σειρά του καταστρέφει τη χλωρίδα.
Κι ενώ το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας ισχυρίζεται ότι το ΑΓ. ΖΩΝΗ ΙΙ είχε όλα τα απαραίτητα έγγραφα, ο ιδιοκτήτης του, Θεόδωρος Κουντούρης, θρασύτατα ισχυρίζεται από την πλευρά του ότι δε φταίει το πλοίο του για τη ρύπανση (Για του λόγου το αληθές ακούστε το ηχογραφημένο απόσπασμα στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://www.newsit.gr/ellada/petrelaiokilida-sokaristikes-eikones-stin-glyfada-ti-leei-o-ploioktitis/2217232/ ).
Όμως τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και τα ΜΜΕ σφυρίζουν αδιάφορα:
-Αν αληθεύει ότι το πλοίο βυθίστηκε επειδή έγινε εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο, ενώ ήταν αγκυροβολημένο κι επικρατούσε μπουνάτσα πώς μπήκαν τα νερά;
-Αν όπως ισχυρίζονται το υπουργείο και ο πλοιοκτήτης το πλοίο «διέθετε όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά» και δεδομένου ότι το πλοίο ήταν τα τελευταία οκτώ χρόνια παροπλισμένο, ποιος Νηογνώμονας εξέδωσε το πιστοποιητικό αξιοπλοΐας του;
-Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1972, ήταν μονού κύτους και έφερε ελληνική σημαία, όπως διαβεβαιώνει το Γραφείο Τύπου του Λιμενικού Σώματος, άρα ίσχυε γι' αυτό ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 417/2002, βάσει του οποίου (άρθρο 4, παρ.1) έπρεπε να έχει αποσυρθεί από το 2003 (για του λόγου το αληθές βλ. http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32002R0417&from=EL). Γιατί λοιπόν δεν είχε πάρει την άγουσα για τα διαλυτήρια;
-Το εν λόγω πλοίο για τον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας φέρονταν παροπλισμένο ή βυθισμένο (http://www.marinetraffic.com/gr/ais/details/ships/shipid:213750/mmsi:240783000/imo:7126152/vessel:AGIA_ZONI_II ). Με ποιο «θαυματουργό τρόπο» αναστήθηκε;
-Το πλοίο είχε αποπλεύσει λίγες ώρες πριν από τα διυλιστήρια, έχοντας φορτώσει πετρέλαιο, με εντεκαμελές πλήρωμα. Τη στιγμή του ναυαγίου ΜΟΝΟ 2 μέλη του πληρώματος ήταν σε αυτό. Ποιος αξιωματικός του Λιμεναρχείου Ελευσίνας υπέγραψε την άδεια απόπλου;
-Ο εν λόγω αξιωματικός έλεγξε τα έγγραφα του πλοίου; Έχει διαταχθεί έρευνα για τη διερεύνηση τυχόν ευθυνών του;
-Ποιος θα καταβάλει το οικονομικό κόστος της διάλυσης των πετρελαιοκηλίδων, του καθαρισμού των παραλιών από το μαζούτ, της απάντλησης του πετρελαίου από το κύτος του βυθισμένου πλοίου;
Γιάννης Χρυσοβέργης
https://ataktoslogos.blogspot.gr/2017/09/blog-post.html
Οι συνέπειές του στο Σαρωνικό, ό,τι κι αν συμβεί από εδώ κι εμπρός, θα είναι μακράς διαρκείας.
Όμως τα ΜΜΕ προβάλλουν τις κοκορομαχίες μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θέμα κι αποσιωπούν τα αμείλικτα ερωτήματα που γεννά το «περίεργο» αυτό ναυάγιο.
Το μόνο τυχαίο στο ναυάγιο του ΑΓ. ΖΩΝΗ ΙΙ είναι ο χρόνος στον οποίο συνέβη, αν φυσικά δεχτούμε ότι δεν υπάρχει δόλος, πράγμα που μένει να αποδειχτεί.
Το ΑΓ. ΖΩΝΗ ΙΙ βυθίστηκε ενώ ήταν αγκυροβολημένο, με τις δεξαμενές του γεμάτες πετρέλαιο κι ενώ επικρατούσε μπουνάτσα.
Τα τα δυο από τα 11 μέλη του πληρώματος που ήταν στο πλοίο δήλωσαν στις αρχές πως πήρε κλίση και βυθίστηκε όταν έγινε εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο.
Όμως δεν έσπασαν οι κάβοι για να παρασυρθεί σε κάποια ξέρα, και το πλήρωμα δεν εξέπεμψε καν S.O.S.
Μπορεί η ποσότητα του πετρελαίου που έχει διαρρεύσει να είναι περιορισμένη και να μην υπάρχει καμιά απολύτως σύγκριση με τα μεγάλα ναυάγια δεξαμενοπλοίων (Exxon Valdez το 1989 στην Αλάσκα, Erika το 1999 στη Βρετάνη της Γαλλίας), που προκάλεσαν ριζικές αλλαγές στους κανονισμούς που διέπουν τη ναυπήγηση τέτοιου τύπου πλοίων.
Δεν παύει όμως να έχει βαρύτατες επιπτώσεις στο οικοσύστημα του Σαρωνικού, ενός κλειστού κόλπου που επί δεκαετίες ήταν νεκρή θάλασσα και στον οποίο τα τελευταία χρόνια, μετά από μια εικοσαετία λειτουργίας του σταθμού διαχείρισης λυμάτων της Ψυττάλειας, είχε αρχίσει να αποκτά και πάλι ζωή.
Ακόμα κι αν δεν διαρρεύσει άλλο πετρέλαιο στη θάλασσα, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, ακόμα κι αν οι περισσότεροι από 2.000 τόνοι πετρελαίου που βρίσκονται στο κύτος του ναυαγίου απαντληθούν, πράγμα εξαιρετικά αβέβαιο, οι περιφερόμενες πετρελαιοκηλίδες θα αφήσουν το αποτύπωμά τους για αρκετά χρόνια στο Σαρωνικό.
Μπορεί οι παραλίες να καθαριστούν, όμως χιλιάδες ψαριών και πουλιών θα χάσουν τη ζωή τους, ενώ για τη διάλυση των πετρελαιοκηλίδων χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα χημικά, τα οποία δημιουργούν στο βυθό ένα ίζημα, που με τη σειρά του καταστρέφει τη χλωρίδα.
Κι ενώ το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας ισχυρίζεται ότι το ΑΓ. ΖΩΝΗ ΙΙ είχε όλα τα απαραίτητα έγγραφα, ο ιδιοκτήτης του, Θεόδωρος Κουντούρης, θρασύτατα ισχυρίζεται από την πλευρά του ότι δε φταίει το πλοίο του για τη ρύπανση (Για του λόγου το αληθές ακούστε το ηχογραφημένο απόσπασμα στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://www.newsit.gr/ellada/petrelaiokilida-sokaristikes-eikones-stin-glyfada-ti-leei-o-ploioktitis/2217232/ ).
Όμως τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και τα ΜΜΕ σφυρίζουν αδιάφορα:
-Αν αληθεύει ότι το πλοίο βυθίστηκε επειδή έγινε εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο, ενώ ήταν αγκυροβολημένο κι επικρατούσε μπουνάτσα πώς μπήκαν τα νερά;
-Αν όπως ισχυρίζονται το υπουργείο και ο πλοιοκτήτης το πλοίο «διέθετε όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά» και δεδομένου ότι το πλοίο ήταν τα τελευταία οκτώ χρόνια παροπλισμένο, ποιος Νηογνώμονας εξέδωσε το πιστοποιητικό αξιοπλοΐας του;
-Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1972, ήταν μονού κύτους και έφερε ελληνική σημαία, όπως διαβεβαιώνει το Γραφείο Τύπου του Λιμενικού Σώματος, άρα ίσχυε γι' αυτό ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 417/2002, βάσει του οποίου (άρθρο 4, παρ.1) έπρεπε να έχει αποσυρθεί από το 2003 (για του λόγου το αληθές βλ. http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32002R0417&from=EL). Γιατί λοιπόν δεν είχε πάρει την άγουσα για τα διαλυτήρια;
-Το εν λόγω πλοίο για τον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας φέρονταν παροπλισμένο ή βυθισμένο (http://www.marinetraffic.com/gr/ais/details/ships/shipid:213750/mmsi:240783000/imo:7126152/vessel:AGIA_ZONI_II ). Με ποιο «θαυματουργό τρόπο» αναστήθηκε;
-Το πλοίο είχε αποπλεύσει λίγες ώρες πριν από τα διυλιστήρια, έχοντας φορτώσει πετρέλαιο, με εντεκαμελές πλήρωμα. Τη στιγμή του ναυαγίου ΜΟΝΟ 2 μέλη του πληρώματος ήταν σε αυτό. Ποιος αξιωματικός του Λιμεναρχείου Ελευσίνας υπέγραψε την άδεια απόπλου;
-Ο εν λόγω αξιωματικός έλεγξε τα έγγραφα του πλοίου; Έχει διαταχθεί έρευνα για τη διερεύνηση τυχόν ευθυνών του;
-Ποιος θα καταβάλει το οικονομικό κόστος της διάλυσης των πετρελαιοκηλίδων, του καθαρισμού των παραλιών από το μαζούτ, της απάντλησης του πετρελαίου από το κύτος του βυθισμένου πλοίου;
Γιάννης Χρυσοβέργης
https://ataktoslogos.blogspot.gr/2017/09/blog-post.html
RSS Feed