Γιώργος Σταματόπουλος
Θα συμφωνήσουμε όλοι υποθέτω (εξαιρουμένων όσων δεν την έχουν βιώσει ή αρνούνται να τη δουν) ότι ναι, η φτώχεια είναι η χειρότερη μορφή βίας - η πείνα, που πολλές φορές είναι επακόλουθο αυτής, είναι το αγριότερο θηρίο και μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα φοβερές και τρομερές πράξεις διότι, απλώς, δεν ελέγχεται, δεν συγκρατείται.
Ο νους χάνει κάθε λογική - εδώ μιλάει το ζώο, ο γενετικός προγραμματισμός. Αλλά ας μην επεκταθούμε, ας δεχτούμε ότι η φτώχεια μπορεί να γίνει υποφερτή· χρειάζεται όμως να μηχανευτεί μύρια όσα ώστε να γίνει αποδεκτή από την ευρύτερη κοινωνία.
Υφίσταται κανείς τη φτώχεια όχι επειδή είναι τεμπέλης ή ανίκανος αλλά επειδή οι κοινωνικές συνθήκες είναι τέτοιες (διαμορφωμένες από τις πολιτικές εξουσίες) που δεν του επιτρέπουν να έχει πρόσβαση σε θεμελιώδη αγαθά, όπως είναι η στέγαση, η τροφή, η ένδυση. Αυτό είναι πολιτική βία· μια δράκα εξουσιαστών ωθεί τα κοινωνικά στρώματα στην ανέχεια για να καρπούται η ίδια και οι περί αυτήν τον φυσικό πλούτο και κατά συνέπεια και τον πνευματικό.
Η ελληνική κοινωνία την ξέρει καλά τη φτώχεια - μαζί της «ωρίμασε» και όσες τεράστιες προσπάθειες κι αν έκανε για να την αποτινάξει, αυτή εκεί, κολλημένη στο σώμα της σαν βδέλλα· απελευθερώθηκε για λίγο τις τελευταίες τρεις-τέσσερις δεκαετίες, αλλά ήταν κάλπικη η απελευθέρωση, ήταν χειρότερη σκλαβιά (ακραίος καταναλωτισμός, αφειδή δάνεια που δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετηθούν, λήθη βασικών εννοιών όπως αλληλεγγύη και αυτάρκεια και άλλα πολλά).
Είναι γνωστό ότι οι φιλελεύθεροι βλέπουν σαν φυσική εξέλιξη τη φτώχεια, ισχυρίζονται ότι οι φτωχοί οι ίδιοι είναι που φταίνε για την «κατάντια» τους - είναι ανήθικη βεβαίως μια τέτοια προσέγγιση και ερμηνεία· υποκρύπτουν έτσι τις αδυσώπητες ανισότητες και αδικίες που προκαλεί το σύστημα το βασιζόμενο στην «ιδεολογία» τους.
Ποιος θέλει να είναι φτωχός; Αλλά είναι άστοχη η ερώτηση. Γιατί να υπάρχει φτώχεια στην ανθρωπότητα τη στιγμή που οι πόροι αφθονούν; Ομως δεν ισομοιράζονται. Και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό το έγκλημα;
Αστεία, για κάποιους, ερωτήματα, ακόμη και για την αντίθετη «ιδεολογία», αυτήν που ευαγγελίζεται την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Μα τι έννοιες άτοπες και ανυπόστατες (;) είναι τούτες; Είσαι «δικός» τους;
Ε, ξεφεύγεις από τη φτώχεια. Δεν είσαι; Τότε θα κουβαλάς το βαρύ φορτίο της, θα ταπεινώνεσαι, θα θυμηθείς, θες-δε θες, τον Κάλβο, που έλεγε ότι η φτώχεια μουδιάζει τα φτερά του πνεύματος, ή θα μηχανεύεσαι τρόπους για να επιβιώσεις, ή θα κλέψεις όταν οι ανάγκες σου σε οδηγήσουν σε αδιέξοδο, ή θα προβείς σε κάτι απονενοημένο. Τι τα θες. Καταραμένη την αποκαλεί ο λαός.
Να μας μιλήσουν οι «αριστεροί» για την εξάλειψή της· τώρα, που είναι και στα πράγματα...
http://www.efsyn.gr/arthro/gia-tin-exafanisi-tis-ftoheias-mas
Θα συμφωνήσουμε όλοι υποθέτω (εξαιρουμένων όσων δεν την έχουν βιώσει ή αρνούνται να τη δουν) ότι ναι, η φτώχεια είναι η χειρότερη μορφή βίας - η πείνα, που πολλές φορές είναι επακόλουθο αυτής, είναι το αγριότερο θηρίο και μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα φοβερές και τρομερές πράξεις διότι, απλώς, δεν ελέγχεται, δεν συγκρατείται.
Ο νους χάνει κάθε λογική - εδώ μιλάει το ζώο, ο γενετικός προγραμματισμός. Αλλά ας μην επεκταθούμε, ας δεχτούμε ότι η φτώχεια μπορεί να γίνει υποφερτή· χρειάζεται όμως να μηχανευτεί μύρια όσα ώστε να γίνει αποδεκτή από την ευρύτερη κοινωνία.
Υφίσταται κανείς τη φτώχεια όχι επειδή είναι τεμπέλης ή ανίκανος αλλά επειδή οι κοινωνικές συνθήκες είναι τέτοιες (διαμορφωμένες από τις πολιτικές εξουσίες) που δεν του επιτρέπουν να έχει πρόσβαση σε θεμελιώδη αγαθά, όπως είναι η στέγαση, η τροφή, η ένδυση. Αυτό είναι πολιτική βία· μια δράκα εξουσιαστών ωθεί τα κοινωνικά στρώματα στην ανέχεια για να καρπούται η ίδια και οι περί αυτήν τον φυσικό πλούτο και κατά συνέπεια και τον πνευματικό.
Η ελληνική κοινωνία την ξέρει καλά τη φτώχεια - μαζί της «ωρίμασε» και όσες τεράστιες προσπάθειες κι αν έκανε για να την αποτινάξει, αυτή εκεί, κολλημένη στο σώμα της σαν βδέλλα· απελευθερώθηκε για λίγο τις τελευταίες τρεις-τέσσερις δεκαετίες, αλλά ήταν κάλπικη η απελευθέρωση, ήταν χειρότερη σκλαβιά (ακραίος καταναλωτισμός, αφειδή δάνεια που δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετηθούν, λήθη βασικών εννοιών όπως αλληλεγγύη και αυτάρκεια και άλλα πολλά).
Είναι γνωστό ότι οι φιλελεύθεροι βλέπουν σαν φυσική εξέλιξη τη φτώχεια, ισχυρίζονται ότι οι φτωχοί οι ίδιοι είναι που φταίνε για την «κατάντια» τους - είναι ανήθικη βεβαίως μια τέτοια προσέγγιση και ερμηνεία· υποκρύπτουν έτσι τις αδυσώπητες ανισότητες και αδικίες που προκαλεί το σύστημα το βασιζόμενο στην «ιδεολογία» τους.
Ποιος θέλει να είναι φτωχός; Αλλά είναι άστοχη η ερώτηση. Γιατί να υπάρχει φτώχεια στην ανθρωπότητα τη στιγμή που οι πόροι αφθονούν; Ομως δεν ισομοιράζονται. Και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό το έγκλημα;
Αστεία, για κάποιους, ερωτήματα, ακόμη και για την αντίθετη «ιδεολογία», αυτήν που ευαγγελίζεται την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Μα τι έννοιες άτοπες και ανυπόστατες (;) είναι τούτες; Είσαι «δικός» τους;
Ε, ξεφεύγεις από τη φτώχεια. Δεν είσαι; Τότε θα κουβαλάς το βαρύ φορτίο της, θα ταπεινώνεσαι, θα θυμηθείς, θες-δε θες, τον Κάλβο, που έλεγε ότι η φτώχεια μουδιάζει τα φτερά του πνεύματος, ή θα μηχανεύεσαι τρόπους για να επιβιώσεις, ή θα κλέψεις όταν οι ανάγκες σου σε οδηγήσουν σε αδιέξοδο, ή θα προβείς σε κάτι απονενοημένο. Τι τα θες. Καταραμένη την αποκαλεί ο λαός.
Να μας μιλήσουν οι «αριστεροί» για την εξάλειψή της· τώρα, που είναι και στα πράγματα...
http://www.efsyn.gr/arthro/gia-tin-exafanisi-tis-ftoheias-mas
RSS Feed
