Έξω από το λεωφορείο, φασίστα!

Λεωφορείο της γραμμής. Μαυρούλης καθισμένος ανάμεσα σε χίλια
μπαγάζια κάνει αέρα στο παιδάκι του που το έχει αγκαλιά να την ψιλοβγάλει με τον
καύσωνα. Δίπλα του κάθεται μια κοπέλα.

Ξαφνικά εισβάλλει ο καραγκιόζης-φασίστας, πάει καρφί στον
μαυρούλη και λέει "Σήκω ρε αλήτη να κάτσω".

Η κοπέλα έκπληκτη αντιδρά: "Με ποιο δικαίωμα του μιλάτε έτσι;"
"Σκάσε εσύ μωρή πατσαβούρα μην τις φας".

Η "πατσαβούρα" κολυμβήτρια, 1.80, σηκώνεται όρθια. "Για πλησίασε
  να δούμε ποιος θα τις φάει;" στο σημείο αυτό σηκώνεται όρθιο το υπόλοιπο
  λεωφορείο που μέχρι εκείνη τη στιγμή "βασικά κοίταγε τη δουλειά
του".

Αρχίζει και κράζει το μαλάκα μέχρι που τον πετάει έξω
κυριολεκτικά σηκωτό στην επόμενη στάση.

Συμπέρασμα πρώτο: εκεί που οι άνθρωποι στέκονται στα δυο τους πόδια πεθαίνουν
τα σκουλήκια. Εκεί που δεν...


Συμπέρασμα δεύτερο: οι φασίστες θα φτάσουν μέχρι εκεί που θα τους
επιτρέψουμε -νισάφι με τα κουβαρνταλίκια.


Πηγή: Left.gr


Από σχόλιο στην παραπάνω ανάρτηση:

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως έγιναν ρατσιστές οι
  Έλληνες. Που από την Αγγλία μέχρι τη Γερμανία και από την Αμερική μέχρι την
  Αυστραλία δεχόμαστε (ανέκαθεν, αλλά ειδικά σήμερα) ρατσιστικές προσβολές και
  επιθέσεις, αντιμετωπιζόμαστε με καχυποψία και χλευασμό. Επειδή δεν έχεις τη
  δύναμη και την τόλμη να κάνεις την αυτοκριτική σου, επειδή είσαι δειλός,
φοβισμένος αλλά και αμόρφωτος μην μπορώντας να αντιμετωπίσεις τον πραγματικό σου
εχθρό και την πηγή και την ουσία αυτού που σε έφερε σε αυτή την κατάντια και
συνεχίζει να σε δουλεύει κατάμουτρα, επιλέγεις να κάνεις ότι πιο ΧΥΔΑΙΟ και
  ΑΝΑΝΔΡΟ θα μπορούσε να κάνει ακόμα και μια ύαινα: ξεσπάς εκεί που σε παίρνει,σε
αυτούς που βλέπεις ότι είναι πιο αδύναμοι που δεν μπορούν να αντιδράσουν και να
αμυνθούν, σε αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Τόσο ανθρωπάκι έγινες
  νεοέλληνα, αποτυχημένος ακόμα και ως ρατσιστής..