Aντίο γενιά των 700 E, να καλωσορίσουμε την γενιά των 100;

Με βάση στοιχεία που δημοσίευσε το υπουργείο εργασίας[1]

• 126.956 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα αμείβονται με μεικτό μηνιαίο μισθό έως 100 ευρώ
• Ενώ, συνολικά 343.760 εργαζόμενοι αμείβονται με μηνιαίους μισθούς από 100 έως και 400 ευρώ μεικτά.

Πρόκειται για εργαζομένους με συμβάσεις εργασίας μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασία 2, 3 ημερών την εβδομάδα, ή ακόμη και μερικών ωρών την εβδομάδα. Αυτές είναι οι λεγόμενες «ευέλικτες μορφές εργασίας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην κυβέρνηση για σχεδόν δύο χρόνια από την εκλογή στην κυβέρνηση το Γενάρη του 2015. Ούτε καν στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί δεν κατάφερε να βάλει κάποια τάξη. Κι έτσι αντί να καλυτερεύει, έστω στο ελάχιστο η εικόνα, κάθε μήνα είναι και χειρότερα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τα ίδια στοιχεία έχουμε μια νέα ανατροπή στην «αγορά εργασίας»:

• για πρώτη φορά οι (λεγόμενες) «ευέλικτες μορφές απασχόλησης» τη διετία 2015-2016 έσπασαν το ιστορικό φράγμα του 50% σε νέες προσλήψεις.

Με άλλα λόγια η πλειοψηφία όσων προσλαμβάνονται πια είναι με «ευέλικτες» σχέσεις εργασίας κι όχι με σταθερές (πραγματικά μόνιμες θέσεις εργασίας δεν υπάρχουν πια πουθενά).
Ενδεικτικά την περίοδο Ιανουάριος – Σεπτέμβριος 2016 οι προσλήψεις που έγιναν με ευέλικτες μορφές απασχόλησης αντιστοιχούσαν στο 51,50%, έναντι 48,50% της πλήρους απασχόλησης.
Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα Κυρίαρχα ΜΜΕ φορτώνουν την ευθύνη γι’ αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως αυτοί είναι οι πρώτοι διδάξαντες – αυτές οι πολιτικές είναι οι δικές τους πολιτικές, πολιτικές που δεν χρειάστηκε να τους επιβάλει κανείς. Εξάλλου εμπνευστής του όρου «απασχολήσιμος» εργαζόμενος (δηλαδή «υπερ-εκμεταλλεύσιμος» και «αναλώσιμος» εργαζόμενος) δεν ήταν άλλος από τον στυγνό Σημίτη. Και ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει τις ίδιες πολιτικές ενώ ψελλίζει ότι δεν του αρέσουν αυτές οι πολιτικές αλλά «τι να κάνει – τον υποχρεώνει η Τρόικα», κοντεύοντας να γελοιοποιηθεί.
​
Πριν κάποιες μέρες είχαμε αναρτήσει το κείμενο: «Aντίο Eπαγγελματική Aσφάλεια, Aντίο Συλλογικές Συμβάσεις !» (http://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/a-e-a-a)
Μιλάγαμε για τις εξελίξεις που φέρνουν στο χώρο της εργασίας η ρομποτοποίηση και ψηφιοποίηση της παραγωγής και διανομής. Στην Ελλάδα των μνημονίων εφαρμόζονται τέτοιες σχέσεις εργασίας και δίνονται τέτοιες αμοιβές για την αγοραία εργασία, που μπορεί αυτό πράγματι να οδηγήσει στη μη προσφορά πια εκ μέρους των εργαζομένων. Μελλοντικά, και ξεκινώντας από την Ελλάδα και τις ζώνες φθηνής εργασίας, θα δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες ώστε οι νέες γενιές να μην αποβλέπουν πια στη μισθωτή εργασία και να στραφούν περισσότερο σε αυτοοργανωμένες μορφές κοινωνικά αναγκαίας εργασίας. Οι μισθοί που τείνουν προς τα 100 ευρώ και οι «ευέλικτες μορφές απασχόλησης» του σήμερα, θα είναι και η προϋπόθεση για να στηθεί η κοινωνική-συνεργατική-αλληλέγγυα οικονομία του αύριο, συνδεδεμένη βέβαια με τη μετάβαση σε μια μετα-καπιταλιστική κοινωνία.

[1] http://www.iefimerida.gr/news/295707/i-genia-ton-100-eyro-aytos-einai-o-misthos-poy-pairnoyn-126956-ergazomenoys