Aυτοδιαχείριση: η εμπειρία στην Aργεντινή και την Eλλάδα

Τοποθεσία: 
Νομική Σχολή (Νέο Κτίριο), Αίθουσα 9, 5ος όροφος
Ημερομηνία: 
Σάββατο, 19 Μάρτιος, 2016 - 19:00
 

• Αντρές Ρουτζέρι, συγγραφέας του βιβλίου ΑΝΑΚΤΗΜΕΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
• Ενημέρωση από τους «Ρομπέν του ξύλου», εργάτες του δεύτερου κατειλημμένου εργοστασίου στην Ελλάδα  και από ΒΙΟΜΕ

Μπορεί, εδώ και τώρα, να υπάρξει μία άλλη οργάνωση της παραγωγής, άλλες σχέσεις εργασίας που να δημιουργούν όρους χειραφέτησης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης?
Μπορεί να υπάρξει, εδώ και τώρα, μια οικονομία των εργαζομένων ενάντια στην οικονομία της αγοράς?
Διοργάνωση: Κολεκτίβα εργασίας ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

​Για το βιβλίο
Οι καταλήψεις των εργοστασίων αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων ενάντια στην οικονομική βία και την καταστολή στην Αργεντινή μετά την κρίση του 2001. Απέναντι στη αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής της χώρας και τη συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να οργανωθούν και διατηρήσουν τις -εγκαταλειμμένες από τους καπιταλιστές – επιχειρήσεις στη ζωή. Οι «ανακτημένες» επιχειρήσεις που προέκυψαν από αυτή τη διαδικασία διαπνέονται από το πείσμα του αγώνα και της σύγκρουσης, της κατάληψης των μέσων παραγωγής, της συλλογικής αυτενέργειας των εργαζομένων.
Μέσα από την παρούσα μελέτη, αφενός παρακολουθούμε την ιστορική διαδρομή των κατειλημμένων εργοστασίων και επιχειρήσεων της Αργεντινής, αφετέρου αποκτούμε μια πλήρη εικόνα των πολιτικών και οικονομικών δυνατοτήτων, καθώς και των ορίων, της εργατικής αυτοδιαχείρισης.
Το βιβλίο πραγματεύεται μια σειρά προβλημάτων που σχετίζονται με τη λειτουργία των επιχειρήσεων υπό εργατικό έλεγχο: την προσαρμογή των εργατών στον νέο ρόλο τους μέσα στην παραγωγή, τις συλλογικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων, τη βιωσιμότητα της επιχείρησης μέσα στην καπιταλιστική αγορά και τον συνεχή αγώνα για θεσμική και νομική κατοχύρωση. Ο συγγραφέας περιγράφει το κίνημα των ανακτημένων επιχειρήσεων ως ένα ετερογενές και δυναμικό συλλογικό υποκείμενο που βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το εργατικό και το συνεταιριστικό κίνημα, αλλά και με τα άλλα κινήματα που ξεπήδησαν από την κρίση του 2001, όπως οι πικετέρος και τα εγχειρήματα κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
Ταυτόχρονα, προβάλλει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του κινήματος αυτού, το οποίο μέσα από τις καθημερινές πρακτικές του κυοφορεί μια διαφορετική κοινωνική οργάνωση – μια κοινωνία ισοτιμίας και κοινοκτημοσύνης, αλληλεγγύης και συντροφικότητας.
Την έκδοση συνοδεύει έγχρωμο ένθετο φωτογραφιών από τα δεκατρία χρόνια κατειλημμένων επιχειρήσεων στην Αργεντινή του φωτογράφου Αντρές Λοφιέγο.
Το βιβλίο ολοκληρώνεται με ένα εκτενές υστερόγραφο από τον Μάκη Αναγνώστου, μέλος του σωματείου εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟ.ΜΕ., του πρώτου εργοστασίου στην Ελλάδα που λειτουργεί με πλήρη εργατικό έλεγχο και αυτοδιεύθυνση στην παραγωγή.
Για τον συγγραφέα
Ο Αντρές Ρουτζέρι (Μπουένος Άιρες, 1967) είναι κοινωνικός ανθρωπολόγος. Από το 2002 διευθύνει το πρόγραμμα «Ανοιχτή Σχολή» του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, μια ακαδημαϊκή ομάδα που διεξάγει έρευνα σχετικά με τις ανακτημένες επιχειρήσεις και παρέχει συμβουλευτικές και υποστηρικτικές υπηρεσίες. Μέσω του προγράμματος αυτού έχει συντονίσει τέσσερις έρευνες σχετικά με τις ανακτημένες επιχειρήσεις στην Αργεντινή και έχει δημιουργήσει το 2004 το Κέντρο Τεκμηρίωσης των Ανακτημένων Επιχειρήσεων που λειτουργεί στον χώρο του Συνεταιρισμού Γραφικών Τεχνών Chilavert.
Έχει συγγράψει πολλά βιβλία πάνω στο ζήτημα αυτό, ενώ έχει κάνει ομιλίες και σεμινάρια σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας. Από το 2007 συντονίζει τη διοργάνωση της διεθνούς συνάντησης «Η οικονομία των Εργαζομένων», η οποία έχει πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα δύο φορές στην Αργεντινή, μία στο Μεξικό και μία στη Βραζιλία, ενώ πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η πρώτη ευρωπαϊκή συνάντηση στη Γαλλία.