Aγωνία υπό Aίρεση

          -Μια μελαγχολική αμφιβολία με παρωθεί στο άσφαλτο συμπέρασμα, ότι καταντήσαμε μια χώρα  "μπουρδέλο". Δεν μέμφομαι κανένα. Δεν κακίζω ούτε εχθρούς ούτε φίλους. Φταίμε όλοι. Σύμμαχοι, Εχθροί και Φίλοι

           -Δυστυχώς οι αναμνήσεις μου  "τρέχουν" αιμάτινες ανάδρομα. Προς τα πίσω. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής και ένα "ένοχο χαμόγελο σφάζει" την μακρινή εκείνη ελπίδα, ότι όλα θα τελειώσουν σύντομα, για μια μέχρι τότε ανύπαρχτη συνύπαρξη "εν  αγάπη" των Λαών.

           -Σακατεμένος φτωχοδιάβολος  επιθυμούσα, σαν μεγαλώσω, να διορθώσω τον μετά την "κατοχή" κόσμο της ρεμούλας, της αδιάντροπης κλεψιάς, της ανείπωτης φτώχειας  και της αχαλίνωτης πορνικής διαφθοράς. Όλα με το "διάβα" του χρόνου έμειναν μετέωρα, εγκλωβισμένα στην μνησικακία "του καιρού", που ακολούθησε και διαίρεσε τα αδέλφια, τους συγγενείς, τους φίλους σε αλληλομισούμενες "ομάδες"(τάξεις). Τους νηστικούς και τίμιους φτωχοδιάβολους από την μια μεριά και τους "αετονύχηδες" που ανέβηκαν τις κλίμακες της επιτυχίας από την άλλη, ξεδιάντροποι για το "τσαλαπάτημα" μυριάδων ικανών, πονεμένων κι ανήμπορων.

         -Ψεύτικη παρηγορία "η έντονη και παθιασμένη μουσική" των ατάλαντων πατριδοκάπηλων, που προσπαθούσαν να πείσουν τους "ηττημένους ήρωες" της ζωής για καλλίτερες μέρες και φεγγερές "παρλάτες" σε μια απελεύθερη Πατρίδα.

         -Ασπρα ειρηνικά περιστέρια δεν ξαναπέταξαν στον ξάστερο ουρανό της γαλάζιας πατρίδας του Σωκράτη. Το κώνειο  όμως άφθονο ρέει για να θερίζει της θλίψης την Πορεία προς τον ξεπεσμό και το φθονερό μαχαίρι να βυθίζεται  αργά και "στρουφιχτά" στις σάπιες σάρκες την ημιθανών ημεδαπών αγωνιστών της Καθολικής του Λαού Λευτεριάς

         -Η συχαμένη ασκήμια των σαρκοβόρων, αν και πέρασαν χρόνια από τότε (1941-1944),τους φοβερούς τρόμους ξανασπέρνει  στην ηλιοφίλητη χώρα των Ελλήνων, για να  αμαυρώσει την φήμη του Απόλλωνα και να τρομοκρατήσει την άτρομη, την άφθαρτη ψυχή του Λαού που κατοικεί μυριάδες χρόνια τον ηλιόφωτο και  ολόχαρο Τόπο  της "Λιόχαρης Ελιάς", του ΄Αγιου Δώρου  της Παλλάδας Αθηνάς και Συμβόλου της Ειρήνης.

         -Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Της διαφθοράς οι μελέτες, παλιές, όσο και ο Κόσμος, δεν ευλογούνται πάντα και μένουν ατελέσφορες για όνειδος των "μελετητών". Μπρος στο "Δέος", που εμπνέει το αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα θα διαθλαθούν όλα της "καταστροφής τα συνάφια" και ο Πατήρ Πάντων, Ολυμποτραφής Δίας, θα χαρίσει στις ταραγμένες μας ψυχές "ΠΑΝΑΓΝΗ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ".-

Χ Π Γ  

09  -  07  - 2015