Aρνησικυρία

Γιώργος Σταματόπουλος
Η κυβέρνηση, δυστυχώς, δεν άσκησε βέτο στην εμπορική συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης με δεκαπέντε χώρες της Νότιας Αφρικής ώστε να κατοχυρώσει τη φέτα και τις ελιές Καλαμών.
Κάτι ψέλλισε, ότι δεν μπορούσε, τάχα, να το θέσει επειδή η συμφωνία είχε «κλείσει» ήδη από το 2014. Κάτι τέτοιο είναι ψευδές βεβαίως (αλλά έχουν εθιστεί στα ψεύδη) αφού, σύμφωνα με τον κανονισμό, οι κυβερνήσεις μπορούν να θέτουν βέτο ακόμη και την τελευταία στιγμή (αρκεί να υπάρχει σθένος βεβαίως και αποφασιστικότητα, αγάπη για τον κόπο των αγροτών και κτηνοτρόφων. Πού τέτοια πράγματα...).
Η επικύρωση μιας συμφωνίας απαιτεί να υπάρχει ομοφωνία στα κράτη-μέλη. Ολίγιστοι λοιπόν, γι' ακόμη μια φορά... Ας (μη) φανταστούμε μόνο τι θα γίνει στις επικείμενες συμφωνίες Ευρωπαϊκής Ενωσης με Καναδά και ΗΠΑ (ΤΤΙP). Μ' αυτό το πνεύμα υποτέλειας και προθυμίας που διακατέχει την κυβέρνηση, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι βαδίζουμε στην πλήρη υποδούλωση της χώρας· σ' ένα σκοτεινό και ολοκληρωτικό μέλλον.
Απορώ, καμία ευαισθησία πια; Τόσο τρομοκρατήθηκαν ώστε έχασαν τη μιλιά τους; Τόση πια υποταγή; Προς τι, παρακαλώ; Για να μπορέσουν κάποτε(!) να εφαρμόσουν την αριστερή τους (τρομάρα μας) πολιτική;
Είναι ανερμήνευτη από πολλούς η τόση ατολμία (μήπως δειλία;) της κυβέρνησης. Θεωρούν ότι (η μόνη ερμηνεία) αυτό που τους ενδιαφέρει, εκεί στα υψηλά δώματα του κράτους, είναι η διατήρηση της εξουσίας με κάθε τίμημα.
Η προσπάθεια εκλογίκευσης που επιχειρούν εκ των υστέρων μόνο θλίψη προκαλεί. Εάν υπάρχει άλλη ερμηνεία, καλοδεχούμενη, για να μην απογοητευτούμε... (λέμε και κάνα αστειάκι).
Θα βλέπουμε τώρα Kalamon παντού και δεν θα ξέρουμε ποια είναι η προέλευση του προϊόντος. Πάνε οι καλαματιανές ελίτσες μας. Δεν ξέρω, παραμένει ελληνικό το μαντίλι καλαματιανό ώστε να τις αποχαιρετήσουμε;
Και η feta; Πού, διάβολε, γεννήθηκε; Ποιος νους την επινόησε ώστε να ξεχωρίζει ανάμεσα στα τυριά όλου του κόσμου; Ο οποιοσδήποτε (Ρουμάνος, Βούλγαρος, Αιθίοπας· κυριολεκτικά ο οποιοσδήποτε). Αντιλαμβάνομαι το μαράζι και την πίκρα των ορεινών ακριτών της ελληνικής γης, των περιθωριακών της κτηνοτροφικής οικονομίας.
Ούτε καν από περιέργεια δεν τόλμησαν να θέσουν βέτο. Καμία προσπάθεια. Τόσο, πλέον, πρόθυμοι, τόσο αδιάφοροι για τα προϊόντα της ελληνικής γης, για τον κόπο των ορεσίβιων;
Ας θαυμάσουμε τι λένε οι ιθύνοντες: «Καταφέραμε να δεσμευτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αναθεώρηση της συμφωνίας, εντός της μεταβατικής περιόδου των πέντε ετών, με σκοπό την πλήρη προστασία της φέτας, πριν αρχίσει να παγιώνεται μια κατάσταση αρνητική». Δεν «παίζονται» οι κύριοι της κυβέρνησης, δεν «παλεύονται».

---