Γιώργος Σταματόπουλος
Ψεύδονται, απειλούν, παραποιούν, τρομοκρατούν, λασπολογούν. Ποιοι; Ποιοι άλλοι. Οι αδιάντροποι πολιτικοί, εκφραστές του παλαιού πολιτικού συστήματος που λέγαμε, αλλά κυρίως οι αξιωματούχοι των ευρωπαϊκών «θεσμών». Αυτοί όμως είναι ερασιτέχνες μπροστά στους Ελληνες δημοσιογράφους που έχουν βάλει σκοπό στη ζωή τους (!) να αποδείξουν ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς οδηγεί τη χώρα έξω από την ευρωπαϊκή ζώνη.
Εξω από το ευρώ κ.λπ. Τέτοια ομοφωνία μεταξύ «θεσμών» και Ελλήνων πολιτικών-δημοσιογράφων του συστήματος μόνο ολοκληρωτική νοοτροπία μπορούσε να επιτύχει. Είναι πρωτοφανές. Τέτοια σύμπνοια και τέτοια ανατριχίλα μην τυχόν και πάμε σε δημοψήφισμα και αποφανθεί ο ίδιος ο λαός! Δεν έχει ξαναϋπάρξει κάτι τέτοιο στην πολιτική ζωή του τόπου.
Με νύχια και με δόντια προσπαθούν να πείσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς και κυρίως τον ελληνικό ότι η νυν κυβέρνηση απεργάζεται σχέδιο εξόδου της χώρας από την ευρωπαϊκή οικογένεια. Με εξαιρετική ξετσιπωσιά αλλοιώνουν το περιεχόμενο του δημοψηφίσματος, που είναι σαφές και καθαρό: «Δέχεστε τη μνημονιακή πρόταση των “θεσμών”;». Οχι, βεβαίως δεν τη δεχόμαστε, παρ’ ότι πολλοί πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης. Ναι, αλλά ως ισότιμο μέλος, όχι σαν παρίας ή φτωχός συγγενής.
Θα μας διώξετε από την Ε.Ε., ουρλιάζουν Σαμαράδες, Θεοδωράκηδες, Βενιζέλοι και οι υποτακτικοί δημοσιογράφοι τους (δεν χρειάζεται να γράψουμε ονόματα, κάνουν μπαμ από την εμπάθειά τους, όποιο κανάλι κι αν ανοίξουμε. Νιώθουν καλά άραγε αντικρίζοντας το βλέμμα των παιδιών τους;). Πρώτη φορά τόση ενορχηστρωμένη χυδαιότητα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Οι άνθρωποι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο, δεν μπορούν να συγκρατήσουν -έστω για τα προσχήματα της δεοντολογίας- την εμπάθειά τους.
Δεν μπορεί κάποιος νουνεχής να ερμηνεύσει αυτή την περιφρονητική τους στάση προς την κυβέρνηση. Φοβούνται μήπως ότι αυτή η κυβέρνηση, εάν παγιωθεί, θα απαιτήσει από τα αφεντικά τους να πληρώσουν τα υπέρογκα ποσά που χρωστάνε; Μήπως αν συμβεί κάτι τέτοιο φοβούνται ότι θα χάσουν τις δουλειές τους, και τι θα κάνουν οι έρμοι; Θα κατρακυλήσουν στον βούρκο της ανεργίας, αυτοί οι «χαρισματικοί», οι «ένδοξοι», οι «εστέτ»;
Είναι μια ερμηνεία, όχι η μόνη, αλλά οι υπόλοιπες περιπλέκονται με ψυχοβιοφυσιογνωμιστικές αναλύσεις· και θα είναι αυθαίρετες, οπότε πάσο. Σημασία έχει ότι κατατρομοκρατούν τον κόσμο, τον χειραγωγούν, τον επηρεάζουν καταλυτικά, ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν. Προσωπικά θεωρώ ότι μόνο ένα μικρό κομμάτι επηρεάζουν.
Οι πολλοί έχουν καταλάβει τον ρόλο τους -δεν ξέρω αν είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία- και τους στρέφουν την πλάτη. Το πολύ να τους χαλάει η διάθεση και να τους σπάνε τα νεύρα ακούγοντάς τους από το πολύ πρωί ώς πολύ αργά το βράδυ να χλευάζουν την κυβέρνηση και να ψεύδονται, να παραποιούν. Αν έκαναν σκληρή κριτική, ουδείς θα τους έψεγε. Αλλο (πολύ) σκληρή κριτική και άλλο απαξίωση, χλευασμός και παραποίηση της αλήθειας. Και είπαμε: κάθε μέρα είναι ιστορική.
Ψεύδονται, απειλούν, παραποιούν, τρομοκρατούν, λασπολογούν. Ποιοι; Ποιοι άλλοι. Οι αδιάντροποι πολιτικοί, εκφραστές του παλαιού πολιτικού συστήματος που λέγαμε, αλλά κυρίως οι αξιωματούχοι των ευρωπαϊκών «θεσμών». Αυτοί όμως είναι ερασιτέχνες μπροστά στους Ελληνες δημοσιογράφους που έχουν βάλει σκοπό στη ζωή τους (!) να αποδείξουν ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς οδηγεί τη χώρα έξω από την ευρωπαϊκή ζώνη.
Εξω από το ευρώ κ.λπ. Τέτοια ομοφωνία μεταξύ «θεσμών» και Ελλήνων πολιτικών-δημοσιογράφων του συστήματος μόνο ολοκληρωτική νοοτροπία μπορούσε να επιτύχει. Είναι πρωτοφανές. Τέτοια σύμπνοια και τέτοια ανατριχίλα μην τυχόν και πάμε σε δημοψήφισμα και αποφανθεί ο ίδιος ο λαός! Δεν έχει ξαναϋπάρξει κάτι τέτοιο στην πολιτική ζωή του τόπου.
Με νύχια και με δόντια προσπαθούν να πείσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς και κυρίως τον ελληνικό ότι η νυν κυβέρνηση απεργάζεται σχέδιο εξόδου της χώρας από την ευρωπαϊκή οικογένεια. Με εξαιρετική ξετσιπωσιά αλλοιώνουν το περιεχόμενο του δημοψηφίσματος, που είναι σαφές και καθαρό: «Δέχεστε τη μνημονιακή πρόταση των “θεσμών”;». Οχι, βεβαίως δεν τη δεχόμαστε, παρ’ ότι πολλοί πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης. Ναι, αλλά ως ισότιμο μέλος, όχι σαν παρίας ή φτωχός συγγενής.
Θα μας διώξετε από την Ε.Ε., ουρλιάζουν Σαμαράδες, Θεοδωράκηδες, Βενιζέλοι και οι υποτακτικοί δημοσιογράφοι τους (δεν χρειάζεται να γράψουμε ονόματα, κάνουν μπαμ από την εμπάθειά τους, όποιο κανάλι κι αν ανοίξουμε. Νιώθουν καλά άραγε αντικρίζοντας το βλέμμα των παιδιών τους;). Πρώτη φορά τόση ενορχηστρωμένη χυδαιότητα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Οι άνθρωποι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο, δεν μπορούν να συγκρατήσουν -έστω για τα προσχήματα της δεοντολογίας- την εμπάθειά τους.
Δεν μπορεί κάποιος νουνεχής να ερμηνεύσει αυτή την περιφρονητική τους στάση προς την κυβέρνηση. Φοβούνται μήπως ότι αυτή η κυβέρνηση, εάν παγιωθεί, θα απαιτήσει από τα αφεντικά τους να πληρώσουν τα υπέρογκα ποσά που χρωστάνε; Μήπως αν συμβεί κάτι τέτοιο φοβούνται ότι θα χάσουν τις δουλειές τους, και τι θα κάνουν οι έρμοι; Θα κατρακυλήσουν στον βούρκο της ανεργίας, αυτοί οι «χαρισματικοί», οι «ένδοξοι», οι «εστέτ»;
Είναι μια ερμηνεία, όχι η μόνη, αλλά οι υπόλοιπες περιπλέκονται με ψυχοβιοφυσιογνωμιστικές αναλύσεις· και θα είναι αυθαίρετες, οπότε πάσο. Σημασία έχει ότι κατατρομοκρατούν τον κόσμο, τον χειραγωγούν, τον επηρεάζουν καταλυτικά, ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν. Προσωπικά θεωρώ ότι μόνο ένα μικρό κομμάτι επηρεάζουν.
Οι πολλοί έχουν καταλάβει τον ρόλο τους -δεν ξέρω αν είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία- και τους στρέφουν την πλάτη. Το πολύ να τους χαλάει η διάθεση και να τους σπάνε τα νεύρα ακούγοντάς τους από το πολύ πρωί ώς πολύ αργά το βράδυ να χλευάζουν την κυβέρνηση και να ψεύδονται, να παραποιούν. Αν έκαναν σκληρή κριτική, ουδείς θα τους έψεγε. Αλλο (πολύ) σκληρή κριτική και άλλο απαξίωση, χλευασμός και παραποίηση της αλήθειας. Και είπαμε: κάθε μέρα είναι ιστορική.