Του Γιώργου Τζοβάνη, Μηχανολόγου Μηχανικού Τ.Ε
Επενδύσεις στο δίκτυο ή αντικαταστάσεις υδρομετρητών;
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ή εργολαβίες;
Με την 18900 απόφαση του ΔΣ της ΕΥΔΑΠ αποφασίστηκε η προμήθεια 200.000 και πλέον υδρομετρητών αλλά και η τοποθέτηση αυτών…. Συνολικό κόστος δαπάνης, μαζί με το ΦΠΑ, 19.592.082 Ευρώ. Άλλα 20 εκατομμύρια στην ανάπτυξη και στις επενδύσεις που χρειάζεται ο τόπος και το κοινωνικό σύνολο!
Φυσικά γεννούνται δύο ερωτήματα που δεν χωνεύονται εύκολα. Αφενός γιατί χρειαζόμαστε 80.000 ηλεκτρονικούς υδρομετρητές (δεν είναι πολύ μεγάλο το νούμερο;) και αφετέρου φυσικά πως ανατέθηκε και η τοποθέτηση αυτών; Αυτό λέγεται άλλη μία στροφή προς την Ιδιωτικοποίηση της εταιρείας.
Μια υγιώς σκεπτόμενη εταιρεία κοινωνικού προσανατολισμού, την κερδοφορία της , η μέρος αυτής έστω, θα έπρεπε να την επιστρέφει στους πολίτες – χρήστες των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης. Με ποιο τρόπο;
Ένας τρόπος είναι μέσω του τιμολογίου της και του κοινωνικού της προφίλ, ένας άλλος τρόπος είναι με μόνιμες προσλήψεις προς μία δοκιμαζόμενη κοινωνία που μαστίζεται από την ανεργία, και ένας τρίτος δρόμος είναι με επενδύσεις που θα έπρεπε να κάνει η ίδια με αυτεπιστασία αν ήταν δυνατόν, όχι όμως σε Υδρομετρητές αλλά σε δίκτυα και υποδομές που έχει ανάγκη το γερασμένο και δύσκολο μορφολογικά δίκτυο της εταιρείας.
(Σχετικό άρθρο: «Υδρομετρητές και επάρκεια νερού»)
Φυσικά με την επένδυση αυτή, των 200.000 υδρομετρητών, δεν ακολουθούμε κανέναν από τους τρεις προαναφερόμενους δρόμους. Αντιθέτως κάποιοι από τους καταναλωτές θα πληρώσουν το επιπρόσθετο κόστος αντικατάστασης των υδρομετρτητών, που βαρύνει τον καταναλωτή ενώ δεν του ανήκει στην ουσία ο Υδρομετρητής (και κάπου εδώ μήπως υπάρχει και νομικό κενό;).
Το τριήμερο του Πάσχα ζήσαμε άλλη μια μαύρη σελίδα για το δίκτυο Ύδρευσης. Συνολικά περίπου 50 απομονωμένοι αγωγοί λόγω θραύσεων, με αρκετά χιλιόμετρα απομονωμένου δικτύου και δεκάδες χιλιάδες ταλαιπωρημένους πολίτες, που χρονιάρες μέρες ταλαιπωρήθηκαν στερούμενοι το αγαθό του νερού. Συν το κόστος επισκευών και ταλαιπωρίας του ανθρώπινου δυναμικού που λειτουργεί με μειωμένο αριθμό προσωπικού λόγο εορτών.
Φυσικά υπάρχουν πολλές αιτίες ή δικαιολογίες για τα απρόσμενα. Όμως μήπως δεν είναι όλα απρόσμενα; Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Έχει υποβαθμιστεί η λειτουργία του δικτύου ύδρευσης, η τελευταία επένδυση σε τροφοδοτικό δίκτυο πρέπει να ψάξουμε πολλά χρόνια πίσω … το δευτερεύον δίκτυο ανανεώνετε με ρυθμούς κάτω του αναμενόμενου και μέσω εργολαβιών τοποθέτησης Ν. Παροχών και λοιπών εργασιών. Το κάθε υδρονομείο λειτουργεί αποκομμένο από την γενική λειτουργία και το Επιχειρησιακό Κέντρο έχει καταργηθεί.
Ποιος έχει την ευθύνη; Πόσο κόστισε στην εταιρεία αυτό το τριήμερο; Θα προσπαθήσουμε να βρούμε τα αίτια ώστε την επόμενη φορά να έχουμε λιγότερη ζημιά; Ποιο είναι το αναγκαίο; Επενδύσεις στο δίκτυο ή αντικαταστάσεις υδρομετρητών; Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και στελέχωση της Λειτουργίας του δικτύου ύδρευσης ή εργολαβίες διάσπαρτων έργων;
Επενδύσεις στο δίκτυο ή αντικαταστάσεις υδρομετρητών;
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ή εργολαβίες;
Με την 18900 απόφαση του ΔΣ της ΕΥΔΑΠ αποφασίστηκε η προμήθεια 200.000 και πλέον υδρομετρητών αλλά και η τοποθέτηση αυτών…. Συνολικό κόστος δαπάνης, μαζί με το ΦΠΑ, 19.592.082 Ευρώ. Άλλα 20 εκατομμύρια στην ανάπτυξη και στις επενδύσεις που χρειάζεται ο τόπος και το κοινωνικό σύνολο!
Φυσικά γεννούνται δύο ερωτήματα που δεν χωνεύονται εύκολα. Αφενός γιατί χρειαζόμαστε 80.000 ηλεκτρονικούς υδρομετρητές (δεν είναι πολύ μεγάλο το νούμερο;) και αφετέρου φυσικά πως ανατέθηκε και η τοποθέτηση αυτών; Αυτό λέγεται άλλη μία στροφή προς την Ιδιωτικοποίηση της εταιρείας.
Μια υγιώς σκεπτόμενη εταιρεία κοινωνικού προσανατολισμού, την κερδοφορία της , η μέρος αυτής έστω, θα έπρεπε να την επιστρέφει στους πολίτες – χρήστες των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης. Με ποιο τρόπο;
Ένας τρόπος είναι μέσω του τιμολογίου της και του κοινωνικού της προφίλ, ένας άλλος τρόπος είναι με μόνιμες προσλήψεις προς μία δοκιμαζόμενη κοινωνία που μαστίζεται από την ανεργία, και ένας τρίτος δρόμος είναι με επενδύσεις που θα έπρεπε να κάνει η ίδια με αυτεπιστασία αν ήταν δυνατόν, όχι όμως σε Υδρομετρητές αλλά σε δίκτυα και υποδομές που έχει ανάγκη το γερασμένο και δύσκολο μορφολογικά δίκτυο της εταιρείας.
(Σχετικό άρθρο: «Υδρομετρητές και επάρκεια νερού»)
Φυσικά με την επένδυση αυτή, των 200.000 υδρομετρητών, δεν ακολουθούμε κανέναν από τους τρεις προαναφερόμενους δρόμους. Αντιθέτως κάποιοι από τους καταναλωτές θα πληρώσουν το επιπρόσθετο κόστος αντικατάστασης των υδρομετρτητών, που βαρύνει τον καταναλωτή ενώ δεν του ανήκει στην ουσία ο Υδρομετρητής (και κάπου εδώ μήπως υπάρχει και νομικό κενό;).
Το τριήμερο του Πάσχα ζήσαμε άλλη μια μαύρη σελίδα για το δίκτυο Ύδρευσης. Συνολικά περίπου 50 απομονωμένοι αγωγοί λόγω θραύσεων, με αρκετά χιλιόμετρα απομονωμένου δικτύου και δεκάδες χιλιάδες ταλαιπωρημένους πολίτες, που χρονιάρες μέρες ταλαιπωρήθηκαν στερούμενοι το αγαθό του νερού. Συν το κόστος επισκευών και ταλαιπωρίας του ανθρώπινου δυναμικού που λειτουργεί με μειωμένο αριθμό προσωπικού λόγο εορτών.
Φυσικά υπάρχουν πολλές αιτίες ή δικαιολογίες για τα απρόσμενα. Όμως μήπως δεν είναι όλα απρόσμενα; Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Έχει υποβαθμιστεί η λειτουργία του δικτύου ύδρευσης, η τελευταία επένδυση σε τροφοδοτικό δίκτυο πρέπει να ψάξουμε πολλά χρόνια πίσω … το δευτερεύον δίκτυο ανανεώνετε με ρυθμούς κάτω του αναμενόμενου και μέσω εργολαβιών τοποθέτησης Ν. Παροχών και λοιπών εργασιών. Το κάθε υδρονομείο λειτουργεί αποκομμένο από την γενική λειτουργία και το Επιχειρησιακό Κέντρο έχει καταργηθεί.
Ποιος έχει την ευθύνη; Πόσο κόστισε στην εταιρεία αυτό το τριήμερο; Θα προσπαθήσουμε να βρούμε τα αίτια ώστε την επόμενη φορά να έχουμε λιγότερη ζημιά; Ποιο είναι το αναγκαίο; Επενδύσεις στο δίκτυο ή αντικαταστάσεις υδρομετρητών; Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και στελέχωση της Λειτουργίας του δικτύου ύδρευσης ή εργολαβίες διάσπαρτων έργων;