Eπαναξιολόγηση

«Η «Εφ.Συν.» μπαίνει στον πέμπτο χρόνο της κυκλοφορίας της, με μια εφημερίδα κύρους και πηγή αναφοράς, κυριολεκτικά ένα μικρό θαύμα σε συνθήκες ανταγωνισμού και ολομέτωπου πολέμου εναντίον της από το διαπλεκόμενο κατεστημένο των Μέσων Ενημέρωσης.»

​Γιώργος Σταματόπουλος
Φαλακρό είναι το πίσω μέρος της κεφαλής του καιρού· άρα πρέπει να τον πιάσεις απ' τα μαλλιά όταν συναντηθείς μαζί του -έτσι και το παραμελήσεις, αυτός θα προσπεράσει και μετά δεν μπορείς να τον συγκρατήσεις [το γυμνό (το κενό) δεν πιάνεται].
Ο καιρός λοιπόν (η συγκυρία, το... timing) ήλθε και μας βρήκε ή η ανάγκη μάς ώθησε να έλθουμε σε επαφή μαζί του (η απόλυση, η ανεργία και λοιπά). Η συνάθροιση απολυμένων «έστησε» μια νέα εφημερίδα βασισμένη στην ισότητα (ισοτιμία κ.τ.τ.). Ενα θαυμάσιο εγχείρημα αντίστασης στην εργοδοτική λαίλαπα και αυθαιρεσία.
Μια ωραιοτάτη ευκαιρία για δημοκρατία στην πράξη «από τα κάτω».
Μια μοναδική ευκαιρία για επανεκτίμηση των έως τούδε αξιών, για πλήρη επαναστοχασμό, για μια διαφορετική ματιά στις κοινωνικές, άμα τε και «επαγγελματικές» σχέσεις: Αποκοπή από κάθε τι περιττό· τιθάσευση του «εγώ» χάριν της συντροφικότητας (έστω συντροφίας)· απαλλαγή από κομματικές (σκόπιμες και ιδιοτελείς) ντιρεκτίβες· χλευασμός στην καταναλωτική μανία· άρνηση και διασάλευση της χειραγωγούμενης γνώσης· εντρύφηση στη χαρούμενη γλώσσα (των πασχόντων, των αιρετικών, των αποκλεισμένων)· εκχώρηση (αφειδής) στην τέχνη και την ποίηση· ανάδειξη κοινωνικών (συνεργατικών-συνεταιριστικών-αυτόνομων) κινημάτων· συναδελφικότητα και αλληλεγγύη· εστίαση στον χορό του κορμιού και του πνεύματος· ήπια διείσδυση στις νέες τεχνολογίες· μουσική παντού (κυρίως μέσα μας)· σεβασμός στους αναγνώστες και τους υπερήλικους, στους αγρότες και τους νοσηλευόμενους· άνοιγμα στην ελεύθερη Παιδεία και τον Πολιτισμό· αμείλικτη κριτική στην εξουσία, τους λακέδες και παρακεντέδες της· ανάδειξη της πνευματικής κληρονομιάς και της απίστευτης φυσικής ομορφιάς της χώρας· ήθος (!) νέο, δημοκρατικό.
Και άλλα, κι άλλα, λιτόφρονα και αξιοπρεπή· οτιδήποτε προάγει τον καινούργιο ανθρω-πολογικό τύπο, μακριά από φιλελεύθερες και καπιταλιστικές ανοησίες, μακριά από στενομυαλιά, μούχλα, συντηρητισμό και κυριαρχική μανία.
Ευκαιρία να ξεριζώναμε τις (βαθύρριζες, είναι αλήθεια) ανασφάλειες και αβεβαιότητες· κοντά στη γνώση και τη συνύπαρξη, με μετρημένους λόγους, αυτούς που χρειάζεται η τέχνη, μήτε μακροσκελείς μήτε σύντομους, όπως συνέστηνε ο Πρόδικος ο Κείος (δειν δε ούτε μακρών, ούτε βραχέων αλλά μετρίων).
Επίσης: εμπιστοσύνη, διότι χωρίς εμπιστοσύνη, όπως πρέσβευε άλλος μέγας Σοφιστής (Γοργίας ο Λεοντίνος), ο βίος (και δη ο «συνεταιριστικός») είναι αβίωτος (βίος δε ου βιωτός πίστεως εστερημένω).
Αλλοι συναντήθηκαν και άλλοι όχι με τον καιρό· τινές αδιαφόρησαν παγερά για την παρουσία του.
Ετσι πάει -εξαρτάται από την πολύχρονη, από την αποκτηθείσα παιδεία του καθενός. Είναι σχεδόν αδιανόητος ο χωρισμός από την έως τούδε παιδεία (που συγκροτεί νομοτελειακά οντότητες και προσωπικότητες)· είναι κατανοητό, αλλά εάν θέλουμε να πάμε ένα βήμα μπροστά, να γίνουμε, π.χ., υπόδειγμα και για άλλους απελπισμένους και εκδιωγμένους από το πολιτικό σύστημα (δεξιό ή «αριστερό», είναι ακριβώς το ίδιο), τότε πρέπει να τολμήσουμε αυτόν τον χωρισμό.
Εξαρτάται βέβαια και από τις αντοχές του καθενός. Εκάς λοιπόν ο κομματισμός, το μη υγιές «εγώ», η μανία για κυριαρχία -το ψεύδος δεν νικάει πάντα, μάλλον η αλήθεια στο τέλος θα επικρατήσει (και θα την αποδεχτούμε, εκόντες άκοντες).