Συμπληρώθηκαν τριάντα ένας μήνες από τη μέρα που κυκλοφόρησε και ήδη με την παρουσία της η «Εφημερίδα των Συντακτών» έχει αλλάξει το τοπίο στα έντυπα μέσα ενημέρωσης. Ενώ η συνολική κυκλοφορία των εφημερίδων σημειώνει ραγδαία πτώση, η «Εφημερίδα των Συντακτών» βελτιώνει συνεχώς τη θέση της και επιτυγχάνει διαρκή κυκλοφοριακή άνοδο.
Βρισκόμαστε ήδη πολύ κοντά στον στόχο για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της συνεταιριστικής μας επιχείρησης. Γνωρίζουμε ότι η επιτυχία αυτή δεν οφείλεται μόνο στην ποιότητα του φύλλου, για την οποία πασχίζουμε νύχτα και μέρα. Είναι σημάδι της αναγνώρισης από τους αναγνώστες για τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε το συνεταιριστικό εγχείρημα, για την αύρα δημοκρατίας και ανεξαρτησίας που αποπνέει. Είναι αλήθεια ότι πολλοί δεν πίστεψαν πως μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Κάποιοι θεώρησαν ότι ο συνεταιρισμός υπήρξε απλώς ένα προκάλυμμα για τη μετατροπή της εφημερίδας σε ένα έντυπο όπως όλα τα άλλα. Τους διαψεύσαμε όλους. Εδώ και δύο χρόνια, δύο συνάδελφοι επέλεξαν να αποχωρήσουν από το συλλογικό μας εγχείρημα για δικούς τους λόγους. Δικαίωμά τους. Ο συνεταιρισμός είναι εθελοντική ένωση προσώπων και μπορεί κάθε συνεταιριστής να αποχωρεί, όταν το επιθυμεί.
Εκείνο που δεν είναι δικαίωμά του είναι να διεκδικεί κάποια ειδική μεταχείριση έναντι όλων των υπολοίπων, μόνο και μόνο επειδή εκ μέρους μας και εξ ονόματός μας ανέλαβε να καταθέσει στο υπουργείο Εμπορίου το σήμα του τίτλου της εφημερίδας τον Απρίλιο του 2012. Ο τίτλος «Εφημερίδα των Συντακτών» ανήκει σε όλους μας. Ανήκει στον συνεταιρισμό μας και χρησιμοποιείται ως σήμα της Α.Ε., η οποία εκδίδει την εφημερίδα. Δεν μπορεί να χρησιμεύσει σε τίποτα άλλο. Και βέβαια δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο οποιουδήποτε παζαριού.
Ο τίτλος αυτός δεν είναι ένα οποιοδήποτε «εμπορικό σήμα». «Σάρκα και οστά» τού δίνει ο συνεταιριστικός χαρακτήρας της εφημερίδας, χωρίς επιχειρηματική ιδιοκτησία, και η προσωπική συνεισφορά των συνεταιριστών-εργαζομένων του. Ο τίτλος δεν έχει καμιά αξία χωρίς τους συγκεκριμένους εργαζόμενους. Καλούμε τα δύο πρώην μέλη του συνεταιρισμού, τα οποία εξακολουθούν να καθυστερούν τη μεταβίβαση στον συνεταιρισμό των μεριδίων τους επί του τίτλου, να ολοκληρώσουν την τυπική αυτή διαδικασία, όπως έχουν τα ίδια δεσμευτεί εδώ και πολλούς μήνες και όπως ήδη έχει κάνει ο τρίτος δικαιούχος που παραμένει στο εγχείρημα.
Πώς εξηγείται άραγε αυτή η «επιμονή» απέναντι στο συλλογικό εγχείρημα από δύο συναδέλφους, εκ των οποίων ο ένας εκλέχθηκε στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ;
Το Δ.Σ. του Συνεταιρισμού
Βρισκόμαστε ήδη πολύ κοντά στον στόχο για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της συνεταιριστικής μας επιχείρησης. Γνωρίζουμε ότι η επιτυχία αυτή δεν οφείλεται μόνο στην ποιότητα του φύλλου, για την οποία πασχίζουμε νύχτα και μέρα. Είναι σημάδι της αναγνώρισης από τους αναγνώστες για τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε το συνεταιριστικό εγχείρημα, για την αύρα δημοκρατίας και ανεξαρτησίας που αποπνέει. Είναι αλήθεια ότι πολλοί δεν πίστεψαν πως μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Κάποιοι θεώρησαν ότι ο συνεταιρισμός υπήρξε απλώς ένα προκάλυμμα για τη μετατροπή της εφημερίδας σε ένα έντυπο όπως όλα τα άλλα. Τους διαψεύσαμε όλους. Εδώ και δύο χρόνια, δύο συνάδελφοι επέλεξαν να αποχωρήσουν από το συλλογικό μας εγχείρημα για δικούς τους λόγους. Δικαίωμά τους. Ο συνεταιρισμός είναι εθελοντική ένωση προσώπων και μπορεί κάθε συνεταιριστής να αποχωρεί, όταν το επιθυμεί.
Εκείνο που δεν είναι δικαίωμά του είναι να διεκδικεί κάποια ειδική μεταχείριση έναντι όλων των υπολοίπων, μόνο και μόνο επειδή εκ μέρους μας και εξ ονόματός μας ανέλαβε να καταθέσει στο υπουργείο Εμπορίου το σήμα του τίτλου της εφημερίδας τον Απρίλιο του 2012. Ο τίτλος «Εφημερίδα των Συντακτών» ανήκει σε όλους μας. Ανήκει στον συνεταιρισμό μας και χρησιμοποιείται ως σήμα της Α.Ε., η οποία εκδίδει την εφημερίδα. Δεν μπορεί να χρησιμεύσει σε τίποτα άλλο. Και βέβαια δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο οποιουδήποτε παζαριού.
Ο τίτλος αυτός δεν είναι ένα οποιοδήποτε «εμπορικό σήμα». «Σάρκα και οστά» τού δίνει ο συνεταιριστικός χαρακτήρας της εφημερίδας, χωρίς επιχειρηματική ιδιοκτησία, και η προσωπική συνεισφορά των συνεταιριστών-εργαζομένων του. Ο τίτλος δεν έχει καμιά αξία χωρίς τους συγκεκριμένους εργαζόμενους. Καλούμε τα δύο πρώην μέλη του συνεταιρισμού, τα οποία εξακολουθούν να καθυστερούν τη μεταβίβαση στον συνεταιρισμό των μεριδίων τους επί του τίτλου, να ολοκληρώσουν την τυπική αυτή διαδικασία, όπως έχουν τα ίδια δεσμευτεί εδώ και πολλούς μήνες και όπως ήδη έχει κάνει ο τρίτος δικαιούχος που παραμένει στο εγχείρημα.
Πώς εξηγείται άραγε αυτή η «επιμονή» απέναντι στο συλλογικό εγχείρημα από δύο συναδέλφους, εκ των οποίων ο ένας εκλέχθηκε στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ;
Το Δ.Σ. του Συνεταιρισμού
RSS Feed
