Ασχολούμαστε από τη δεκαετία του ’80 και έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξουν τώρα οι θέσεις μας, ακόμη κι αν το επιλέξει η κυβέρνηση. Και δεν πείθει κανέναν η μετονομασία του φράγματος της Μεσοχώρας σε έργο
υδροηλεκτρικό από αρδευτικό, επειδή υπήρξαν εμπόδια ευρωπαϊκά και της
ελληνικής Δικαιοσύνης.
Το έργο της εκτροπής του Αχελώου από την Πίνδο για την
άρδευση των εντατικών και υδροβόρων μονοκαλλιεργειών του θεσσαλικού
κάμπου έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του ’30. Ξεκίνησε το 1986 αλλά
και σταμάτησε το 2001 επειδή αποδείχθηκε οικονομικά, περιβαλλοντικά,
κοινωνικά και αναπτυξιακά παράλογο.
Αποτελείται από μια σειρά από μεγάλα φράγματα,
υδροηλεκτρικούς σταθμούς, σήραγγες και άλλα τεχνικά έργα, ένα από τα
οποία είναι το Φράγμα της Μεσοχώρας ύψους 150 μ., ενός από τα
μεγαλύτερα φράγματα της Ευρώπης, που έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια.
Το ΣτΕ έχει κρίνει ως παράνομα τα έργα στην Μεσοχώρα,
όπως και τα έργα της εκτροπής στο σύνολό τους, ακυρώνοντάς τα τέσσερις
φορές, τα έτη 1994, 2000, 2005 και 2014.
Θα υπάρξει ανυπολόγιστη καταστροφή των μεγάλης
οικολογικής αξίας οικοσυστημάτων που διαρρέει ο Αχελώος στην καρδιά
της Πίνδου και για τη μείωση των ποσοτήτων νερού που τροφοδοτούν τους
προστατευόμενους υγροτόπους των εκβολών Αχελώου και των λιμνοθαλασσών
Μεσολογγίου και Αιτωλικού.
Το έργο είναι παράλογο και ζημιογόνο τόσο στο πλαίσιο
της αναθεωρημένης Κοινής Γεωργικής Πολιτικής της ΕΕ, όσο και
ενεργειακά, ενώ καταστρατηγεί και κάθε έννοια ορθής διαχείρισης των
υδάτινων πόρων. Η χώρα μας δεσμεύεται έναντι της ΕΕ για ορθή
διαχείριση των υδάτινων πόρων και σχεδιασμό σε επίπεδο λεκάνης
απορροής με την Οδηγία 2000/60/ΕΕ.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις (Ελληνική Εταιρία
Περιβάλλοντος & Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF,
Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS) έχουν τοποθετηθείέγκαιρα πάνω στο θέμα, λέγοντας
και τα εξής:
«Λύσεις υπάρχουν και προσφέρονται από μια νέα
πολιτική και μια νέα κουλτούρα για τη διαχείριση του νερού. Ως
κοινωνία είμαστε, πλέον, υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε την ευρωπαϊκή
Οδηγία Πλαίσιο για το Νερό 2000/60, που μιλάει για διαμόρφωση και
εφαρμογή ολοκληρωμένων Σχεδίων Διαχείρισης των Νερών σε επίπεδο
υδρολογικής λεκάνης που προκύπτουν μέσα από τη διαβούλευση και
αποσκοπούν στην οικολογική διαχείριση του νερού, για τη λειτουργία
συμμετοχικών θεσμών όπως τα (περιφερειακά) Συμβούλια Υδάτων».
Οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να πείσουν την ΕΕ, ότι το
έργο δεν είναι αρδευτικό, ώστε να εγκρίνει Κοινοτική συγχρηματοδότηση,
η χώρα μας ισχυρίσθηκε εδώ και χρόνια ότι η εκτροπή θα έχει πρωτίστως
ενεργειακό χαρακτήρα! Παρόλα αυτά όμως η ΕΕ απέρριψε το 1994 την
αίτηση χρηματοδότησης του έργου. Έτσι, τα όποια έργα θα τα πληρώσει ο
εθνικός προϋπολογισμός, προφανώς σε βάρος άλλων επενδύσεων.
Παρόλα αυτά το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου
άρχισε να ξανακινεί το θέμα και στις 18 Σεπ. 2014 ο Σαμαράς ανακοίνωσε
ότι ξεμπλόκαρε το έργο της Μεσοχώρας, παρόλο που με βάση τη διαδικασία
που είχε αδειοδοτηθεί, αποτελεί έργο της εκτροπής του Αχελώου.
Παράλληλα, για να μην υπάρχει αμφιβολία για τη σύνδεσή του με την
εκτροπή του Αχελώου, υπέγραψαν και τα σχέδια διαχείρισης υδατικών
πόρων Θεσσαλίας και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, όπου προκρίνεται η λύση
της μικρότερης εκτροπής, με 250 εκατ. κυβικά μέτρα νερού.
Οι τοπικοί παράγοντες στη Θεσσαλία, βεβαίως, το
θεώρησαν ως «το πρώτο βήμα για την αποπεράτωση των έργων της εκτροπής
του Αχελώου» και ζητούν «συνέχιση των έργων της εκτροπής».
Στις 3 Οκτωβρίου 2014 το Τμήμα Οικολογίας
-Περιβάλλοντος -Χωρικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκε αρνητικά
για το "Φράγμα Μεσοχώρας"
Στις 27 Νοε 2014 το υπουργείο Περιβάλλοντος δια του κ.
Μανιάτη ανακοίνωσε ότι το Φράγμα Μεσοχώρας θα παράγει 360 γιγαβατώρες
ετησίως, που αντιστοιχούν με το 10% της συνολικής παραγόμενης
υδροηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα. Επίσης, ότι για την ολοκλήρωσή του
απαιτούνται άλλα 110 εκ. ευρώ, χρήματα τα οποία θα καλυφθούν από τη
ΔΕΗ.
Και στις 27.11.14 κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η
Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το φράγμα της Μεσοχώρας
Στις 10 Μαρτίου 2015 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν ότι
«παγώνει» το φράγμα της Μεσοχώρας και πως «δεν υπάρχει καμία περίπτωση
να λειτουργήσει».
Μετά τη σπουδή να προχωρήσει το θέμα μέσα στο
καλοκαίρι και από την υπηρεσιακή κυβέρνηση, τον Αύγουστο η Αυτόνομη
Συνάντηση Αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου στη
Μεσοχώρα Τρικάλων, που δραστηριοποιείται από το 2007 στο χώρο,
οργάνωσε και πάλι εκδηλώσεις στη Μεσοχώρα και πορεία προς το φράγμα,
ενώ δίνει και πληροφορίες για τις συνέπειες στη φύση και τις τοπικές
κοινωνίες της περιοχής (εδώ).
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να επιμένει σε ένα έργο
καταστροφικό που ευνοεί τη συνέχιση της κατασπατάλησης των
περιορισμένων υδάτινων πόρων της χώρας. Και είμαστε εμείς που θα
μιλήσουμε για το άλλο μοντέλο ανάπτυξης και για την ανάγκη συνολικού
σχεδιασμού εξοικονόμησης και προστασίας του νερού και αναδιάρθρωσης
καλλιεργειών.
Μιχάλης Τρεμόπουλος
υδροηλεκτρικό από αρδευτικό, επειδή υπήρξαν εμπόδια ευρωπαϊκά και της
ελληνικής Δικαιοσύνης.
Το έργο της εκτροπής του Αχελώου από την Πίνδο για την
άρδευση των εντατικών και υδροβόρων μονοκαλλιεργειών του θεσσαλικού
κάμπου έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του ’30. Ξεκίνησε το 1986 αλλά
και σταμάτησε το 2001 επειδή αποδείχθηκε οικονομικά, περιβαλλοντικά,
κοινωνικά και αναπτυξιακά παράλογο.
Αποτελείται από μια σειρά από μεγάλα φράγματα,
υδροηλεκτρικούς σταθμούς, σήραγγες και άλλα τεχνικά έργα, ένα από τα
οποία είναι το Φράγμα της Μεσοχώρας ύψους 150 μ., ενός από τα
μεγαλύτερα φράγματα της Ευρώπης, που έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια.
Το ΣτΕ έχει κρίνει ως παράνομα τα έργα στην Μεσοχώρα,
όπως και τα έργα της εκτροπής στο σύνολό τους, ακυρώνοντάς τα τέσσερις
φορές, τα έτη 1994, 2000, 2005 και 2014.
Θα υπάρξει ανυπολόγιστη καταστροφή των μεγάλης
οικολογικής αξίας οικοσυστημάτων που διαρρέει ο Αχελώος στην καρδιά
της Πίνδου και για τη μείωση των ποσοτήτων νερού που τροφοδοτούν τους
προστατευόμενους υγροτόπους των εκβολών Αχελώου και των λιμνοθαλασσών
Μεσολογγίου και Αιτωλικού.
Το έργο είναι παράλογο και ζημιογόνο τόσο στο πλαίσιο
της αναθεωρημένης Κοινής Γεωργικής Πολιτικής της ΕΕ, όσο και
ενεργειακά, ενώ καταστρατηγεί και κάθε έννοια ορθής διαχείρισης των
υδάτινων πόρων. Η χώρα μας δεσμεύεται έναντι της ΕΕ για ορθή
διαχείριση των υδάτινων πόρων και σχεδιασμό σε επίπεδο λεκάνης
απορροής με την Οδηγία 2000/60/ΕΕ.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις (Ελληνική Εταιρία
Περιβάλλοντος & Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF,
Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS) έχουν τοποθετηθείέγκαιρα πάνω στο θέμα, λέγοντας
και τα εξής:
«Λύσεις υπάρχουν και προσφέρονται από μια νέα
πολιτική και μια νέα κουλτούρα για τη διαχείριση του νερού. Ως
κοινωνία είμαστε, πλέον, υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε την ευρωπαϊκή
Οδηγία Πλαίσιο για το Νερό 2000/60, που μιλάει για διαμόρφωση και
εφαρμογή ολοκληρωμένων Σχεδίων Διαχείρισης των Νερών σε επίπεδο
υδρολογικής λεκάνης που προκύπτουν μέσα από τη διαβούλευση και
αποσκοπούν στην οικολογική διαχείριση του νερού, για τη λειτουργία
συμμετοχικών θεσμών όπως τα (περιφερειακά) Συμβούλια Υδάτων».
Οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να πείσουν την ΕΕ, ότι το
έργο δεν είναι αρδευτικό, ώστε να εγκρίνει Κοινοτική συγχρηματοδότηση,
η χώρα μας ισχυρίσθηκε εδώ και χρόνια ότι η εκτροπή θα έχει πρωτίστως
ενεργειακό χαρακτήρα! Παρόλα αυτά όμως η ΕΕ απέρριψε το 1994 την
αίτηση χρηματοδότησης του έργου. Έτσι, τα όποια έργα θα τα πληρώσει ο
εθνικός προϋπολογισμός, προφανώς σε βάρος άλλων επενδύσεων.
Παρόλα αυτά το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου
άρχισε να ξανακινεί το θέμα και στις 18 Σεπ. 2014 ο Σαμαράς ανακοίνωσε
ότι ξεμπλόκαρε το έργο της Μεσοχώρας, παρόλο που με βάση τη διαδικασία
που είχε αδειοδοτηθεί, αποτελεί έργο της εκτροπής του Αχελώου.
Παράλληλα, για να μην υπάρχει αμφιβολία για τη σύνδεσή του με την
εκτροπή του Αχελώου, υπέγραψαν και τα σχέδια διαχείρισης υδατικών
πόρων Θεσσαλίας και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, όπου προκρίνεται η λύση
της μικρότερης εκτροπής, με 250 εκατ. κυβικά μέτρα νερού.
Οι τοπικοί παράγοντες στη Θεσσαλία, βεβαίως, το
θεώρησαν ως «το πρώτο βήμα για την αποπεράτωση των έργων της εκτροπής
του Αχελώου» και ζητούν «συνέχιση των έργων της εκτροπής».
Στις 3 Οκτωβρίου 2014 το Τμήμα Οικολογίας
-Περιβάλλοντος -Χωρικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκε αρνητικά
για το "Φράγμα Μεσοχώρας"
Στις 27 Νοε 2014 το υπουργείο Περιβάλλοντος δια του κ.
Μανιάτη ανακοίνωσε ότι το Φράγμα Μεσοχώρας θα παράγει 360 γιγαβατώρες
ετησίως, που αντιστοιχούν με το 10% της συνολικής παραγόμενης
υδροηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα. Επίσης, ότι για την ολοκλήρωσή του
απαιτούνται άλλα 110 εκ. ευρώ, χρήματα τα οποία θα καλυφθούν από τη
ΔΕΗ.
Και στις 27.11.14 κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η
Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το φράγμα της Μεσοχώρας
Στις 10 Μαρτίου 2015 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν ότι
«παγώνει» το φράγμα της Μεσοχώρας και πως «δεν υπάρχει καμία περίπτωση
να λειτουργήσει».
Μετά τη σπουδή να προχωρήσει το θέμα μέσα στο
καλοκαίρι και από την υπηρεσιακή κυβέρνηση, τον Αύγουστο η Αυτόνομη
Συνάντηση Αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου στη
Μεσοχώρα Τρικάλων, που δραστηριοποιείται από το 2007 στο χώρο,
οργάνωσε και πάλι εκδηλώσεις στη Μεσοχώρα και πορεία προς το φράγμα,
ενώ δίνει και πληροφορίες για τις συνέπειες στη φύση και τις τοπικές
κοινωνίες της περιοχής (εδώ).
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να επιμένει σε ένα έργο
καταστροφικό που ευνοεί τη συνέχιση της κατασπατάλησης των
περιορισμένων υδάτινων πόρων της χώρας. Και είμαστε εμείς που θα
μιλήσουμε για το άλλο μοντέλο ανάπτυξης και για την ανάγκη συνολικού
σχεδιασμού εξοικονόμησης και προστασίας του νερού και αναδιάρθρωσης
καλλιεργειών.
Μιχάλης Τρεμόπουλος
RSS Feed
