Ο καθηγητής και η αγωνία του για το νερό…
Στην ημερίδα του ΤΕΕ Μαγνησίας «Σχέδιο διαχείρισης υδάτινων πόρων» στις 11/9/12, παρουσιάστηκε μία εισήγηση με θέμα την εξοικονόμηση νερού. Σύμφωνα με την εισήγηση είναι επιτακτική ανάγκη να αντιγράψουμε στην περιοχή μας το συντομότερο δυνατό, το μοντέλο της Ισπανικής πόλης Αλμερία, σε απόσταση 30χιλ από την οποία έχει εγκατασταθεί το μεγαλύτερο θερμοκηπιακό πάρκο στον πλανήτη.
Οι φωτογραφίες που πρόβαλε ο εισηγητής, καθηγητής πανεπιστημίου, προκάλεσαν δέος και φρίκη στα μέλη της Κίνησης που βρεθήκαμε ανάμεσα στους λιγοστούς παρευρισκόμενους. Δεν ήταν μόνο το μέγεθος αλλά και η τεχνολογία της υπόθεσης η οποία θύμιζε διαστημικό εργαστήρι, με εργαζόμενους να φορούν διαστημικές στολές, συστήματα παρακολούθησης με κάμερες παντού και φυτά να ξεπηδούν μέσα από μια θάλασσα πλαστικού.
Οι απελπισμένες κινήσεις
Ο άνθρωπος έχει χάσει πλέον την επαφή με τις φυσικές διαδικασίες. Βάλλεται από παντού από τις συνέπειες μιας απόλυτα αλόγιστης και αυτοκαταστροφικής ανάπτυξης. Στην απελπισμένη του προσπάθεια να βρει λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που ο ίδιος έχει δημιουργήσει, εγκλωβισμένος στη λογική του κέρδους και της εκμετάλλευσης, υιοθετεί νέες εξίσου καταστροφικές τεχνολογίες και πολλαπλασιάζει τις ζημιές στον άνθρωπο και το περιβάλλον με γεωμετρική πρόοδο. Σαν αποτέλεσμα βιώνουμε στην πραγματικότητα ένα έργο-εφιάλτη επιστημονικής φαντασίας με το πόσιμο νερό συνεχώς να μειώνεται, τα πυρηνικά ατυχήματα μεγάλα και μικρά γνωστά και άγνωστα να πολλαπλασιάζονται, τεράστια θαλάσσια κήτη και ζώα γενικά να απειλούνται με εξαφάνιση, φαινόμενα φυσικών καταστροφών να κάνουν την εμφάνισή τους όλο και πιο συχνά,κλπ. Κλασσικό παράδειγμα των απελπισμένων αυτών κινήσεων του ανθρώπου είναι τα θερμοκήπια της Αλμερίας στην Ισπανία.
Τα θερμοκήπια της Αλμερίας
Καταλαμβάνουν έκταση 260000στρεμμάτων, ΝΔ της πόλης κατά μήκος της ακτήςτης Νότιας Ισπανίας. Καλλιεργούνται μέσα σε αυτά οπωροκηπευτικά με τη μέθοδο της υδροπονικής, τα οποία ικανοποιούν το 50% των αναγκών της Ευρώπης με έσοδα που φτάνουν το 1,5 δις τον χρόνο.
Η περιοχή αυτή πριν 35 χρόνια είχε χαρακτηριστικά ερήμου και χρησιμοποιούνταν για γύρισμα κινηματογραφικών ταινιών western. Με την ανακάλυψη και υιοθέτηση της υδροπονικής και της στάγδην τροφοδοσίας φυτοφαρμάκων, η περιοχή άλλαξε όψη και χαρακτήρα. Ουσιαστικά σκεπάστηκε από μια τεράστια άσπρη πλαστική τέντα κάτω από την οποία δουλεύουν εργάτες σε θερμοκρασίες αφόρητες ως και 45οC.
Οι συνθήκες διαβίωσης στα «ιδρωμένα σπίτια» όπως τα αποκαλούν, είναι απαράδεκτες. Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν τουαλέτες ενώ είναι διαδεδομένη η πορνεία. Οι μισθοί είναιυπερβολικά χαμηλοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων ανύπαρκτα.
Και οι συνέπειες
Η θερμοκηπιακή αυτή δραστηριότητα προκαλεί επίσης σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα. Το απέραντο άσπρο πλαστικό αντανακλά το φως και την θερμότητα με αποτέλεσμα να πέφτει η θερμοκρασία της περιοχής. Μελέτη του τοπικού πανεπιστημίου έδειξε ότι ενώ στην υπόλοιπη Ισπανία η θερμοκρασία ανεβαίνει γρηγορότερα από τον μέσο όρο σε παγκόσμιο επίπεδο, εδώ πέφτει 0,3οC κάθε 10 χρόνια από το 1983 και μετά.
Στην περιοχή έχει αναπτυχθεί βιομηχανία πλαστικών και ανακύκλωσης με απόβλητα που συσσωρεύονται μέσα σε ρεματιές. Πριν ένα περίπου χρόνο μία φάλαινα φυσητήρας εκβράστηκε στις νότιες ακτές της Ισπανίας και όπως αποδείχτηκε αιτία του θανάτου ήταν η αναρρόφηση 17 κιλών πλαστικών απόβλητων.
Μακριά από μας...
Αυτή είναι η περίπτωση της Αλμερίας που πρέπει, σύμφωνα με τον καθηγητή να υιοθετήσουμε αν θέλουμε σοβαρά να εξοικονομήσουμε νερό και να κολυμπήσουμε στο χρήμα. Ο καθηγητής προφανώς εργάζεται στην κατεύθυνση της λύσης του προβλήματος του νερού έχοντας ωστόσο το νου του στην κερδοφόρα για το κεφάλαιο ανάπτυξη. Ο ίδιος υπερασπίζεται την πρόταση στο πλαίσιο της «αειφόρου ανάπτυξης» που μόνον αυτός και οι σαν κι αυτόν επιστήμονες τεχνοκράτες, οραματίζεται μέσα από προτάσεις αυτού του τύπου. Επιβεβαιώνεται έτσι ο κανόνας ότι η σύγχρονη επιστήμη εργάζεται για λογαριασμό των λίγων που διαθέτουν χρήμα και εξουσία, χωρίς να νοιάζονται για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Όχι μόνο resistance
Η εισήγηση έγινε στο πλαίσιο της διαβούλευσης της περιφέρειας για τη διαχείριση του νερού στη Θεσσαλία και ελπίζουμε να μη λήφθηκε σοβαρά υπόψη. Ο Βολιβιανός αγωνιστής για το νερό καλά τα λέει: Όχι μόνον resistance αλά και existence δηλ επανακαθορισμό της ύπαρξης μας». Να μη επιτρέπουμε στους από πάνω, σαν τον εν λόγω καθηγητή, να καθορίζουν την τύχη μας.
Πηγή: http://www.geoengineeringwatch.org/the-desperation-of-the-human-race/
Στην ημερίδα του ΤΕΕ Μαγνησίας «Σχέδιο διαχείρισης υδάτινων πόρων» στις 11/9/12, παρουσιάστηκε μία εισήγηση με θέμα την εξοικονόμηση νερού. Σύμφωνα με την εισήγηση είναι επιτακτική ανάγκη να αντιγράψουμε στην περιοχή μας το συντομότερο δυνατό, το μοντέλο της Ισπανικής πόλης Αλμερία, σε απόσταση 30χιλ από την οποία έχει εγκατασταθεί το μεγαλύτερο θερμοκηπιακό πάρκο στον πλανήτη.
Οι φωτογραφίες που πρόβαλε ο εισηγητής, καθηγητής πανεπιστημίου, προκάλεσαν δέος και φρίκη στα μέλη της Κίνησης που βρεθήκαμε ανάμεσα στους λιγοστούς παρευρισκόμενους. Δεν ήταν μόνο το μέγεθος αλλά και η τεχνολογία της υπόθεσης η οποία θύμιζε διαστημικό εργαστήρι, με εργαζόμενους να φορούν διαστημικές στολές, συστήματα παρακολούθησης με κάμερες παντού και φυτά να ξεπηδούν μέσα από μια θάλασσα πλαστικού.
Οι απελπισμένες κινήσεις
Ο άνθρωπος έχει χάσει πλέον την επαφή με τις φυσικές διαδικασίες. Βάλλεται από παντού από τις συνέπειες μιας απόλυτα αλόγιστης και αυτοκαταστροφικής ανάπτυξης. Στην απελπισμένη του προσπάθεια να βρει λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που ο ίδιος έχει δημιουργήσει, εγκλωβισμένος στη λογική του κέρδους και της εκμετάλλευσης, υιοθετεί νέες εξίσου καταστροφικές τεχνολογίες και πολλαπλασιάζει τις ζημιές στον άνθρωπο και το περιβάλλον με γεωμετρική πρόοδο. Σαν αποτέλεσμα βιώνουμε στην πραγματικότητα ένα έργο-εφιάλτη επιστημονικής φαντασίας με το πόσιμο νερό συνεχώς να μειώνεται, τα πυρηνικά ατυχήματα μεγάλα και μικρά γνωστά και άγνωστα να πολλαπλασιάζονται, τεράστια θαλάσσια κήτη και ζώα γενικά να απειλούνται με εξαφάνιση, φαινόμενα φυσικών καταστροφών να κάνουν την εμφάνισή τους όλο και πιο συχνά,κλπ. Κλασσικό παράδειγμα των απελπισμένων αυτών κινήσεων του ανθρώπου είναι τα θερμοκήπια της Αλμερίας στην Ισπανία.
Τα θερμοκήπια της Αλμερίας
Καταλαμβάνουν έκταση 260000στρεμμάτων, ΝΔ της πόλης κατά μήκος της ακτήςτης Νότιας Ισπανίας. Καλλιεργούνται μέσα σε αυτά οπωροκηπευτικά με τη μέθοδο της υδροπονικής, τα οποία ικανοποιούν το 50% των αναγκών της Ευρώπης με έσοδα που φτάνουν το 1,5 δις τον χρόνο.
Η περιοχή αυτή πριν 35 χρόνια είχε χαρακτηριστικά ερήμου και χρησιμοποιούνταν για γύρισμα κινηματογραφικών ταινιών western. Με την ανακάλυψη και υιοθέτηση της υδροπονικής και της στάγδην τροφοδοσίας φυτοφαρμάκων, η περιοχή άλλαξε όψη και χαρακτήρα. Ουσιαστικά σκεπάστηκε από μια τεράστια άσπρη πλαστική τέντα κάτω από την οποία δουλεύουν εργάτες σε θερμοκρασίες αφόρητες ως και 45οC.
Οι συνθήκες διαβίωσης στα «ιδρωμένα σπίτια» όπως τα αποκαλούν, είναι απαράδεκτες. Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν τουαλέτες ενώ είναι διαδεδομένη η πορνεία. Οι μισθοί είναιυπερβολικά χαμηλοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων ανύπαρκτα.
Και οι συνέπειες
Η θερμοκηπιακή αυτή δραστηριότητα προκαλεί επίσης σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα. Το απέραντο άσπρο πλαστικό αντανακλά το φως και την θερμότητα με αποτέλεσμα να πέφτει η θερμοκρασία της περιοχής. Μελέτη του τοπικού πανεπιστημίου έδειξε ότι ενώ στην υπόλοιπη Ισπανία η θερμοκρασία ανεβαίνει γρηγορότερα από τον μέσο όρο σε παγκόσμιο επίπεδο, εδώ πέφτει 0,3οC κάθε 10 χρόνια από το 1983 και μετά.
Στην περιοχή έχει αναπτυχθεί βιομηχανία πλαστικών και ανακύκλωσης με απόβλητα που συσσωρεύονται μέσα σε ρεματιές. Πριν ένα περίπου χρόνο μία φάλαινα φυσητήρας εκβράστηκε στις νότιες ακτές της Ισπανίας και όπως αποδείχτηκε αιτία του θανάτου ήταν η αναρρόφηση 17 κιλών πλαστικών απόβλητων.
Μακριά από μας...
Αυτή είναι η περίπτωση της Αλμερίας που πρέπει, σύμφωνα με τον καθηγητή να υιοθετήσουμε αν θέλουμε σοβαρά να εξοικονομήσουμε νερό και να κολυμπήσουμε στο χρήμα. Ο καθηγητής προφανώς εργάζεται στην κατεύθυνση της λύσης του προβλήματος του νερού έχοντας ωστόσο το νου του στην κερδοφόρα για το κεφάλαιο ανάπτυξη. Ο ίδιος υπερασπίζεται την πρόταση στο πλαίσιο της «αειφόρου ανάπτυξης» που μόνον αυτός και οι σαν κι αυτόν επιστήμονες τεχνοκράτες, οραματίζεται μέσα από προτάσεις αυτού του τύπου. Επιβεβαιώνεται έτσι ο κανόνας ότι η σύγχρονη επιστήμη εργάζεται για λογαριασμό των λίγων που διαθέτουν χρήμα και εξουσία, χωρίς να νοιάζονται για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Όχι μόνο resistance
Η εισήγηση έγινε στο πλαίσιο της διαβούλευσης της περιφέρειας για τη διαχείριση του νερού στη Θεσσαλία και ελπίζουμε να μη λήφθηκε σοβαρά υπόψη. Ο Βολιβιανός αγωνιστής για το νερό καλά τα λέει: Όχι μόνον resistance αλά και existence δηλ επανακαθορισμό της ύπαρξης μας». Να μη επιτρέπουμε στους από πάνω, σαν τον εν λόγω καθηγητή, να καθορίζουν την τύχη μας.
Πηγή: http://www.geoengineeringwatch.org/the-desperation-of-the-human-race/
RSS Feed
