ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΤΣΑΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ; (ΜΕΡΟΣ Ι)
Κώστας Γούσης
Ο George Ciccariello-Maher, συγγραφέας του βιβλίου “Εμείς δημιουργήσαμε τον Τσάβες”, σημείωνε στο περιοδικό Jacobin το Μάρτιο του 2015: «Η αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα είναι μια κινούμενη αντίφαση. Ανίκανη να πάρει την πλειοψηφία, είναι διαρκώς διχασμένη ανάμεσα στη συμμετοχή σε εκλογές που σχεδόν σίγουρα θα χάσει και στο μποϊκοτάζ τους. Δε μπορεί να νικήσει γιατί ο λαός τη θεωρεί αντιδημοκρατική και τα μποϊκοτάζ και τα πραξικοπήματα έρχονται απλά να επιβεβαιώσουν αυτή την άποψη. Δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα ή προτάσεις, καθώς ό,τι προτάσεις και να κάνει θα είναι αντιλαϊκές. Κι έτσι μετεωρίζεται ανάμεσα σε χαμένες εκλογές και αποτυχημένα πραξικοπήματα, σαν δυο όψεις που αλληλοεπιβεβαιώνονται». Πώς περάσαμε απ’ το φαύλο κύκλο της αποτυχίας, στις 112 έδρες του MUD (Τραπέζι της Δημοκρατικής Ενότητας) και την αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 στο κοινοβούλιο της Βενεζουέλας στις εκλογές της 6ης Δεκέμβρη;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Η ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΑΛΛΑΖΕΙ. Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ; ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΦΟΒΟΥΣ ΚΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ ΙΙ)
Κώστας Γούσης
«Το τέλος της προοδευτικής ηγεμονίας και η αντιδραστική στροφή στη Λατινική Αμερική. Το τέλος ενός κύκλου;»
Έτσι τιτλοφορείται πρόσφατο άρθρο του καθηγητή κοινωνιολογίας στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM) Massimo Modonesi. Ο Modonesi αναλύει τον πολιτικό κύκλο που έχει ανοίξει στη Λατινική Αμερική τον 21ο αιώνα ανατρέχοντας στις γκραμσιανές έννοιες της παθητικής επανάστασης και του καισαρισμού και κάνει λόγο για έναν προοδευτικό και αντιιμπεριαλιστικό «καισαρισμό». Σε αυτά τα πλαίσια, προσπαθεί να προβληματοποιήσει την υπόθεση του «τέλους ενός κύκλου» στην τωρινή συγκυρία όχι με τους όρους ενός οριστικού τέλους, αλλά με την έννοια του τέλους μιας ηγεμονικής προοδευτικής φάσης του κύκλου αυτού. Το σημείο καμπής τοποθετείται, σε αυτή την οπτική, στο έτος του 2013 όπου γίνεται αισθητή η μετάβαση από ένα προοδευτικό σε ένα όλο και πιο αντιδραστικό προφίλ. Αυτή η στροφή αποτυπώνεται πρώτα και κύρια στην οικονομία με δημοσιονομικές πολιτικές που ευνοούν το κεφάλαιο εις βάρος της εργασίας και του περιβάλλοντος, αλλά και τη σχέση των κυβερνήσεων με τα κοινωνικά κινήματα με όλο και πιο συχνή προσφυγή σε κατασταλτικές πρακτικές.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
http://k-lab.zone/
Κώστας Γούσης
Ο George Ciccariello-Maher, συγγραφέας του βιβλίου “Εμείς δημιουργήσαμε τον Τσάβες”, σημείωνε στο περιοδικό Jacobin το Μάρτιο του 2015: «Η αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα είναι μια κινούμενη αντίφαση. Ανίκανη να πάρει την πλειοψηφία, είναι διαρκώς διχασμένη ανάμεσα στη συμμετοχή σε εκλογές που σχεδόν σίγουρα θα χάσει και στο μποϊκοτάζ τους. Δε μπορεί να νικήσει γιατί ο λαός τη θεωρεί αντιδημοκρατική και τα μποϊκοτάζ και τα πραξικοπήματα έρχονται απλά να επιβεβαιώσουν αυτή την άποψη. Δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα ή προτάσεις, καθώς ό,τι προτάσεις και να κάνει θα είναι αντιλαϊκές. Κι έτσι μετεωρίζεται ανάμεσα σε χαμένες εκλογές και αποτυχημένα πραξικοπήματα, σαν δυο όψεις που αλληλοεπιβεβαιώνονται». Πώς περάσαμε απ’ το φαύλο κύκλο της αποτυχίας, στις 112 έδρες του MUD (Τραπέζι της Δημοκρατικής Ενότητας) και την αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 στο κοινοβούλιο της Βενεζουέλας στις εκλογές της 6ης Δεκέμβρη;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Η ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΑΛΛΑΖΕΙ. Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ; ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΦΟΒΟΥΣ ΚΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ ΙΙ)
Κώστας Γούσης
«Το τέλος της προοδευτικής ηγεμονίας και η αντιδραστική στροφή στη Λατινική Αμερική. Το τέλος ενός κύκλου;»
Έτσι τιτλοφορείται πρόσφατο άρθρο του καθηγητή κοινωνιολογίας στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM) Massimo Modonesi. Ο Modonesi αναλύει τον πολιτικό κύκλο που έχει ανοίξει στη Λατινική Αμερική τον 21ο αιώνα ανατρέχοντας στις γκραμσιανές έννοιες της παθητικής επανάστασης και του καισαρισμού και κάνει λόγο για έναν προοδευτικό και αντιιμπεριαλιστικό «καισαρισμό». Σε αυτά τα πλαίσια, προσπαθεί να προβληματοποιήσει την υπόθεση του «τέλους ενός κύκλου» στην τωρινή συγκυρία όχι με τους όρους ενός οριστικού τέλους, αλλά με την έννοια του τέλους μιας ηγεμονικής προοδευτικής φάσης του κύκλου αυτού. Το σημείο καμπής τοποθετείται, σε αυτή την οπτική, στο έτος του 2013 όπου γίνεται αισθητή η μετάβαση από ένα προοδευτικό σε ένα όλο και πιο αντιδραστικό προφίλ. Αυτή η στροφή αποτυπώνεται πρώτα και κύρια στην οικονομία με δημοσιονομικές πολιτικές που ευνοούν το κεφάλαιο εις βάρος της εργασίας και του περιβάλλοντος, αλλά και τη σχέση των κυβερνήσεων με τα κοινωνικά κινήματα με όλο και πιο συχνή προσφυγή σε κατασταλτικές πρακτικές.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
http://k-lab.zone/
RSS Feed