Μή σβήνετε το φως στο σχολείο!
Η διακοπή της ηλεκτροδότησης του ελεύθερου κοινωνικού χώρου “Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας” στις 16/4 είναι το επιστέγασμα μιας σειράς μεθοδεύσεων για να σιωπήσει η φωνή αυτού του αυτοδιαχειριζόμενου ανοιχτού στεκιού.
Δεν μας εκπλήσσει το όψιμο, υποκριτικό ενδιαφέρον των ιδιοκτητών (εκκλησία) και ακραίων πολιτικών χώρων (ερωτήσεις της ΧΑ στο δημοτικό συμβούλιο) για το ζωντάνεμα εγκαταλελειμμένων κτιρίων.
Συνιστά συνήθη πρακτική η χρόνια εγκατάλειψη αυτών των αρχιτεκτονικών διαμαντιών να ακολουθείται από αυταρχικές επιλογές και παρεμβάσεις όταν αυτοί οι χώροι (οι οποίοι χωρίς την παρέμβαση των πολιτών πιθανά θα είχαν ήδη καταρρεύσει) ζωντανεύουν και μετατρέπονται σε κύτταρα πολιτισμού, ελευθερίας και δημιουργίας.
Πέρα από τον προφανή στόχο για έλεγχο τέτοιων συλλογικών αυτό-οργανωμένων εγχειρημάτων που «απειλούν» το κατεστημένο με τη διάχυση «επικίνδυνων» ιδεών στην κοινωνία όπως της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της άμεσης δημοκρατίας, της ισότητας ενοχλεί μάλλον και η σύγκριση (πριν και μετά την κατάληψη) ως προς τη διαχείριση των κτιρίων αυτών καθώς απογυμνώνει τις αρμόδιες αρχές και τις εκθέτει στα μάτια των πολιτών.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι προκρίνουν και εφαρμόζουν μέτρα που οδηγούν ένα ιστορικό μνημείο ξανά στην εγκατάλειψη και στην κατάρρευση όταν αυτό μπορεί να είναι ανοιχτό και ζωντανό προς όφελος της κοινωνίας;
Ο κοινωνικός χώρος Οικόπολις και οι άνθρωποι που το στηρίζουμε είμαστε αλληλέγγοι/ες προς τον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Σχολείο» και καταδικάζουμε απερίφραστα οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης του ή αναστολής της λειτουργίας του.
Οικόπολις
Μια παράλληλη πόλη για την οικολογία και την κοινωνική αλληλεγγύη
Θεσσαλονίκη, 24/4/2015
Η διακοπή της ηλεκτροδότησης του ελεύθερου κοινωνικού χώρου “Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας” στις 16/4 είναι το επιστέγασμα μιας σειράς μεθοδεύσεων για να σιωπήσει η φωνή αυτού του αυτοδιαχειριζόμενου ανοιχτού στεκιού.
Δεν μας εκπλήσσει το όψιμο, υποκριτικό ενδιαφέρον των ιδιοκτητών (εκκλησία) και ακραίων πολιτικών χώρων (ερωτήσεις της ΧΑ στο δημοτικό συμβούλιο) για το ζωντάνεμα εγκαταλελειμμένων κτιρίων.
Συνιστά συνήθη πρακτική η χρόνια εγκατάλειψη αυτών των αρχιτεκτονικών διαμαντιών να ακολουθείται από αυταρχικές επιλογές και παρεμβάσεις όταν αυτοί οι χώροι (οι οποίοι χωρίς την παρέμβαση των πολιτών πιθανά θα είχαν ήδη καταρρεύσει) ζωντανεύουν και μετατρέπονται σε κύτταρα πολιτισμού, ελευθερίας και δημιουργίας.
Πέρα από τον προφανή στόχο για έλεγχο τέτοιων συλλογικών αυτό-οργανωμένων εγχειρημάτων που «απειλούν» το κατεστημένο με τη διάχυση «επικίνδυνων» ιδεών στην κοινωνία όπως της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της άμεσης δημοκρατίας, της ισότητας ενοχλεί μάλλον και η σύγκριση (πριν και μετά την κατάληψη) ως προς τη διαχείριση των κτιρίων αυτών καθώς απογυμνώνει τις αρμόδιες αρχές και τις εκθέτει στα μάτια των πολιτών.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι προκρίνουν και εφαρμόζουν μέτρα που οδηγούν ένα ιστορικό μνημείο ξανά στην εγκατάλειψη και στην κατάρρευση όταν αυτό μπορεί να είναι ανοιχτό και ζωντανό προς όφελος της κοινωνίας;
Ο κοινωνικός χώρος Οικόπολις και οι άνθρωποι που το στηρίζουμε είμαστε αλληλέγγοι/ες προς τον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Σχολείο» και καταδικάζουμε απερίφραστα οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης του ή αναστολής της λειτουργίας του.
Οικόπολις
Μια παράλληλη πόλη για την οικολογία και την κοινωνική αλληλεγγύη
Θεσσαλονίκη, 24/4/2015
RSS Feed
