Στα σύνορα με τη Συρία, στη συνοριακή πόλη Νουσαϊμπίν, ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις στις 6 Μαρτίου, οι οποίες κορυφώθηκαν προχθές στο Ντιγιάρμπακιρ
Μαρίνα Γ. Μεϊντάνη*
Ως φόρο τιμής στις γυναίκες της επαναστατημένης Ροζάβα που συνεχίζουν να αντιστέκονται απέναντι στην πιο σκοταδιστική ισλαμιστική τρομοκρατία του ISIS και παράλληλα να οραματίζονται έναν καινούργιο κόσμο, η Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (Women’s March of World) αποφάσισε το φεμινιστικό καραβάνι της 4ης Διεθνούς Δράσης να ξεκινήσει από τη νοτιοανατολική Τουρκία.
Ακριβώς στα σύνορα με τη Συρία, στη συνοριακή πόλη Νουσαϊμπίν (Νίσιβι όπως την αποκαλούν οι Κούρδοι), ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις στις 6 Μαρτίου, οι οποίες κορυφώθηκαν προχθές στο Ντιγιάρμπακιρ με μια μεγαλειώδη διαδήλωση για την Ημέρα της Γυναίκας.
Βασικός στόχος, όπως αναφέρεται στη διακήρυξη της WMW, είναι να μεταφέρει τη φωνή των γυναικών που αντιστέκονται και παράλληλα να κάνει γνωστές τις εναλλακτικές προτάσεις που υπάρχουν για έναν νέο τρόπο οργάνωσης της κοινωνικής και της πολιτικής ζωής. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, «αποτελεί μια προσπάθεια προκειμένου να ανιχνευτούν νέοι δρόμοι και απαντήσεις απέναντι στο κυρίαρχο μοντέλο συσσώρευσης που βασίζεται στην οικειοποίηση της φύσης, στον έλεγχο πάνω στα σώματα των γυναικών και κατ’ επέκταση στην ίδια τη ζωή, την καταστρατήγηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη βία και την ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων».
Ενα καραβάνι που ξεκίνησε με οικοδέσποινες τις Κούρδισσες από τη Ροζάβα, οι οποίες βρέθηκαν στην πρωτοπορία του αγώνα ενάντια στο σκοταδιστικό «Ισλαμικό κράτος», με το όπλο στο χέρι όποτε χρειάστηκε, και οι οποίες κέρδισαν την παγκόσμια αναγνώριση και πέτυχαν να κάνουν γνωστό όχι μόνο τον αγώνα του λαού τους, αλλά κυρίως έναν άλλο τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας και συνύπαρξης με τους συμπατριώτες τους από διαφορετικές εθνότητες και θρησκείες. Κούρδοι μουσουλμάνοι, συροορθόδοξοι, γιαζεντί, αλεβίτες μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες και τις ίδιες ευθύνες σε όλες τις πολιτικές και τις κοινωνικές δομές.
Το εναρκτήριο πάνελ, όπως θα αναμενόταν, είχε θέμα «Δημοκρατική Αυτονομία, Επανάσταση Γυναικών στη Rojava». Γυναίκες από την περιοχή της Ροζάβα ήρθαν στο Νουσαϊμπίν για να ενημερώσουν γυναίκες από όλο τον κόσμο για την εμπειρία τους, τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας τους αλλά κυρίως για τη θέση της γυναίκας σε αυτόν τον αγώνα για «δημοκρατική συνομοσπονδιοποίηση» όπως ονομάζουν το δημοκρατικό πείραμα που εφαρμόζεται σήμερα στα τρία καντόνια της Rojava.
Η ισότητα των φύλων βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της πολιτικοποίησης και όπως χαρακτηριστικά περιέγραψε η Χίβα Αράμπο, που είχε έρθει από το καντόνι Τσεζίρε, ισχύει σήμερα στην πράξη η χειραφέτηση των γυναικών με ίση εκπροσώπηση και ενεργό συμμετοχή των γυναικών σε όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δράσεις». Κάτι που το διαπιστώσαμε και εμείς καθώς σε κάθε θέση, από την ανώτερη ηγεσία μέχρι τις πιο απλές δομές, υπάρχει ένας άντρας και μία γυναίκα. Πρακτική την οποία ακολουθούν και οι κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, ιδιαίτερα στον τομέα της αυτοδιοίκησης όπου το HDP έχει κερδίσει. Για παράδειγμα στον Δήμο Μαρντίν, συνδήμαρχος είναι γυναίκα και μάλιστα από την ασσυριακή μειονότητα. Το ίδιο συμβαίνει και στον Δήμο Νουσαϊμπίν και στο Ντιγιάρμπακιρ, αλλά και στην προεδρία του HDP.
Δεν είναι μόνο η θέση της γυναίκας στην οποία δίνεται έμφαση, προτεραιότητα στις επαναστατημένες κοινότητες της Ροζάβα δίνεται σε ζητήματα εκπαίδευσης και στη δημιουργία ακαδημιών όπου συζητούνται τα πάντα, μέχρι και μαθήματα οικιακής οικονομίας. Το καραβάνι θα συνεχίσει σήμερα για την Αντιόχεια και αφού περάσει από Μερσίνα, Αττάλεια και Σμύρνη θα καταλήξει στις 17 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη, για να συνεχίσει το ταξίδι του από εκεί στα Βαλκάνια και μετά στην υπόλοιπη Ευρώπη καταλήγοντας στις 17 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας, στο Πόρτο της Πορτογαλίας. Σε όλη αυτή τη διαδρομή θα έρχεται σε επαφή με κινήματα, όχι μόνο γυναικεία, αλλά και κοινωνικά και περιβαλλοντικά προκειμένου να μοιραστούν εμπειρίες.
Στη διεθνή αποστολή συμμετέχουν περισσότερες από 200 γυναίκες από όλο τον κόσμο, από τη Βραζιλία μέχρι τη Ζάμπια και από την Πορτογαλία μέχρι την Ισπανία και τη Γερμανία, ενώ από την Ελλάδα βρέθηκαν στην Ανατολία γυναίκες από τον Χώρο Αλληλεγγύης Γυναικών της Θεσσαλονίκης.
*Δημοσιογράφος
Μαρίνα Γ. Μεϊντάνη*
Ως φόρο τιμής στις γυναίκες της επαναστατημένης Ροζάβα που συνεχίζουν να αντιστέκονται απέναντι στην πιο σκοταδιστική ισλαμιστική τρομοκρατία του ISIS και παράλληλα να οραματίζονται έναν καινούργιο κόσμο, η Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (Women’s March of World) αποφάσισε το φεμινιστικό καραβάνι της 4ης Διεθνούς Δράσης να ξεκινήσει από τη νοτιοανατολική Τουρκία.
Ακριβώς στα σύνορα με τη Συρία, στη συνοριακή πόλη Νουσαϊμπίν (Νίσιβι όπως την αποκαλούν οι Κούρδοι), ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις στις 6 Μαρτίου, οι οποίες κορυφώθηκαν προχθές στο Ντιγιάρμπακιρ με μια μεγαλειώδη διαδήλωση για την Ημέρα της Γυναίκας.
Βασικός στόχος, όπως αναφέρεται στη διακήρυξη της WMW, είναι να μεταφέρει τη φωνή των γυναικών που αντιστέκονται και παράλληλα να κάνει γνωστές τις εναλλακτικές προτάσεις που υπάρχουν για έναν νέο τρόπο οργάνωσης της κοινωνικής και της πολιτικής ζωής. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, «αποτελεί μια προσπάθεια προκειμένου να ανιχνευτούν νέοι δρόμοι και απαντήσεις απέναντι στο κυρίαρχο μοντέλο συσσώρευσης που βασίζεται στην οικειοποίηση της φύσης, στον έλεγχο πάνω στα σώματα των γυναικών και κατ’ επέκταση στην ίδια τη ζωή, την καταστρατήγηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη βία και την ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων».
Ενα καραβάνι που ξεκίνησε με οικοδέσποινες τις Κούρδισσες από τη Ροζάβα, οι οποίες βρέθηκαν στην πρωτοπορία του αγώνα ενάντια στο σκοταδιστικό «Ισλαμικό κράτος», με το όπλο στο χέρι όποτε χρειάστηκε, και οι οποίες κέρδισαν την παγκόσμια αναγνώριση και πέτυχαν να κάνουν γνωστό όχι μόνο τον αγώνα του λαού τους, αλλά κυρίως έναν άλλο τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας και συνύπαρξης με τους συμπατριώτες τους από διαφορετικές εθνότητες και θρησκείες. Κούρδοι μουσουλμάνοι, συροορθόδοξοι, γιαζεντί, αλεβίτες μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες και τις ίδιες ευθύνες σε όλες τις πολιτικές και τις κοινωνικές δομές.
Το εναρκτήριο πάνελ, όπως θα αναμενόταν, είχε θέμα «Δημοκρατική Αυτονομία, Επανάσταση Γυναικών στη Rojava». Γυναίκες από την περιοχή της Ροζάβα ήρθαν στο Νουσαϊμπίν για να ενημερώσουν γυναίκες από όλο τον κόσμο για την εμπειρία τους, τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας τους αλλά κυρίως για τη θέση της γυναίκας σε αυτόν τον αγώνα για «δημοκρατική συνομοσπονδιοποίηση» όπως ονομάζουν το δημοκρατικό πείραμα που εφαρμόζεται σήμερα στα τρία καντόνια της Rojava.
Η ισότητα των φύλων βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της πολιτικοποίησης και όπως χαρακτηριστικά περιέγραψε η Χίβα Αράμπο, που είχε έρθει από το καντόνι Τσεζίρε, ισχύει σήμερα στην πράξη η χειραφέτηση των γυναικών με ίση εκπροσώπηση και ενεργό συμμετοχή των γυναικών σε όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δράσεις». Κάτι που το διαπιστώσαμε και εμείς καθώς σε κάθε θέση, από την ανώτερη ηγεσία μέχρι τις πιο απλές δομές, υπάρχει ένας άντρας και μία γυναίκα. Πρακτική την οποία ακολουθούν και οι κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, ιδιαίτερα στον τομέα της αυτοδιοίκησης όπου το HDP έχει κερδίσει. Για παράδειγμα στον Δήμο Μαρντίν, συνδήμαρχος είναι γυναίκα και μάλιστα από την ασσυριακή μειονότητα. Το ίδιο συμβαίνει και στον Δήμο Νουσαϊμπίν και στο Ντιγιάρμπακιρ, αλλά και στην προεδρία του HDP.
Δεν είναι μόνο η θέση της γυναίκας στην οποία δίνεται έμφαση, προτεραιότητα στις επαναστατημένες κοινότητες της Ροζάβα δίνεται σε ζητήματα εκπαίδευσης και στη δημιουργία ακαδημιών όπου συζητούνται τα πάντα, μέχρι και μαθήματα οικιακής οικονομίας. Το καραβάνι θα συνεχίσει σήμερα για την Αντιόχεια και αφού περάσει από Μερσίνα, Αττάλεια και Σμύρνη θα καταλήξει στις 17 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη, για να συνεχίσει το ταξίδι του από εκεί στα Βαλκάνια και μετά στην υπόλοιπη Ευρώπη καταλήγοντας στις 17 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας, στο Πόρτο της Πορτογαλίας. Σε όλη αυτή τη διαδρομή θα έρχεται σε επαφή με κινήματα, όχι μόνο γυναικεία, αλλά και κοινωνικά και περιβαλλοντικά προκειμένου να μοιραστούν εμπειρίες.
Στη διεθνή αποστολή συμμετέχουν περισσότερες από 200 γυναίκες από όλο τον κόσμο, από τη Βραζιλία μέχρι τη Ζάμπια και από την Πορτογαλία μέχρι την Ισπανία και τη Γερμανία, ενώ από την Ελλάδα βρέθηκαν στην Ανατολία γυναίκες από τον Χώρο Αλληλεγγύης Γυναικών της Θεσσαλονίκης.
*Δημοσιογράφος
RSS Feed
