Οι κοινοβουλευτικές εκλογές θα οδηγήσουν μάλλον στη δημιουργία μιας κυβέρνησης «κοινωνικής, εθνικής σωτηρίας» για τη χώρα, με κορμό την αριστερά.
Οι έλληνες «από κάτω», που μάλλον θα τη ψηφίσουν, θα χρειασθεί, όχι να της αναθέσουν «εν λευκώ» τη «σωτηρία» τους, αλλά να διεκδικήσουν από αυτή την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών που θα επιδιώξουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
Αυτή η ιστοσελίδα ανέλαβε τη προσπάθεια-μαζί με ένα μικρό προς το παρόν κίνημα μετάβασης προς κοινωνίες επάρκειας και όχι «αφθονίας» που υπόσχεται ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός- να συνεισφέρει στη δημιουργία ενός συνεκτικού και περιεκτικού πλαισίου, συγκεκριμένων και εφαρμόσιμων προτάσεων για τη δημιουργία μιας τέτοιας κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας, διεκδικούμενης από τη κυβέρνηση της αριστεράς-αν έλθει τελικά-εδώ και τώρα.
Το κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό σύστημα επιβάλει μέχρι τώρα την λογική ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πέρα από το υπάρχον μοντέλο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, των ελεύθερων αγορών, της στέρησης και της χρηματο-τραπεζικής ηγεμονίας, που έχει καταστρέψει το περιβάλλον και τις κοινωνίες.
Το φαντασιακό της αέναης οικονομικής ανάπτυξης (μεγέθυνσης) και του καταναλωτισμού έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα, κοινωνική αδικία, καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, αυταρχική διακυβέρνηση, και φυσικά καταλήστευση και εξάντληση των φυσικών πόρων, μέσω των μηχανισμών χρέους. Έχουμε εισέλθει σε μια εποχή στην οποία η ανάπτυξη, δεν είναι ούτε εφικτή ούτε βιώσιμη.
Κι όμως υπάρχει εναλλακτική και ολοκληρωμένη πρόταση για την ανασύνταξη της κοινωνίας, πέρα από τα κόμματα εξουσίας και το διεφθαρμένο κύκλωμα οικονομικών, δικαστικών και πολιτειακών παραγόντων, ΜΜΕ και σωμάτων ασφαλείας.
Η κοινωνική εμπειρία εκατοντάδων χρόνων και οι κινηματικές ζυμώσεις των τελευταίων ετών προτάσσουν ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης, μια νέα αφήγηση και αλλαγή στην πράξη, τη δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας κόντρα στον παλιό κόσμο. Ένα πολιτικό πάντρεμα των προταγμάτων της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης, της οικολογίας, της αυτονομίας, της κοινωνικής ισότητας, του ελευθεριακού κοινοτισμού, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας, της επάρκειας-αυτάρκειας και της κλιματικής δικαιοσύνης.
Με αφορμή την υπάρχουσα κοινωνική, οικονομική και πολιτειακή κρίση, θα χρειασθεί να καταγράψουμε, να κωδικοποιήσουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε τις προτάσεις μας, για ένα άλλο κοινωνικά δίκαιο και στα πλαίσια των δυνατοτήτων του τοπικού και πλανητικού οικοσυστήματος μοντέλο ζωής, που να είναι συνάμα ουτοπικό και ρεαλιστικό, ριζοσπαστικό μεν, αλλά και εφαρμόσιμο.
Οι προτάσεις θα πρέπει να καλύπτουν το τοπικό, το Περιφερειακό και το εθνικό επίπεδο και να περιλαμβάνουν πιο μεθοδολογικά στοιχεία, π.χ: απαιτούμενες αλλαγές στο θεσμικό- ρυθμιστικό- νομικό πλαίσιο, στρατηγικός σχεδιασμός μιας δύο δεκαετιών και εφαρμογή από την κοινωνία.
Να αναπτυχθούν συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης: κοινωνική και θεσμική (αυτο)οργάνωση, δημοκρατία και δικαιοσύνη, οικολογική βιωσιμότητα, διαχείριση φυσικών πόρων και κοινών, συνεργατική και αλληλέγγυα οικονομία, διατροφική αυτάρκεια, κοινωνική πρόνοια και μέριμνα, απεξάρτηση από το πετρέλαιο και ενεργειακή αυτονομία από ΑΠΕ, επάρκεια-αυτοδυναμία-αυτάρκεια, δημοσιονομικά, ρύθμιση και κοινωνικός έλεγχος χρηματοπιστωτικού συστήματος, παιδεία και πολιτισμός, κλπ.
Οι προτάσεις, εκτός του ότι κάποιες από αυτές θα μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα σε τοπικό και Περιφερειακό επίπεδο αν αναληφθούν οι κατάλληλες πρωτοβουλίες από τα κάτω, θα αποτελούν και ένα ουσιαστικό μοχλό πίεσης και επιρροής της κεντρικής πολιτικής σκηνής, ιδιαίτερα στην περίπτωση που υπάρξει κάποια «προοδευτική/ αριστερή διακυβέρνηση».
Οι έλληνες «από κάτω», που μάλλον θα τη ψηφίσουν, θα χρειασθεί, όχι να της αναθέσουν «εν λευκώ» τη «σωτηρία» τους, αλλά να διεκδικήσουν από αυτή την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών που θα επιδιώξουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
Αυτή η ιστοσελίδα ανέλαβε τη προσπάθεια-μαζί με ένα μικρό προς το παρόν κίνημα μετάβασης προς κοινωνίες επάρκειας και όχι «αφθονίας» που υπόσχεται ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός- να συνεισφέρει στη δημιουργία ενός συνεκτικού και περιεκτικού πλαισίου, συγκεκριμένων και εφαρμόσιμων προτάσεων για τη δημιουργία μιας τέτοιας κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας, διεκδικούμενης από τη κυβέρνηση της αριστεράς-αν έλθει τελικά-εδώ και τώρα.
Το κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό σύστημα επιβάλει μέχρι τώρα την λογική ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πέρα από το υπάρχον μοντέλο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, των ελεύθερων αγορών, της στέρησης και της χρηματο-τραπεζικής ηγεμονίας, που έχει καταστρέψει το περιβάλλον και τις κοινωνίες.
Το φαντασιακό της αέναης οικονομικής ανάπτυξης (μεγέθυνσης) και του καταναλωτισμού έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα, κοινωνική αδικία, καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, αυταρχική διακυβέρνηση, και φυσικά καταλήστευση και εξάντληση των φυσικών πόρων, μέσω των μηχανισμών χρέους. Έχουμε εισέλθει σε μια εποχή στην οποία η ανάπτυξη, δεν είναι ούτε εφικτή ούτε βιώσιμη.
Κι όμως υπάρχει εναλλακτική και ολοκληρωμένη πρόταση για την ανασύνταξη της κοινωνίας, πέρα από τα κόμματα εξουσίας και το διεφθαρμένο κύκλωμα οικονομικών, δικαστικών και πολιτειακών παραγόντων, ΜΜΕ και σωμάτων ασφαλείας.
Η κοινωνική εμπειρία εκατοντάδων χρόνων και οι κινηματικές ζυμώσεις των τελευταίων ετών προτάσσουν ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης, μια νέα αφήγηση και αλλαγή στην πράξη, τη δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας κόντρα στον παλιό κόσμο. Ένα πολιτικό πάντρεμα των προταγμάτων της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης, της οικολογίας, της αυτονομίας, της κοινωνικής ισότητας, του ελευθεριακού κοινοτισμού, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας, της επάρκειας-αυτάρκειας και της κλιματικής δικαιοσύνης.
Με αφορμή την υπάρχουσα κοινωνική, οικονομική και πολιτειακή κρίση, θα χρειασθεί να καταγράψουμε, να κωδικοποιήσουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε τις προτάσεις μας, για ένα άλλο κοινωνικά δίκαιο και στα πλαίσια των δυνατοτήτων του τοπικού και πλανητικού οικοσυστήματος μοντέλο ζωής, που να είναι συνάμα ουτοπικό και ρεαλιστικό, ριζοσπαστικό μεν, αλλά και εφαρμόσιμο.
Οι προτάσεις θα πρέπει να καλύπτουν το τοπικό, το Περιφερειακό και το εθνικό επίπεδο και να περιλαμβάνουν πιο μεθοδολογικά στοιχεία, π.χ: απαιτούμενες αλλαγές στο θεσμικό- ρυθμιστικό- νομικό πλαίσιο, στρατηγικός σχεδιασμός μιας δύο δεκαετιών και εφαρμογή από την κοινωνία.
Να αναπτυχθούν συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης: κοινωνική και θεσμική (αυτο)οργάνωση, δημοκρατία και δικαιοσύνη, οικολογική βιωσιμότητα, διαχείριση φυσικών πόρων και κοινών, συνεργατική και αλληλέγγυα οικονομία, διατροφική αυτάρκεια, κοινωνική πρόνοια και μέριμνα, απεξάρτηση από το πετρέλαιο και ενεργειακή αυτονομία από ΑΠΕ, επάρκεια-αυτοδυναμία-αυτάρκεια, δημοσιονομικά, ρύθμιση και κοινωνικός έλεγχος χρηματοπιστωτικού συστήματος, παιδεία και πολιτισμός, κλπ.
Οι προτάσεις, εκτός του ότι κάποιες από αυτές θα μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα σε τοπικό και Περιφερειακό επίπεδο αν αναληφθούν οι κατάλληλες πρωτοβουλίες από τα κάτω, θα αποτελούν και ένα ουσιαστικό μοχλό πίεσης και επιρροής της κεντρικής πολιτικής σκηνής, ιδιαίτερα στην περίπτωση που υπάρξει κάποια «προοδευτική/ αριστερή διακυβέρνηση».
RSS Feed